Ο ηθοποιός έκανε γνωστό ότι αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του καλλιτέχνη, ενώ όταν ρωτήθηκε για το πού έριξαν την τέφρα του, είπε με νόημα: "Την έχουν τα παιδιά του στο σπίτι"
Αποκαλύψεις έκανε Γιώργος Σταυρόπουλος, ηθοποιός και αδελφικός φίλος του Θανάση Βέγγου.
Όπως εξομολογήθηκε στη συνέντευξη του:
"Το κακό για μένα είναι ότι με έχουν κλέψει τέσσερις φορές, μου έχουν πάρει τα κινητά όπου μέσα είχα όλο το αρχείο με τον Θανάση. Δεν με ένοιαζε να μου έπαιρναν τα χρήματα ή ό,τι άλλο είχα, αλλά τις φωτογραφίες με τον Θανάση… Δεν μπορώ να το χωνέψω. Όταν πέθανε ο Θανάσης, ήμουν μέσα στον θάλαμο. Τον είχα αγκαλιά και έκλαιγα. Μία από τις φωτογραφίες, λοιπόν, ήταν εκεί, όταν ξεψυχούσε ο Θανάσης και την είχα σαν φυλαχτό. Ήταν καθαρά προσωπική και μου έδινε δύναμη".
Στη συνέχεια της συνέντευξης, ο Γιώργος Σταυρόπουλος ανέφερε:
"Όταν ήρθα στην Αθήνα από την Ξάνθη, άρχισα να εργάζομαι σε διάφορα θέατρα. Όταν πρωτοξεκίνησα το ’61 στο θέατρο Άλφα, πρωτοετής στη δραματική σχολή τότε, έπαιξα με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον χρυσό άνθρωπο. Όταν κάηκε το ΡΕΞ όπου έπαιζα με την Αλιφέρη, έμεινα χωρίς δουλειά. Τότε μου έκανε πρόταση ο Μαροσούλης, λοιπόν, και πήγα στο Δελφινάριο με την παράσταση "Μας πρήξανε τα ούμπαλα”, αρχές του ’80. Εκεί γνωρίστηκα με τον Θανάση, λοιπόν, και από τότε μέχρι τον θάνατό του δεν έπαιξα με κανέναν άλλον ηθοποιό. Μέρα νύχτα μαζί, σαν αδέλφια. Με είχε βάλει σαν μέλος της οικογένειάς του".
Ακόμα, ο αδελφικός φίλος του Θανάση Βέγγου εξήγησε:
"Όταν ο Θανάσης ήταν στα τελευταία του και ήταν στο νοσοκομείο, όταν έμπαινα στην Εντατική, δεν μπορούσε να μιλήσει. Όμως άρχιζαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του. Του έπιανα το χέρι, μου το έσφιγγε και κλαίγαμε σαν παιδιά".
"Ο Θανάσης για μένα ήταν αδελφός, φίλος, οικογένεια. Δεν θα μπορούσα να δουλέψω ξανά στο θέατρο χωρίς να έχω δίπλα μου αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Ήταν για μένα ο προστάτης μου. Σκεφτείτε πως, όταν πέθανε στα χέρια μου ο Θανάσης, το 2011, είπα τέλος στο θέατρο, τέλος σε όλα. Μου στοίχισε πολύ ο θάνατός του".
Όπως περιγράφει η Espresso, ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή τον Μάιο του 2011. Στο λαϊκό προσκύνημα πλήθος κόσμου πήγε να αποτίσει φόρο τιμής στον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη, καθώς και πάρα πολλοί ηθοποιοί που είχαν συνεργαστεί μαζί του.
Ωστόσο μετά το τέλος του προσκυνήματος η σορός έφυγε με τη νεκροφόρα προς άγνωστη κατεύθυνση. Όλα αυτά τα χρόνια όλοι μιλούσαν για διάφορους τόπους που είχε εκφράσει ο ίδιος πως θέλει να ταφεί.
"Είναι ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο γνωρίζουμε μόνο εγώ και η οικογένειά του. Δεν ξέρω αν μπορώ να το αποκαλύψω αυτή τη στιγμή", δήλωσε ο Γιώργος Σταυρόπουλος στη συνέντευξη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αφού του ανέφεραν διάφορες τοποθεσίες χωρίς ο ίδιος να μιλάει καθόλου, του είπαν για αποτέφρωση και η απάντησή του ήταν σχεδόν καταφατική: "Συ είπας". Επίσης, ο ηθοποιός έκανε γνωστό ότι αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του καλλιτέχνη, ενώ όταν ρωτήθηκε για το πού έριξαν την τέφρα του, είπε με νόημα: "Την έχουν τα παιδιά του στο σπίτι".
www.bankingnews.gr
Όπως εξομολογήθηκε στη συνέντευξη του:
"Το κακό για μένα είναι ότι με έχουν κλέψει τέσσερις φορές, μου έχουν πάρει τα κινητά όπου μέσα είχα όλο το αρχείο με τον Θανάση. Δεν με ένοιαζε να μου έπαιρναν τα χρήματα ή ό,τι άλλο είχα, αλλά τις φωτογραφίες με τον Θανάση… Δεν μπορώ να το χωνέψω. Όταν πέθανε ο Θανάσης, ήμουν μέσα στον θάλαμο. Τον είχα αγκαλιά και έκλαιγα. Μία από τις φωτογραφίες, λοιπόν, ήταν εκεί, όταν ξεψυχούσε ο Θανάσης και την είχα σαν φυλαχτό. Ήταν καθαρά προσωπική και μου έδινε δύναμη".
Στη συνέχεια της συνέντευξης, ο Γιώργος Σταυρόπουλος ανέφερε:
"Όταν ήρθα στην Αθήνα από την Ξάνθη, άρχισα να εργάζομαι σε διάφορα θέατρα. Όταν πρωτοξεκίνησα το ’61 στο θέατρο Άλφα, πρωτοετής στη δραματική σχολή τότε, έπαιξα με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον χρυσό άνθρωπο. Όταν κάηκε το ΡΕΞ όπου έπαιζα με την Αλιφέρη, έμεινα χωρίς δουλειά. Τότε μου έκανε πρόταση ο Μαροσούλης, λοιπόν, και πήγα στο Δελφινάριο με την παράσταση "Μας πρήξανε τα ούμπαλα”, αρχές του ’80. Εκεί γνωρίστηκα με τον Θανάση, λοιπόν, και από τότε μέχρι τον θάνατό του δεν έπαιξα με κανέναν άλλον ηθοποιό. Μέρα νύχτα μαζί, σαν αδέλφια. Με είχε βάλει σαν μέλος της οικογένειάς του".
Ακόμα, ο αδελφικός φίλος του Θανάση Βέγγου εξήγησε:
"Όταν ο Θανάσης ήταν στα τελευταία του και ήταν στο νοσοκομείο, όταν έμπαινα στην Εντατική, δεν μπορούσε να μιλήσει. Όμως άρχιζαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια του. Του έπιανα το χέρι, μου το έσφιγγε και κλαίγαμε σαν παιδιά".
"Ο Θανάσης για μένα ήταν αδελφός, φίλος, οικογένεια. Δεν θα μπορούσα να δουλέψω ξανά στο θέατρο χωρίς να έχω δίπλα μου αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Ήταν για μένα ο προστάτης μου. Σκεφτείτε πως, όταν πέθανε στα χέρια μου ο Θανάσης, το 2011, είπα τέλος στο θέατρο, τέλος σε όλα. Μου στοίχισε πολύ ο θάνατός του".
Όπως περιγράφει η Espresso, ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή τον Μάιο του 2011. Στο λαϊκό προσκύνημα πλήθος κόσμου πήγε να αποτίσει φόρο τιμής στον μεγάλο αυτόν καλλιτέχνη, καθώς και πάρα πολλοί ηθοποιοί που είχαν συνεργαστεί μαζί του.
Ωστόσο μετά το τέλος του προσκυνήματος η σορός έφυγε με τη νεκροφόρα προς άγνωστη κατεύθυνση. Όλα αυτά τα χρόνια όλοι μιλούσαν για διάφορους τόπους που είχε εκφράσει ο ίδιος πως θέλει να ταφεί.
"Είναι ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο γνωρίζουμε μόνο εγώ και η οικογένειά του. Δεν ξέρω αν μπορώ να το αποκαλύψω αυτή τη στιγμή", δήλωσε ο Γιώργος Σταυρόπουλος στη συνέντευξη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αφού του ανέφεραν διάφορες τοποθεσίες χωρίς ο ίδιος να μιλάει καθόλου, του είπαν για αποτέφρωση και η απάντησή του ήταν σχεδόν καταφατική: "Συ είπας". Επίσης, ο ηθοποιός έκανε γνωστό ότι αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία του καλλιτέχνη, ενώ όταν ρωτήθηκε για το πού έριξαν την τέφρα του, είπε με νόημα: "Την έχουν τα παιδιά του στο σπίτι".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών