Τον κανόνα Buffett επιστρατεύει ο Jamie Dimon της JP Morgan για να αντιμετωπίσει το εθνικό χρέος, αλλά δεν «αρέσει» στους πλούσιους
Ένα σχέδιο να μειώσει το εθνικό χρέος των 35 τρισ. δολαρίων των ΗΠΑ επεξεργάζεται ο Διευθύνων Σύμβουλος της JPMorgan Jamie Dimon — αλλά μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτο από τους πλουσιότερους της χώρας.
Το δημόσιο χρέος της Αμερικής προσελκύει ολοένα και περισσότερο την προσοχή των οικονομικών εμπειρογνωμόνων που προειδοποιούν ότι οι δαπάνες του του κράτους δεν είναι βιώσιμες και ότι η οικονομία απλώς δεν αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα ώστε να συμβαδίζει με τα μελλοντικά ποσοστά αποπληρωμής.
Ομολογουμένως, οι κυβερνήσεις τα τελευταία πέντε χρόνια έπρεπε να παράσχουν τεράστια δημοσιονομικά κίνητρα ενόψει της πανδημίας και των συνεπειών της, αλλά το γεγονός παραμένει ότι υπάρχει ένας λογαριασμός που πρέπει να πληρωθεί.
Ο Dimon έχει μια διπλή πρόταση για να επαναφέρει το έλλειμμα σε ισορροπία: Επικεντρωθείτε στην ανάπτυξη της οικονομίας για να επαναφέρετε τον πολύ σημαντικό λόγο χρέους προς ΑΕΠ και να εξισορροπήσετε το φορολογικό σύστημα για οικογένειες μεσαίου εισοδήματος, είναι η αρχή του.
Ο Dimon είπε στο PBS News ότι είναι «εκτός» για την Αμερική να συνεχίσει να δαπανά για τον στρατό μειώνοντας παράλληλα το συνολικό χρέος της.
«Θα ξόδευα τα χρήματα που βοήθησαν να γίνει [η Αμερική] καλύτερη χώρα», είπε ο Dimon.
"Έτσι, μερικά από αυτά είναι υποδομές, πιστώσεις φόρου εισοδήματος (EITC), στρατιωτικοί.
Θα είχα ένα ανταγωνιστικό διεθνές φορολογικό σύστημα...και μετά θα μεγιστοποιούσα την ανάπτυξη."
Οι αρχές του
Σε ορισμένα από αυτά τα σημεία, ο Dimon ήταν ξεκάθαρος.
Αναφέρει τη γεωπολιτική ένταση ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία και, ως εκ τούτου, πιστεύει ότι υπάρχει μια «αυξανόμενη ανάγκη» για ενίσχυση των στρατιωτικών δαπανών.
Στο EITC, ο 68χρονος ήταν επίσης σαφής, λέγοντας ότι μια ανανέωση θα έδινε «το πολύ αναγκαίο εισόδημα στα άτομα και τις κοινότητες που το έχουν περισσότερο ανάγκη».
«Θα το πλήρωνα φορολογώντας περισσότερο τους πλούσιους», είπε στο Κέντρο Δικομματικής Πολιτικής τον Ιανουάριο.
Μετά από αυτές τις επενδύσεις στην ανάπτυξη, συνέχισε ο Dimon, θα ήταν "λίγο έλλειμμα".
«Ίσως θα αύξανα λίγο τους φόρους», πρόσθεσε ο Dimon.
«Όπως ο κανόνας του Warren Buffett, θα το έκανα».
Τι είναι ο «Κανόνας Buffett»;
Ο κανόνας Buffett δηλώνει ότι κανένα νοικοκυριό που κερδίζει περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια ετησίως δεν πρέπει να πληρώνει μικρότερο μερίδιο του εισοδήματός του από τις οικογένειες της μεσαίας τάξης.
Επινοήθηκε αφού ο Διευθύνων Σύμβουλος της Berkshire Hathaway τόνισε επανειλημμένα ότι πληρώνει το ίδιο ποσοστό του φόρου εισοδήματος με τη γραμματέα του Debbie Bosanek, κάνοντάς την κατά λάθος πρόσωπο της φορολογικής ανισότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ζήτημα προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ ο Buffett, ο οποίος έχει καθαρή περιουσία 138 δισεκατομμυρίων δολαρίων ανά Δείκτη Δισεκατομμυριούχων του Bloomberg, πληρώνει μεγαλύτερο μερίδιο του ομοσπονδιακού φόρου εισοδήματος, η Bosanek πληρώνει μεγαλύτερο μερίδιο του εισοδήματός της σε φόρους Κοινωνικής Ασφάλισης από ό,τι ο Buffett.
Το 2024, ο φορολογικός συντελεστής κοινωνικής ασφάλισης για τους μισθωτούς είναι 7,65% —όπως και το προηγούμενο έτος— και οι αυτοαπασχολούμενοι πληρώνουν 15,3%.
Η κοινωνική ασφάλιση έχει επίσης ανώτατο όριο φορολογητικότητας 168.000 δολ., που σημαίνει ότι τα άτομα που κερδίζουν σημαντικά περισσότερα δεν πληρώνουν υψηλότερο ποσοστό από εκείνα που είναι κάτω από το όριο.
Μελέτες έχουν επίσης τονίσει ότι οι ομοσπονδιακοί συντελεστές φόρου εισοδήματος δεν είναι τόσο δίκαιοι όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Πέρυσι, η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων (IRS) δημοσίευσε στοιχεία σχετικά με τον μέσο ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος που καταβάλλεται ανά εκατοστημόριο εισοδήματος.
Το κορυφαίο 1%, για παράδειγμα, πλήρωσε το 26% του εισοδήματός του σε ομοσπονδιακό φόρο, ενώ το κορυφαίο 5% πλήρωσε το 22,4%.
Αυτή η αναλογία μειώνεται όσο μειώνεται περαιτέρω τα εκατοστιαία ποσοστά εισοδήματος, με το χαμηλότερο 50% να πληρώνει φόρο 3,1%.
Ωστόσο, μια έκθεση που εκπονήθηκε από τον Λευκό Οίκο αργότερα εκείνο το έτος, χρησιμοποιώντας ένα πιο συγκεκριμένο σύνολο μετρήσεων, διαπίστωσε ότι το μερίδιο φόρου που πληρώνουν οι πιο πλούσιοι Αμερικανοί ήταν στην πραγματικότητα πολύ χαμηλότερο.
Η έκθεση του Σεπτεμβρίου αποκάλυψε ότι οι 400 πλουσιότερες οικογένειες της Αμερικής πλήρωσαν στην πραγματικότητα το 8,2% του εισοδήματός τους σε φόρους, σε μεγάλο βαθμό λόγω των κενών στους φόρους υπεραξίας.
Επιπλέον, μια μελέτη του 2021, που αναθεωρήθηκε τον Δεκέμβριο από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών, διαπίστωσε ότι η φοροδιαφυγή μεταξύ των Αμερικανών με τα υψηλότερα εισοδήματα είναι «υποτιμημένη».
Οι ερευνητές έγραψαν: «Η λογιστική για την περίπλοκη φοροδιαφυγή αυξάνει το μη δηλωμένο εισόδημα του κορυφαίου 1% της κατανομής εισοδήματος την περίοδο 2006–2013 κατά 50% και αυξάνει το μερίδιο του κορυφαίου 1% του δημοσιονομικού εισοδήματος κατά περίπου 1 ποσοστιαία μονάδα».
Ενώ μια αλλαγή στη φορολογική πολιτική μπορεί να είναι πονοκέφαλος για τους Αμερικανούς με υψηλότερα εισοδήματα, ο Dimon είναι αισιόδοξος για τον αντίκτυπο των σχεδίων του στην ευρύτερη οικονομία. «Θα ήμασταν καλά», είπε στο PBS.
www.bankingnews.gr
Το δημόσιο χρέος της Αμερικής προσελκύει ολοένα και περισσότερο την προσοχή των οικονομικών εμπειρογνωμόνων που προειδοποιούν ότι οι δαπάνες του του κράτους δεν είναι βιώσιμες και ότι η οικονομία απλώς δεν αναπτύσσεται αρκετά γρήγορα ώστε να συμβαδίζει με τα μελλοντικά ποσοστά αποπληρωμής.
Ομολογουμένως, οι κυβερνήσεις τα τελευταία πέντε χρόνια έπρεπε να παράσχουν τεράστια δημοσιονομικά κίνητρα ενόψει της πανδημίας και των συνεπειών της, αλλά το γεγονός παραμένει ότι υπάρχει ένας λογαριασμός που πρέπει να πληρωθεί.
Ο Dimon έχει μια διπλή πρόταση για να επαναφέρει το έλλειμμα σε ισορροπία: Επικεντρωθείτε στην ανάπτυξη της οικονομίας για να επαναφέρετε τον πολύ σημαντικό λόγο χρέους προς ΑΕΠ και να εξισορροπήσετε το φορολογικό σύστημα για οικογένειες μεσαίου εισοδήματος, είναι η αρχή του.
Ο Dimon είπε στο PBS News ότι είναι «εκτός» για την Αμερική να συνεχίσει να δαπανά για τον στρατό μειώνοντας παράλληλα το συνολικό χρέος της.
«Θα ξόδευα τα χρήματα που βοήθησαν να γίνει [η Αμερική] καλύτερη χώρα», είπε ο Dimon.
"Έτσι, μερικά από αυτά είναι υποδομές, πιστώσεις φόρου εισοδήματος (EITC), στρατιωτικοί.
Θα είχα ένα ανταγωνιστικό διεθνές φορολογικό σύστημα...και μετά θα μεγιστοποιούσα την ανάπτυξη."
Οι αρχές του
Σε ορισμένα από αυτά τα σημεία, ο Dimon ήταν ξεκάθαρος.
Αναφέρει τη γεωπολιτική ένταση ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία και, ως εκ τούτου, πιστεύει ότι υπάρχει μια «αυξανόμενη ανάγκη» για ενίσχυση των στρατιωτικών δαπανών.
Στο EITC, ο 68χρονος ήταν επίσης σαφής, λέγοντας ότι μια ανανέωση θα έδινε «το πολύ αναγκαίο εισόδημα στα άτομα και τις κοινότητες που το έχουν περισσότερο ανάγκη».
«Θα το πλήρωνα φορολογώντας περισσότερο τους πλούσιους», είπε στο Κέντρο Δικομματικής Πολιτικής τον Ιανουάριο.
Μετά από αυτές τις επενδύσεις στην ανάπτυξη, συνέχισε ο Dimon, θα ήταν "λίγο έλλειμμα".
«Ίσως θα αύξανα λίγο τους φόρους», πρόσθεσε ο Dimon.
«Όπως ο κανόνας του Warren Buffett, θα το έκανα».
Τι είναι ο «Κανόνας Buffett»;
Ο κανόνας Buffett δηλώνει ότι κανένα νοικοκυριό που κερδίζει περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια ετησίως δεν πρέπει να πληρώνει μικρότερο μερίδιο του εισοδήματός του από τις οικογένειες της μεσαίας τάξης.
Επινοήθηκε αφού ο Διευθύνων Σύμβουλος της Berkshire Hathaway τόνισε επανειλημμένα ότι πληρώνει το ίδιο ποσοστό του φόρου εισοδήματος με τη γραμματέα του Debbie Bosanek, κάνοντάς την κατά λάθος πρόσωπο της φορολογικής ανισότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ζήτημα προκύπτει από το γεγονός ότι ενώ ο Buffett, ο οποίος έχει καθαρή περιουσία 138 δισεκατομμυρίων δολαρίων ανά Δείκτη Δισεκατομμυριούχων του Bloomberg, πληρώνει μεγαλύτερο μερίδιο του ομοσπονδιακού φόρου εισοδήματος, η Bosanek πληρώνει μεγαλύτερο μερίδιο του εισοδήματός της σε φόρους Κοινωνικής Ασφάλισης από ό,τι ο Buffett.
Το 2024, ο φορολογικός συντελεστής κοινωνικής ασφάλισης για τους μισθωτούς είναι 7,65% —όπως και το προηγούμενο έτος— και οι αυτοαπασχολούμενοι πληρώνουν 15,3%.
Η κοινωνική ασφάλιση έχει επίσης ανώτατο όριο φορολογητικότητας 168.000 δολ., που σημαίνει ότι τα άτομα που κερδίζουν σημαντικά περισσότερα δεν πληρώνουν υψηλότερο ποσοστό από εκείνα που είναι κάτω από το όριο.
Μελέτες έχουν επίσης τονίσει ότι οι ομοσπονδιακοί συντελεστές φόρου εισοδήματος δεν είναι τόσο δίκαιοι όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Πέρυσι, η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων (IRS) δημοσίευσε στοιχεία σχετικά με τον μέσο ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος που καταβάλλεται ανά εκατοστημόριο εισοδήματος.
Το κορυφαίο 1%, για παράδειγμα, πλήρωσε το 26% του εισοδήματός του σε ομοσπονδιακό φόρο, ενώ το κορυφαίο 5% πλήρωσε το 22,4%.
Αυτή η αναλογία μειώνεται όσο μειώνεται περαιτέρω τα εκατοστιαία ποσοστά εισοδήματος, με το χαμηλότερο 50% να πληρώνει φόρο 3,1%.
Ωστόσο, μια έκθεση που εκπονήθηκε από τον Λευκό Οίκο αργότερα εκείνο το έτος, χρησιμοποιώντας ένα πιο συγκεκριμένο σύνολο μετρήσεων, διαπίστωσε ότι το μερίδιο φόρου που πληρώνουν οι πιο πλούσιοι Αμερικανοί ήταν στην πραγματικότητα πολύ χαμηλότερο.
Η έκθεση του Σεπτεμβρίου αποκάλυψε ότι οι 400 πλουσιότερες οικογένειες της Αμερικής πλήρωσαν στην πραγματικότητα το 8,2% του εισοδήματός τους σε φόρους, σε μεγάλο βαθμό λόγω των κενών στους φόρους υπεραξίας.
Επιπλέον, μια μελέτη του 2021, που αναθεωρήθηκε τον Δεκέμβριο από το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών, διαπίστωσε ότι η φοροδιαφυγή μεταξύ των Αμερικανών με τα υψηλότερα εισοδήματα είναι «υποτιμημένη».
Οι ερευνητές έγραψαν: «Η λογιστική για την περίπλοκη φοροδιαφυγή αυξάνει το μη δηλωμένο εισόδημα του κορυφαίου 1% της κατανομής εισοδήματος την περίοδο 2006–2013 κατά 50% και αυξάνει το μερίδιο του κορυφαίου 1% του δημοσιονομικού εισοδήματος κατά περίπου 1 ποσοστιαία μονάδα».
Ενώ μια αλλαγή στη φορολογική πολιτική μπορεί να είναι πονοκέφαλος για τους Αμερικανούς με υψηλότερα εισοδήματα, ο Dimon είναι αισιόδοξος για τον αντίκτυπο των σχεδίων του στην ευρύτερη οικονομία. «Θα ήμασταν καλά», είπε στο PBS.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών