Το πραγματικό σχέδιο της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο – Ζωτικής σημασίας, θαλάσσια σύνορα και ενεργειακά κοιτάσματα Κύπρου

Ζωτικής σημασίας θεωρούν τα τουρκικά ή φιλοτουρκικά μέσα ενημέρωσης την θάλασσα και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου.
 Η γεωγραφική θέση της Κύπρου την έχει μετατρέψει σε μια περιοχή διεκδίκησης μεταξύ Ισλάμ και χριστιανικού κόσμου αναφέρει το Dogu Akteniz Politik.

Πολιτική Ιστορία της Κύπρου

H Κύπρος πολιορκήθηκε από τους ισλαμικούς στρατούς, εντάχθηκε ειρηνικά στα ισλαμικά εδάφη.
Η Κύπρος έχει αλλάξει χέρια πολλές φορές σε όλη την ιστορία της. Μουσουλμάνοι Άραβες, η ρωμαϊκή και βυζαντινή αυτοκρατορία, χαλίφης του Ρασάιντ, Ουμαϊάδες, περίοδοι των Αββασιδών.
 Από τα τέλη του 15ου αιώνα και τους Μαμελούκους, βρισκόταν επί 80 χρόνια υπό βενετσιάνικη κυριαρχίας.
Οι Ενετοί επέβαλλαν φόρους, με αποτέλεσμα η Κύπρος να ζητήσει να προσαρτηθεί στην οθωμανική αυτοκρατορία το 1562 εξέλιξη που ολοκληρώθηκε το 1571.
Το 1878, το νησί της Κύπρου εκμισθώθηκε προσωρινά στην Αγγλία στο πλαίσιο της συμφωνίας του Βερολίνου.
Η Κύπρος κυβερνήθηκε σύμφωνα με το βρετανικό αποικιακό σύστημα μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, με την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η συμμετοχή του Οθωμανικού κράτους στον πόλεμο εναντίον της Βρετανίας και λαμβάνοντας την γερμανική πλευρά άνοιξε το δρόμο για τους Βρετανούς που ήδη περίμεναν μια ευκαιρία να δράσουν. Η Βρετανία προσάρτησε την Κύπρο στις 5 Νοεμβρίου 1914, ακυρώνοντας την Συμφωνία του Βερολίνου, η οποία υπεγράφη το 1878.
Αυτή η απόφαση ήταν αντίθετη με το διεθνές δίκαιο και παράνομη. Στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και με αφορμή την ανεξαρτησία της νεοσυσταθείσας Δημοκρατίας της Τουρκίας, το 1923, η Κύπρος παρέμεινε στην Αγγλία και αναγνωρίστηκε από την Συνθήκη της Λωζάνης
Η Τουρκία με εντολές Ataturk άνοιξε προξενείο στην Λάρνακα της Κύπρου το 1925, με στόχο να βοηθήσει τους Τουρκοκύπριους για θέματα τουρκικής ιθαγένειας και μετανάστευσης στην Τουρκία. Συνέβαλε επίσης στις δραστηριότητες των κοινοτήτων στην Κύπρο και βοήθησε τους Τούρκους νέους να σπουδάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι εορτασμοί για την Τουρκική Δημοκρατία πραγματοποιήθηκαν στο νησί μετά το 1925.
Μεταξύ της περιόδου 1931-1950, οι ελληνοκύπριοι υποστήριξαν την «Ένωση» υπό την ηγεσία της εκκλησίας με την Ελλάδα.
Κατά τα τουρκικά μέσα πραγματοποίησαν σφαγές εναντίον των Τουρκοκυπρίων και εξεγέρθηκαν εναντίον της βρετανικής κυβέρνησης.
Ήταν μεγάλο λάθος που από την δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1960, προσπάθησαν να πραγματοποιηθούν στην Κύπρο γενοκτονία και σφαγές κατά του τουρκικού λαού.
Η βρετανική αποικιακή διοίκηση ανέχθηκε αυτά τα γεγονότα
Η Κύπρος κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1959 με την Συμφωνία Ζυρίχης μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία κηρύχθηκε με τη Συμφωνία Λευκωσίας του 1960 και το Σύνταγμα της Κύπρου καθορίστηκε.
Ιδρύθηκε ως ένα περιορισμένο κυρίαρχο κράτος που βασίζεται σε 2 κοινότητες, με την εγγύηση 3 κρατών ως αποτέλεσμα του Συντάγματος και των Συμφωνιών που εγκρίθηκαν.
Παρά όλες αυτές τις εξελίξεις, το 1963, η ελληνική πλευρά προσπάθησε να απομακρύνει την τουρκική κοινότητα αλλά ξέσπασαν συγκρούσεις με την τουρκοκυπριακή πλευρά.
Οι αυξανόμενες συγκρούσεις ανάγκασαν τους Έλληνες να αυξήσουν την επιθετικότητα τους.
Το 1974, προκειμένου να ενσωματωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα σημειώθηκαν τα γεγονότα του πραξικοπήματος.
Η τουρκική κοινωνία χρησιμοποίησε το δικαίωμα αυτοδιάθεσης.
Ως αποτέλεσμα των πολιτικών της Βόρειας Κύπρου όπως Fazıl Küçük, ο Rauf Denktaş και ο Vecdet Oktekin, η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου ανακηρύχθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1983
Ωστόσο μόνο μια χώρα αναγνώρισε την δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.

Ο ρόλος του φυσικού αερίου

Η διεκδίκηση της Κύπρου έχει πάρει μια άλλη διάσταση με την ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στα ανατολικά της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια.
Τόσο οι παγκόσμιοι παίκτες όσο και οι ισχυροί παράγοντες της περιοχής συγκεντρώθηκαν στην περιοχή.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το ειδικό βάρος της Κύπρου, το οποίο έχει στρατηγική σημασία στη μέση της Ανατολικής Μεσογείου, έχει επίσης αυξηθεί.
Η Κύπρος είναι ένας φυσικός αερομεταφορέας στη μέση της ανατολικής Μεσογείου.
Έχει δεσπόζουσα θέση στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Η Κύπρος απέχει μόλις 65 χιλιόμετρα από την Τουρκία.
Στη δεκαετία του 1880, ο διάσημος Βρετανός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Ντρέραλι είπε για την Κύπρο η Κύπρος είναι το κλειδί για τη Δυτική Ασία.
 Όταν φτάσαμε στη δεκαετία του 1920, ο Λόρδος Curzon, ο οποίος ήταν πρωθυπουργός της Αγγλίας είχε πει: «η τύχη της Κύπρου εξαρτάται από την τύχη της Ανατολίας».
Ο McMillian ως πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου είπε τα ακόλουθα το 1955:
«Εάν η Κύπρος είναι υπό τον έλεγχο της Τουρκίας θα ελέγχει τις εισόδους και τις εξόδους στη Μέση Ανατολή»

Ο ρόλος της Κύπρου

Σε ημερήσια βάση πραγματοποιούνται 7.000 από τις 10.000 ημερήσιες μετακινήσεις στην Μεσόγειο και η Κύπρος βρίσκεται σε περίοπτη θέση.
Κυριαρχεί στις οδούς μεταφοράς πετρελαίου της Μέσης Ανατολής.
Είναι στο σημείο που μπορεί να ελέγξει τις θαλάσσιες διαδρομές που εκτείνονται από το κανάλι του Σουέζ έως τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Η Κύπρος έχει κύρος στα κράτη της Μέσης Ανατολής.
Ελέγχει τον άξονα που εκτείνεται από τη Μέση Ανατολή έως την Αφρική και διατηρεί τον άξονα της διώρυγας Ανατολίας - Μέσης Ανατολής - Σουέζ υπό έλεγχο.
Είναι σε θέση να παρέχει υλικοτεχνική υποστήριξη στον πόλεμο που μπορεί να ξεσπάσει λόγω ενέργειας και νερού στη Μέση Ανατολή.
Είναι μια σημαντική στρατηγική πλατφόρμα για την κατεύθυνση της αεροπορικής ισχύος προς όλες τις κατευθύνσεις.
Είναι ένας σταθερός αερομεταφορέας.

Ανατολική Μεσόγειος

Γεωγραφικά, η Μεσόγειος χωρίζεται σε τρεις περιοχές.
Μεταξύ του Γιβραλτάρ και της Μάλτας, η περιοχή μεταξύ της Δυτικής Μεσογείου, της Μάλτας και του 27ου γεωγραφικού μήκους ονομάζεται Μέση Μεσόγειος και η περιοχή ανατολικά αυτού του γεωγραφικού μήκους ονομάζεται Ανατολική Μεσόγειος.
Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου περιλαμβάνοντα τα κράτη Αίγυπτος, Τουρκία, Ισραήλ, Συρία, Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, Λίβανος, Νότια Κύπρος, Παλαιστίνη.
Όταν εξετάζουμε τις παράκτιες χώρες της ανατολικής Μεσογείου βλέπουμε ότι η Τουρκία έχει 569 μίλια ακτογραμμής διαθέτει τα μεγαλύτερα σύνορα.
Αμέσως μετά ακολουθεί η Αίγυπτος με 522 μίλια, το Ισραήλ 128 μίλια, το Λίβανο 107 μίλια και η Συρία 95 μίλια.
Η Ανατολική Μεσόγειος είναι πύλη προς το Αιγαίο, τη Μαύρη Θάλασσα, την Ερυθρά Θάλασσα και ακόμη και τον Ατλαντικό Ωκεανό μιας γεωγραφίας που είναι πολύ σημαντική όσον αφορά τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το 30% του παγκόσμιου εμπορίου διέρχεται από τη λεκάνη της Μεσογείου.
Κατά μέσο όρο 4.000 φορτηγά πλοία ταξιδεύουν καθημερινά στη Μεσόγειο.
Κάθε χρόνο, 40.000 ρωσικά εμπορικά πλοία περνούν από τα στενά στη Μεσόγειο

Ανατολική Μεσόγειος και Ενέργεια

Η Ανατολική Μεσόγειος και η Κύπρος, που έχουν διατηρήσει τη στρατηγική τους σημασία ιστορικά, καθορίζουν το ενεργειακό προφίλ της περιοχής.
Το πρώτο απόθεμα φυσικού αερίου στην περιοχή βρέθηκε από το Ισραήλ το 1999 στο πεδίο που ονομάζεται Leviathan.
Αργότερα, οι έρευνες συνεχίστηκαν μεταξύ του 2009 και του 2011, η ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων φυσικού αερίου σε 3 πεδία, δηλαδή το Tamar του Ισραήλ και την Αφροδίτη της Κύπρου, αύξησε το ενδιαφέρον για την Ανατολική Μεσόγειο.
Η πιο ολοκληρωμένη μελέτη για την Ανατολική Μεσόγειο του American Geological Research Center (USGS) δημοσιεύτηκε το 2010
Σε αυτήν τη μελέτη, αναλύονται τα πιθανά κοιτάσματα της Νότιας Κύπρου, του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Λωρίδας της Γάζας, ανακαλύφθηκε ότι υπήρχαν 1,7 δισεκατομμύρια βαρέλια αποθεμάτων πετρελαίου και 3,4 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποθεμάτων φυσικού αερίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, όταν εξετάζουμε τους πόρους φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν, υπάρχουν 30 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποθεμάτων φυσικού αερίου που αφορούν τους Παλαιστίνιους, περίπου 0,1 τρισεκατομμύρια m3 στη Νότια Κύπρο, 1 τρισεκατομμύριο m3 στο Ισραήλ και 2,2 τρισεκατομμύρια m3 στην Αίγυπτο.
Όταν εξετάζεται η έκθεση με τίτλο "Στατιστική επισκόπηση της παγκόσμιας ενέργειας" που εκπόνησε η British Petroleum για το 2016, η αποδεδειγμένη ποσότητα φυσικού αερίου στον κόσμο είναι περίπου 186,9 τρισεκατομμύρια m3.
 Όταν συγκρίνεται η Ανατολική Μεσόγειος με αυτό το ποσοστό, είναι κατανοητό ότι διαθέτει 3,3 τρισεκ. m3 των αποθεμάτων φυσικού αερίου στον κόσμο.
Παρόλο που φαίνεται μικρό σε σύγκριση με το παγκόσμιο σύνολο, αυτοί οι αριθμοί, που ενώ είναι μικροί σε παγκόσμια κλίμακα είναι πολύτιμοι για τις χώρες της περιοχής, ενώ υπάρχουν και αποθέματα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Διότι, με βάση την ποσότητα του φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε, το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου είναι περισσότερο από το αέριο που ανακαλύφθηκε μέχρι στιγμής στις Κάτω Χώρες και τη Νορβηγία, και είναι αρκετά υψηλότερο από το φυσικό αέριο στη Δανία και την Αγγλία.
Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί αποθέματα φυσικού αερίου περίπου 4,9 δισεκ. m3 στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά μόνο το 23% αυτών εξορύσσεται.
 Σύμφωνα με επίσημες πηγές του Λιβάνου, εκτιμάται ότι η ΑΟΖ του Λιβάνου διαθέτει 700 έως 850 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 660 έως 865 εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου.
Και πάλι, σύμφωνα με επίσημες πηγές του Ισραήλ, αναφέρεται ότι υπάρχει δυναμικό φυσικού αερίου 1,4 τρισεκ. m3 στην ΑΟΖ του Ισραήλ.
Σε μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2012, εκτιμήθηκε ότι υπάρχουν περίπου 3,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 1,5 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στα νότια της Κρήτης.
Έχει εκτιμηθεί ότι υπάρχουν 6,3 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, 6 δισεκατομμύρια βαρέλια υγρού φυσικού αερίου και 1,8 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στη λεκάνη του Δέλτα του Νείλου


Ενεργειακός πόλεμος

Οι Έλληνες κάλεσαν σημαντικούς παγκόσμιους παράγοντες στην περιοχή, όπως οι Βρετανοί, Γάλλοι, Αμερικανοί και Ιταλοί. Επιπλέον, η νότια Κύπρος υπέγραψε συμφωνίες καθορισμού της ΑΟΖ με την Αίγυπτο στις 17 Φεβρουαρίου 2003, το Λίβανο στις 17 Ιανουαρίου 2007 και το Ισραήλ στις 17 Δεκεμβρίου 2010 μοιράζοντας την Ανατολική Μεσόγειο με άλλα κράτη.
Η τουρκοκυπριακή πλευρά, αγνοήθηκε στις συμφωνίες για τις  Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες τόσο κατά τον καθορισμό των ΑΟΖ στο πλαίσιο της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας του 1982.
Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ρυθμίστηκε βάσει της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η Τουρκία κήρυξε ΑΟΖ στις 21 Μαρτίου 2003 και στις 2 Απριλίου 2004 η Λιβύη στις 27 Μαΐου 2009.
Η Συρία, ανακήρυξε ΑΟΖ μόνο 20 ναυτικών μιλίων, των οποίων τα όρια δεν προσδιορίζονται πλήρως, έχει συμπεριληφθεί στον ιστότοπο των Ηνωμένων Εθνών.
Τέλος, ο Λίβανος έγινε μια από τις χώρες που κήρυξαν ΑΟΖ στις 19 Οκτωβρίου 2010.
Η Νότια Κύπρος τον Ιανουάριο του 2019 μαζί με την Ελλάδα, Ιταλία, Ισραήλ, Αίγυπτο και Ιορδανία υπέγραψαν συμφωνίες συνεργασίας κατά τη συνάντησή τους στο Κάιρο, η οποία αποκλείει την Τουρκία από την Ανατολική Μεσόγειο.
Οι Έλληνες δημιούργησαν μπλοκ και κάλεσαν τις μεγαλύτερες εταιρίες ενέργειας όπως την αμερικανική ExxonMobil - Noble, την Γαλλική Total, την Ιταλική Eni, την Κορεατική Kogas, την Qatar Petroleum.
Η ελληνική πλευρά σύναψε συμφωνίες με αυτές τις εταιρείες ενέργειας και ξεκίνησαν οι έρευνες.
Η Κύπρος έχει χωρίσει το πεδίο Αφροδίτη, το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην Ανατολική Μεσόγειο, σε 13 οικόπεδα, η τουρκοκυπριακή πλευρά έχει αποκλειστεί.
Η Τουρκία τον Σεπτέμβριο 2011 υπέγραψε συμφωνία οριοθέτησης ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας με την Βόρεια Κύπρο.
Στην κρατική εταιρία πετρελαιοειδών της Τουρκίας την TPAO δόθηκε άδεια εξερεύνησης πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Από το 2011, τα σεισμικά ερευνητικά πλοία Barbaros Hayrettin Paşa και Oruç Reis συνεχίζουν το έργο τους στην περιοχή.
Τα τουρκικά γεωτρύπανα ξεκίνησαν ερευνητικές δραστηριότητες με επίκεντρο το Fatih, Yavuz και Kanuni.
Η Τουρκία έχει γίνει μια από τις 10 χώρες στον κόσμο που διαθέτουν ερευνητικά πλοία νέας γενιάς

Η στρατηγική της Τουρκίας

Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη ότι αποκλείεται από την ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου υπέγραψε με την Λιβύη στις 27 Νοεμβρίου 2019 συμφωνία για ΑΟΖ.
Χάρη σε αυτήν τη μοναδική συμφωνία, τα σχέδια χωρών όπως η Ελλάδα, η Νότια Κύπρος και η Αίγυπτος αλλοιώθηκαν. Ακολούθησε αμέσως η συμφωνία ασφάλειας και στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ της Λιβύης και της Τουρκίας.
Ο τουρκικός στρατός προσκλήθηκε στην περιοχή μετά από πρόσκληση της νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης.
Η Τουρκία υποστήριξε τις πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφιλίωσης (αναγνωρισμένες από τον ΟΗΕ) κατά του στρατάρχη Haftar στη Λιβύη.
Επιπλέον, στη Λιβύη, εμπλέκονται Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ, η Γαλλία, η Αίγυπτος, η Ρωσία και οι ΗΠΑ.

Τι συμβαίνει στα Βαρώσια της Αμμοχώστου;

Ο Kudret Özersay, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου δήλωσε για την πόλη Maraş στα ελληνικά Βαρώσια, η οποία έκλεισε από το 1974,
«Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα συγκεκριμένο βήμα για το θέμα της Κλειστής περιοχής των Βαρωσίων»
Θα δημιουργηθεί μια ομάδα εμπειρογνωμόνων και θα καταρτιστεί ένα επιστημονικό αρχείο απογραφής για τα Βαρώσια.
Πριν από το 1974, υπήρχαν 4.000 ιδιωτικές κατοικίες, 3.000 εμπορικές μονάδες, 143 γραφεία διαχείρισης, 99 κέντρα ψυχαγωγίας, 24 θέατρα και κινηματογράφοι, 21 τράπεζες, 380 ημιτελείς κατασκευές εκτός από 45 ξενοδοχεία με 10 χιλιάδες κρεβάτια και 60 ξενοδοχεία τύπου διαμερισμάτων.
Υπάρχει επίσης μια βιβλιοθήκη με περίπου 8.500 βιβλία στα ελληνικά, τα τουρκικά και τα αγγλικά.
Τα Βαρώσια παραλιακή ζώνη της Αμμοχώστου στην κατεχόμενη ανατολική Κύπρο ήταν ένα από τα πιο πολυτελή τουριστικά κέντρα της Μεσογείου.
Το 1973, τα Βαρώσια και μόνο αντιπροσώπευε το 53,7% του συνολικού εισοδήματος της Κύπρου στον τουριστικό τομέα.
Το 50% του συνολικού αριθμού ξενοδοχείων στην Κύπρο ήταν στα Βαρώσια.
Ήταν ακόμη και το αγαπημένο μέρος των Βρετανικών Βασιλικών Οικογενειών και των σταρ του Χόλυγουντ.
Για την Τουρκία τα Βαρώσια δεν άνοιξαν αλλά δόθηκε πρόσβαση σε ορισμένους πολίτες να επισκεφθούν την περιοχή.

Η εξάρτηση από το φυσικό αέριο

Το φυσικό αέριο για την Τουρκία και την Κύπρο έχει πλέον ζωτική σημασία.
Η Τουρκία πρέπει να εξασφαλίσει την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.
Επιπλέον, οι ασφαλέστερες και φθηνότερες διαδρομές, η μεταφορά ενεργειακών αποθεμάτων στην ανατολική Μεσόγειο είναι μέσω Τουρκίας και όχι από τον EastMed.

Παγκόσμιοι παίκτες στην Ανατολική Μεσόγειο

Οι ενεργειακοί πόροι στην Ανατολική Μεσόγειο και γύρω από την Κύπρο έχουν προσελκύσει παγκόσμιες δυνάμεις.
Οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Νότια Κύπρος και το Ισραήλ ξεκίνησαν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση επίσης δείχνει ενδιαφέρον για αυτήν την περιοχή προκειμένου να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση και να απενεργοποιήσει τη Ρωσία.
Επιπλέον, ενώ οι Αμερικανοί δεν ήθελαν να πουλήσουν συστήματα αεροπορικής άμυνας στην Τουρκία, η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό των 84 αεροπλάνων F-16C / D στο επίπεδο F-16V.
Ως αποτέλεσμα αυτού του εκσυγχρονισμού, μπορεί να ειπωθεί ότι τα ελληνικά αεροσκάφη θα έχουν το πλεονέκτημα να βλέπουν τουρκικά αεροπλάνα πολύ νωρίτερα.
Προς το παρόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει ανοιχτά την ελληνοκυπριακή πλευρά, και οι ΗΠΑ παρασκηνιακά.
Ήδη, τα πλοία των ενεργειακών εταιρειών έρχονται αντιμέτωπα με τις τουρκικές ναυτικές δυνάμεις.
Μπορούμε να πούμε ότι η ασφάλεια της Κύπρου παρέχεται παράνομα από τις ΗΠΑ, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και το Ισραήλ.
Οι Βρετανοί, που έχουν στρατιωτικές βάσεις στο 3% του νησιού, αποφάσισαν να αναπτύξουν περισσότερα από 100 αεροσκάφη F35 επόμενης γενιάς στη βάση του Ακρωτηρίου.
Τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ εξυπηρετούνται επίσης από αυτές τις βάσεις.
Είναι σε θέση να χτυπήσουν στόχους στη Συρία και να επιστρέψουν εντός 15 λεπτών.
Εκτιμάται ότι περίπου 3.000 Βρετανοί στρατιώτες υπηρετούν στην Κύπρο.
Στις 15 Μαΐου 2020 υπεγράφη συμφωνία συνεργασίας στρατιωτικής άμυνας με τους Έλληνες και τους Γάλλους.
Κατά συνέπεια, η Γαλλία απέκτησε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει τη Ναυτική Βάση του Ευάγγελου Φλωράκη της Νότιας Κύπρου.
Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, το γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gauelle θα βρίσκεται κοντά στην Τουρκία.
Επιπλέον, σύμφωνα με τα άρθρα της συμφωνίας, το γαλλικό ναυτικό είχε την ευκαιρία να προστατεύσει τα πλοία που ανήκουν στην εταιρεία Total, η οποία πραγματοποιεί έρευνες υδρογονανθράκων στο νησί της Κύπρου.
Οι χώρες της Δύσης κινούνται πολύ γρήγορα και με προγραμματισμένο τρόπο για να ενισχύσει το πλεονέκτημά τους στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο.
Ενώ κάνουν αυτά τα σχέδια, φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους δύο ανερχόμενους παράγοντες: τη Ρωσία και την Κίνα.
Η Ρωσία, με τον Putin, αυξάνει τη δύναμή της κάθε μέρα ως σημαντικός παράγοντας στη Μεσόγειο από το 2011.
Επιπλέον, έχει ενισχύσει το στόλο της με πολεμικά πλοία νέας γενιάς και υποβρύχια στη Μαύρη Θάλασσα.
Η Ρωσία διαθέτει 8 ναυτικές, αεροπορικές και χερσαίες βάσεις στο Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν, τη Συρία και την Αρμενία.
Με τη στρατιωτική της δύναμη η Ρωσία είναι σε θέση να εξουδετερώσει τον 6ο στόλο των ΗΠΑ που αναπτύσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Επιπλέον, ενώ η Ρωσία σχεδιάζει να δημιουργήσει 36 πολεμικά πλοία εξοπλισμένα με την τελευταία τεχνολογία και όπλα το ναυτικό της Μεσογείου.
Μπορούμε να πούμε ότι η Ρωσία είναι πλέον ναυτική δύναμη και η οποία χρησιμοποιεί λιμάνια και της Κύπρου για ελλιμενισμό και εφοδιασμό.

Οδικός χάρτης

Η Τουρκία πρέπει να επανασχεδιάσει τι είδους στρατηγική μπορεί να διαμορφώσει σε ένα πεδίο με τόσους πολλούς παγκόσμιους και περιφερειακούς παράγοντες.
Η Τουρκία έχει χερσαία έκταση 781.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, τα χωρικά ύδατα της Τουρκίας είναι έκτασης 430.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Έτσι, η συνολική χερσαία και θαλάσσια επιφάνεια της Τουρκίας φτάνει τα 1.216.380 τετραγωνικά χιλιόμετρα η ευρύτερη αυτή ζώνη ονομάζεται Γαλάζια Πατρίδα, mavi vatan ή blue homeland.
Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων της Τουρκικής Δημοκρατίας πρέπει να προετοιμάσουν ένα σχέδιο δράσης έκτακτης ανάγκης για την Γαλάζια Πατρίδα.
Η Κύπρος πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο.
Για την Τουρκία μπορεί να καταστεί μονόδρομος να ενσωματώσει την Βόρεια Κύπρο στην κυριαρχία της.
Με την ένταση λόγω ενεργειακών πόρων και την είσοδο παγκόσμιων δυνάμεων στην περιοχή, η πιθανότητα επίλυσης του κυπριακού μειώνεται.
Τα όνειρα εκείνων που πιστεύουν ότι οι ενεργειακοί πόροι θα διευκολύνουν τη λύση έχουν επίσης καταρρεύσει.
Οι ενεργειακοί πόροι προκάλεσαν μεγαλύτερα προβλήματα.
Η Τουρκία διεξάγει το 90% του εξωτερικού εμπορίου μέσω θαλάσσης.
Η έλλειψη εξουσίας στη θάλασσα σημαίνει την πτώχευση της τουρκικής οικονομίας, οπότε πρέπει να καταστεί ναυτική δύναμη.
Το ναυτικό της Τουρκίας πρέπει να εκσυγχρονιστεί.
Η ναυτική δύναμη είναι απαραίτητη για να είναι μια παγκόσμια δύναμη.
Με συμμάχους το Αζερμπαϊτζάν και την Βόρεια Κύπρο, η Τουρκία πρέπει να δημιουργήσουν μια άτυπη συνεργασία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Επιπλέον, ορισμένα από τα πυραυλικά συστήματα  S-400 θα πρέπει σίγουρα να τοποθετηθούν με τρόπο που να προστατεύουν τον Πυρηνικό Σταθμό Akkuyu,
Επίσης θα πρέπει να κατασκευαστεί γέφυρα που θα συνδέει οδικώς και σιδηροδρομικώς Τουρκία και Βόρεια Κύπρο.
Η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν την υποδομή για την υλοποίηση αυτού του έργου.
Η Τουρκία δεν έχει άλλη επιλογή πέραν από το να διευρύνει τις διεθνείς συνεργασίες της.

www.bankingnews.gr