Η Γερμανία καταρρέει ακριβώς τη στιγμή που η Ευρώπη τη χρειάζεται περισσότερο… φτάνοντας σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή
Η κατάρρευση της Γερμανίας σοκάρει πολλούς. Αλλά επρόκειτο για γεγονός αναπόφευκτο, που ήταν εν εξελίξει εδώ και πάνω από μια δεκαετία...
Και, δυστυχώς, η χώρα καταρρέει ακριβώς τη στιγμή που η Ευρώπη τη χρειάζεται περισσότερο… φτάνοντας σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή.
Οι ηγέτες των επιχειρήσεων το ξέρουν, οι άνθρωποι στη χώρα το αισθάνονται, αλλά οι πολιτικοί δεν έχουν βρει απαντήσεις.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης είναι σε μια πορεία παρακμής η οποία απειλεί να γίνει μη αναστρέψιμη.
Μετά από πέντε χρόνια στασιμότητας, η γερμανική οικονομία είναι τώρα 5% μικρότερη από ό,τι θα ήταν αν η προ πανδημίας τάση ανάπτυξης είχε διατηρηθεί.
Πιο ανησυχητικά, το Bloomberg Economics εκτιμά ότι το μεγαλύτερο μέρος της υστέρησης μάλλον δεν θα ανακτηθεί, λόγω διαρθρωτικών πλήγματων όπως η απώλεια φθηνής ρωσικής ενέργειας και η αδυναμία των Volkswagen AG και Mercedes-Benz Group AG να συμβαδίσουν με τις αυτοκινητοβιομηχανίες της Κίνας.
Η μείωση της εθνικής ανταγωνιστικότητας σημαίνει ότι κάθε νοικοκυριό είναι χειρότερα σε σχέση με πέρυσι κατά περίπου 2.500 ευρώ (2.600 δολάρια) ετησίως.
Για να αναζωογονηθεί η ανταγωνιστικότητα, η Γερμανία τελικά πρέπει να ξοδέψει περισσότερα.
Σύμφωνα με το Bloomberg Economics, απλώς για να φτάσει τα επίπεδα των άλλων ανεπτυγμένων οικονομιών, θα πρέπει να αυξήσει τις ετήσιες επενδύσεις σε υποδομές και άλλα δημόσια αγαθά κατά περίπου 33%, περίπου 160 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή η αύξηση ισοδυναμεί με πάνω από 1% του ΑΕΠ.
Ο ιδιωτικός τομέας επίσης έχει συγκρατηθεί. Οι δαπάνες για μηχανήματα είναι κατά 9% χαμηλότερες σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα.
Πρόσφατη έρευνα μεταξύ οικογενειακών επιχειρήσεων έδειξε ότι σχεδόν οι μισές από αυτές δεν σκοπεύουν καν να αντικαταστήσουν ό,τι χαλάει, αποδίδοντας την ευθύνη στη γραφειοκρατία και τις απρόβλεπτες πολιτικές.
Αυτό είναι ουσιαστικά μια ψήφος δυσπιστίας σε μια οικονομία που μάχεται να διατηρήσει τη θέση της ως η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο.
Η κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης
Ο Καγκελάριος Olaf Scholz (SPD) δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης, αφήνοντας τη Γερμανία βαθιά κατακερματισμένη.
Το μόνο που θα κάνει η νέα εκλογική διαδικασία θα είναι να μεταφέρει την εξουσία από έναν πολύ ασταθή συνασπισμό σε έναν άλλο πολύ ασταθή συνασπισμό.
Τα μαθηματικά του συνασπισμού είναι τραγικά.
Ο τωρινός συνασπισμός «Φανάρι» είναι SPD, FDP και οι Πράσινοι. To FDP ίσως να μην πάρει το 5% των ψήφων για να παραμείνει στο κοινοβούλιο.
Όλα τα κόμματα αποκλείουν μια συμμαχία με το AfD (κατά report Ακροδεξιά) και το BSW (κατά report Ακροαριστερά). Συνολικά, αυτό είναι το 22-25% του συνόλου.
Το AfD και το BSW έχουν τρία κοινά σημεία. Είναι και τα δύο κατά της μετανάστευσης, κατά του ΝΑΤΟ και κατά των Πρασίνων.
Η αποτυχία του τελευταίου «Μεγάλου Συνασπισμού» SPD + Ένωση (CDU/CSU) οδήγησε στον αποτυχημένο συνασπισμό «Φανάρι».
Ένας άλλος Μεγάλος Συνασπισμός δεν μπορεί να λύσει τίποτα.
Αντιφατικές ατζέντες
Η Wall Street Journal προέβη σε μερικές χιουμοριστικές παρατηρήσεις για την κατάρρευση της Γερμανικής Κυβέρνησης.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κεντροδεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, υπό την ηγεσία του έμπειρου συντηρητικού πολιτικού και επιχειρηματία Friedrich Merz, θα είναι η πιθανή νικήτρια στις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, το κόμμα είναι απίθανο να έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία για να κυβερνήσει μόνο του ή με το FDP, το άλλο κεντροδεξιό κόμμα στο Κοινοβούλιο, και πιθανότατα θα χρειαστεί να συνάψει συμμαχία με ένα ή περισσότερα κεντροαριστερά κόμματα, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αμβλύνει την ατζέντα του υπέρ των επιχειρήσεων και της τάξης.
«Κύριε Καγκελάριε... είχατε την ευκαιρία σας. Δεν την αξιοποιήσατε», είπε ο Merz στη συζήτηση της Δευτέρας στο Κοινοβούλιο. «Και αυτό ισχύει και σήμερα, όπως ισχύει και στις 23 Φεβρουαρίου 2025: Εσείς, κύριε Scholz, δεν αξίζετε την εμπιστοσύνη!».
Ο Merz και ο Scholz έχουν διαφορετικές λύσεις στο μυαλό τους.
Ο τωρινός Καγκελάριος έχει ζητήσει επιδοτήσεις για να σωθούν οι θέσεις εργασίας και να ενισχυθούν οι προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ ο Merz έχει προτείνει σειρά μέτρων από την πλευρά της προσφοράς, όπως χαμηλότερους φόρους, λιγότερη γραφειοκρατία και μέτρα που θα καθιστούσαν φθηνότερη τη διαδικασία για τις επιχειρήσεις να επιτύχουν τους κλιματικούς στόχους του Βερολίνου.
Πώς είναι δυνατόν αυτός ο Μεγάλος Συνασπισμός να βγάζει νόημα;
Χωρίς το AfD, δεν υπάρχει μαθηματική λογική για έναν συνασπισμό που να βγάζει νόημα.
Αλλά το SPD και η CDU/CSU έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το AfD.
Ολόκληρη η δομή είναι παράλογη, γιατί ούτε ο Merz ούτε ο Scholz έχουν κάποια συνεκτική πρόταση.
Ο Merz παραμένει προσκολλημένος στους παράλογους κλιματικούς στόχους, ενώ ο Scholz θέλει να στηρίξει τις προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Φοβερό.
Μαθηματικά Ευρωζώνης
Όλα αυτά είναι τόσο προβλέψιμα. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να είναι σοκαριστικό είναι πόσο πολύ χρόνο πήρε. Αξίζει να θυμηθούμε τα εξής:
• Η Γερμανία ήταν ο κύριος αποδέκτης της πολιτικής των επιτοκίων της ΕΚΤ «ένα μέγεθος ταιριάζει στη Γερμανία».
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για κάθε χώρα να είναι εξαγωγέας όπως η Γερμανία.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για ένα επιτόκιο να λειτουργήσει όταν υπάρχουν πολλές δημοσιονομικές πολιτικές.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για το ευρώ να επιβιώσει χωρίς έναν μηχανισμό μεταφοράς κάποιου είδους από τη Γερμανία προς την περιφέρεια της Ευρώπης, και η Γερμανία δεν θα επιτρέψει κανέναν μηχανισμό μεταφοράς.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο, εντός του πλαισίου του ευρώ, η Ισπανία να γίνει πιο όμοια με τη Γερμανία, εκτός αν η Γερμανία γίνει λιγότερο όμοια με τον εαυτό της.
• Η Γερμανία έχει αποκλείσει καθετί που θα μπορούσε να κάνει τη ζώνη του ευρώ να λειτουργήσει.
Δεν πρέπει να κατηγορήσουμε τη Γερμανία, αλλά τους αρχιτέκτονες του ευρώ και όλους τους πολιτικούς που επιδεινώνουν την κατάσταση προσπαθώντας να επιβάλουν τη θέλησή τους στις αγορές.
Από αυτή την άποψη, πρέπει να κατηγορήσουμε τη Merkel, αλλά και τον Hollande, τον Sarkozi, τον Trichet, τον Draghi και όλους τους άλλους που συμμετείχαν σε αυτό το χάος, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν.
Ένα μέγεθος ταιριάζει στη Γερμανία…
Τα μαθηματικά λένε ότι η Γερμανία επωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα από το ευρώ και την επιτοκιακή πολιτική της ΕΚΤ.
Ως άμεσο αποτέλεσμα της ασταθούς συνθήκης του συμφώνου του ευρώ, τα δημοσιονομικά ανισοζύγια των επιτοκίων, η ανισορροπία Target II και τα εμπορικά ανισότιμα είναι εκτός ελέγχου.
Η Γερμανία και οι άλλες χώρες πιστωτές της Ευρώπης χρωστούν χρήματα που δεν μπορούν να επιστραφούν.
«Περισσότερο σαν τη Γερμανία»
Επί χρόνια η Γερμανία επέμενε ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι περισσότερο σαν τη Γερμανία.
Η Γερμανία ανέπτυξε εκπληκτικές υποδομές. Έχει απίστευτο ίντερνετ σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η Γερμανία προστάτεψε τις παλιές βιομηχανίες, ιδιαίτερα τους κινητήρες ντίζελ.
Τώρα είναι η ώρα της αποπληρωμής.
28 Απριλίου 2018: Η Bosch ανακοινώνει καλύτερους κινητήρες ντίζελ: Συγγνώμη Γερμανία, το ντίζελ είναι νεκρό.
Σύμφωνα με το Eurointelligence, αυτή η ιστορία θυμίζει τη γερμανική εταιρεία που ανέπτυξε την τελευταία γενιά αναλογικών τηλεφωνικών κέντρων τη δεκαετία του 1990, ελπίζοντας να καταπολεμήσει την αδιάκοπη πρόοδο της ψηφιακής τεχνολογίας. Ήταν ώριμο και σταθερό.
Και πιθανότατα είχε μερικά τεχνικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις τότε ακόμη μη πλήρως αναπτυγμένες ψηφιακές τεχνολογίες. Αλλά ήρθε πολύ αργά.
Μας φαίνεται δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτή η τεχνολογία μπορεί να εισαχθεί αρκετά νωρίς και σε επαρκείς ποσότητες για να αποτραπούν οι απαγορεύσεις ντίζελ σε γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Και αυτός είναι ο λόγος για την οξεία κρίση πωλήσεων των αυτοκινήτων ντίζελ, η οποία έχει μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Σε μια εποχή που οι ΗΠΑ και η Κίνα αναπτύσσουν ηλεκτρικά έξυπνα αυτοκίνητα, η μοίρα του τελευταίου κινητήρα ντίζελ φαίνεται να είναι η ίδια με αυτή του καλύτερου αναλογικού τηλεφωνικού κέντρου στον κόσμο».
Και δεν έφταναν τα παραπάνω, αλλά προέκυψε και το γνωστό σκάνδαλο της Volkswagen… Επιβεβαιώνοντας ρεπορτάζ της εβδομαδιαίας εφημερίδας Der Spiegel, το υπουργείο μεταφορών της Γερμανίας δήλωσε στο AFP ότι διερευνά τη χρήση μιας νέας «παράνομης συσκευής εξουδετέρωσης ρύπων» σε περίπου 60.000 αυτοκίνητα Audi, εκ των οποίων τα μισά κυκλοφορούν στους γερμανικούς δρόμους.
Σημειωτέον, στις 4 Σεπτεμβρίου 2024, η Volkswagen έθεσε τις εξής επιλογές: Απόλυση εργατών και μείωση κόστους ή χρεοκοπία.
Τα συνδικάτα και οι κυβερνητικοί ηγέτες ουρλιάζουν, αλλά αυτό που πρέπει να γίνει, θα γίνει.
O καγκελάριος Scholz ζήτησε διάσωση και επιδοτήσεις για να σωθούν οι θέσεις εργασίας και να στηριχθούν οι προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Aστεία πράγματα.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι νεκρή. Υστερεί έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, στις μπαταρίες, στην ενέργεια και στις βασικές υποδομές.
Για δεκαετίες η Γερμανία επιδοτούσε καταδικασμένες τεχνολογίες, όπως το ντίζελ και τα αναλογικά τηλέφωνα.
Η πολιτική επιτοκίων της ΕΚΤ οδήγησε σε φούσκα την αγορά ακινήτων στην Ισπανία και προκάλεσε την κατάρρευση της Ελλάδας.
Τώρα τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με χαμηλότερες αποδόσεις από τα γαλλικά ομόλογα.
Αναπόφευκτη η αποβιομηχάνιση της Ευρώπης
Η Merkel έχασε τον έλεγχο. Δεν μπορούσε πλέον να προστατεύει τη γερμανική βιομηχανία.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά 40%.
Οι ευρωπαίοι υπουργοί ψήφισαν για μείωση κατά 35%.
Στις 25 Ιουνίου 2019 είχμα την άνοδο των Πρασίνων, που κατοχύρωσε την αποβιομηχανοποίηση της Γερμανίας
Το κόμμα των Πρασίνων σκότωσε την πυρηνική ενέργεια.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel, πρώην ένθερμη υποστηρίκτρια της πυρηνικής ενέργειας, αντέστρεψε την πορεία της εις ένδειξη υποστήριξης προς τους Πράσινους. Δεν βοήθησε ούτε το κόμμα της ούτε τη Γερμανία.
Το ντίζελ είναι νεκρό, και δικαίως, αλλά η Γερμανία δεν ήταν προετοιμασμένη για αυτό.
Οι Πράσινοι στοχεύουν επίσης τον άνθρακα, τα γενετικώς τροποποιημένα οργανισμούς και γενικά τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Η ΕΕ θα υστερήσει στην Τεχνητή Νοημοσύνη
Μόνο η Microsoft θα ξοδέψει τα τριπλάσια από όσα θα ξοδέψει η Γερμανία ως χώρα.
Προσθέστε επίσης την Google, την Amazon και τη βιομηχανία άμυνας των ΗΠΑ.
Η ΕΕ αρέσκεται στο να προστατεύει τις υπάρχουσες επιχειρήσεις.
Η Γερμανία εξαπάτησε τους καταναλωτές για να προστατεύσει τους παλιούς κινητήρες ντίζελ.
Σε καθημερινά ζητήματα όπως η γεωργία, η Γαλλία προστατεύει τη μικρή γεωργία.
Η ΕΕ τώρα έχει κάνει αγωγές κατά της Google, της Amazon και της Microsoft.
Οι ΗΠΑ ηγούνται γιατί η ΕΕ θα διάλυε οποιαδήποτε εταιρεία πριν αυτή γίνει αρκετά μεγάλη για να ηγηθεί σε οτιδήποτε.
Η ίδια ιστορία συμβαίνει με την τεχνητή νοημοσύνη, όπου οι Πράσινοι είναι ανυποχώρητοι.
Και ούτε λόγος να επιτραπεί σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή εταιρεία να μεγαλώσει αρκετά για να πετύχει κάτι.
Η ΕΕ θα τις διέλυε όλες στο όνομα του ανταγωνισμού.
Τρία σημαντικά ζητήματα
1: Το ευρώ είναι ελαττωματικό. Το να υπάρχει ένα επιτόκιο για την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ισπανία, 20 χώρες συνολικά, δεν είναι κάτι το λειτουργικό.
Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα δεν είναι ίδια με τη Γερμανία. Οι συντάξεις και οι εργασιακοί κανόνες είναι πολύ διαφορετικοί.
Δεν υπάρχει ευρωομόλογο. Αντίθετα, η Γερμανία έχει ομόλογα, η Ελλάδα έχει ομόλογα, η Γαλλία έχει ομόλογα. Η ΕΚΤ αποκλείει την αθέτηση πληρωμών.
Αλλά αν αυτό ήταν το θέμα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διαφορές στις αποδόσεις των ομολόγων.
Οι ανισορροπίες του Target2 φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα.
2: Η ΕΕ είναι δομημένη με τέτοιον τρόπο που απαιτεί ομοφωνία για να αλλάξει οτιδήποτε δεν επιτρέπεται ρητά από τη συνθήκη.
Ένα απλό εμπορικό σύμφωνο με τον Καναδά πήρε δεκαετίες, επειδή μια χώρα καθυστερούσε τα πράγματα.
Η Γαλλία δεν πρόκειται να κινηθεί από τη θέση της για την αγροτική πολιτική και πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, δεν πρόκειται να κινηθούν από τη θέση τους για τα ευρωομόλογα ή τους φραγμούς στο δημοσιονομικό χρέος.
Οι γραφειοκράτες της ΕΕ εξουσιάζουν τη ενεργειακή πολιτική και έχουν προκαλέσει χάρος.
Η ΕΕ υπερρυθμίζει τα πάντα. Και παρά το γεγονός ότι υστερεί στην Τεχνητή Νοημοσύνη, φαίνεται αποφασισμένη να τη ρυθμίσει μέχρι θανάτου.
Η Google, η Microsoft, η Nvidia, η Apple και η Tesla δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν στην ΕΕ, διότι στο όνομα του ανταγωνισμού, η ΕΕ θα τις είχε διαλύσει πριν προλάβουν να γίνουν κάτι σημαντικό.
3: Το εξαγωγικό μοντέλο της Γερμανίας έχει καταρρεύσει. Δεν είναι πια πρωτοπόρος σε τίποτα. Η υποδομή της είναι ανύπαρκτη. Η Γερμανία εξήγαγε αυτοκίνητα στην Κίνα. Μαντέψτε τι έγινε. Η Κίνα δεν θέλει αυτά τα αυτοκίνητα και οι ΗΠΑ ούτε.
Οι ηγέτες της Γερμανίας εξακολουθούν να θέλουν να προστατεύσουν τη βιομηχανία αυτοκινήτων τους.
Η Merkel κατέστρεψε τη βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας της Γερμανίας, παρόλο που η Γερμανία είναι ένα από τα ασφαλέστερα μέρη για πυρηνικούς σταθμούς βάσει των δεδομένων σεισμικών ρηγμάτων.
Απελπισία
Το κύριο άρθρο του Bloomberg προ ημερών ανέφερε ότι «Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται σε πορεία πτώσης που απειλεί να γίνει μη αναστρέψιμη».
Απειλή; Δεν υπάρχει καμία απειλή. Ολόκληρη η Ευρωζώνη βρίσκεται σε αδιάκοπη πτώση, γιατί η δομή της Ευρωζώνης και της ΕΕ είναι και οι δύο μοιραία ελαττωματικές.
Αν συνυπολογίσουμε τα ειδικά ζητήματα κάθε χώρας και τις κατεστραμμένες κυβερνήσεις, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι χρειάστηκε τόσος χρόνος για να αναδυθούν τόσα ζητήματα όσο έχουν αναδυθεί τα τελευταία δύο χρόνια.
Ακόμα και τώρα, ελάχιστοι έχουν σκεφτεί τα τέσσερα θεμελιώδη ζητήματα που μόλις ανέφερα.
Και οι συνθήκες καθιστούν αδύνατο να διορθωθούν τα πράγματα, γιατί κάθε χώρα πρέπει να συμφωνήσει στις αλλαγές των κανόνων.
Το μόνο αδιευκρίνιστο ζήτημα είναι πόσο περισσότερο μπορεί να διαρκέσει αυτή η ανόητη δομή της ΕΕ.
Δεν το ξέρω, και κανείς άλλος δεν το ξέρει, αλλά ίσως ο Trump να το φέρει στο αποκορύφωμα του.
www.bankingnews.gr
Και, δυστυχώς, η χώρα καταρρέει ακριβώς τη στιγμή που η Ευρώπη τη χρειάζεται περισσότερο… φτάνοντας σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή.
Οι ηγέτες των επιχειρήσεων το ξέρουν, οι άνθρωποι στη χώρα το αισθάνονται, αλλά οι πολιτικοί δεν έχουν βρει απαντήσεις.
Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης είναι σε μια πορεία παρακμής η οποία απειλεί να γίνει μη αναστρέψιμη.
Μετά από πέντε χρόνια στασιμότητας, η γερμανική οικονομία είναι τώρα 5% μικρότερη από ό,τι θα ήταν αν η προ πανδημίας τάση ανάπτυξης είχε διατηρηθεί.
Πιο ανησυχητικά, το Bloomberg Economics εκτιμά ότι το μεγαλύτερο μέρος της υστέρησης μάλλον δεν θα ανακτηθεί, λόγω διαρθρωτικών πλήγματων όπως η απώλεια φθηνής ρωσικής ενέργειας και η αδυναμία των Volkswagen AG και Mercedes-Benz Group AG να συμβαδίσουν με τις αυτοκινητοβιομηχανίες της Κίνας.
Η μείωση της εθνικής ανταγωνιστικότητας σημαίνει ότι κάθε νοικοκυριό είναι χειρότερα σε σχέση με πέρυσι κατά περίπου 2.500 ευρώ (2.600 δολάρια) ετησίως.
Για να αναζωογονηθεί η ανταγωνιστικότητα, η Γερμανία τελικά πρέπει να ξοδέψει περισσότερα.
Σύμφωνα με το Bloomberg Economics, απλώς για να φτάσει τα επίπεδα των άλλων ανεπτυγμένων οικονομιών, θα πρέπει να αυξήσει τις ετήσιες επενδύσεις σε υποδομές και άλλα δημόσια αγαθά κατά περίπου 33%, περίπου 160 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή η αύξηση ισοδυναμεί με πάνω από 1% του ΑΕΠ.
Ο ιδιωτικός τομέας επίσης έχει συγκρατηθεί. Οι δαπάνες για μηχανήματα είναι κατά 9% χαμηλότερες σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα.
Πρόσφατη έρευνα μεταξύ οικογενειακών επιχειρήσεων έδειξε ότι σχεδόν οι μισές από αυτές δεν σκοπεύουν καν να αντικαταστήσουν ό,τι χαλάει, αποδίδοντας την ευθύνη στη γραφειοκρατία και τις απρόβλεπτες πολιτικές.
Αυτό είναι ουσιαστικά μια ψήφος δυσπιστίας σε μια οικονομία που μάχεται να διατηρήσει τη θέση της ως η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο.
Η κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης
Ο Καγκελάριος Olaf Scholz (SPD) δεν έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης, αφήνοντας τη Γερμανία βαθιά κατακερματισμένη.
Το μόνο που θα κάνει η νέα εκλογική διαδικασία θα είναι να μεταφέρει την εξουσία από έναν πολύ ασταθή συνασπισμό σε έναν άλλο πολύ ασταθή συνασπισμό.
Τα μαθηματικά του συνασπισμού είναι τραγικά.
Ο τωρινός συνασπισμός «Φανάρι» είναι SPD, FDP και οι Πράσινοι. To FDP ίσως να μην πάρει το 5% των ψήφων για να παραμείνει στο κοινοβούλιο.
Όλα τα κόμματα αποκλείουν μια συμμαχία με το AfD (κατά report Ακροδεξιά) και το BSW (κατά report Ακροαριστερά). Συνολικά, αυτό είναι το 22-25% του συνόλου.
Το AfD και το BSW έχουν τρία κοινά σημεία. Είναι και τα δύο κατά της μετανάστευσης, κατά του ΝΑΤΟ και κατά των Πρασίνων.
Η αποτυχία του τελευταίου «Μεγάλου Συνασπισμού» SPD + Ένωση (CDU/CSU) οδήγησε στον αποτυχημένο συνασπισμό «Φανάρι».
Ένας άλλος Μεγάλος Συνασπισμός δεν μπορεί να λύσει τίποτα.
Αντιφατικές ατζέντες
Η Wall Street Journal προέβη σε μερικές χιουμοριστικές παρατηρήσεις για την κατάρρευση της Γερμανικής Κυβέρνησης.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κεντροδεξιά Χριστιανοδημοκρατική Ένωση, υπό την ηγεσία του έμπειρου συντηρητικού πολιτικού και επιχειρηματία Friedrich Merz, θα είναι η πιθανή νικήτρια στις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου.
Ωστόσο, το κόμμα είναι απίθανο να έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία για να κυβερνήσει μόνο του ή με το FDP, το άλλο κεντροδεξιό κόμμα στο Κοινοβούλιο, και πιθανότατα θα χρειαστεί να συνάψει συμμαχία με ένα ή περισσότερα κεντροαριστερά κόμματα, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αμβλύνει την ατζέντα του υπέρ των επιχειρήσεων και της τάξης.
«Κύριε Καγκελάριε... είχατε την ευκαιρία σας. Δεν την αξιοποιήσατε», είπε ο Merz στη συζήτηση της Δευτέρας στο Κοινοβούλιο. «Και αυτό ισχύει και σήμερα, όπως ισχύει και στις 23 Φεβρουαρίου 2025: Εσείς, κύριε Scholz, δεν αξίζετε την εμπιστοσύνη!».
Ο Merz και ο Scholz έχουν διαφορετικές λύσεις στο μυαλό τους.
Ο τωρινός Καγκελάριος έχει ζητήσει επιδοτήσεις για να σωθούν οι θέσεις εργασίας και να ενισχυθούν οι προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ ο Merz έχει προτείνει σειρά μέτρων από την πλευρά της προσφοράς, όπως χαμηλότερους φόρους, λιγότερη γραφειοκρατία και μέτρα που θα καθιστούσαν φθηνότερη τη διαδικασία για τις επιχειρήσεις να επιτύχουν τους κλιματικούς στόχους του Βερολίνου.
Πώς είναι δυνατόν αυτός ο Μεγάλος Συνασπισμός να βγάζει νόημα;
Χωρίς το AfD, δεν υπάρχει μαθηματική λογική για έναν συνασπισμό που να βγάζει νόημα.
Αλλά το SPD και η CDU/CSU έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με το AfD.
Ολόκληρη η δομή είναι παράλογη, γιατί ούτε ο Merz ούτε ο Scholz έχουν κάποια συνεκτική πρόταση.
Ο Merz παραμένει προσκολλημένος στους παράλογους κλιματικούς στόχους, ενώ ο Scholz θέλει να στηρίξει τις προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Φοβερό.
Μαθηματικά Ευρωζώνης
Όλα αυτά είναι τόσο προβλέψιμα. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να είναι σοκαριστικό είναι πόσο πολύ χρόνο πήρε. Αξίζει να θυμηθούμε τα εξής:
• Η Γερμανία ήταν ο κύριος αποδέκτης της πολιτικής των επιτοκίων της ΕΚΤ «ένα μέγεθος ταιριάζει στη Γερμανία».
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για κάθε χώρα να είναι εξαγωγέας όπως η Γερμανία.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για ένα επιτόκιο να λειτουργήσει όταν υπάρχουν πολλές δημοσιονομικές πολιτικές.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο για το ευρώ να επιβιώσει χωρίς έναν μηχανισμό μεταφοράς κάποιου είδους από τη Γερμανία προς την περιφέρεια της Ευρώπης, και η Γερμανία δεν θα επιτρέψει κανέναν μηχανισμό μεταφοράς.
• Είναι μαθηματικά αδύνατο, εντός του πλαισίου του ευρώ, η Ισπανία να γίνει πιο όμοια με τη Γερμανία, εκτός αν η Γερμανία γίνει λιγότερο όμοια με τον εαυτό της.
• Η Γερμανία έχει αποκλείσει καθετί που θα μπορούσε να κάνει τη ζώνη του ευρώ να λειτουργήσει.
Δεν πρέπει να κατηγορήσουμε τη Γερμανία, αλλά τους αρχιτέκτονες του ευρώ και όλους τους πολιτικούς που επιδεινώνουν την κατάσταση προσπαθώντας να επιβάλουν τη θέλησή τους στις αγορές.
Από αυτή την άποψη, πρέπει να κατηγορήσουμε τη Merkel, αλλά και τον Hollande, τον Sarkozi, τον Trichet, τον Draghi και όλους τους άλλους που συμμετείχαν σε αυτό το χάος, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν.
Ένα μέγεθος ταιριάζει στη Γερμανία…
Τα μαθηματικά λένε ότι η Γερμανία επωφελήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα από το ευρώ και την επιτοκιακή πολιτική της ΕΚΤ.
Ως άμεσο αποτέλεσμα της ασταθούς συνθήκης του συμφώνου του ευρώ, τα δημοσιονομικά ανισοζύγια των επιτοκίων, η ανισορροπία Target II και τα εμπορικά ανισότιμα είναι εκτός ελέγχου.
Η Γερμανία και οι άλλες χώρες πιστωτές της Ευρώπης χρωστούν χρήματα που δεν μπορούν να επιστραφούν.
«Περισσότερο σαν τη Γερμανία»
Επί χρόνια η Γερμανία επέμενε ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι περισσότερο σαν τη Γερμανία.
Η Γερμανία ανέπτυξε εκπληκτικές υποδομές. Έχει απίστευτο ίντερνετ σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η Γερμανία προστάτεψε τις παλιές βιομηχανίες, ιδιαίτερα τους κινητήρες ντίζελ.
Τώρα είναι η ώρα της αποπληρωμής.
28 Απριλίου 2018: Η Bosch ανακοινώνει καλύτερους κινητήρες ντίζελ: Συγγνώμη Γερμανία, το ντίζελ είναι νεκρό.
Σύμφωνα με το Eurointelligence, αυτή η ιστορία θυμίζει τη γερμανική εταιρεία που ανέπτυξε την τελευταία γενιά αναλογικών τηλεφωνικών κέντρων τη δεκαετία του 1990, ελπίζοντας να καταπολεμήσει την αδιάκοπη πρόοδο της ψηφιακής τεχνολογίας. Ήταν ώριμο και σταθερό.
Και πιθανότατα είχε μερικά τεχνικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις τότε ακόμη μη πλήρως αναπτυγμένες ψηφιακές τεχνολογίες. Αλλά ήρθε πολύ αργά.
Μας φαίνεται δύσκολο να πιστέψουμε ότι αυτή η τεχνολογία μπορεί να εισαχθεί αρκετά νωρίς και σε επαρκείς ποσότητες για να αποτραπούν οι απαγορεύσεις ντίζελ σε γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Και αυτός είναι ο λόγος για την οξεία κρίση πωλήσεων των αυτοκινήτων ντίζελ, η οποία έχει μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Σε μια εποχή που οι ΗΠΑ και η Κίνα αναπτύσσουν ηλεκτρικά έξυπνα αυτοκίνητα, η μοίρα του τελευταίου κινητήρα ντίζελ φαίνεται να είναι η ίδια με αυτή του καλύτερου αναλογικού τηλεφωνικού κέντρου στον κόσμο».
Και δεν έφταναν τα παραπάνω, αλλά προέκυψε και το γνωστό σκάνδαλο της Volkswagen… Επιβεβαιώνοντας ρεπορτάζ της εβδομαδιαίας εφημερίδας Der Spiegel, το υπουργείο μεταφορών της Γερμανίας δήλωσε στο AFP ότι διερευνά τη χρήση μιας νέας «παράνομης συσκευής εξουδετέρωσης ρύπων» σε περίπου 60.000 αυτοκίνητα Audi, εκ των οποίων τα μισά κυκλοφορούν στους γερμανικούς δρόμους.
Σημειωτέον, στις 4 Σεπτεμβρίου 2024, η Volkswagen έθεσε τις εξής επιλογές: Απόλυση εργατών και μείωση κόστους ή χρεοκοπία.
Τα συνδικάτα και οι κυβερνητικοί ηγέτες ουρλιάζουν, αλλά αυτό που πρέπει να γίνει, θα γίνει.
O καγκελάριος Scholz ζήτησε διάσωση και επιδοτήσεις για να σωθούν οι θέσεις εργασίας και να στηριχθούν οι προβληματικές αυτοκινητοβιομηχανίες. Aστεία πράγματα.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι νεκρή. Υστερεί έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, στις μπαταρίες, στην ενέργεια και στις βασικές υποδομές.
Για δεκαετίες η Γερμανία επιδοτούσε καταδικασμένες τεχνολογίες, όπως το ντίζελ και τα αναλογικά τηλέφωνα.
Η πολιτική επιτοκίων της ΕΚΤ οδήγησε σε φούσκα την αγορά ακινήτων στην Ισπανία και προκάλεσε την κατάρρευση της Ελλάδας.
Τώρα τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται με χαμηλότερες αποδόσεις από τα γαλλικά ομόλογα.
Αναπόφευκτη η αποβιομηχάνιση της Ευρώπης
Η Merkel έχασε τον έλεγχο. Δεν μπορούσε πλέον να προστατεύει τη γερμανική βιομηχανία.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά 40%.
Οι ευρωπαίοι υπουργοί ψήφισαν για μείωση κατά 35%.
Στις 25 Ιουνίου 2019 είχμα την άνοδο των Πρασίνων, που κατοχύρωσε την αποβιομηχανοποίηση της Γερμανίας
Το κόμμα των Πρασίνων σκότωσε την πυρηνική ενέργεια.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel, πρώην ένθερμη υποστηρίκτρια της πυρηνικής ενέργειας, αντέστρεψε την πορεία της εις ένδειξη υποστήριξης προς τους Πράσινους. Δεν βοήθησε ούτε το κόμμα της ούτε τη Γερμανία.
Το ντίζελ είναι νεκρό, και δικαίως, αλλά η Γερμανία δεν ήταν προετοιμασμένη για αυτό.
Οι Πράσινοι στοχεύουν επίσης τον άνθρακα, τα γενετικώς τροποποιημένα οργανισμούς και γενικά τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Η ΕΕ θα υστερήσει στην Τεχνητή Νοημοσύνη
Μόνο η Microsoft θα ξοδέψει τα τριπλάσια από όσα θα ξοδέψει η Γερμανία ως χώρα.
Προσθέστε επίσης την Google, την Amazon και τη βιομηχανία άμυνας των ΗΠΑ.
Η ΕΕ αρέσκεται στο να προστατεύει τις υπάρχουσες επιχειρήσεις.
Η Γερμανία εξαπάτησε τους καταναλωτές για να προστατεύσει τους παλιούς κινητήρες ντίζελ.
Σε καθημερινά ζητήματα όπως η γεωργία, η Γαλλία προστατεύει τη μικρή γεωργία.
Η ΕΕ τώρα έχει κάνει αγωγές κατά της Google, της Amazon και της Microsoft.
Οι ΗΠΑ ηγούνται γιατί η ΕΕ θα διάλυε οποιαδήποτε εταιρεία πριν αυτή γίνει αρκετά μεγάλη για να ηγηθεί σε οτιδήποτε.
Η ίδια ιστορία συμβαίνει με την τεχνητή νοημοσύνη, όπου οι Πράσινοι είναι ανυποχώρητοι.
Και ούτε λόγος να επιτραπεί σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή εταιρεία να μεγαλώσει αρκετά για να πετύχει κάτι.
Η ΕΕ θα τις διέλυε όλες στο όνομα του ανταγωνισμού.
Τρία σημαντικά ζητήματα
1: Το ευρώ είναι ελαττωματικό. Το να υπάρχει ένα επιτόκιο για την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ισπανία, 20 χώρες συνολικά, δεν είναι κάτι το λειτουργικό.
Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα δεν είναι ίδια με τη Γερμανία. Οι συντάξεις και οι εργασιακοί κανόνες είναι πολύ διαφορετικοί.
Δεν υπάρχει ευρωομόλογο. Αντίθετα, η Γερμανία έχει ομόλογα, η Ελλάδα έχει ομόλογα, η Γαλλία έχει ομόλογα. Η ΕΚΤ αποκλείει την αθέτηση πληρωμών.
Αλλά αν αυτό ήταν το θέμα, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διαφορές στις αποδόσεις των ομολόγων.
Οι ανισορροπίες του Target2 φέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα.
2: Η ΕΕ είναι δομημένη με τέτοιον τρόπο που απαιτεί ομοφωνία για να αλλάξει οτιδήποτε δεν επιτρέπεται ρητά από τη συνθήκη.
Ένα απλό εμπορικό σύμφωνο με τον Καναδά πήρε δεκαετίες, επειδή μια χώρα καθυστερούσε τα πράγματα.
Η Γαλλία δεν πρόκειται να κινηθεί από τη θέση της για την αγροτική πολιτική και πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, δεν πρόκειται να κινηθούν από τη θέση τους για τα ευρωομόλογα ή τους φραγμούς στο δημοσιονομικό χρέος.
Οι γραφειοκράτες της ΕΕ εξουσιάζουν τη ενεργειακή πολιτική και έχουν προκαλέσει χάρος.
Η ΕΕ υπερρυθμίζει τα πάντα. Και παρά το γεγονός ότι υστερεί στην Τεχνητή Νοημοσύνη, φαίνεται αποφασισμένη να τη ρυθμίσει μέχρι θανάτου.
Η Google, η Microsoft, η Nvidia, η Apple και η Tesla δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν στην ΕΕ, διότι στο όνομα του ανταγωνισμού, η ΕΕ θα τις είχε διαλύσει πριν προλάβουν να γίνουν κάτι σημαντικό.
3: Το εξαγωγικό μοντέλο της Γερμανίας έχει καταρρεύσει. Δεν είναι πια πρωτοπόρος σε τίποτα. Η υποδομή της είναι ανύπαρκτη. Η Γερμανία εξήγαγε αυτοκίνητα στην Κίνα. Μαντέψτε τι έγινε. Η Κίνα δεν θέλει αυτά τα αυτοκίνητα και οι ΗΠΑ ούτε.
Οι ηγέτες της Γερμανίας εξακολουθούν να θέλουν να προστατεύσουν τη βιομηχανία αυτοκινήτων τους.
Η Merkel κατέστρεψε τη βιομηχανία πυρηνικής ενέργειας της Γερμανίας, παρόλο που η Γερμανία είναι ένα από τα ασφαλέστερα μέρη για πυρηνικούς σταθμούς βάσει των δεδομένων σεισμικών ρηγμάτων.
Απελπισία
Το κύριο άρθρο του Bloomberg προ ημερών ανέφερε ότι «Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται σε πορεία πτώσης που απειλεί να γίνει μη αναστρέψιμη».
Απειλή; Δεν υπάρχει καμία απειλή. Ολόκληρη η Ευρωζώνη βρίσκεται σε αδιάκοπη πτώση, γιατί η δομή της Ευρωζώνης και της ΕΕ είναι και οι δύο μοιραία ελαττωματικές.
Αν συνυπολογίσουμε τα ειδικά ζητήματα κάθε χώρας και τις κατεστραμμένες κυβερνήσεις, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι χρειάστηκε τόσος χρόνος για να αναδυθούν τόσα ζητήματα όσο έχουν αναδυθεί τα τελευταία δύο χρόνια.
Ακόμα και τώρα, ελάχιστοι έχουν σκεφτεί τα τέσσερα θεμελιώδη ζητήματα που μόλις ανέφερα.
Και οι συνθήκες καθιστούν αδύνατο να διορθωθούν τα πράγματα, γιατί κάθε χώρα πρέπει να συμφωνήσει στις αλλαγές των κανόνων.
Το μόνο αδιευκρίνιστο ζήτημα είναι πόσο περισσότερο μπορεί να διαρκέσει αυτή η ανόητη δομή της ΕΕ.
Δεν το ξέρω, και κανείς άλλος δεν το ξέρει, αλλά ίσως ο Trump να το φέρει στο αποκορύφωμα του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών