Οι 30 διαφορετικές ζώνες ώρας υπήρξαν επειδή η Γερμανική Αυτοκρατορία εκτείνονταν συνολικά σε 17 μοίρες γεωγραφικού πλάτους και κάθε μήκος σήμαινε μία διαφορά 4 λεπτών
Τριάντα διαφορετικές ζώνες ώρας είχε η Γερμανία πριν από περίπου 130 χρόνια, τον 19ο αιώνα μέχρι να εισαχθεί η ενιαία ζώνη ώρας.
Τι αναφέρει η αρχαιότερη ασφαλιστική στον κόσμο, που ιδρύθηκε το 1676 στο Αμβούργο, η Feuerkasse η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα υπό την ονομασία Hamburger Feuerkasse - υπό μεγάλο γερμανικό ασφαλιστικό όμιλο
Πώς συνέβη αυτό;
Διότι οι ώρες καθορίζονταν από την θέση του ηλίου στις περιοχές της Γερμανίας που όριζαν οι πύργοι της εκκλησίας.
Οι 30 διαφορετικές ζώνες ώρας υπήρξαν επειδή η Γερμανική Αυτοκρατορία εκτείνονταν συνολικά σε 17 μοίρες γεωγραφικού πλάτους και κάθε μήκος σήμαινε μία διαφορά 4 λεπτών.
Έτσι, από τα δυτικά μέχρι τα ανατολικά σύνορα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας υπήρχε μία διαφορά 67 λεπτών.
Αυτό σήμαινε ότι, αν στο Ντίσελντορφ η ώρα ήταν 12 το μεσημέρι, στην Καρλσρούη ήταν 12:07, στην Φρανκφούρτη 12:08, στο Μόναχο 12:20 και στο Βερολίνο 12:27. Ταξιδεύοντας και φτάνοντας στην λίμνη της Κοστάντζας η ώρα άλλαζε κατά 6 ώρες.
Ο σιδηρόδρομος αιτία αλλαγών
Οι συνθήκες αυτές άρχισαν να αλλάζουν με την έλευση του σιδηρόδρομου το 1840 και με τις συμφωνίες ενιαίας ώρας που έγιναν στις περιοχές της Πρωσίας.
Τη 1η Ιουνίου του 1891 εφαρμόστηκε μία ενιαία ώρα από τον το Κεντρικό Ευρωπαϊκό Σιδηρόδρομο και σε αυτή την ενιαία ώρα συμμετείχαν αυτή την φορά η Αυστρία και η Ουγγαρία.
Οικονομία και εμπόριο, πολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις
Η οικονομία και το εμπόριο συνέχισε να υποφέρει από τις διαφορετικές ζώνες ώρας, μία και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει συντονισμός στις επιχειρήσεις. Προσθέτως, υπήρχαν και πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις, καθώς οι διαφορετικές περιοχές δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στο ποια είναι η σωστή ώρα.
1893 έτος αλλαγής
Για κάθε 17,7 χιλιόμετρα, η ώρα άλλαζε ανά περίπου ένα λεπτό ή λιγότερο, ανάλογα με την κατεύθυνση του ταξιδιού, αν δηλαδή ήταν προς δυσμάς ή ανατολάς. Αυτή υπήρξε η πραγματικότητα μέχρι να θεσμοθετηθεί η ενιαία ώρα το 1893.
Πώς συνέβη αυτό;
Η ιδέα της μίας ενιαίας ζώνης ώρας άρχισε να συζητείται αρχές του 1870, αλλά δεν τέθηκε σε εφαρμογή μέχρι το 1891 από το Γερμανικό Ναυτικό Παρατηρητήριο του Αμβούργου.
Το 1884 σε συνέδριο που έγινε στην Ουάσιγκτον, 25 χώρες συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να υπάρξει μία παγκόσμια ώρα, με 24 ξεχωριστές ζώνες ώρας, η κάθε μία με διαφορά μίας ώρας. Απεσταλμένος της Γερμανίας τότε, που παρευρέθη σε εκείνη την διάσκεψη, ψήφισε υπέρ της εισαγωγής των προτεινόμενων ζωνών ώρας.
Ωστόσο, χρειάστηκαν άλλα 9 χρόνια για να θεσμοθετηθεί η ενιαία ζώνη ώρας για την Γερμανία. Ο λόγος ήταν γιατί ο Γερμανός Αυτοκράτορας δεν επιθυμούσε ο μηδέν μεσημβρινός να είναι στο Γκρίνουιτς για την Αγγλία και όχι για το Βερολίνο.
Στην CET η Γερμανία
Τελικά, η απόφαση που ελήφθη ήταν η Κεντρική Ευρωπαϊκή Ώρα CET να ήταν η τυπική για την Γερμανία.
Έτσι και την 1η Απριλίου του 1893 η Γερμανική Αυτοκρατορία με νόμο που έγραψε ο Αυτοκράτορας εισήχθη στην ενιαία ζώνη ώρας.
Έλενα Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Τι αναφέρει η αρχαιότερη ασφαλιστική στον κόσμο, που ιδρύθηκε το 1676 στο Αμβούργο, η Feuerkasse η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα υπό την ονομασία Hamburger Feuerkasse - υπό μεγάλο γερμανικό ασφαλιστικό όμιλο
Πώς συνέβη αυτό;
Διότι οι ώρες καθορίζονταν από την θέση του ηλίου στις περιοχές της Γερμανίας που όριζαν οι πύργοι της εκκλησίας.
Οι 30 διαφορετικές ζώνες ώρας υπήρξαν επειδή η Γερμανική Αυτοκρατορία εκτείνονταν συνολικά σε 17 μοίρες γεωγραφικού πλάτους και κάθε μήκος σήμαινε μία διαφορά 4 λεπτών.
Έτσι, από τα δυτικά μέχρι τα ανατολικά σύνορα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας υπήρχε μία διαφορά 67 λεπτών.
Αυτό σήμαινε ότι, αν στο Ντίσελντορφ η ώρα ήταν 12 το μεσημέρι, στην Καρλσρούη ήταν 12:07, στην Φρανκφούρτη 12:08, στο Μόναχο 12:20 και στο Βερολίνο 12:27. Ταξιδεύοντας και φτάνοντας στην λίμνη της Κοστάντζας η ώρα άλλαζε κατά 6 ώρες.
Ο σιδηρόδρομος αιτία αλλαγών
Οι συνθήκες αυτές άρχισαν να αλλάζουν με την έλευση του σιδηρόδρομου το 1840 και με τις συμφωνίες ενιαίας ώρας που έγιναν στις περιοχές της Πρωσίας.
Τη 1η Ιουνίου του 1891 εφαρμόστηκε μία ενιαία ώρα από τον το Κεντρικό Ευρωπαϊκό Σιδηρόδρομο και σε αυτή την ενιαία ώρα συμμετείχαν αυτή την φορά η Αυστρία και η Ουγγαρία.
Οικονομία και εμπόριο, πολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις
Η οικονομία και το εμπόριο συνέχισε να υποφέρει από τις διαφορετικές ζώνες ώρας, μία και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει συντονισμός στις επιχειρήσεις. Προσθέτως, υπήρχαν και πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις, καθώς οι διαφορετικές περιοχές δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν στο ποια είναι η σωστή ώρα.
1893 έτος αλλαγής
Για κάθε 17,7 χιλιόμετρα, η ώρα άλλαζε ανά περίπου ένα λεπτό ή λιγότερο, ανάλογα με την κατεύθυνση του ταξιδιού, αν δηλαδή ήταν προς δυσμάς ή ανατολάς. Αυτή υπήρξε η πραγματικότητα μέχρι να θεσμοθετηθεί η ενιαία ώρα το 1893.
Πώς συνέβη αυτό;
Η ιδέα της μίας ενιαίας ζώνης ώρας άρχισε να συζητείται αρχές του 1870, αλλά δεν τέθηκε σε εφαρμογή μέχρι το 1891 από το Γερμανικό Ναυτικό Παρατηρητήριο του Αμβούργου.
Το 1884 σε συνέδριο που έγινε στην Ουάσιγκτον, 25 χώρες συμφώνησαν ότι θα έπρεπε να υπάρξει μία παγκόσμια ώρα, με 24 ξεχωριστές ζώνες ώρας, η κάθε μία με διαφορά μίας ώρας. Απεσταλμένος της Γερμανίας τότε, που παρευρέθη σε εκείνη την διάσκεψη, ψήφισε υπέρ της εισαγωγής των προτεινόμενων ζωνών ώρας.
Ωστόσο, χρειάστηκαν άλλα 9 χρόνια για να θεσμοθετηθεί η ενιαία ζώνη ώρας για την Γερμανία. Ο λόγος ήταν γιατί ο Γερμανός Αυτοκράτορας δεν επιθυμούσε ο μηδέν μεσημβρινός να είναι στο Γκρίνουιτς για την Αγγλία και όχι για το Βερολίνο.
Στην CET η Γερμανία
Τελικά, η απόφαση που ελήφθη ήταν η Κεντρική Ευρωπαϊκή Ώρα CET να ήταν η τυπική για την Γερμανία.
Έτσι και την 1η Απριλίου του 1893 η Γερμανική Αυτοκρατορία με νόμο που έγραψε ο Αυτοκράτορας εισήχθη στην ενιαία ζώνη ώρας.
Έλενα Ερμείδου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών