Η Ευρώπη δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τη συμβολή της Ελλάδας
Την άποψη ότι η Ελλάδα επωφελήθηκε από την αλληλεγγύη και τη στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων της εξέφρασε σε αποκλειστική συνέντευξη του στη Deutsche Welle, ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής, Norberb Lammert, ο οποίος υποστήριξε ότι η υψηλή ανεργία στην Ελλάδα είναι απόρροια όχι της δημοσιονομικής κρίσης, αλλά της έλλειψης ανταγωνιστικότητας.
Σε ερώτηση για το εάν μπορεί να κατανοήσει όλους εκείνους στην Ελλάδα και στις χώρες των προγραμμάτων λιτότητας, οι οποίοι, θεωρώντας ότι η φωνή τους δεν πρόκειται να εισακουστεί - εφόσον η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ αποφασίζει τελικά για όλα, όπως πιστεύουν - δεν πρόκειται να ψηφίσουν στις επικείμενες ευρωεκλογές, ο Lammert υποστηρίζει ότι «φυσικά μπορεί .κανείς να κατανοήσει σχεδόν όλες τις ευαισθησίες και τις έγνοιες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και σωστές».
«Ξέρετε, η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες αντιμετωπίζεται μόνο περιορισμένα σε επίπεδο ευρωπαϊκών συνθηκών. Τα προγράμματα βοήθειας δεν προβλέπονται από τις συνθήκες. Βρεθήκαμε ενώπιον μιας εντελώς ασυνήθιστης κατάστασης τα προγράμματα αυτά να μην προβλέπονται ρητά από τις συνθήκες, με συνέπεια να μην υπάρχει καμιά αξίωση υποστήριξης» υπογραμμίζει ο Lammert.
«Παρόλα αυτά, τα κράτη-μέλη για ευνόητους λόγους συμφώνησαν με τη θέλησή τους και μόνο να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για τη υιοθέτηση τέτοιων προγραμμάτων, που προϋποθέτουν τη σύναψη ιδιαίτερων συμφωνιών για την υλοποίησή τους, από τη μια πλευρά των δύο κοινοβουλίων, του ελληνικού και του γερμανικού, και από την άλλη των δύο κυβερνήσεων. Κανένα από τα προγράμματα δεν έγινε χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής των Ελλήνων και της Μπούντεσταγκ» επισημαίνει ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής, ο οποίος κληθείς να σχολιάσει τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας, και κυρίως των νέων, στην Ελλάδα, τονίζει ότι αυτά είναι συνέπεια όχι της δημοσιονομικής κρίσης, αλλά της έλλειψης ανταγωνιστικότητας.
«Έχουμε παραδοσιακά μεγάλα ποσοστά νεανικής ανεργίας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου σε σχέση για παράδειγμα με τη Γερμανία, όπου επίσης παραδοσιακά πριν και μετά την ευρωκρίση το ποσοστό της νεανικής ανεργίας είναι συγκριτικά μικρότερο από το μέσο όρο των εθνικών οικονομιών. Άρα οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Στο πολύ διαφορετικό σύστημα εκπαίδευσης και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με συνέπειες στην αγορά εργασίας. Γι' αυτό, όσο δύσκολη και να είναι η διαδικασία προσαρμογής, το ελληνικό κοινοβούλιο γνωρίζει πολύ καλά γιατί ενέκρινε αυτά τα προγράμματα. Διότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να οδηγεί στην αναγκαία ενίσχυση και βελτίωση της απόδοσης της οικονομίας, ώστε να εξασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητά της» τονίζει ο Lammert.
Στην ερώτηση για το εάν η διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας μπορούσε να γίνει με έναν κοινωνικά λιγότερο επώδυνο τρόπο, ο Lammert είναι ξεκάθαρος.
«Ξαναλέω, αυτός είναι ένας πιο κατανοητός αλλά όχι ο πιο πολλά υποσχόμενος τρόπος, ο οποίος οδηγεί μάλλον στην παράταση, παρά στην επίλυση του προβλήματος. Διότι η προσπάθεια έγινε στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες για πολλά χρόνια, οδήγησε όμως στη συνεχή αύξηση του δημόσιου χρέους και όχι στην επίλυση του προβλήματος. Τελικά η χώρα έφτασε σε μια κατάσταση που δεν μπορούσε με τις δικές της δυνάμεις να τα βγάλει πέρα. Από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να περιμένει από τρίτους να συμμετέχουν στη διαιώνιση του προβλήματος. Η μοναδική λύση είναι οι κοινές προσπάθειες υπέρβασης του αδιεξόδου. Αυτόν τον δρόμο πήραν τα τελευταία 2-3 χρόνια όλοι οι εμπλεκόμενοι και οδήγησε σε σημαντικά αποτελέσματα, όπως παρατηρούμε με μεγάλο σεβασμό» τονίζει ο Lammert, ο οποίος υποστηρίζει κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, έχουν επωφεληθεί από την ένταξή τους στην ΕΕ, αυξάνοντας σημαντικά τις οικονομικές και αναπτυξιακές προοπτικές.
«Και αυτό επιβεβαιώνεται από τη σύγκριση των στοιχείων πριν και μετά την ένταξη. Η Ευρώπη χρωστά πολλά στην Ελλάδα. Η Ευρώπη δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τη μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην ιστορία και τον πολιτισμό της γηραιάς ηπείρου. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επωφελήθηκε από την αλληλεγγύη και τη στήριξη των εταίρων της. Φάνηκε ότι στην Ένωση δεν υπάρχουν εξαρτήσεις ή μονομερείς αρμοδιότητες, αλλά ότι τα πάντα γίνονται αντικείμενο διαπραγματεύσεων και συμφωνιών και ότι χρειάζεται πάντα η έγκριση των Κοινοβουλίων. Αλλά στη συνέχεια όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι οι συμφωνίες θα εφαρμοστούν» καταλήγει στη συνέντευξη του ο Lammert.
www.bankingnews.gr
Σε ερώτηση για το εάν μπορεί να κατανοήσει όλους εκείνους στην Ελλάδα και στις χώρες των προγραμμάτων λιτότητας, οι οποίοι, θεωρώντας ότι η φωνή τους δεν πρόκειται να εισακουστεί - εφόσον η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ αποφασίζει τελικά για όλα, όπως πιστεύουν - δεν πρόκειται να ψηφίσουν στις επικείμενες ευρωεκλογές, ο Lammert υποστηρίζει ότι «φυσικά μπορεί .κανείς να κατανοήσει σχεδόν όλες τις ευαισθησίες και τις έγνοιες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και σωστές».
«Ξέρετε, η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες αντιμετωπίζεται μόνο περιορισμένα σε επίπεδο ευρωπαϊκών συνθηκών. Τα προγράμματα βοήθειας δεν προβλέπονται από τις συνθήκες. Βρεθήκαμε ενώπιον μιας εντελώς ασυνήθιστης κατάστασης τα προγράμματα αυτά να μην προβλέπονται ρητά από τις συνθήκες, με συνέπεια να μην υπάρχει καμιά αξίωση υποστήριξης» υπογραμμίζει ο Lammert.
«Παρόλα αυτά, τα κράτη-μέλη για ευνόητους λόγους συμφώνησαν με τη θέλησή τους και μόνο να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για τη υιοθέτηση τέτοιων προγραμμάτων, που προϋποθέτουν τη σύναψη ιδιαίτερων συμφωνιών για την υλοποίησή τους, από τη μια πλευρά των δύο κοινοβουλίων, του ελληνικού και του γερμανικού, και από την άλλη των δύο κυβερνήσεων. Κανένα από τα προγράμματα δεν έγινε χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής των Ελλήνων και της Μπούντεσταγκ» επισημαίνει ο πρόεδρος της γερμανικής Βουλής, ο οποίος κληθείς να σχολιάσει τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας, και κυρίως των νέων, στην Ελλάδα, τονίζει ότι αυτά είναι συνέπεια όχι της δημοσιονομικής κρίσης, αλλά της έλλειψης ανταγωνιστικότητας.
«Έχουμε παραδοσιακά μεγάλα ποσοστά νεανικής ανεργίας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου σε σχέση για παράδειγμα με τη Γερμανία, όπου επίσης παραδοσιακά πριν και μετά την ευρωκρίση το ποσοστό της νεανικής ανεργίας είναι συγκριτικά μικρότερο από το μέσο όρο των εθνικών οικονομιών. Άρα οι αιτίες πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Στο πολύ διαφορετικό σύστημα εκπαίδευσης και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με συνέπειες στην αγορά εργασίας. Γι' αυτό, όσο δύσκολη και να είναι η διαδικασία προσαρμογής, το ελληνικό κοινοβούλιο γνωρίζει πολύ καλά γιατί ενέκρινε αυτά τα προγράμματα. Διότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος που να οδηγεί στην αναγκαία ενίσχυση και βελτίωση της απόδοσης της οικονομίας, ώστε να εξασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητά της» τονίζει ο Lammert.
Στην ερώτηση για το εάν η διαδικασία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας μπορούσε να γίνει με έναν κοινωνικά λιγότερο επώδυνο τρόπο, ο Lammert είναι ξεκάθαρος.
«Ξαναλέω, αυτός είναι ένας πιο κατανοητός αλλά όχι ο πιο πολλά υποσχόμενος τρόπος, ο οποίος οδηγεί μάλλον στην παράταση, παρά στην επίλυση του προβλήματος. Διότι η προσπάθεια έγινε στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες για πολλά χρόνια, οδήγησε όμως στη συνεχή αύξηση του δημόσιου χρέους και όχι στην επίλυση του προβλήματος. Τελικά η χώρα έφτασε σε μια κατάσταση που δεν μπορούσε με τις δικές της δυνάμεις να τα βγάλει πέρα. Από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να περιμένει από τρίτους να συμμετέχουν στη διαιώνιση του προβλήματος. Η μοναδική λύση είναι οι κοινές προσπάθειες υπέρβασης του αδιεξόδου. Αυτόν τον δρόμο πήραν τα τελευταία 2-3 χρόνια όλοι οι εμπλεκόμενοι και οδήγησε σε σημαντικά αποτελέσματα, όπως παρατηρούμε με μεγάλο σεβασμό» τονίζει ο Lammert, ο οποίος υποστηρίζει κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες, έχουν επωφεληθεί από την ένταξή τους στην ΕΕ, αυξάνοντας σημαντικά τις οικονομικές και αναπτυξιακές προοπτικές.
«Και αυτό επιβεβαιώνεται από τη σύγκριση των στοιχείων πριν και μετά την ένταξη. Η Ευρώπη χρωστά πολλά στην Ελλάδα. Η Ευρώπη δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τη μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην ιστορία και τον πολιτισμό της γηραιάς ηπείρου. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα επωφελήθηκε από την αλληλεγγύη και τη στήριξη των εταίρων της. Φάνηκε ότι στην Ένωση δεν υπάρχουν εξαρτήσεις ή μονομερείς αρμοδιότητες, αλλά ότι τα πάντα γίνονται αντικείμενο διαπραγματεύσεων και συμφωνιών και ότι χρειάζεται πάντα η έγκριση των Κοινοβουλίων. Αλλά στη συνέχεια όλοι οι εμπλεκόμενοι θα πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι οι συμφωνίες θα εφαρμοστούν» καταλήγει στη συνέντευξη του ο Lammert.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών