Το 2012, η εικόνα ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη απ ότι είναι σήμερα καθώς όλοι γνώριζαν ότι η Ελλάδα έκανε τoυς περισσότερους συμβιβασμούς
Το επίπεδο των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της απαιτεί συμβιβασμούς και από τις δυο πλευρές υποστηρίζει σε άρθρο του ο Olivier Blanchard, επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ και αναφέρεται στην αναγκαιότητα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο blog του ΔΝΤ επισημαίνει τα εξής
Η πορεία των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές - την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ - κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα την περασμένη εβδομάδα.
Στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων είναι μια απλή ερώτηση:
Πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα;
Στο πρόγραμμα που συμφωνήθηκε το 2012 από την Ελλάδα με τους ευρωπαίους εταίρους της, η απάντηση ήταν:
Η Ελλάδα πρέπει να επιτυγχάνει υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα για να περιορίσει το χρέος της.
Ως εκ τούτου, συμφώνησαν σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Σε αντάλλαγμα, εφόσον εφαρμοζόταν το πρόγραμμα, οι δανειστές της Ελλάδος από το ευρωπαικό σκέλος θα παρείχαν την την απαιτούμενη χρηματοδότηση καθώς και σχέδια για ελάφρυνση του χρέους ώστε να υποχωρήσει στο 120% στο τέλος του 2020.
Το πρωτογενές πλεόνασμα στο πρόγραμμα έθετε ως στόχο 3% το 2015 και 4,5% το 2016.
Οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις έχουν καταστήσει ανέφικτο στόχο τα πρωτογενή πλεονάσματα και ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα πρέπει σαφώς να μειωθεί.
Επίσης το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην ανάπτυξη.
Αυτά πρέπει επίσης να επανεξεταστούν.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά πόσο θα έπρεπε να μειωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα;
Ένας χαμηλότερος στόχος στο πρωτογενές πλεόνασμα θα οδηγούσε σε μια λιγότερο επώδυνη δημοσιονομική και οικονομική προσαρμογή για την Ελλάδα.
Ταυτόχρονα μια τέτοια εξέλιξη οδηγεί σε μεγαλύτερη εξωτερική χρηματοδότηση καθώς και σε μια δέσμευση για περισσότερη ελάφρυνση του χρέους εκ μέρους των ευρωπαϊκών πιστωτριών χωρών.
Υπάρχει ένα όριο στο τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα και επίσης υπάρχει όριο στην ελάφρυνση του χρέους.
Πώς θα πρέπει να επανεκτιμηθούν οι μεταρρυθμίσεις;
Οι έλληνες πολίτες, μέσω μιας δημοκρατικής διαδικασίας, προσδιόρισαν ποιες μεταρρυθμίσεις δεν θέλουν.
Πιστεύουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις απαιτούνται γιατί χωρίς αυτές η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να επιτύχει σταθερή ανάπτυξη και το βάρος του χρέους θα καταστεί ακόμη μεγαλύτερο.
Μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός;
Στο βαθμό που η Ελλάδα υιοθετούσε τις μεταρρυθμίσεις οι πιστωτές θα πρέπει να παρέχουν περισσότερη ελάφρυνση χρέους.
Η πρόταση προς την Ελληνική κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα εστιάζεται στις μεταρρυθμίσεις.
Προτάθηκε να μειώσουν το μεσοπρόθεσμο στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα από 4,5% του ΑΕΠ σε 3,5% και να δώσει στην Ελλάδα δύο χρόνια παράταση για την επίτευξη του στόχου, ενώ για το 2015 προτάθηκε πλεόνασμα 1%
Για να υπάρξει συμφωνία απαιτούνται μεταρρυθμίσεις
Ωστόσο, πρέπει να πληρούνται δύο προϋποθέσεις.
Από τη μία πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καταθέσει πραγματικά αξιόπιστα μέτρα λόγω της μείωσης του πλεονάσματος και θα πρέπει να αποδείξει τη δέσμευσή της για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Πιστεύουμε ότι ακόμη και ο χαμηλότερος νέος στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μια συνολική μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και περαιτέρω προσαρμογή των συντάξεων.
Γιατί επιμένουμε στις συντάξεις;
Συντάξεις και μισθοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 75% των πρωτογενών δαπανών.
Το άλλο 25% έχει περιοριστεί.
Συνταξιοδοτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 16% του ΑΕΠ και η συνεισφορά του προϋπολογισμού στο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι κοντά στο 10% του ΑΕΠ.
Πιστεύουμε ότι μια μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1% του ΑΕΠ (από 16%) είναι απαραίτητη και ότι μπορεί να γίνει με παράλληλη προστασία των φτωχότερων συνταξιούχων.
Είμαστε ανοιχτοί σε εναλλακτικούς τρόπους για το σχεδιασμό τόσο του ΦΠΑ και τις μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά απαιτείται αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.
Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαίοι πιστωτές θα πρέπει να συμφωνήσουν σε σημαντική πρόσθετη χρηματοδότηση και στην ελάφρυνση του χρέους.
Η ελάφρυνση του χρέους μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας μακράς αναδιάταξης των πληρωμών του χρέους σε χαμηλά επιτόκια.
Το haircut θα μπορούσε να εξεταστεί ανάλοφα με την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Αυτές είναι δύσκολες επιλογές και απαιτούν σκληρές δεσμεύσεις που πρέπει να γίνουν και από τις δύο πλευρές.
Ελπίζουμε ότι η συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί.
www.bankingnews.gr
Το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο blog του ΔΝΤ επισημαίνει τα εξής
Η πορεία των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές - την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ - κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα την περασμένη εβδομάδα.
Στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων είναι μια απλή ερώτηση:
Πόση προσαρμογή πρέπει να γίνει από την Ελλάδα;
Στο πρόγραμμα που συμφωνήθηκε το 2012 από την Ελλάδα με τους ευρωπαίους εταίρους της, η απάντηση ήταν:
Η Ελλάδα πρέπει να επιτυγχάνει υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα για να περιορίσει το χρέος της.
Ως εκ τούτου, συμφώνησαν σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν σε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Σε αντάλλαγμα, εφόσον εφαρμοζόταν το πρόγραμμα, οι δανειστές της Ελλάδος από το ευρωπαικό σκέλος θα παρείχαν την την απαιτούμενη χρηματοδότηση καθώς και σχέδια για ελάφρυνση του χρέους ώστε να υποχωρήσει στο 120% στο τέλος του 2020.
Το πρωτογενές πλεόνασμα στο πρόγραμμα έθετε ως στόχο 3% το 2015 και 4,5% το 2016.
Οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις έχουν καταστήσει ανέφικτο στόχο τα πρωτογενή πλεονάσματα και ο στόχος για τα πρωτογενή πλεονάσματα πρέπει σαφώς να μειωθεί.
Επίσης το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην ανάπτυξη.
Αυτά πρέπει επίσης να επανεξεταστούν.
Στο πλαίσιο αυτό, κατά πόσο θα έπρεπε να μειωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα;
Ένας χαμηλότερος στόχος στο πρωτογενές πλεόνασμα θα οδηγούσε σε μια λιγότερο επώδυνη δημοσιονομική και οικονομική προσαρμογή για την Ελλάδα.
Ταυτόχρονα μια τέτοια εξέλιξη οδηγεί σε μεγαλύτερη εξωτερική χρηματοδότηση καθώς και σε μια δέσμευση για περισσότερη ελάφρυνση του χρέους εκ μέρους των ευρωπαϊκών πιστωτριών χωρών.
Υπάρχει ένα όριο στο τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα και επίσης υπάρχει όριο στην ελάφρυνση του χρέους.
Πώς θα πρέπει να επανεκτιμηθούν οι μεταρρυθμίσεις;
Οι έλληνες πολίτες, μέσω μιας δημοκρατικής διαδικασίας, προσδιόρισαν ποιες μεταρρυθμίσεις δεν θέλουν.
Πιστεύουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις απαιτούνται γιατί χωρίς αυτές η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να επιτύχει σταθερή ανάπτυξη και το βάρος του χρέους θα καταστεί ακόμη μεγαλύτερο.
Μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός;
Στο βαθμό που η Ελλάδα υιοθετούσε τις μεταρρυθμίσεις οι πιστωτές θα πρέπει να παρέχουν περισσότερη ελάφρυνση χρέους.
Η πρόταση προς την Ελληνική κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα εστιάζεται στις μεταρρυθμίσεις.
Προτάθηκε να μειώσουν το μεσοπρόθεσμο στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα από 4,5% του ΑΕΠ σε 3,5% και να δώσει στην Ελλάδα δύο χρόνια παράταση για την επίτευξη του στόχου, ενώ για το 2015 προτάθηκε πλεόνασμα 1%
Για να υπάρξει συμφωνία απαιτούνται μεταρρυθμίσεις
Ωστόσο, πρέπει να πληρούνται δύο προϋποθέσεις.
Από τη μία πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καταθέσει πραγματικά αξιόπιστα μέτρα λόγω της μείωσης του πλεονάσματος και θα πρέπει να αποδείξει τη δέσμευσή της για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Πιστεύουμε ότι ακόμη και ο χαμηλότερος νέος στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς μια συνολική μεταρρύθμιση του ΦΠΑ και περαιτέρω προσαρμογή των συντάξεων.
Γιατί επιμένουμε στις συντάξεις;
Συντάξεις και μισθοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 75% των πρωτογενών δαπανών.
Το άλλο 25% έχει περιοριστεί.
Συνταξιοδοτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 16% του ΑΕΠ και η συνεισφορά του προϋπολογισμού στο συνταξιοδοτικό σύστημα είναι κοντά στο 10% του ΑΕΠ.
Πιστεύουμε ότι μια μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1% του ΑΕΠ (από 16%) είναι απαραίτητη και ότι μπορεί να γίνει με παράλληλη προστασία των φτωχότερων συνταξιούχων.
Είμαστε ανοιχτοί σε εναλλακτικούς τρόπους για το σχεδιασμό τόσο του ΦΠΑ και τις μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά απαιτείται αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση.
Από την άλλη πλευρά, οι ευρωπαίοι πιστωτές θα πρέπει να συμφωνήσουν σε σημαντική πρόσθετη χρηματοδότηση και στην ελάφρυνση του χρέους.
Η ελάφρυνση του χρέους μπορεί να επιτευχθεί μέσω μιας μακράς αναδιάταξης των πληρωμών του χρέους σε χαμηλά επιτόκια.
Το haircut θα μπορούσε να εξεταστεί ανάλοφα με την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Αυτές είναι δύσκολες επιλογές και απαιτούν σκληρές δεσμεύσεις που πρέπει να γίνουν και από τις δύο πλευρές.
Ελπίζουμε ότι η συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών