Είναι τελικά η νόσηση από κορωνοϊό εργατικό ατύχημα; - Η 1η δίκη για το 2022 δίνει απαντήσεις στο πιο επίκαιρο ερώτημα της εποχής μας

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δίκες λαμβάνει χώρα στις αρχές Ιανουαρίου 2022 στην χώρα μας, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Αυτό καθώς τίθεται ένα βασικό, επίκαιρο ερώτημα: Είναι η νόσηση από covid 19 εργατικό ατύχημα;
Ειδικότερα, η αγωγή αφορά αποζημίωση άνω των 50.000 ευρώ και την υπέβαλλε αρχιμηχανικός ναυτιλιακής εταιρίας που καταγγέλλει πως προσβλήθηκε από κορωνοϊό τον Νοέμβριο του 2020 μέσα σε πλοίο, αλλά η άρνηση της εταιρίας να τον επιβιβάσει και να ακολουθήσει τα πρωτόκολλα του προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στον πνεύμονα.
Χαρακτηριστικό είναι, όπως περιγράφει, ότι όταν κατέρρεε λόγω covid 19 η απάντηση που έπαιρνε ήταν “Μαστρο Τάκη δεν είναι τίποτα και μην κοιτάς να αποφύγεις την δουλειά, κοίτα να τελειώνεις γιατί το βαπόρι θα χάσει λεφτά από τα ναύλα και μάλιστα τα οποία είναι πολλά για την δύσκολη περίοδο που διανύουμε».
Τελικά… απολύθηκε από τη δουλειά.

Η Covid 19 ως εργατικό ατύχημα

Η δίκη έχει ύψιστη σημασία καθώς είναι η πρώτη εργατική υπόθεση με διακύβευμα, μεταξύ άλλων, το κατά πόσον συνιστά εργατικό ατύχημα, και υπό ποιες προϋποθέσεις, η νόσηση από την μάστιγα της εποχής μας.
Πρόκειται για μια δίκη «ιδιαίτερη» ενόψει της πανδημίας και των υγειονομικών μέτρων που είναι απαραίτητο να τηρούνται, μεταξύ άλλων, και στους χώρους εργασίας και της συνακόλουθης ευθύνης του εργοδότη στην πρόληψη ή την αντιμετώπιση της ασθένειας στο εργασιακό περιβάλλον.

Η νόσηση και το χρονικό της υπόθεσης 

Ο ναυτικός προσελήφθη από ναυτιλιακή εταιρεία με σύμβαση πλήρους απασχόλησης αορίστου χρόνου, στη θέση του αρχιμηχανικού, με εποπτικό έργο, το οποίο μπορούσε να ασκηθεί και εξ αποστάσεως χωρίς να απαιτείται η αυτοπρόσωπη παρουσία του σε πλοίο και η συμμετοχή του σε ταξίδια.
Μετά την υπογραφή της συμβάσεως η εργοδότρια ναυτιλιακή εταιρεία ειδοποίησε τον εργαζόμενο ότι θα συμμετάσχει σε ολιγοήμερο ταξίδι 7 έως 10 ημερών, έως το κανάλι του Σουέζ, με πλοίο της εταιρείας και ο εργαζόμενος δέχτηκε την συμμετοχή του στο ταξίδι. Ο εργαζόμενος επιβιβάστηκε στο πλοίο τον Νοέμβριο του 2020 αφού υπεβλήθη σε διαγνωστικό έλεγχο ανίχνευσης ιού SARS COV 2 και διεγνώσθη αρνητικός. Δύο περίπου ημέρες μετά την επιβίβαση ο εργαζόμενος, όπως μας ανέφερε, παρουσίασε, συμπτώματα νόσησης (υψηλός πυρετός, δυσχέρεια στην αναπνοή, απώλεια όσφρησης κ.α).

«Η εταιρεία αδιαφόρησε»

Με την εμφάνιση των συμπτωμάτων ο ναυτικός ειδοποίησε τον καπετάνιο και τον οικογενειακό του γιατρό, ενώ ενημερώθηκε η εταιρία χωρίς ανταπόκριση παρότι ζήτησε αποβίβαση από το πλοίο για τη διαφύλαξη της υγείας του. Όπως καταγγέλλει η εταιρία αδιαφόρησε για την σοβαρότητα των συμπτωμάτων του, καθώς και για τα υγειονομικά πρωτόκολλα και αναγκάστηκε να παραμείνει στο πλοίο και να εργασθεί υπό το βάρος των σοβαρότατων συμπτωμάτων του, και μάλιστα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, μέχρι που κατέρρευσε, χάνοντας τις αισθήσεις του, λόγω χαμηλού οξυγόνου.
Ο εργαζόμενος βρισκόταν σε κωματώδη και ληθαργική κατάσταση και συχνά αδυνατούσε να επικοινωνήσει με το περιβάλλον.
Στις εκκλήσεις του να αποβιβαστεί σε κάποιο κοντινότερο λιμάνι προκειμένου να επαναπατριστεί και να νοσηλευτεί, η εργοδότρια του απάντησε χαρακτηριστικά σύμφωνα με όσα περιγράφει στην αγωγή του:
«Μαστρο Τάκη δεν είναι τίποτα και μην κοιτάς να αποφύγεις την δουλειά, κοίτα να τελειώνεις γιατί το βαπόρι θα χάσει λεφτά από τα ναύλα και μάλιστα τα οποία είναι πολλά για την δύσκολη περίοδο που διανύουμε».
Ισχυρίζεται μάλιστα, ότι στο πλοίο δεν υπήρχε κανένα φάρμακο κατάλληλο για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ιού SARS COV 2 παρά το γεγονός ότι το στοιχειώδες καθήκον πρόληψης σε περίοδο πανδημίας θα επέτασσε την ύπαρξη, πολλώ δε μάλλον εντός κεκλεισμένου χώρου εργασίας άνευ πρόσβασης σε φαρμακείο, κατάλληλων φαρμάκων και μετρητών οξυγόνου.

«Βρέθηκε Θετικός»

Τελικά, ο εργαζόμενος, όπως υποστηρίζει στην αγωγή του, υπεβλήθη σε διαγνωστικό τεστ για την ανίχνευση του ιού SARS COV 2, οπότε και βρέθηκε θετικός στον ιό, 9 μέρες μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, διάστημα κατά το οποίο εργαζόταν καταπονώντας σημαντικά τον οργανισμό του. Ακόμα και μετά την μετά βεβαιότητος διαπίστωση της νόσησης, η εργοδότρια εταιρεία, κατά τους ισχυρισμούς του , δεν προέβη στις απαιτούμενες ενέργειες για την διασφάλιση της υγείας του εργαζομένου καθώς δεν μερίμνησε για την μεταγωγή του σε διαγνωστικό κέντρο ούτε και για τον επαναπατρισμό του, δεδομένου μάλιστα ότι ο εργαζόμενος βρισκόταν σε χώρα εκτός Ευρωπαϊκή Ένωσης εν μέσω της μαινόμενης πανδημικής κρίσης.
Μάλιστα, ο εργαζόμενος ισχυρίζεται ότι εξαναγκάστηκε από την εταιρεία σε αποστολή γραπτού μηνύματος με το οποίο θα δήλωνε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη της οδικής του επιστροφής στην Ελλάδα άλλως η εταιρεία αρνούνταν να καλύψει μέρος των εξόδων την επιστροφής του.
Φτάνοντας στην Ελλάδα, σύμφωνα πάντα με την καταγγελία, ο τελευταίος υπεβλήθη στις προταθείσες από τον γιατρό του εξετάσεις και αξονικές στον θώρακα οπότε ανακαλύφθηκε ότι πάσχει από όγκο στον πνεύμονα, αποτέλεσμα συνδεόμενο με τη νόσηση από τη θανατηφόρα νόσο SARS COV 2 και την μη έγκαιρη λήψη κατάλληλης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε συνδυασμό με την σωματική καταπόνηση που υπέστη λόγω της μη έγκαιρης απομάκρυνσης του από την εργασία.
Σα να μην έφθαναν τα παραπάνω, ο ενάγων σύμφωνα με όσα περιγράφει στην αγωγή του, η εργοδότρια εταιρεία ενημερώθηκε για την κατάσταση της υγείας του εργαζομένου και αρνήθηκε να καλύψει τα νοσήλια για τις εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθη, καθώς και να τον ενημερώσει σχετικά με την αναρρωτική άδεια την οποία δικαιολογημένα αιτήθηκε, και αντ’ αυτού προέβη σε καταχρηστική καταγγελία της σύμβασης του.

Η επιδείνωση

Από το ιστορικό της αγωγής, και σύμφωνα πάντα με τις διηγήσεις του , η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ραγδαία εξαιτίας της εσκεμμένης αδιαφορίας της εργοδότριας εταιρείας, η οποία γνωρίζοντας ότι ο εργαζόμενος έχει προσβληθεί από έναν ιό, δυνητικά θανατηφόρο, αποδεχόταν τις υπηρεσίες του υπό τις ίδιες συνθήκες υπό τις οποίες θα εργάζονταν και πριν τη νόσηση, χωρίς να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα την διασφάλιση της υγείας του.

Ο εργαζόμενος καταγγέλλει ότι η εργοδότρια εταιρεία:

-δεν υιοθέτησε κανένα πλάνο διαχείρισης ύποπτων ή επιβεβαιωμένων κρουσμάτων από τον ιό covid, όπως επέτασσε η 17312/ Δ9. 506 εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων,
-δεν έλαβε κανένα προστατευτικό μέτρο για να αποτρέψει την ραγδαία επιδείνωση της υγείας του εργαζομένου μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων του,
-δεν μερίμνησε για την έγκαιρη διενέργεια διαγνωστικού τέστ και για τον επαναπατρισμό του εργαζομένου, αλλά αντιθέτως αποδέχθηκε την παροχή υπηρεσιών του υπό αντίξοες μάλιστα συνθήκες, παρά την εξασθενημένη υγεία του.

«Μόνιμες βλάβες»

Ο ναυτικός αναφέρει επίσης ότι  τελικά απολύθηκε από την εργοδότρια ναυτιλιακή εταιρεία αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα και η ανωτέρω συμπεριφορά της εργοδότριας εταιρείας του προξένησε ραγδαία επιδείνωση στην κατάσταση της υγείας του, αφήνοντάς του μακροχρόνιες, και ενδεχομένως, μόνιμες βλάβες ιδιαίτερης σοβαρότητας.
Αυτό άλλωστε είναι και το νομικό διακύβευμα, αν δηλαδή θα χαρακτηρισθεί από το αρμόδιο Δικαστήριο ως «βίαιο συμβάν» που έλαβε χώρα κατά την εκτέλεση της εργασίας του εργαζομένου στοιχειοθετώντας την έννοιας του εργατικού ατυχήματος.
Σύμφωνα δε, με τον δικηγόρο-εργατολόγο, Γιάννη Καρούζο πρόκειται «για την πρώτη υπόθεση όπου το Δικαστήριο καλείται να κρίνει αν η εξακολούθηση της εργασίας εργαζομένου, παρά το γεγονός ότι νοσεί από covid 19, αποτελεί ειδικότερη περίπτωση εργατικού ατυχήματος, δεδομένου ότι χειροτερεύει η κατάσταση της υγείας του κυρίως εκ του λόγου αυτού».
Επιπλέον, θα κριθεί αν ο εργαζόμενος απολύθηκε συνεπεία του ως άνω γεγονότος της ασθένειας και αν η απόλυσή του, σε αυτή την περίπτωση, είναι καταχρηστική.  

www.bankingnews.gr