Τα είδη των μελισσών έχουν μειωθεί κατά 25% τα τελευταία χρόνια και η εξέλιξη αυτή είναι ανησυχητική προειδοποιεί το National Geographic.
Η μέλισσα ανήκει στο είδος υμενόπτερα και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της φύσης.
Δεν έχουμε δει το ένα τέταρτο των γνωστών ειδών μελισσών από τη δεκαετία του 1990.
Μια σαρωτική ανάλυση δείχνει μια συνολική πτωτική τάση της ποικιλομορφίας των μελισσών παγκοσμίως, δημιουργώντας ανησυχίες για αυτούς τους κρίσιμους επικονιαστές.
(Η επικονίαση ονομάζεται η διαδικασία μεταφοράς της γύρης από τους ανθήρες των στημόνων στο στίγμα του υπέρου από το αρσενικό στο θηλυκό τμήμα των λουλουδιών και φυτών)
Οι μέλισσες μας ταΐζουν στην κυριολεξία, όχι με το μέλι που πολλοί μπορεί να σκεφθούν αλλά με το γεγονός ότι πολλά από τα 20.000 είδη επικονιάζουν - γονιμοποιούν το 85% των καλλιεργειών και φρούτων σε όλο τον κόσμο - τα πάντα, από σκόρδο και γκρέιπφρουτ έως καφέ και λάχανο.
Όμως, φαίνεται ότι αυτά τα κρίσιμα έντομα δεν πάνε πολύ καλά.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό One Earth αποκαλύπτει ότι τις τελευταίες δεκαετίες, ο αριθμός των ειδών μέλισσας που αναφέρονται στην άγρια φύση έχει μειωθεί παγκοσμίως.
Μείωση έως και 25% στα είδη της μέλισσας
Η απότομη μείωση σημειώθηκε μεταξύ του 2006 και του 2015, με περίπου 25% λιγότερα είδη να εντοπίζονται.
Οι μέλισσες Halictid - που ονομάζονται επίσης μέλισσες ιδρωτοποιοί για την έλξη τους στον ιδρώτα μας - επικονιάζουν σημαντικές καλλιέργειες όπως τα ηλιοτρόπια και τα κεράσια.
Οι παρατηρήσεις αυτών των μικροσκοπικών μελισσών έδειξαν ότι μειώθηκαν κατά 17% από τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι μέλισσες στην σπάνια οικογένεια Melittidae, που γονιμοποιούν από βατόμουρα έως ορχιδέες, έχουν κατακόρυφη πτώση έως και 41%.
(Οι μέλισσες του κόσμου χωρίζονται σε επτά οικογένειες.)
Αν και λιγότερο γνωστές, αυτές οι άγριες μέλισσες συμπληρώνουν το έργο των μελισσών στις κυψέλες.
«Ακόμα κι αν οι μέλισσες μπορούν να είναι αποτελεσματικοί επικονιαστές πολλών καλλιεργειών, η μεγάλη εξάρτηση από ένα μόνο είδος είναι πολύ επικίνδυνη», λέει ο επικεφαλής της μελέτης Eduardo Zattara, βιολόγος στο Ινστιτούτο Έρευνας για τη Βιοποικιλότητα και το Περιβάλλον, στο Bariloche της Αργεντινής.
Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της επιδημίας της νόσου το 2006, οι ΗΠΑ έχασαν περίπου τις μισές μέλισσες.
Αν υπήρχαν μόνο εξημερωμένες μέλισσες, «η απώλεια απόδοσης θα ήταν τεράστια», λέει ο Zattara.
Οι περισσότερες μελέτες για την ποικιλομορφία των μελισσών εστιάζουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή ή είδος, κάτι που ενέπνευσε αυτήν την ευρεία ανάλυση.
«Δεν υπάρχει μακροχρόνια, πολύ ακριβής, δειγματοληψία μελισσών σε όλο τον κόσμο», λέει ο Zattara.
«Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι οι άγριες μέλισσες αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα».
Απειλές για τις μέλισσες
Η ανάλυση δείχνει μια μείωση των ειδών σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Αυστραλία, όπου υπάρχει συγκριτική έλλειψη δεδομένων, λέει ο Zattara.
Οι μέλισσες δεν κατοικούν στην Ανταρκτική.
Κατά το δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα, μια παγκόσμια ανάπτυξη της γεωργίας οδήγησε σε μεγάλες απώλειες, ενώ η εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων σκότωσε πολλά φυτά στα οποία βασίζονται οι μέλισσες για τροφή.
Εν τω μεταξύ, οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν εξαναγκάσει είδη μελισσών να μεταφερθούν σε άλλα μέρη από τις φυσικές τους περιοχές ή πολλές πέθαναν.
Μια άλλη αιτία μείωσης:
Όταν οι χώρες εισάγουν μη μέλισσες για τη γονιμοποίηση συγκεκριμένων γεωργικών καλλιεργειών, τα παθογόνα μπορεί να έρθουν μαζί τους, «δημιουργώντας πανδημίες τύπου εντόμων». Παραπέμπει σε δύο μέλισσες από την Ευρώπη που έφεραν στη Χιλή και την Αργεντινή οδηγώντας σε προβλήματα στην Παταγονία.
Η μέλισσα πρέπει να προστατευθεί γιατί χωρίς αυτές ο πλανήτης θα αντιμετωπίσει πρόβλημα διατροφής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών