Το σχόλιο της Die Zeit για τη Μόρια
Στους πρόσφυγες από τη Μόρια που έμειναν στο δρόμο μετά την καταστροφική πυρκαγιά στον καταυλισμό εστιάζουν τα γερμανικά ΜΜΕ, σύμφωνα με την ανασκόπηση της Deutsche Welle.
Αναφερόμενα στην κατανομή τους στις χώρες της ΕΕ εξηγούν πως δεν αποτελούν «απειλή» αλλά «πρόκληση» ενώ παράλληλα εστιάζουν στη στάση που κρατά η Γερμανία.
Η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit αφιερώνει σχόλιο στην πρώτη της σελίδα σχετικά με τους πρόσφυγες στη Μόρια το οποίο επιγράφει «Λιμάνι, η Ευρώπη».
«Το λιμάνι της Ευρώπης είναι αλήθεια.
Εάν οι 13.000 πρόσφυγες και μετανάστες από τη Λέσβο διανεμηθούν σε ευρωπαϊκές χώρες, αυτοί που έβαλαν τις πυρκαγιές στον καταυλισμό θα έχουν επιτύχει τον στόχο τους.
Όμως οι εμπρηστές της Μόριας δεν πρέπει να υπαγορεύουν την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική.
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να το επιτρέψει, ούτε η ελληνική ούτε η γερμανική.
Αλλά θα πρέπει να ειπωθεί πολύ ξεκάθαρα:
Οι συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας ήταν τόσο καταστροφικές που κάποιοι λίγοι θα πίστευαν ότι μόνο η φωτιά θα μπορούσε να τους απελευθερώσει» αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.
«Η δυστυχία στον καταυλισμό προηγήθηκε της φωτιάς για χρόνια. Καμία κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να το επιτρέπει και λιγότερο από όλες η ελληνική.
Τι έγινε με τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που η ΕΕ έδωσε στην Ελλάδα μεταξύ 2015 και 2020 για τη «διαχείριση της μετανάστευσης»;
Γιατί η Κομισιόν δεν εξέτασε πιο προσεκτικά;
Τόσα πολλά χρήματα και τόση δυστυχία. Πώς είναι δυνατόν;»
Και λίγο παρακάτω η εφημερίδα υπογραμμίζει:
«Δεν είναι ούτε εμπρηστές ούτε απειλή για την εθνική ασφάλεια, όπως τους χαρακτήρισαν πολιτικοί όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.
Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην Ευρώπη εξαιτίας τρομερής ανάγκης, επειδή περίμεναν καλύτερες ευκαιρίες εδώ ή επειδή παραπλανήθηκαν από λαθρεμπόρους.
Τα κίνητρά τους είναι διαφορετικά.
Εναπόκειται στις αρχές ασύλου να τα εξετάσουν.
Όσοι ζητούν βοήθεια έχουν το δικαίωμα η εξέταση του αιτήματός τους να γίνει γρήγορα.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν αποτελούν απειλή, αποτελούν πρόκληση για την Ευρώπη εάν μπορεί να συνδυάσει την ανθρωπιά με την τάξη».
Ο πολιτικός υπολογισμός του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών
Η Süddeutsche Zeitung στο σχόλιό της επικεντρώνεται στη στάση του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών αλλά και της γερμανικής κυβέρνησης αναφορικά με την υποδοχή προσφύγων από τη Μόρια:
«Ο Χορστ Ζέεχοφερ ένιωσε ανακουφισμένος την Τετάρτη.
Για έναν υπουργό που απειλήθηκε από μια τόσο έντονη αντιπαράθεση είναι πολύ κατανοητό.
Η συμφωνία μεταξύ Χριστιανικής Ένωσης και SPD για την υποδοχή 400 οικογενειών προσφύγων από την Ελλάδα, αποδυναμώνει ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να βλάψει πολιτικά τον ίδιο αλλά και το υπουργικό συμβούλιο.
Μια διαμάχη για τους πρόσφυγες - όλοι οι εμπλεκόμενοι ξέρουν πόσο τους είχε βλάψει στο παρελθόν.
Το αποτέλεσμα είναι ένας ισορροπημένος συμβιβασμός που ηρέμησε την κατάσταση μετά την πυρκαγιά στη Μόρια.
Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ικανοποιητικό όσον αφορά τις συνθήκες στους ελληνικούς καταυλισμούς προσφύγων…
Το καλοκαίρι του 2016, ένα χρόνο μετά το μεγάλο καλοκαίρι με τους πρόσφυγες, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παραδέχτηκε ότι η γερμανική κυβέρνηση αγνοούσε τα προβλήματα στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ εδώ και χρόνια λόγω βολέματος και αδιαφορίας.
Εκείνη την εποχή, ήταν μια καθυστερημένη αλλά σημαντική παραδοχή.
Εάν το διαβάσει κανείς ξανά τώρα, αναρωτιέται τι πρέπει να συμβεί προτού γίνει επιτέλους κάτι».
Για το ίδιο θέμα η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt γράφει:
«Ο Ζέεχοφερ ισχυρίζεται ότι είχε πάντα την άποψη ότι η τάξη και η ανθρωπιά είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τουλάχιστον στη Γερμανία, και γι αυτό είναι δυνατές ανθρωπιστικές χειρονομίες.
Οι αιτήσεις ασύλου μειώνονται εδώ και χρόνια και είναι πολύ κάτω από το ανώτατο όριο των 200.000 προσφύγων ετησίως που όρισε ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός.
Και ακόμη και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης και Προσφύγων, το BAMF, είναι τώρα ένα «Super-BAMF», όπως το χαρακτήρισε ο Ζέεχοφερ στο κοινοβούλιο.
Ακόμη όμως πιο σημαντική από την πιθανή πρόοδο στη διαχείριση της μετανάστευσης, είναι ο πολιτικός υπολογισμός.
Τουλάχιστον μετά την κακή του απόδοση στις τοπικές εκλογές της Βαυαρίας το 2018, όταν ξεκίνησε ο Ζέεχοφερ ως αρχηγός της CSU, έγινε σαφές στο κόμμα πού βρίσκεται ο πιο σκληρός πολιτικός του ανταγωνιστής.
Όχι δεξιά με τη μορφή της Εναλλακτικής για τη Γερμανία αλλά στα αριστερά με τη μορφή των Πρασίνων.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η CSU πρέπει να αλλάξει τις πολιτικές προτάσεις της και ο υπουργός Εσωτερικών το ύφος του».
Τα δυο άκρα
Τέλος και η Frankfurter Allgemeine Zeitung φιλοξενεί σχόλιο για τη Μόρια στην πρώτη της σελίδα και ανάμεσα σε άλλα επισημαίνει:
«Υπάρχει μια κυνική λογική στο να αγνοείται η Μόρια.
Εάν κάποιος νοιάζεται πάρα πολύ για τους άστεγους μετανάστες, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της απομόνωσης, προγραμματίζεται ο επόμενος εμπρησμός και το δωρεάν εισιτήριο για την ηπειρωτική ΕΕ.
Το άλλο άκρο: υπάρχει χώρος για όλους στη Γερμανία, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ελεύθερης μετανάστευσης.
Γιατί να μην φέρνουμε εδώ όλους τους μετανάστες από τη Λέσβο, από τη Σάμο, τη Λέρο και τη Χίο;
Αυτά είναι τα γνωστά άκρα από την εποχή της προσφυγικής κρίσης και των συζητήσεων για το άσυλο.
Το ένα εξίσου ηθικιστικό και πολωτικό όπως και το άλλο. Και τα δύο μπορεί να είναι κατάλληλα για εκστρατείες αλλά όχι για πολιτική».
www.bankingnews.gr
Αναφερόμενα στην κατανομή τους στις χώρες της ΕΕ εξηγούν πως δεν αποτελούν «απειλή» αλλά «πρόκληση» ενώ παράλληλα εστιάζουν στη στάση που κρατά η Γερμανία.
Η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit αφιερώνει σχόλιο στην πρώτη της σελίδα σχετικά με τους πρόσφυγες στη Μόρια το οποίο επιγράφει «Λιμάνι, η Ευρώπη».
«Το λιμάνι της Ευρώπης είναι αλήθεια.
Εάν οι 13.000 πρόσφυγες και μετανάστες από τη Λέσβο διανεμηθούν σε ευρωπαϊκές χώρες, αυτοί που έβαλαν τις πυρκαγιές στον καταυλισμό θα έχουν επιτύχει τον στόχο τους.
Όμως οι εμπρηστές της Μόριας δεν πρέπει να υπαγορεύουν την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική.
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να το επιτρέψει, ούτε η ελληνική ούτε η γερμανική.
Αλλά θα πρέπει να ειπωθεί πολύ ξεκάθαρα:
Οι συνθήκες στον καταυλισμό της Μόριας ήταν τόσο καταστροφικές που κάποιοι λίγοι θα πίστευαν ότι μόνο η φωτιά θα μπορούσε να τους απελευθερώσει» αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.
«Η δυστυχία στον καταυλισμό προηγήθηκε της φωτιάς για χρόνια. Καμία κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να το επιτρέπει και λιγότερο από όλες η ελληνική.
Τι έγινε με τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που η ΕΕ έδωσε στην Ελλάδα μεταξύ 2015 και 2020 για τη «διαχείριση της μετανάστευσης»;
Γιατί η Κομισιόν δεν εξέτασε πιο προσεκτικά;
Τόσα πολλά χρήματα και τόση δυστυχία. Πώς είναι δυνατόν;»
Και λίγο παρακάτω η εφημερίδα υπογραμμίζει:
«Δεν είναι ούτε εμπρηστές ούτε απειλή για την εθνική ασφάλεια, όπως τους χαρακτήρισαν πολιτικοί όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.
Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην Ευρώπη εξαιτίας τρομερής ανάγκης, επειδή περίμεναν καλύτερες ευκαιρίες εδώ ή επειδή παραπλανήθηκαν από λαθρεμπόρους.
Τα κίνητρά τους είναι διαφορετικά.
Εναπόκειται στις αρχές ασύλου να τα εξετάσουν.
Όσοι ζητούν βοήθεια έχουν το δικαίωμα η εξέταση του αιτήματός τους να γίνει γρήγορα.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν αποτελούν απειλή, αποτελούν πρόκληση για την Ευρώπη εάν μπορεί να συνδυάσει την ανθρωπιά με την τάξη».
Ο πολιτικός υπολογισμός του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών
Η Süddeutsche Zeitung στο σχόλιό της επικεντρώνεται στη στάση του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών αλλά και της γερμανικής κυβέρνησης αναφορικά με την υποδοχή προσφύγων από τη Μόρια:
«Ο Χορστ Ζέεχοφερ ένιωσε ανακουφισμένος την Τετάρτη.
Για έναν υπουργό που απειλήθηκε από μια τόσο έντονη αντιπαράθεση είναι πολύ κατανοητό.
Η συμφωνία μεταξύ Χριστιανικής Ένωσης και SPD για την υποδοχή 400 οικογενειών προσφύγων από την Ελλάδα, αποδυναμώνει ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να βλάψει πολιτικά τον ίδιο αλλά και το υπουργικό συμβούλιο.
Μια διαμάχη για τους πρόσφυγες - όλοι οι εμπλεκόμενοι ξέρουν πόσο τους είχε βλάψει στο παρελθόν.
Το αποτέλεσμα είναι ένας ισορροπημένος συμβιβασμός που ηρέμησε την κατάσταση μετά την πυρκαγιά στη Μόρια.
Φυσικά, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ικανοποιητικό όσον αφορά τις συνθήκες στους ελληνικούς καταυλισμούς προσφύγων…
Το καλοκαίρι του 2016, ένα χρόνο μετά το μεγάλο καλοκαίρι με τους πρόσφυγες, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παραδέχτηκε ότι η γερμανική κυβέρνηση αγνοούσε τα προβλήματα στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ εδώ και χρόνια λόγω βολέματος και αδιαφορίας.
Εκείνη την εποχή, ήταν μια καθυστερημένη αλλά σημαντική παραδοχή.
Εάν το διαβάσει κανείς ξανά τώρα, αναρωτιέται τι πρέπει να συμβεί προτού γίνει επιτέλους κάτι».
Για το ίδιο θέμα η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt γράφει:
«Ο Ζέεχοφερ ισχυρίζεται ότι είχε πάντα την άποψη ότι η τάξη και η ανθρωπιά είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τουλάχιστον στη Γερμανία, και γι αυτό είναι δυνατές ανθρωπιστικές χειρονομίες.
Οι αιτήσεις ασύλου μειώνονται εδώ και χρόνια και είναι πολύ κάτω από το ανώτατο όριο των 200.000 προσφύγων ετησίως που όρισε ο μεγάλος κυβερνητικός συνασπισμός.
Και ακόμη και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Μετανάστευσης και Προσφύγων, το BAMF, είναι τώρα ένα «Super-BAMF», όπως το χαρακτήρισε ο Ζέεχοφερ στο κοινοβούλιο.
Ακόμη όμως πιο σημαντική από την πιθανή πρόοδο στη διαχείριση της μετανάστευσης, είναι ο πολιτικός υπολογισμός.
Τουλάχιστον μετά την κακή του απόδοση στις τοπικές εκλογές της Βαυαρίας το 2018, όταν ξεκίνησε ο Ζέεχοφερ ως αρχηγός της CSU, έγινε σαφές στο κόμμα πού βρίσκεται ο πιο σκληρός πολιτικός του ανταγωνιστής.
Όχι δεξιά με τη μορφή της Εναλλακτικής για τη Γερμανία αλλά στα αριστερά με τη μορφή των Πρασίνων.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η CSU πρέπει να αλλάξει τις πολιτικές προτάσεις της και ο υπουργός Εσωτερικών το ύφος του».
Τα δυο άκρα
Τέλος και η Frankfurter Allgemeine Zeitung φιλοξενεί σχόλιο για τη Μόρια στην πρώτη της σελίδα και ανάμεσα σε άλλα επισημαίνει:
«Υπάρχει μια κυνική λογική στο να αγνοείται η Μόρια.
Εάν κάποιος νοιάζεται πάρα πολύ για τους άστεγους μετανάστες, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της απομόνωσης, προγραμματίζεται ο επόμενος εμπρησμός και το δωρεάν εισιτήριο για την ηπειρωτική ΕΕ.
Το άλλο άκρο: υπάρχει χώρος για όλους στη Γερμανία, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της ελεύθερης μετανάστευσης.
Γιατί να μην φέρνουμε εδώ όλους τους μετανάστες από τη Λέσβο, από τη Σάμο, τη Λέρο και τη Χίο;
Αυτά είναι τα γνωστά άκρα από την εποχή της προσφυγικής κρίσης και των συζητήσεων για το άσυλο.
Το ένα εξίσου ηθικιστικό και πολωτικό όπως και το άλλο. Και τα δύο μπορεί να είναι κατάλληλα για εκστρατείες αλλά όχι για πολιτική».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών