22 Φεβρουαρίου 1980: Η παντοδύναμη Σοβιετική Ένωση έχει προκριθεί στη φάση των μεταλλείων, όντας έτοιμη για το έκτο της χρυσό σε επτά διοργανώσεις, όμως η νεανική ομάδα των ΗΠΑ ανατρέπει τα προγνωστικά και πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του αμερικάνικου αθλητισμού.
Γράφει ο Πάνος Σταμούλης
Η Σοβιετική Ένωση ήταν η αυτοκράτειρα του χόκεϊ επί πάγου μετρώντας τέσσερις διαδοχικές κατακτήσεις χρυσών μεταλλίων πριν την Ολυμπιάδα του 1980. Το έργο της στη Νέα Υόρκη ήταν φαινομενικά ακόμα ευκολότερο. Ούσα αήττητη, στην τελική φάση δεν θα συναντούσε ούτε το δεύτερο μεγαλύτερο φαβορί, καθώς η Τσεχοσλοβακία είχε ήδη γνωρίσει τον πρόωρο αποκλεισμό.
Ωστόσο, η -γεμάτη κολεγιόπαιδα- ομάδα της Εθνικής Αμερικής ήταν αυτή που έμελλε να χαλάσει τα πλάνα των Σοβιετικών, πραγματοποιώντας μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του αθλητισμού. Οι διοργανωτές ήταν επίσης αήττητοι, είχαν ταλέντο, αλλά και έλλειψη εμπειρίας. Κάτι που δεν ενέπνεε περεταίρω σιγουριά. Αρκετοί μάλιστα απόρησαν τόσο στη νίκη τους κόντρα στους Τσεχοσλοβάκους (7-3), όσο και στην ισοπαλία τους με τους Σουηδούς (2-2).
Στην πρώτη αναμέτρηση της φάσης των μεταλλίων η Σοβιετική Ένωση φρόντισε να πάει με προβάδισμα 3-2 στο τελευταίο 20λεπτό. Οι γηπεδούχοι όμως συνέχισαν να μάχονται και με δύο γρήγορα γκολ των Τζόνσον και Ερουζιόνε πήραν το προβάδισμα. Το αδιαφιλονίκητο φαβορί ήταν για πρώτη φορά πίσω στο σκορ και είχε 10 ολόκληρα λεπτά να ανατρέψει την κατάσταση.
Οι Σοβιετικοί πίεζαν συνεχώς, όμως το σύνολο του Χερμπ Μπρουκς -που ήταν και το ηλικιακά μικρότερο στη διοργάνωση- κατάφερε να αντέξει ως το τέλος, πανηγυρίζοντας μια τεράστια νίκη με 4-3. «Do you believe in miracles», αναρωτήθηκε γεμάτος συγκίνηση ο αθλητικός σχολιαστής του ABC, Αλ Μάικλς, που με τον πιο αυθόρμητο και πηγαίο τρόπο φρόντισε να δώσει στο επίτευγμα της χώρας του τον πιο κατάλληλο χαρακτηρισμό.
Το… θαύμα των Αμερικανών, είχε και συνέχεια, αφού δύο μέρες μετά επιβλήθηκαν και της Φινλανδίας με 4-2 για να πανηγυρίζοντας έτσι την κατάκτηση του πιο αξιομνημόνευτου χρυσού τους μεταλλίου.
Σχόλια αναγνωστών