Σε 13 χρόνια η ολική επαναφορά της ελληνικής οικονομίας
Την εκτίμηση ότι για να μειωθεί η ανεργία στα προ κρίσης επίπεδα θα πρέπει να περάσουν δύο δεκαετίες καθώς και ότι θα χρειαστούν 13 χρόνια στην καλύτερη περίπτωση για την ολική επαναφορά της ελληνικής οικονομίας διατύπωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος.
Σε ομιλία του σε συνάντηση των ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών οργανώσεων που πραγματοποιείται στη Ρώμη, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ παρουσίασε τα πέντε σημεία που αποτυπώνουν την οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, κάνοντας λόγο για «καταστροφικές συνέπειες της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής».
Όπως είπε, το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας είναι σήμερα περίπου 25% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2008.
Σύμφωνα με τον κ.Παναγόπουλο, εάν υποτεθεί ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτύσσεται περίπου 2% ετησίως, τότε θα χρειαστεί 13 χρόνια για να επιστρέψει στο μέγεθος που είχε πριν την κρίση.
Παράλληλα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υποστήριξε ότι μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας που υπήρχαν πριν την κρίση έχει χαθεί, αναφέροντας πως το ποσοστό ανεργίας είναι στο 27%, ενώ ήταν στο 7,2% στο τέλος του 2008.
Όπως τόνισε, ακόμη και αν η απασχόληση αυξάνει με ρυθμό 1,3%, δηλαδή στο μέσο ρυθμό αύξησης της δεκαετίας του 2000, η Ελλάδα μέχρι το 2034 δεν θα επιστρέψει στο επίπεδο της απασχόλησης που είχε πριν την κρίση.
Στα εντυπωσιακά στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Παναγόπουλος είναι ότι τουλάχιστον το 70% των ανέργων παραμένει εκτός αγοράς εργασίας πάνω από ένα χρόνο ενώ σχεδόν οι μισοί, για περισσότερο από δύο χρόνια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο αριθμός των Ελλήνων που έχουν μεταναστεύσει, αυξήθηκε κατά 30% την περίοδο μεταξύ 2010-2012, ενώ το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε από περίπου 20% το 2009, στο 36% το 2012.
Ο κ. Παναγόπουλος τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει θεμελιακή επανεξέταση των κυρίαρχων μοντέλων οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης, προσθέτοντας ότι πρέπει να σταματήσει η πολιτική της δημοσιονομικής λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, οι θεμελιακοί πυλώνες μιας βιώσιμης στρατηγικής απασχόλησης και μεγέθυνσης είναι οι ακόλουθοι:
• Τα συνδικάτα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικός και πολιτικός θεσμός που συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο, συμπληρώνοντας ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις διασφαλίζουν δικαιότερη διανομή του παραγόμενου πλούτου και συνεπώς συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε συνδυασμό με την αύξηση των κατώτατων μισθών και την κοινωνική προστασία διαμορφώνουν θεσμικό μηχανισμό ενίσχυσης και διασφάλισης της ενεργού ζήτησης σε υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης.
• Η οικονομική πολιτική δεν μπορεί να στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα και τη μεγέθυνση μέσω των εξαγωγών, επισήμανε και πρόσθεσε ότι οφείλει να επικεντρώνεται στην εγχώρια ζήτηση και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οικονομική μεγέθυνση δεν νοείται χωρίς τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, ανέφερε χαρακτηριστικά.
• Η δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας απαιτεί επενδύσεις σε βιώσιμους κλάδους της οικονομίας, σε Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις, την εκπαίδευση, την έρευνα, τις υποδομές και την ενέργεια.
Επιπλέον, η διατηρήσιμη μεγέθυνση και υψηλά επίπεδα απασχόλησης μειώνουν το λόγο χρέους/ΑΕΠ και σταθεροποιούν το δημοσιονομικό σύστημα.
• Μια μακροχρόνια επενδυτική στρατηγική είναι αναπόσπαστο μέρος ενός μακροχρόνιου πλάνου οικονομικής μεγέθυνσης, το οποίο με τη σειρά του είναι ζωτικής σημασίας για τη βαθύτερη ολοκλήρωση της Ε.Ε.
Οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων πρέπει να στηρίζουν τις παραγωγικές επενδύσεις τη διατηρήσιμη μεγέθυνση και κυρίως την αξιοπρεπή απασχόληση.
• Μια τέτοια επενδυτική στρατηγική απαιτεί βιώσιμα, ρυθμισμένα και ελεγχόμενα τραπεζικά συστήματα και μηχανισμούς χρηματοδότησης της ΕΚΤ που θα στοχεύουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ο κ. Παναγόπουλς ανέφερε τέλος, ότι δεν αρκεί η ανακοπή της λιτότητας, σημειώνοντας ότι ο ιδιωτικός τομέας, ακόμη και όταν δεν αντιμετωπίζει συνθήκες λιτότητας και χρηματοδοτικούς περιορισμούς, δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας που θα φέρουν την ανεργία σε κοινωνικά αποδεκτό ποσοστό.
Χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, σημείωσε και πρόσθεσε ότι απαιτούνται νέοι θεσμοί και πολιτικές που να στοχεύουν αποκλειστικά την ανεργία, αναφέροντας ως τέτοιο θεσμό τα Προγράμματα Εγγυημένης Απασχόλησης, που μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και τα οποία δημιουργούν νέο εισόδημα, δημόσια έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές και μειώνουν το κόστος της ανεργίας.
www.bankingnews.gr
Σε ομιλία του σε συνάντηση των ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών οργανώσεων που πραγματοποιείται στη Ρώμη, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ παρουσίασε τα πέντε σημεία που αποτυπώνουν την οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, κάνοντας λόγο για «καταστροφικές συνέπειες της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής».
Όπως είπε, το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας είναι σήμερα περίπου 25% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2008.
Σύμφωνα με τον κ.Παναγόπουλο, εάν υποτεθεί ότι η ελληνική οικονομία θα αναπτύσσεται περίπου 2% ετησίως, τότε θα χρειαστεί 13 χρόνια για να επιστρέψει στο μέγεθος που είχε πριν την κρίση.
Παράλληλα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υποστήριξε ότι μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας που υπήρχαν πριν την κρίση έχει χαθεί, αναφέροντας πως το ποσοστό ανεργίας είναι στο 27%, ενώ ήταν στο 7,2% στο τέλος του 2008.
Όπως τόνισε, ακόμη και αν η απασχόληση αυξάνει με ρυθμό 1,3%, δηλαδή στο μέσο ρυθμό αύξησης της δεκαετίας του 2000, η Ελλάδα μέχρι το 2034 δεν θα επιστρέψει στο επίπεδο της απασχόλησης που είχε πριν την κρίση.
Στα εντυπωσιακά στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Παναγόπουλος είναι ότι τουλάχιστον το 70% των ανέργων παραμένει εκτός αγοράς εργασίας πάνω από ένα χρόνο ενώ σχεδόν οι μισοί, για περισσότερο από δύο χρόνια.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο αριθμός των Ελλήνων που έχουν μεταναστεύσει, αυξήθηκε κατά 30% την περίοδο μεταξύ 2010-2012, ενώ το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε από περίπου 20% το 2009, στο 36% το 2012.
Ο κ. Παναγόπουλος τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει θεμελιακή επανεξέταση των κυρίαρχων μοντέλων οικονομικής πολιτικής και ανάπτυξης, προσθέτοντας ότι πρέπει να σταματήσει η πολιτική της δημοσιονομικής λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, οι θεμελιακοί πυλώνες μιας βιώσιμης στρατηγικής απασχόλησης και μεγέθυνσης είναι οι ακόλουθοι:
• Τα συνδικάτα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικός και πολιτικός θεσμός που συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο, συμπληρώνοντας ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις διασφαλίζουν δικαιότερη διανομή του παραγόμενου πλούτου και συνεπώς συμβάλλουν στη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε συνδυασμό με την αύξηση των κατώτατων μισθών και την κοινωνική προστασία διαμορφώνουν θεσμικό μηχανισμό ενίσχυσης και διασφάλισης της ενεργού ζήτησης σε υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης.
• Η οικονομική πολιτική δεν μπορεί να στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα και τη μεγέθυνση μέσω των εξαγωγών, επισήμανε και πρόσθεσε ότι οφείλει να επικεντρώνεται στην εγχώρια ζήτηση και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οικονομική μεγέθυνση δεν νοείται χωρίς τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, ανέφερε χαρακτηριστικά.
• Η δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας απαιτεί επενδύσεις σε βιώσιμους κλάδους της οικονομίας, σε Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις, την εκπαίδευση, την έρευνα, τις υποδομές και την ενέργεια.
Επιπλέον, η διατηρήσιμη μεγέθυνση και υψηλά επίπεδα απασχόλησης μειώνουν το λόγο χρέους/ΑΕΠ και σταθεροποιούν το δημοσιονομικό σύστημα.
• Μια μακροχρόνια επενδυτική στρατηγική είναι αναπόσπαστο μέρος ενός μακροχρόνιου πλάνου οικονομικής μεγέθυνσης, το οποίο με τη σειρά του είναι ζωτικής σημασίας για τη βαθύτερη ολοκλήρωση της Ε.Ε.
Οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων πρέπει να στηρίζουν τις παραγωγικές επενδύσεις τη διατηρήσιμη μεγέθυνση και κυρίως την αξιοπρεπή απασχόληση.
• Μια τέτοια επενδυτική στρατηγική απαιτεί βιώσιμα, ρυθμισμένα και ελεγχόμενα τραπεζικά συστήματα και μηχανισμούς χρηματοδότησης της ΕΚΤ που θα στοχεύουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Ο κ. Παναγόπουλς ανέφερε τέλος, ότι δεν αρκεί η ανακοπή της λιτότητας, σημειώνοντας ότι ο ιδιωτικός τομέας, ακόμη και όταν δεν αντιμετωπίζει συνθήκες λιτότητας και χρηματοδοτικούς περιορισμούς, δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας που θα φέρουν την ανεργία σε κοινωνικά αποδεκτό ποσοστό.
Χρειαζόμαστε κάτι παραπάνω από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, σημείωσε και πρόσθεσε ότι απαιτούνται νέοι θεσμοί και πολιτικές που να στοχεύουν αποκλειστικά την ανεργία, αναφέροντας ως τέτοιο θεσμό τα Προγράμματα Εγγυημένης Απασχόλησης, που μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα και τα οποία δημιουργούν νέο εισόδημα, δημόσια έσοδα και ασφαλιστικές εισφορές και μειώνουν το κόστος της ανεργίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών