Σε προγενέστερη αρθρογραφία μας, έχουμε πολλές φορές τονίσει την εξαιρετική σημασία του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, ενός εργαλείου που προσφέρει τη δυνατότητα για ρύθμιση των οφειλών έναντι των τραπεζών, των εταιρειών διαχείρισης και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σημειώνουμε, ότι με τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών, ο οποίος θεσπίστηκε με το Ν. 4738/2020, ο οφειλέτης, με την επίτευξη και τήρηση της ρύθμισης, αποπληρώνει τις οφειλές και διατηρεί στο ακέραιο την περιουσία του, γεγονός άκρως σημαντικό στην εποχή της έξαρσης των πλειστηριασμών και της παντελούς ανυπαρξίας προστασίας της πρώτης και κύριας κατοικίας, τονίζοντας το γεγονός, ότι ο τελευταίος δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να συγχέεται με την διαδικασία της πτώχευσης.
Υπενθυμίζουμε, ότι με τον πρόσφατο νόμο 5024/2023, αλλά και τις υπουργικές αποφάσεις υπ’ αριθμ. 40953 και 40992, επήλθαν σημαντικές αλλαγές στην εν λόγω διαδικασία, όπως η υποχρέωση των χρηματοδοτικών φορέων να αιτιολογούν τη μη συναίνεσή τους στην πρόταση ρύθμισης που προκύπτει από το υπολογιστικό εργαλείο, η μείωση του επιτοκίου στις ρυθμίσεις με τους δημόσιους φορείς, η δυνατότητα διατήρησης ενήμερων ή ήδη ρυθμισμένων οφειλών και η ρύθμιση των υπολοίπων, η έκπτωση στο σύνολο των ανεξόφλητων τόκων καταβολής της ρύθμισης έναντι των δημόσιων φορέων που χορηγείται σε περίπτωση ολικής προεξόφλησης της ρύθμισης, και τέλος η κατάργηση της αδιανόητης διάταξης που προέβλεπε, ότι δεν υφίστατο η δυνατότητα σε οφειλέτη να υπαχθεί στην ρύθμιση, αν το 90% των οφειλών του συγκεντρώνονταν σε έναν μόνον χρηματοδοτικό φορέα.
Ήδη πληροφορούμαστε, ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διεργασίες για την περαιτέρω βελτίωση του μηχανισμού. Πιο συγκεκριμένα, δυνάμει των σημερινών δεδομένων, το ποσό που εν τέλει ανακτά ο πιστωτής δεν είναι μικρότερο από αυτό της εμπορικής αξίας της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη, με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος των ρυθμίσεων να μην περιλαμβάνει διαγραφή οφειλών, παρά μόνο διευκόλυνση αποπληρωμής ή να περιλαμβάνει μικρή διαγραφή οφειλής. Αυτό που εξετάζεται επί της ουσίας είναι ο επαναπροσδιορισμός του ποσού που εν τέλει θα ανακτά ο πιστωτής, σε συνάρτηση με την αξία της ακίνητης περιουσίας, με την διαφορά, ότι η αξία με τις σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις θα προκύπτει μικρότερη, είτε εναρμονιζόμενη με την αντικειμενική αξία του ακινήτου, είτε ως ποσοστό της εμπορικής. Το αποτέλεσμα που επιδιώκεται είναι η αύξηση των ρυθμίσεων και κυρίως η πιστή τους τήρηση, καθώς, υπό τα σημερινά δεδομένα, το ποσοστό των αθετήσεων υπολογίζεται περίπου στο 19% των ρυθμίσεων, ενώ το ποσοστό των ρυθμίσεων επί του συνόλου των αιτήσεων υπολογίζεται στο 61%.
Οι ανωτέρω διεργασίες είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι θα οδηγήσουν σε περισσότερες ρυθμίσεις και μάλιστα με αυξημένο το ποσοστό της διαγραφής των οφειλών. Εάν τελικά μία τέτοια ρύθμιση θεσπιστεί, θα σημάνει την εκκίνηση μίας χρυσής ευκαιρίας για τους συμπολίτες μας δανειολήπτες και εν γένει οφειλέτες.
Παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, με την υπόμνηση όμως της διαφορετικότητας της κάθε περίπτωσης και της ανάγκης ενδελεχούς εξέτασης αυτής, από εξειδικευμένους νομικούς.
Πηγή: www.lekkakou.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών