Ζούμε μια δυστοπική πραγματικότητα όπου η εμμονή και η υστερία κυριαρχούν.
Οι κοινωνίες χωρίστηκαν – σκόπιμα από τις κυβερνήσεις – σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, αρχικά το lockdown και ακολούθως τα εμβόλια παρουσιάστηκαν ως οι μόνες αποδεκτές λύσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας του covid 19 μιας υπαρκτής πανδημίας που στοχοποιεί κυρίως ηλικιωμένους ή πάσχοντες από υποκείμενα νοσήματα.
Καθ΄ όλη την διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, όπου οι νεκροί αυξάνονται και μαζί και ο φόβος στην κοινωνία εξάγονται ορισμένα συμπεράσματα τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Τα βασικά συμπεράσματα είναι
1) Εάν ο εμβολιασμός αποδίδει γιατί κυνηγούν τους ανεμβολίαστους;
Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα.
Όσοι έχουν εμβολιαστεί, είτε από επιλογή, είτε επειδή πείστηκαν από το βασικό αφήγημα κυβερνήσεων και επιστημόνων, είτε επειδή φοβήθηκαν, είτε επειδή πιέστηκαν ή χειραγωγήθηκαν θεωρητικώς προστατεύονται.
Ξεπερνώντας τα βασικά ζητήματα όπως κατάρρευση της αποδοτικότητας των εμβολίων, επιβολής 3ης και προσεχώς 4ης δόσης για να ισχύουν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού… ο εμβολιασμένος πιστεύει ότι με την πράξη του αυτή προστατεύει τον εαυτό του, την οικογένεια του και το κοινωνικό σύνολο.
Εάν λοιπόν ο εμβολιασμός λειτουργεί και επιτελεί τον σκοπό του, γιατί να ανησυχεί για τον ανεμβολίαστο που από επιλογή έχει αποφασίσει να μην εμβολιαστεί;
Εάν τα εμβόλια αποδίδουν και επιτελούν τον σκοπό τους γιατί δαιμονοποιούνται οι ανεμβολίαστοι;
O εμβολιασμένος δεν προστατεύεται αφού έχει κάνει την επιλογή του;
Η Αυστρία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δημιουργεί μονάδα ώστε να ελέγχει εάν οι ανεμβολίαστοι πληρώνουν τα πρόστιμα.
Ο στόχος δεν είναι η πειθώ και η παρότρυνση αλλά ο ωμός εκβιασμός, τα πρόστιμα δεν θα πετύχουν, πότε δεν επιτέλεσαν τον στόχο τους…ο εκβιασμός γεννά αντίδραση…
Η Ιαπωνία, ίσως είναι από τα ελάχιστα κράτη διεθνώς που πήραν μια γενναία απόφαση και τάσσονται όχι μόνο κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού αποθαρρύνουν οποιαδήποτε διαίρεση της κοινωνίας σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Η Ιαπωνία αποτελεί χώρα πρότυπο γιατί ακολουθεί ένα δικό της μοντέλο, πιο ρεαλιστικό, πιο αποδοτικό, πιο αποτελεσματικό, πιο λογικό.
Η Ιαπωνία και η Σουηδία τα πηγαίνουν πολύ καλά με τους επιδημιολογικούς δείκτες γιατί αποφάσισαν να ακολουθήσουν άλλη συνταγή.
2)Εάν πάμε πίσω στο 2020 στις αρχές της Πανδημίας τα lockdowns δεν υπήρχαν στα βασικά σενάρια αντιμετώπισης ανάλογων κρίσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Τα lockdowns ήταν μια στρατηγική απόφαση που εφαρμόστηκαν από ένα καθεστώς το καθεστώς της Κίνας όπου η ανθρώπινη ελευθερία και η δημοκρατία είναι έννοιες σχετικές.
Οι δυτικές δημοκρατίες καταστρατήγησαν τις βασικές τους αρχές και υιοθέτησαν τα lockdowns τα οποία αποδείχθηκαν παταγώδη αποτυχία.
Τα lockdowns επιβραδύνουν σε κάποιο βαθμό την πανδημία αλλά δεν επιλύουν το πρόβλημα, το μεταθέτουν, οπότε το μοιραίο απλά γίνεται αναπόφευκτο.
Εάν πάμε πίσω στο 2020 στην εποχή των lockdowns, θυμίζουμε ότι πάλι η υστερία κυριαρχούσε.
Όσοι – ήμασταν και εμείς αναφανδόν κατά των lockdowns – τάχθηκαν κατά των lockdowns στιγματίστηκαν.
Η υστερία της καραντίνας δεν άφηνε την λογική και την καθαρή κρίση να πρυτανεύσει.
Οι ευθύνες των κυβερνήσεων και της ελληνικής είναι ότι σκόπιμα τρομοκράτησαν τον κόσμο για να τον εξαναγκάσουν να κλειστεί στα σπίτια του ώστε τα lockdowns να μην προκαλέσουν κοινωνικές αντιδράσεις…
Όπως τολμούσε να αναφέρει ότι τα lockdowns είναι αποτυχία, αμέσως στιγματιζόταν καθώς εναντιωνόταν στο βασικό αφήγημα.
Τα lockdowns «ποτέ δεν αποτρέπουν τελικά τη μόλυνση» χρησιμεύουν μόνο για να μειώσουν την καμπύλη και ως εκ τούτου να παρατείνουν την επιδημία.
Ο Paul Hunter, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της East Anglia, ανέφερε ότι τα lockdowns απλά καθυστερούν το αναπόφευκτο»
Στην Βρετανία μέλη της επιστημονικής συμβουλευτικής ομάδας της κυβέρνησης για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης συνέστησαν περισσότερους περιορισμούς.
Ο καθηγητής Carl Heneghan, διευθυντής του Centre of Evidence Based Medicine στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, προειδοποίησε ότι οι υπουργοί της κυβέρνησης έχουν επικεντρωθεί στα χειρότερα σενάρια στη μοντελοποίηση του COVID-19 και το Ηνωμένο Βασίλειο διατρέχει σοβαρό κίνδυνο «να μιλάμε για περιορισμούς σε ετήσια βάση».
3)Ένα φαινόμενο που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι ότι όσο αυξάνεται ο εμβολιασμός, αυξάνονται και τα κρούσματα.
Σε πολλές χώρες ο εμβολιασμός προσεγγίζει το 75% ποσοστό όχι για να επιτευχθεί ανοσία της αγέλης αλλά ικανό για να περιορίσει τον covid 19.
Βλέπουμε όμως να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Η Ιρλανδία πήρε μέτρα.
Η Αυστρία και η Ολλανδία προχώρησαν σε lockdowns.
Στην Γερμανία λαμβάνουν μέτρα και μιλούν για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς.
Η Σκωτία έλαβε μέτρα κλείνοντας νωρίς καταστήματα και πολλές άλλες χώρες λαμβάνουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν το 5ο κύμα.
Ο εμβολιασμός ακόμη και εάν ξεθωριάζει η απόδοση των εμβολίων δεν θα έπρεπε να επιτρέπουν νέα έξαρση.
Εν συνεχεία ήρθε και η Omicron η νέα μετάλλαξη η οποία ενώ είναι άκρως μεταδοτική – κάθε 48 ώρες διπλασιάζεται – εμφανίζει νοσηρότητα σχεδόν 10 φορές μικρότερη από την Delta.
Όπως αναφέρει και η Νότια Αφρική η Omicron δεν αποτελεί κίνδυνο, ενώ οι νοτιοαφρικανικοί υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπάρξουν lockdowns για την Omicron.
4)Ας είμαστε ρεαλιστές.
Η στοχοποίηση των ανεμβολίαστων έχει ένα σκοπό να συγκαλύψει την αποτυχία του εγχειρήματος εμβολιασμού που τόσες κυβερνήσεις το κατέστησαν επίσημο αφήγημα αλλά αποδεικνύεται διάτρητο.
Η στοχοποίηση, δαιμονοποίηση και στιγματισμός των ανεμβολίαστων δεν γίνεται με πρόσχημα να ασκηθεί πίεση ώστε να εμβολιαστούν.
Αυτός είναι ένας λόγος, υπαρκτός αλλά όχι ο βασικός.
Οι ανεμβολίαστοι και το 5% του πληθυσμού να μείνουν θα αποτελούν το εξιλαστήριο θύμα της αποτυχίας των εμβολίων.
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις πίστεψαν τα παραμύθια των φαρμακευτικών εταιριών που με τα lobbies τους κατέφεραν να κυριαρχήσουν στην πανδημία παρουσιάζοντας υπό την μορφή ολιγοπωλίου την σωτηρία των πολιτών του κόσμου… που στην πράξη είναι αέρας, είναι φρούδες ελπίδες, είναι εικονική πραγματικότητα.
Ο ανεμβολίαστος αποτελεί την καλή δικαιολογία για να συγκαλυφθεί η αποτυχία.
Οι εμβολιασμένοι έχουν εξαπατηθεί.
Στην αρχή τους είπαν ότι με δύο δόσεις θα αποκτήσεις την ελευθερία σου, αλλά στην πορεία διαπιστώθηκε ότι το πιστοποιητικό εμβολίου παύει να ισχύει εάν δεν κάνεις και την 3η και αύριο την 4η και μεθαύριο την 5η δόση.
Οι επιστήμονες λειτουργούν σχεδόν στα τυφλά και οι κυβερνήσεις καθοδηγούνται από τυφλούς, ούτε καν μονόφθαλμους.
Οπότε εύλογα οι ανεμβολίαστοι θα παραμείνουν στοχοποιημένοι, είναι το χρήσιμο εργαλείο για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα.
Πάντα – ιστορικά αυτό αποδεικνύεται – όταν αποτυγχάνει το βασικό αφήγημα οι κυβερνήσεις αναζητούν την αιτία όχι στις δικές τους λάθος επιλογές αλλά σε τρίτους παράγοντες και με τους μηχανισμούς προπαγάνδας πείθουν τις χειραγωγούμενες και φοβισμένες κοινωνίες.
Εάν o εμβολιασμένος προστατεύεται από το εμβόλιο δεν κινδυνεύει από τον ανεμβολίαστο, όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Στην εποχή της πανδημίας του covid 19 οι κυβερνήσεις υιοθέτησαν ως βασικό αφήγημα το εμβόλιο ως λύση.
Το εμβόλιο όμως δεν είναι η λύση όπως αποδεικνύεται, εν μέρει παρέχει προστασία σε ορισμένες ομάδες και ανθρώπους αλλά δεν αποτελεί την λύση που θα αποτελειώσει την πανδημία.
Η πανδημία δεν θα τελειώσει με τα εμβόλια… όπως δεν τελειώσει με τα lockdowns.
Απαιτούνται σύνθετες στρατηγικές… και σε καμία περίπτωση δυστοπικές πρακτικές διαχωρισμού των κοινωνιών σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.
Είναι έγκλημα ο διαχωρισμός των κοινωνιών, όλοι οι άνθρωποι είναι το ίδιο άνισοι απέναντι στον θάνατο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών