Η ρευστότητα που αντλούν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες μέσω κρατικών ομολόγων, εντόκων, εγγυήσεων του Δημοσίου ανέρχεται περίπου στα 50 δισ.
Το «παιχνίδι» των πολιτικών πιέσεων που ξεκίνησαν οι ευρωπαίοι δανειστές, μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), με στόχο την «συμμόρφωση» της νέας κυβέρνησης στις υποδείξεις των ισχυρών της ευρωζώνης, δεν πρόκειται- σ' αυτή τη φάση τουλάχιστον- να δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα ρευστότητας στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όπως άλλωστε φάνηκε και από τη χθεσινή μέρα.
Η αιφνιδιαστική απόφαση της διοίκησης της ΕΚΤ να μην κάνει πλέον αποδεκτά ελληνικά ομόλογα και άλλους τίτλους ως εγγυήσεις για παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, στέλνει ωστόσο μήνυμα στην κυβέρνηση για το μέχρι που μπορεί να τραβήξει το σχοινί.
Σε κάθε περίπτωση όμως η συγκεκριμένη απόφαση έχει επίπτωση στο κόστος με το οποίο θα δανείζονται οι ελληνικές συστημικές τράπεζες και κατ' επέκταση και το Δημόσιο μέσω των εντόκων γραμματίων τα οποία- στην παρούσα συγκυρία- απορροφώνται αποκλειστικά από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, καθώς οι ξένοι έχουν αποσυρθεί.
Οι ελληνικές τράπεζες θα υποκαταστήσουν ρευστότητα ύψους περίπου 50 δισ. ευρώ, την οποία αντλούσαν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 0,05%, με ρευστότητα αντίστοιχου ύψους από τον ELA, ο οποίος όμως έχει επιτόκιο 1,55%.
Η αύξηση του κόστους άντλησης ρευστότητας, σε συνδυασμό με πιθανή συνέχιση των εκροών καταθέσεων (έχουν φύγει περίπου 12 δισ. από τον Δεκέμβριο), θα περιορίσει περαιτέρω τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας από τις τράπεζες.
Παράλληλα, απομακρυνόμαστε από το κύριο ζητούμενο της τελευταίας διετίας που δεν είναι άλλο από την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά της απόφασης, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οι ελληνικές τράπεζες από τον Έκτακτο Μηχανισμό Παροχής Ρευστότητας (ELA) για το επόμενο διάστημα- και για όσο η χώρα δεν βρίσκεται σε κάποιο πρόγραμμα- θα έχουν στη διάθεσή τους το ποσό των περίπου 60 δισ. ευρώ.
Τα 50 δισ. ευρώ από το ποσό αυτό είναι οι εγγυήσεις. Δηλαδή, τα ομόλογα και τα έντοκα που από τις 11 Φεβρουαρίου δεν θα κάνει αποδεκτά η ΕΚΤ και περνάνε απευθείας στον ELA.
Τα υπόλοιπα (για την ακρίβεια 9,5 δισ. ευρώ) είναι το ποσό που ζήτησε η ελληνική πλευρά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα διαθέτει διαθέσιμα ενέχυρα για προσφυγή στον ELA ονομαστικής αξίας άνω των 200 δισ. ευρώ, οπότε εξαρτάται από την Φρανκφούρτη μέχρι ποιο σημείο θα αφήσει ανοικτή την πρόσβαση στον Μηχανισμό.
Σύμφωνα με τραπεζικούς αναλυτές, η ρευστότητα που αντλούν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες μέσω κρατικών ομολόγων, εντόκων, εγγυήσεων του Δημοσίου (Πυλώνας ΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) και ειδικών ομολόγων (Πυλώνας ΙΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) ανέρχεται περίπου στα 50 δισ. ευρώ.
Η πρόσβαση για ρευστότητα στην ΕΚΤ δεν έχει πάψει για τα ενέχυρα των τραπεζών που αφορούν στα ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού EFSF/ESM.
Αυτά τα ομόλογα τα έχουν οι τράπεζες στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησής τους, ανέρχονται σε περίπου 38,4 δισ. ευρώ και μπορούν ακόμη να γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ, καθώς είναι υψηλής διαβάθμισης.
Έτσι, οι τράπεζες διαθέτουν «μαξιλάρι ρευστότητας ώστε να αντιμετωπίσουν ελεγχόμενες πρόσθετες εκροές καταθέσεων.
Όμως το κόστος είναι πλέον ένα ζήτημα.
M. X.
www.bankingnews.gr
Η αιφνιδιαστική απόφαση της διοίκησης της ΕΚΤ να μην κάνει πλέον αποδεκτά ελληνικά ομόλογα και άλλους τίτλους ως εγγυήσεις για παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, στέλνει ωστόσο μήνυμα στην κυβέρνηση για το μέχρι που μπορεί να τραβήξει το σχοινί.
Σε κάθε περίπτωση όμως η συγκεκριμένη απόφαση έχει επίπτωση στο κόστος με το οποίο θα δανείζονται οι ελληνικές συστημικές τράπεζες και κατ' επέκταση και το Δημόσιο μέσω των εντόκων γραμματίων τα οποία- στην παρούσα συγκυρία- απορροφώνται αποκλειστικά από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, καθώς οι ξένοι έχουν αποσυρθεί.
Οι ελληνικές τράπεζες θα υποκαταστήσουν ρευστότητα ύψους περίπου 50 δισ. ευρώ, την οποία αντλούσαν από την ΕΚΤ με επιτόκιο 0,05%, με ρευστότητα αντίστοιχου ύψους από τον ELA, ο οποίος όμως έχει επιτόκιο 1,55%.
Η αύξηση του κόστους άντλησης ρευστότητας, σε συνδυασμό με πιθανή συνέχιση των εκροών καταθέσεων (έχουν φύγει περίπου 12 δισ. από τον Δεκέμβριο), θα περιορίσει περαιτέρω τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας από τις τράπεζες.
Παράλληλα, απομακρυνόμαστε από το κύριο ζητούμενο της τελευταίας διετίας που δεν είναι άλλο από την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά της απόφασης, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι οι ελληνικές τράπεζες από τον Έκτακτο Μηχανισμό Παροχής Ρευστότητας (ELA) για το επόμενο διάστημα- και για όσο η χώρα δεν βρίσκεται σε κάποιο πρόγραμμα- θα έχουν στη διάθεσή τους το ποσό των περίπου 60 δισ. ευρώ.
Τα 50 δισ. ευρώ από το ποσό αυτό είναι οι εγγυήσεις. Δηλαδή, τα ομόλογα και τα έντοκα που από τις 11 Φεβρουαρίου δεν θα κάνει αποδεκτά η ΕΚΤ και περνάνε απευθείας στον ELA.
Τα υπόλοιπα (για την ακρίβεια 9,5 δισ. ευρώ) είναι το ποσό που ζήτησε η ελληνική πλευρά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα διαθέτει διαθέσιμα ενέχυρα για προσφυγή στον ELA ονομαστικής αξίας άνω των 200 δισ. ευρώ, οπότε εξαρτάται από την Φρανκφούρτη μέχρι ποιο σημείο θα αφήσει ανοικτή την πρόσβαση στον Μηχανισμό.
Σύμφωνα με τραπεζικούς αναλυτές, η ρευστότητα που αντλούν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες μέσω κρατικών ομολόγων, εντόκων, εγγυήσεων του Δημοσίου (Πυλώνας ΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) και ειδικών ομολόγων (Πυλώνας ΙΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) ανέρχεται περίπου στα 50 δισ. ευρώ.
Η πρόσβαση για ρευστότητα στην ΕΚΤ δεν έχει πάψει για τα ενέχυρα των τραπεζών που αφορούν στα ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού EFSF/ESM.
Αυτά τα ομόλογα τα έχουν οι τράπεζες στο πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησής τους, ανέρχονται σε περίπου 38,4 δισ. ευρώ και μπορούν ακόμη να γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ, καθώς είναι υψηλής διαβάθμισης.
Έτσι, οι τράπεζες διαθέτουν «μαξιλάρι ρευστότητας ώστε να αντιμετωπίσουν ελεγχόμενες πρόσθετες εκροές καταθέσεων.
Όμως το κόστος είναι πλέον ένα ζήτημα.
M. X.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών