Την ώρα της μάχης δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για αντιπαραθέσεις και εμφυλίους πολέμους ιδίως στον ευαίσθητο χώρο της δικαιοσύνης επιβάλλεται να πρυτανεύσει η ενότης
Ηχηρή παρέμβαση μέσω άρθρου του, κάνει αναφορικά με την λειτουργία των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας, ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας , Νίκος Σακελλαρίου.
«Το ζητούμενο επομένως είναι ένα : η ασφαλής λειτουργία της Δικαιοσύνης , γιατί Κράτος Δικαίου με κλειστά δικαστήρια δεν νοείται», αναφέρει ο ανώτατος δικαστής , καταθέτοντας προτάσεις για τον τρόπο που πρέπει να κινηθεί η Δικαιοσύνη εν μέσω πανδημίας «ώστε να μη καταστεί σκιώδης η λειτουργία της».
Το άρθρο του κ.Σακελλαρίου έχει ως εξης:
«Η Δικαιοσύνη αποτελεί ,κατά το Σύνταγμα , θεμελιώδη πυλώνα του Κράτους Δικαίου ,η ύπαρξις του οποίου προυποθέτει τη συνεχή, αδιάλειπτη και αποτελεσματική της λειτουργία .
Ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες, που επιβάλλουν τη λήψη έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας ,η Δικαιοσύνη , δε μπορεί , κατά το Σύνταγμα , ούτε να παύσει να απονέμεται ούτε όμως και να «περισταλεί» η απονομή της, παρα μόνο στο απολύτως αναγκαίο , για την προστασία της δημόσιας υγείας μέτρο ,ώστε να μη καταστεί σκιώδης η λειτουργία της.
Το ζητούμενο επομένως είναι ένα : η ασφαλής λειτουργία της Δικαιοσύνης, γιατί Κράτος Δικαίου με κλειστά δικαστήρια δεν νοείται.
Η παροχή πλήρους και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας ανήκει στην ευθύνη των οργάνων της Δικαιοσύνης ,τα οποία οφείλουν να μεριμνούν για την κατά το δυνατόν ασφαλή και απρόσκοπτη λειτουργία της.
Ειδικότερα, η Ηγεσία της Δικαιοσύνης και τα αρμόδια όργανα διοικήσεως των δικαστηρίων ,υπο τον συντονισμό της , οφείλουν ,σε στενή συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές της Πολιτείας και την άμεση και ουσιαστική συνδρομή τους ,με όλα τα απαιτούμενα προς τούτο μέσα , να εξασφαλίσουν την εφαρμογή και αυστηρά τήρηση στα δικαστήρια όλων των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας που έχουν ληφθεί, αποσοβώντας ,στο μέτρο του δυνατού ,πάντοτε ,τους κινδύνους που ελλοχεύουν ,ώστε να επιτευχθεί ένα υγειονομικά ασφαλές περιβάλλον απονομής της Δικαιοσύνης τόσο για τους δικαστικούς λειτουργούς , τους άμεσους συνεργάτες τους, τους δικαστικούς υπαλλήλους και τους συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης ,τους δικηγόρους όσο και για τους διαδίκους.
Πέραν αυτών πρέπει να επιδιωχθεί ,με μεγαλύτερη ακόμη ένταση , η προσφυγή στη χρήση όλων των πρόσφορων προς τούτο σύγχρονων τεχνολογικών μέσων ,κατά τρόπο ικανοποιούντα τις απαιτήσεις του Συντάγματος.
Παράλληλα όμως πρέπει να αποφευχθεί η υιοθέτηση οιονεί «αυτοματοποιημένων» διαδικασιών ( όπως π.χ. η αποκλειστικά σχεδόν συζήτηση υποθέσεων χωρίς ανάπτυξη ,με την υποχρεωτική αναβολή της συζητήσεως των λοιπών υποθέσεων ) και η «αναστολή» (!!!) ,έστω και προσωρινά της λειτουργίας νευραλγικών για την απονομή της δικαιοσύνης Δικαστηρίων ( όπως το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο).
Η νέα μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι βεβαία ,επιβάλλεται όμως να καταβληθεί προσπάθεια προκειμένου να αντισταθμισθεί με τη δημοσίευση όσο το δυνατόν περισσοτέρων αποφάσεων επι υποθέσεων ,που είχαν συζητηθεί ακόμη και πρίν απο την κρίση
Αναμφισβητήτως πρόκειται για ένα πολύ δυσχερές εγχείρημα, το οποίο θα αποδώσει καρπούς μόνο με την κοινή προσπάθεια και συνεργασία όλων των παραγόντων της δίκης.
Κίνδυνοι θα υπάρχουν πάντοτε ακόμη και στο ασφαλέστερο περιβάλλον ,οφείλουμε όμως να τους αναδεχθούμε για να επιβιώσουμε και θα επιβιώσουμε ,αρκεί να τηρούμε αυστηρά όλα τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας που έχουν ληφθεί ,συνειδητοποιώντας ανα πάσα στιγμή το μέγεθος της προσωπικής μας ευθύνης όχι μόνον έναντι ημών των ιδίων και των οικείων μας αλλα και του κοινωνικού συνόλου.
Περισσότερο όλων τους κινδύνους είναι υποχρεωμένοι να τους αναδεχθούν και το πράττουν ,στη συντριπτική τους πλειοψηφία , πολλές φορές μάλιστα μέχρις αυτοθυσίας ,εκείνοι οι οποίοι είναι ταγμένοι να υπηρετούν θεσμούς όπως είναι η Δικαιοσύνη καθώς και εκείνοι ,οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την επιτέλεση της συνταγματικά προβλεπομένης αποστολής τους, όπως είναι :
η υγεία ,εθνική άμυνα και η δημόσια ασφάλεια , η παιδεία κλπ.
Χωρίς την παρουσία τους το Κράτος θα παρέλυε με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική συνοχή.
Είναι αναμενόμενο , την ώρα της κρίσεως να έρχονται στην επιφάνεια όλα εκείνα τα προβλήματα ,τα οποία μας ήσαν λιγο- πολύ γνωστά εδώ και χρόνια, είχαμε όμως συνειδητά παραλείψει να τα αντιμετωπίσουμε όταν έπρεπε.
Ας φροντίσουμε να μην επαναλάβουμε στο μέλλον τα ίδια λάθη.
Την ώρα της μάχης δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για αντιπαραθέσεις και εμφυλίους πολέμους ιδίως στον ευαίσθητο χώρο της δικαιοσύνης επιβάλλεται να πρυτανεύσει η ενότης ,προκειμένου να ευοδωθεί η κοινή προσπάθεια .
Όταν ο καιρός κοπάσει και οδηγηθούμε σε υπήνεμο λιμάνι τότε θα πρέπει με ηρεμία και νηφαλιότητα να σχεδιάσουμε μεθοδικά τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προβλημάτων και να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για την ενίσχυση και βελτίωση των δημοκρατικών μας θεσμών».
www.bankingnews.gr
«Το ζητούμενο επομένως είναι ένα : η ασφαλής λειτουργία της Δικαιοσύνης , γιατί Κράτος Δικαίου με κλειστά δικαστήρια δεν νοείται», αναφέρει ο ανώτατος δικαστής , καταθέτοντας προτάσεις για τον τρόπο που πρέπει να κινηθεί η Δικαιοσύνη εν μέσω πανδημίας «ώστε να μη καταστεί σκιώδης η λειτουργία της».
Το άρθρο του κ.Σακελλαρίου έχει ως εξης:
«Η Δικαιοσύνη αποτελεί ,κατά το Σύνταγμα , θεμελιώδη πυλώνα του Κράτους Δικαίου ,η ύπαρξις του οποίου προυποθέτει τη συνεχή, αδιάλειπτη και αποτελεσματική της λειτουργία .
Ακόμη και υπό τις παρούσες συνθήκες, που επιβάλλουν τη λήψη έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας ,η Δικαιοσύνη , δε μπορεί , κατά το Σύνταγμα , ούτε να παύσει να απονέμεται ούτε όμως και να «περισταλεί» η απονομή της, παρα μόνο στο απολύτως αναγκαίο , για την προστασία της δημόσιας υγείας μέτρο ,ώστε να μη καταστεί σκιώδης η λειτουργία της.
Το ζητούμενο επομένως είναι ένα : η ασφαλής λειτουργία της Δικαιοσύνης, γιατί Κράτος Δικαίου με κλειστά δικαστήρια δεν νοείται.
Η παροχή πλήρους και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας ανήκει στην ευθύνη των οργάνων της Δικαιοσύνης ,τα οποία οφείλουν να μεριμνούν για την κατά το δυνατόν ασφαλή και απρόσκοπτη λειτουργία της.
Ειδικότερα, η Ηγεσία της Δικαιοσύνης και τα αρμόδια όργανα διοικήσεως των δικαστηρίων ,υπο τον συντονισμό της , οφείλουν ,σε στενή συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές της Πολιτείας και την άμεση και ουσιαστική συνδρομή τους ,με όλα τα απαιτούμενα προς τούτο μέσα , να εξασφαλίσουν την εφαρμογή και αυστηρά τήρηση στα δικαστήρια όλων των έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας που έχουν ληφθεί, αποσοβώντας ,στο μέτρο του δυνατού ,πάντοτε ,τους κινδύνους που ελλοχεύουν ,ώστε να επιτευχθεί ένα υγειονομικά ασφαλές περιβάλλον απονομής της Δικαιοσύνης τόσο για τους δικαστικούς λειτουργούς , τους άμεσους συνεργάτες τους, τους δικαστικούς υπαλλήλους και τους συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης ,τους δικηγόρους όσο και για τους διαδίκους.
Πέραν αυτών πρέπει να επιδιωχθεί ,με μεγαλύτερη ακόμη ένταση , η προσφυγή στη χρήση όλων των πρόσφορων προς τούτο σύγχρονων τεχνολογικών μέσων ,κατά τρόπο ικανοποιούντα τις απαιτήσεις του Συντάγματος.
Παράλληλα όμως πρέπει να αποφευχθεί η υιοθέτηση οιονεί «αυτοματοποιημένων» διαδικασιών ( όπως π.χ. η αποκλειστικά σχεδόν συζήτηση υποθέσεων χωρίς ανάπτυξη ,με την υποχρεωτική αναβολή της συζητήσεως των λοιπών υποθέσεων ) και η «αναστολή» (!!!) ,έστω και προσωρινά της λειτουργίας νευραλγικών για την απονομή της δικαιοσύνης Δικαστηρίων ( όπως το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο).
Η νέα μεγάλη καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης είναι βεβαία ,επιβάλλεται όμως να καταβληθεί προσπάθεια προκειμένου να αντισταθμισθεί με τη δημοσίευση όσο το δυνατόν περισσοτέρων αποφάσεων επι υποθέσεων ,που είχαν συζητηθεί ακόμη και πρίν απο την κρίση
Αναμφισβητήτως πρόκειται για ένα πολύ δυσχερές εγχείρημα, το οποίο θα αποδώσει καρπούς μόνο με την κοινή προσπάθεια και συνεργασία όλων των παραγόντων της δίκης.
Κίνδυνοι θα υπάρχουν πάντοτε ακόμη και στο ασφαλέστερο περιβάλλον ,οφείλουμε όμως να τους αναδεχθούμε για να επιβιώσουμε και θα επιβιώσουμε ,αρκεί να τηρούμε αυστηρά όλα τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας που έχουν ληφθεί ,συνειδητοποιώντας ανα πάσα στιγμή το μέγεθος της προσωπικής μας ευθύνης όχι μόνον έναντι ημών των ιδίων και των οικείων μας αλλα και του κοινωνικού συνόλου.
Περισσότερο όλων τους κινδύνους είναι υποχρεωμένοι να τους αναδεχθούν και το πράττουν ,στη συντριπτική τους πλειοψηφία , πολλές φορές μάλιστα μέχρις αυτοθυσίας ,εκείνοι οι οποίοι είναι ταγμένοι να υπηρετούν θεσμούς όπως είναι η Δικαιοσύνη καθώς και εκείνοι ,οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την επιτέλεση της συνταγματικά προβλεπομένης αποστολής τους, όπως είναι :
η υγεία ,εθνική άμυνα και η δημόσια ασφάλεια , η παιδεία κλπ.
Χωρίς την παρουσία τους το Κράτος θα παρέλυε με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική συνοχή.
Είναι αναμενόμενο , την ώρα της κρίσεως να έρχονται στην επιφάνεια όλα εκείνα τα προβλήματα ,τα οποία μας ήσαν λιγο- πολύ γνωστά εδώ και χρόνια, είχαμε όμως συνειδητά παραλείψει να τα αντιμετωπίσουμε όταν έπρεπε.
Ας φροντίσουμε να μην επαναλάβουμε στο μέλλον τα ίδια λάθη.
Την ώρα της μάχης δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο για αντιπαραθέσεις και εμφυλίους πολέμους ιδίως στον ευαίσθητο χώρο της δικαιοσύνης επιβάλλεται να πρυτανεύσει η ενότης ,προκειμένου να ευοδωθεί η κοινή προσπάθεια .
Όταν ο καιρός κοπάσει και οδηγηθούμε σε υπήνεμο λιμάνι τότε θα πρέπει με ηρεμία και νηφαλιότητα να σχεδιάσουμε μεθοδικά τον τρόπο αντιμετωπίσεως των προβλημάτων και να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για την ενίσχυση και βελτίωση των δημοκρατικών μας θεσμών».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών