Στη δημοσιότητα η μηνιαία οικονομική θεώρηση του ΚΕΠΕ
Εναντίον ενός νέου haircut στο ελληνικό χρέος τάσσεται το ΚΕΠΕ, το οποίο αντιπροτείνει ως μέσο ελάφρυνσης την επιμήκυνση της αποπληρωμής του και τη μείωση των επιτοκίων.
Ειδικότερα, στο Μηνιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων, η καθηγήτρια Ελισάβετ Νίτση υπερτονίζει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελληνικού χρέους, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αποτίμηση της βιωσιμότητάς του.
α) η διάρκεια ωρίμανσης του δημοσίου χρέους είναι μεγαλύτερη απ ό την αντίστοιχη των άλλων χωρών της Ευρώπης
β) το δημόσιο χρέος χαρακτηρίζεται από μεγάλες περιόδους χάριτος, οι οποίες πιθανόν να επιμηκυνθούν περαιτέρω με την υιοθέτηση των μέτρων που θα προκύψουν από την ενεργοποίηση της συμφωνίας του Ευρωπακού Συμβουλίου της 26/27ης Νοεμβρίου 2012 για τη βελτίωση του λόγου δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ και συνεπώς της βιωσιμότητας του χρέους της χώρας,
γ) οι πληρωμές ως το 2021 στερούνται χρεολυσίων, πλην αυτών για τις οποίες έχει προβλεφθεί ήδη η αναχρηματοδότησή τους από το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, καθώς επίσης και της λήξης, το 2019, του προσφάτως εκδοθέντος ομολόγου 5ετούς διάρκειας, η οποία, ωστόσο, συνιστά γεγονός που μάλλον ενισχύει παρά εξασθενεί τη στοιχειοθέτηση της βιωσιμότητας,
δ) οι πληρωμές για τόκους του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης, οι οποίες αυτή τη χρονική στιγμή κυμαίνονται στο 3% του ΑΕΠ. Κατά συνέπεια, το αν το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο το 2020 ή το 2022, συνδέεται άμεσα με το εάν οι πληρωμές για τόκους δεν υπερβαίνουν, κατά μέσο όρο, τα 7 δισ. ευρώ κατ’ έτος, ποσό το οποίο μπορεί η χώρα πλήρως να καλύψει με ίδιους πόρους ή με χρηματοδότηση από πόρους που δεν προέρχονται από τον Μηχανισμό Στήριξης.
Όσον αφορά την επικείμενη διαπραγμάτευση, το ΚΕΠΕ προτείνει «να διεκδικηθεί η περαιτέρω βελτίωση των μέτρων που
έχουν ήδη ληφθεί από τους Ευρωπαίους εταίρους. Τα μέτρα αυτά αφορούν στην επιμήκυνση του χρόνου ωρίμανσης των διμερών ευρωπαϊκών δανείων στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος χρηματοδότησης, από τα 30 έτη που είναι σήμερα σε τουλάχιστον 50 έτη, και τη μείωση των επιτοκίων των δανείων αυτών σε ετήσιο κυμαινόμενο επιτόκιο βασισμένο στο κόστος χρηματοδότησης του ΕΤΧΣ, όπως ισχύει για τα δάνεια του δεύτερου Προγράμματος Στήριξης.
«Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπάρξει περίοδος χάριτος για τις πληρωμές των τόκων αυτών των δανείων κατά τουλάχιστον μια δεκαετία, έτσι ώστε αφενός να μην προκύψει
χρηματοδοτικό κενό τα επόμενα χρόνια και αφετέρου να υπάρξει μεγαλύτερη διασπορά της αποπληρωμής των δανείων για α καταστεί το χρέος βιώσιμο. Τέλος, ένα σημαντικό ζήτημα που θα πρέπει να τεθεί στη διαπραγμάτευση είναι η εφαρμογή του επικείμενου μέτρου της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης (ESM) αναδρομικά και για τις ελληνικές τράπεζες, μέτρο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά περίπου 50 δισ. ευρώ» αναφέρει εν συνεχεία.
Παράλληλα, το ΚΕΠΕ τάσσεται εναντίον ενός νέου haircut στο ελληνικό χρέος, καθώς αφενός θα εγείρει σημαντικές ζημιές στους Ευρωπαίους εταίρους και αφετέρου, θα στείλει λάθος μήνυμα στις αγορές. «Πρέπει να γίνει σαφές ότι μια ενδεχόμενη λύση που θα περιλάμβανε ένα νέο «κούρεμα» του χρέους που διακρατείται από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης που το κατέχουν, ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει πολλά και σημαντικά προβλήματα τόσο στους Ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν πολιτικό πρόβλημα να το περάσουν από τα εθνικά τους κοινοβούλια, όσο και για την Ελλάδα που θα έδινε ένα λάθος σήμα προς τις αγορές, σε μια στιγμή μάλιστα που υπάρχει μια θετική άποψη των διεθνών επενδυτών για την ελληνική οικονομία, όπως αποδείχθηκε από την πορεία του προσφάτως εκδοθέντος ομολόγου 5ετούς διάρκειας.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, στο Μηνιαίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων, η καθηγήτρια Ελισάβετ Νίτση υπερτονίζει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελληνικού χρέους, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την αποτίμηση της βιωσιμότητάς του.
α) η διάρκεια ωρίμανσης του δημοσίου χρέους είναι μεγαλύτερη απ ό την αντίστοιχη των άλλων χωρών της Ευρώπης
β) το δημόσιο χρέος χαρακτηρίζεται από μεγάλες περιόδους χάριτος, οι οποίες πιθανόν να επιμηκυνθούν περαιτέρω με την υιοθέτηση των μέτρων που θα προκύψουν από την ενεργοποίηση της συμφωνίας του Ευρωπακού Συμβουλίου της 26/27ης Νοεμβρίου 2012 για τη βελτίωση του λόγου δημοσίου χρέους προς ΑΕΠ και συνεπώς της βιωσιμότητας του χρέους της χώρας,
γ) οι πληρωμές ως το 2021 στερούνται χρεολυσίων, πλην αυτών για τις οποίες έχει προβλεφθεί ήδη η αναχρηματοδότησή τους από το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, καθώς επίσης και της λήξης, το 2019, του προσφάτως εκδοθέντος ομολόγου 5ετούς διάρκειας, η οποία, ωστόσο, συνιστά γεγονός που μάλλον ενισχύει παρά εξασθενεί τη στοιχειοθέτηση της βιωσιμότητας,
δ) οι πληρωμές για τόκους του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης, οι οποίες αυτή τη χρονική στιγμή κυμαίνονται στο 3% του ΑΕΠ. Κατά συνέπεια, το αν το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο το 2020 ή το 2022, συνδέεται άμεσα με το εάν οι πληρωμές για τόκους δεν υπερβαίνουν, κατά μέσο όρο, τα 7 δισ. ευρώ κατ’ έτος, ποσό το οποίο μπορεί η χώρα πλήρως να καλύψει με ίδιους πόρους ή με χρηματοδότηση από πόρους που δεν προέρχονται από τον Μηχανισμό Στήριξης.
Όσον αφορά την επικείμενη διαπραγμάτευση, το ΚΕΠΕ προτείνει «να διεκδικηθεί η περαιτέρω βελτίωση των μέτρων που
έχουν ήδη ληφθεί από τους Ευρωπαίους εταίρους. Τα μέτρα αυτά αφορούν στην επιμήκυνση του χρόνου ωρίμανσης των διμερών ευρωπαϊκών δανείων στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος χρηματοδότησης, από τα 30 έτη που είναι σήμερα σε τουλάχιστον 50 έτη, και τη μείωση των επιτοκίων των δανείων αυτών σε ετήσιο κυμαινόμενο επιτόκιο βασισμένο στο κόστος χρηματοδότησης του ΕΤΧΣ, όπως ισχύει για τα δάνεια του δεύτερου Προγράμματος Στήριξης.
«Επιπλέον, είναι σημαντικό να υπάρξει περίοδος χάριτος για τις πληρωμές των τόκων αυτών των δανείων κατά τουλάχιστον μια δεκαετία, έτσι ώστε αφενός να μην προκύψει
χρηματοδοτικό κενό τα επόμενα χρόνια και αφετέρου να υπάρξει μεγαλύτερη διασπορά της αποπληρωμής των δανείων για α καταστεί το χρέος βιώσιμο. Τέλος, ένα σημαντικό ζήτημα που θα πρέπει να τεθεί στη διαπραγμάτευση είναι η εφαρμογή του επικείμενου μέτρου της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης (ESM) αναδρομικά και για τις ελληνικές τράπεζες, μέτρο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά περίπου 50 δισ. ευρώ» αναφέρει εν συνεχεία.
Παράλληλα, το ΚΕΠΕ τάσσεται εναντίον ενός νέου haircut στο ελληνικό χρέος, καθώς αφενός θα εγείρει σημαντικές ζημιές στους Ευρωπαίους εταίρους και αφετέρου, θα στείλει λάθος μήνυμα στις αγορές. «Πρέπει να γίνει σαφές ότι μια ενδεχόμενη λύση που θα περιλάμβανε ένα νέο «κούρεμα» του χρέους που διακρατείται από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης που το κατέχουν, ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει πολλά και σημαντικά προβλήματα τόσο στους Ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν πολιτικό πρόβλημα να το περάσουν από τα εθνικά τους κοινοβούλια, όσο και για την Ελλάδα που θα έδινε ένα λάθος σήμα προς τις αγορές, σε μια στιγμή μάλιστα που υπάρχει μια θετική άποψη των διεθνών επενδυτών για την ελληνική οικονομία, όπως αποδείχθηκε από την πορεία του προσφάτως εκδοθέντος ομολόγου 5ετούς διάρκειας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών