Οι Τούρκοι επιτελείς σχεδιάζουν να συναφθούν μια σειρά στρατιωτικών συμφωνιών με τη Συρία, παρόμοιων με τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που είχε υπάρξει με τη Λιβύη
Πάνω σε νέες στρατιωτικές στρατηγικές στη Συρία εργάζεται, καταπώς φαίνεται, η Άγκυρα, επιδιώκοντας να συμπήξει ένα νέο μέτωπο συνεργασίας και επιρροής στην περιοχή.
Οι Τούρκοι επιτελείς σχεδιάζουν να συναφθούν μια σειρά στρατιωτικών συμφωνιών με τη Συρία, παρόμοιων με τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που είχε υπάρξει με τη Λιβύη, γεγονός το οποίο θα σηματοδοτήσει την πιθανότητα ευρύτερων συνεργασιών στη Μεσόγειο.
Ο πρόεδρος της επιτροπής άμυνας του τουρκικού κοινοβουλίου και πρώην υπουργός άμυνας, Hulusi Akar, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο τηλεοπτικό κανάλι του κοινοβουλίου, υπαινίχθηκε πρόσφατα την πιθανότητα μιας θαλάσσιας συμφωνίας με τη Συρία.
Ο Akar τόνισε ότι μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να οριοθετήσει τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες στη Μεσόγειο, ανοίγοντας τον δρόμο για ενισχυμένη περιφερειακή συνεργασία.
Επίσης δήλωσε ότι η αξιοποίηση των αεροδρομίων, των ναυτικών εγκαταστάσεων και των υποδομών της Συρίας θα επιτάχυνε τις προσπάθειες της Τουρκίας για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη της χώρας.
Υπογράμμισε δε ότι πιθανή συμφωνία για τη θαλάσσια οριοθέτηση θα μπορούσε να αποτελέσει θεμέλιο για βαθύτερους δεσμούς, καθιστώντας την Τουρκία βασικό παράγοντα για την ανασυγκρότηση της Συρίας και την επίτευξη σταθερότητας στην περιοχή.
Υπενθυμίζεται πως στις 27 Νοεμβρίου 2019 η Τουρκία και η Λιβύη υπέγραψαν στην Κωνσταντινούπολη συμφωνία υπό τον επίσημο τίτλο το «Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης για την Οριοθέτηση των Θαλάσσιων Δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο».
Η συμφωνία καθόρισε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, δημιουργώντας ένα πλαίσιο για την άσκηση κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Αντιπροσώπευε μια στρατηγική κίνηση και από τις δύο χώρες για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο, μια περιοχή πλούσια σε πόρους και γεωπολιτικά ευαίσθητη.
Η συμφωνία παρουσιάστηκε ως ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των σχέσεων Τουρκίας-Λιβύης.
Με την αποσαφήνιση των αντίστοιχων θαλάσσιων ζωνών, το μνημόνιο υποτίθεται πως εξαλείφει τις διαφορές και συμβάλλει στην προώθηση της συνεργασίας σε τομείς όπως η εξερεύνηση πόρων και η οικονομική ανάπτυξη.
Η Τουρκία και η Λιβύη πλαισίωσαν τη συμφωνία ως μια δίκαιη λύση που όχι μόνο θα ωφελούσε πολιτικά και οικονομικά τις δύο χώρες, αλλά και θα δημιουργούσε ένα προηγούμενο για την επίλυση θαλάσσιων διαφορών μέσω διμερών διαπραγματεύσεων.
Ωστόσο, το μνημόνιο προκάλεσε άμεση διαμάχη στην περιοχή της Μεσογείου.
Γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου, αντιτάχθηκαν σθεναρά, ισχυριζόμενες ότι παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες και θίγει τα δικά τους θαλάσσια συμφέροντα.
Η διαμάχη ανέδειξε ευρύτερες εντάσεις σχετικά με τις αλληλεπικαλυπτόμενες διεκδικήσεις στη Μεσόγειο, μετατρέποντας τη συμφωνία σε σημείο τριβής και σε αντικείμενο συνεχούς συζήτησης σε διεθνή φόρα.
Οι σχέσεις με Ελλάδα και Αίγυπτο
Παρά την αρχική προβολή της συμφωνίας, η Τουρκία έχει επιλέξει να την υποβαθμίσει στις διπλωματικές της επαφές από το 2020, καθώς επιδιώκει τη βελτίωση των σχέσεων με την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Αυτή η αλλαγή αντικατοπτρίζει μια πραγματιστική προσέγγιση από την Άγκυρα, με στόχο τη μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και την προώθηση του περιφερειακού διαλόγου.
Παρ’ όλα αυτά, το τουρκολυβικό σύμφωνο παραμένει θεμέλιο της θαλάσσιας πολιτικής της Τουρκίας καθώς μάλιστα θεωρείται από την τουρκική κυβέρνηση πρότυπο για μελλοντικές διμερείς ή πολυμερείς ρυθμίσεις.
Παρουσιάζοντας τη συμφωνία ως προηγούμενο για την επίλυση σύνθετων θαλάσσιων ζητημάτων μέσω διαπραγματεύσεων και συνεργασίας, η Τουρκία σηματοδοτεί την πρόθεσή της να διατηρήσει ενεργό και στρατηγικό ρόλο στη διαμόρφωση του γεωπολιτικού τοπίου της Μεσογείου.
Η θαλάσσια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης αντιμετώπισε επίσης σημαντικές προκλήσεις σχετικά με τη νομιμότητά της, μια ανησυχία που αναγνωρίζεται ακόμη και από Τούρκους αξιωματούχους.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης στις 27 Νοεμβρίου 2019, στερείται ισχυρής νομικής βάσης λόγω αμφιβολιών για τη νομιμοποίηση του GNA να συνάπτει τέτοιες διεθνείς συμφωνίες.
Παράλληλα, η Τουρκία εξετάζει τη σύναψη μιας άμεσης συμφωνίας με την τρέχουσα μεταβατική κυβέρνηση της Συρίας για τη νομιμοποίηση της παρουσίας των στρατευμάτων της σε συριακό έδαφος.
Αυτό θα ακολουθηθεί από μια συνολική συμφωνία στρατιωτικής εκπαίδευσης και αμυντικής συνεργασίας, που θα επιτρέψει στην Τουρκία να συμβάλει στη διαμόρφωση του νεοσύστατου συριακού στρατού.
Στην ετήσια ανασκόπησή του με δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Yasar Guler υπαινίχθηκε ότι τέτοιες συμφωνίες βρίσκονται ήδη υπό επεξεργασία.
Σημειωτέον, οι αντιπολιτευτικές ομάδες στη Συρία, με επικεφαλής τη Hayat Tahrir al-Sham (HTS), εξαπέλυσαν επίθεση στις 27 Νοεμβρίου από το Idlib στα βορειοδυτικά.
Κατέλαβαν αρκετές συριακές πόλεις μπαίνοντας στη Δαμασκό στις 8 Δεκεμβρίου, αναγκάζοντας τον Πρόεδρο Bashar al-Assad να παραιτηθεί και να φύγει από τη χώρα.
Μυστική προετοιμασία
Σύμφωνα με τον ιστότοπο Nordic Monitor, η Τουρκία είχε μυστικά ξεκινήσει ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας παράλληλης σκιώδους κυβέρνησης στη Συρία, με στόχο την ανάληψη του ελέγχου μετά την απομάκρυνση του Al Assad.
Το σχέδιο, που υποστηρίζεται από μια στρατιωτική επιχείρηση υπό την καθοδήγηση της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας και περιλαμβάνει αντάρτικες και τζιχαντιστικές ομάδες, στοχεύει στην αναμόρφωση της διακυβέρνησης της Συρίας, με την Τουρκία να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο.
Το σχέδιο δοκιμάστηκε σε περιοχές υπό τουρκικό έλεγχο από το 2016 για να επεκταθεί σε όλη τη Συρία, εφόσον οι δυνάμεις των ανταρτών αποκτήσουν τον έλεγχο σε εθνικό επίπεδο.
Στο πλαίσιο αυτό, Τούρκοι αξιωματούχοι λειτουργούν ως παρασκηνιακοί σύμβουλοι των συριακών αρχών, βοηθώντας στη διαχείριση κυβερνητικών λειτουργιών χωρίς να φαίνεται άμεση παρέμβαση.
Η Τουρκία σχεδιάζει να παρουσιάσει αυτή την πρωτοβουλία ως έναν τρόπο ανασυγκρότησης των συριακών θεσμών και βελτίωσης της διακυβέρνησης, αποφεύγοντας παράλληλα φανερή ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας.
Ένα κρίσιμο μέρος του σχεδίου είναι η ενσωμάτωση στρατευμάτων του συριακού στρατού με τις δυνάμεις των ανταρτών, συμπεριλαμβανομένου του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού και ομάδων όπως η Hayat Tahrir Al-Sham (HTS).
Αυτή η προσέγγιση στοχεύει στη διατήρηση της σταθερότητας, χωρίς το χάος που παρατηρήθηκε στο Ιράκ μετά την εισβολή, όταν διαλύθηκε ο εθνικός στρατός.
Ο απώτερος στόχος της Τουρκίας είναι να αποτρέψει την άνοδο νέων πολιτοφυλακών, να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις ασφάλειας και να προωθήσει την ενότητα μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων και των Αλαουιτών.
Παράλληλα, η Τουρκία σκοπεύει να διευκολύνει την επιστροφή των Σύρων προσφύγων και να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση του κουρδικού ζητήματος, που παραμένει κεντρικό στις περιφερειακές στρατηγικές και την εσωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Στο πολιτικό πεδίο, η Άγκυρα σχεδιάζει να αξιοποιήσει ανώτερα στελέχη της συριακής αντιπολίτευσης, που είχαν εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη με την υποστήριξη και την καθοδήγηση της κυβέρνησης Erdogan και της μυστικής υπηρεσίας από το 2011.
Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα και την μακροπρόθεσμη επιτυχία μιας τόσο φιλόδοξης πρωτοβουλίας.
www.bankingnews.gr
Οι Τούρκοι επιτελείς σχεδιάζουν να συναφθούν μια σειρά στρατιωτικών συμφωνιών με τη Συρία, παρόμοιων με τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών που είχε υπάρξει με τη Λιβύη, γεγονός το οποίο θα σηματοδοτήσει την πιθανότητα ευρύτερων συνεργασιών στη Μεσόγειο.
Ο πρόεδρος της επιτροπής άμυνας του τουρκικού κοινοβουλίου και πρώην υπουργός άμυνας, Hulusi Akar, κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο τηλεοπτικό κανάλι του κοινοβουλίου, υπαινίχθηκε πρόσφατα την πιθανότητα μιας θαλάσσιας συμφωνίας με τη Συρία.
Ο Akar τόνισε ότι μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να οριοθετήσει τις θαλάσσιες δικαιοδοσίες στη Μεσόγειο, ανοίγοντας τον δρόμο για ενισχυμένη περιφερειακή συνεργασία.
Επίσης δήλωσε ότι η αξιοποίηση των αεροδρομίων, των ναυτικών εγκαταστάσεων και των υποδομών της Συρίας θα επιτάχυνε τις προσπάθειες της Τουρκίας για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη της χώρας.
Υπογράμμισε δε ότι πιθανή συμφωνία για τη θαλάσσια οριοθέτηση θα μπορούσε να αποτελέσει θεμέλιο για βαθύτερους δεσμούς, καθιστώντας την Τουρκία βασικό παράγοντα για την ανασυγκρότηση της Συρίας και την επίτευξη σταθερότητας στην περιοχή.
Υπενθυμίζεται πως στις 27 Νοεμβρίου 2019 η Τουρκία και η Λιβύη υπέγραψαν στην Κωνσταντινούπολη συμφωνία υπό τον επίσημο τίτλο το «Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης για την Οριοθέτηση των Θαλάσσιων Δικαιοδοσιών στη Μεσόγειο».
Η συμφωνία καθόρισε τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, δημιουργώντας ένα πλαίσιο για την άσκηση κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Αντιπροσώπευε μια στρατηγική κίνηση και από τις δύο χώρες για να προασπίσουν τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο, μια περιοχή πλούσια σε πόρους και γεωπολιτικά ευαίσθητη.
Η συμφωνία παρουσιάστηκε ως ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των σχέσεων Τουρκίας-Λιβύης.
Με την αποσαφήνιση των αντίστοιχων θαλάσσιων ζωνών, το μνημόνιο υποτίθεται πως εξαλείφει τις διαφορές και συμβάλλει στην προώθηση της συνεργασίας σε τομείς όπως η εξερεύνηση πόρων και η οικονομική ανάπτυξη.
Η Τουρκία και η Λιβύη πλαισίωσαν τη συμφωνία ως μια δίκαιη λύση που όχι μόνο θα ωφελούσε πολιτικά και οικονομικά τις δύο χώρες, αλλά και θα δημιουργούσε ένα προηγούμενο για την επίλυση θαλάσσιων διαφορών μέσω διμερών διαπραγματεύσεων.
Ωστόσο, το μνημόνιο προκάλεσε άμεση διαμάχη στην περιοχή της Μεσογείου.
Γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου, αντιτάχθηκαν σθεναρά, ισχυριζόμενες ότι παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες και θίγει τα δικά τους θαλάσσια συμφέροντα.
Η διαμάχη ανέδειξε ευρύτερες εντάσεις σχετικά με τις αλληλεπικαλυπτόμενες διεκδικήσεις στη Μεσόγειο, μετατρέποντας τη συμφωνία σε σημείο τριβής και σε αντικείμενο συνεχούς συζήτησης σε διεθνή φόρα.
Οι σχέσεις με Ελλάδα και Αίγυπτο
Παρά την αρχική προβολή της συμφωνίας, η Τουρκία έχει επιλέξει να την υποβαθμίσει στις διπλωματικές της επαφές από το 2020, καθώς επιδιώκει τη βελτίωση των σχέσεων με την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Αυτή η αλλαγή αντικατοπτρίζει μια πραγματιστική προσέγγιση από την Άγκυρα, με στόχο τη μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και την προώθηση του περιφερειακού διαλόγου.
Παρ’ όλα αυτά, το τουρκολυβικό σύμφωνο παραμένει θεμέλιο της θαλάσσιας πολιτικής της Τουρκίας καθώς μάλιστα θεωρείται από την τουρκική κυβέρνηση πρότυπο για μελλοντικές διμερείς ή πολυμερείς ρυθμίσεις.
Παρουσιάζοντας τη συμφωνία ως προηγούμενο για την επίλυση σύνθετων θαλάσσιων ζητημάτων μέσω διαπραγματεύσεων και συνεργασίας, η Τουρκία σηματοδοτεί την πρόθεσή της να διατηρήσει ενεργό και στρατηγικό ρόλο στη διαμόρφωση του γεωπολιτικού τοπίου της Μεσογείου.
Η θαλάσσια συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης αντιμετώπισε επίσης σημαντικές προκλήσεις σχετικά με τη νομιμότητά της, μια ανησυχία που αναγνωρίζεται ακόμη και από Τούρκους αξιωματούχους.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε με την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης στις 27 Νοεμβρίου 2019, στερείται ισχυρής νομικής βάσης λόγω αμφιβολιών για τη νομιμοποίηση του GNA να συνάπτει τέτοιες διεθνείς συμφωνίες.
Παράλληλα, η Τουρκία εξετάζει τη σύναψη μιας άμεσης συμφωνίας με την τρέχουσα μεταβατική κυβέρνηση της Συρίας για τη νομιμοποίηση της παρουσίας των στρατευμάτων της σε συριακό έδαφος.
Αυτό θα ακολουθηθεί από μια συνολική συμφωνία στρατιωτικής εκπαίδευσης και αμυντικής συνεργασίας, που θα επιτρέψει στην Τουρκία να συμβάλει στη διαμόρφωση του νεοσύστατου συριακού στρατού.
Στην ετήσια ανασκόπησή του με δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Yasar Guler υπαινίχθηκε ότι τέτοιες συμφωνίες βρίσκονται ήδη υπό επεξεργασία.
Σημειωτέον, οι αντιπολιτευτικές ομάδες στη Συρία, με επικεφαλής τη Hayat Tahrir al-Sham (HTS), εξαπέλυσαν επίθεση στις 27 Νοεμβρίου από το Idlib στα βορειοδυτικά.
Κατέλαβαν αρκετές συριακές πόλεις μπαίνοντας στη Δαμασκό στις 8 Δεκεμβρίου, αναγκάζοντας τον Πρόεδρο Bashar al-Assad να παραιτηθεί και να φύγει από τη χώρα.
Μυστική προετοιμασία
Σύμφωνα με τον ιστότοπο Nordic Monitor, η Τουρκία είχε μυστικά ξεκινήσει ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας παράλληλης σκιώδους κυβέρνησης στη Συρία, με στόχο την ανάληψη του ελέγχου μετά την απομάκρυνση του Al Assad.
Το σχέδιο, που υποστηρίζεται από μια στρατιωτική επιχείρηση υπό την καθοδήγηση της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας και περιλαμβάνει αντάρτικες και τζιχαντιστικές ομάδες, στοχεύει στην αναμόρφωση της διακυβέρνησης της Συρίας, με την Τουρκία να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο.
Το σχέδιο δοκιμάστηκε σε περιοχές υπό τουρκικό έλεγχο από το 2016 για να επεκταθεί σε όλη τη Συρία, εφόσον οι δυνάμεις των ανταρτών αποκτήσουν τον έλεγχο σε εθνικό επίπεδο.
Στο πλαίσιο αυτό, Τούρκοι αξιωματούχοι λειτουργούν ως παρασκηνιακοί σύμβουλοι των συριακών αρχών, βοηθώντας στη διαχείριση κυβερνητικών λειτουργιών χωρίς να φαίνεται άμεση παρέμβαση.
Η Τουρκία σχεδιάζει να παρουσιάσει αυτή την πρωτοβουλία ως έναν τρόπο ανασυγκρότησης των συριακών θεσμών και βελτίωσης της διακυβέρνησης, αποφεύγοντας παράλληλα φανερή ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας.
Ένα κρίσιμο μέρος του σχεδίου είναι η ενσωμάτωση στρατευμάτων του συριακού στρατού με τις δυνάμεις των ανταρτών, συμπεριλαμβανομένου του υποστηριζόμενου από την Τουρκία Συριακού Εθνικού Στρατού και ομάδων όπως η Hayat Tahrir Al-Sham (HTS).
Αυτή η προσέγγιση στοχεύει στη διατήρηση της σταθερότητας, χωρίς το χάος που παρατηρήθηκε στο Ιράκ μετά την εισβολή, όταν διαλύθηκε ο εθνικός στρατός.
Ο απώτερος στόχος της Τουρκίας είναι να αποτρέψει την άνοδο νέων πολιτοφυλακών, να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις ασφάλειας και να προωθήσει την ενότητα μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων και των Αλαουιτών.
Παράλληλα, η Τουρκία σκοπεύει να διευκολύνει την επιστροφή των Σύρων προσφύγων και να επικεντρωθεί στην αντιμετώπιση του κουρδικού ζητήματος, που παραμένει κεντρικό στις περιφερειακές στρατηγικές και την εσωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Στο πολιτικό πεδίο, η Άγκυρα σχεδιάζει να αξιοποιήσει ανώτερα στελέχη της συριακής αντιπολίτευσης, που είχαν εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη με την υποστήριξη και την καθοδήγηση της κυβέρνησης Erdogan και της μυστικής υπηρεσίας από το 2011.
Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα και την μακροπρόθεσμη επιτυχία μιας τόσο φιλόδοξης πρωτοβουλίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών