Kαθίσταται αναγκαία η υλοποίηση επώδυνων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα συνοδεύονται από ρύθμιση του χρέους και παράλληλη μείωση των ετήσιων επιβαρύνσεων του.
«Ατελέσφορη και λανθασμένη» χαρακτηρίζει την πολιτική της υπερβολικής φορολόγησης ο Νίκος Φίλιππας πρώην πρόεδρος του ΚΕΠΕ σε συνέντευξή του στο Bankingnews.gr, υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται «δραστική μείωση» των φορολογικών συντελεστών των εταιρειών και των νοικοκυριών, και ταυτόχρονη «επέκταση της φορολογικής βάσης».
«Κάθετα αντίθετος» είναι ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και με τη χρησιμοποίηση των εσόδων του ΕΝΦΙΑ «για τη συντήρηση του αναποτελεσματικού Δημοσίου ή την αποπληρωμή των δανείων», αντιπροτείνοντας τη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση «για οικιστικές παρεμβάσεις».
Εκτιμά, επίσης, ως «οριστικές» τις ζημίες του Ελληνικού Δημοσίου από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, ενώ διαβλέπει ότι είναι «αρκετά δύσκολο» να δεχθούν οι επίσημοι πιστωτές μας σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες.
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο του ΚΕΠΕ, το «κλειδί» της οικονομίας είναι η «εμπιστοσύνη», υποστηρίζοντας ότι, για την αποκατάστασή της στη χώρα μας, απαιτείται η «άμεση υλοποίηση» διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων «που χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν υλοποιήσει με επιτυχία εδώ και χρόνια».
Ποια μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν στη χώρα μας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής;
Απάντηση Ν. Φίλιππα
Ο εκσυγχρονισμός και η χρήση νέων τεχνολογιών, η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, ο έλεγχος και η παραδειγματική τιμωρία των παραβατών είναι μερικά αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικά μέτρα.
Η χρήση των πιστωτικών καρτών που προωθεί η κυβέρνηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως απαιτείται, τελικά, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των φορολογουμένων προς το κράτος για την αποτελεσματική χρήση των χρημάτων τους.
Η υπερβολική φορολόγηση δημιουργεί κίνητρο για φοροδιαφυγή και η παγκοσμιοποίηση καθιστά εύκολη τη μεταφορά χρημάτων, και ιδιαίτερα των επιχειρήσεων, σε άλλες χώρες με χαμηλό φορολογικό συντελεστή.
Το παράδειγμα των χαμηλών φορολογικών συντελεστών της Ιρλανδίας, της Κύπρου, της Μάλτας, της Βουλγαρίας πρέπει να μας προβληματίσει ότι η πολιτική που ασκείται είναι ατελέσφορη και λανθασμένη, αφού επιπρόσθετα δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα του κράτους στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει.
Απαιτείται δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών των εταιρειών και των νοικοκυριών και ταυτόχρονη επέκταση της φορολογικής βάσης.
Θεωρείτε αναγκαίο κακό τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων πολιτών;
Η ακίνητη περιουσία, σε γενικές γραμμές, είναι πλούτος και, ως εκ τούτου, πρέπει να φορολογείται προοδευτικά.
Σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού ο συγκεκριμένος φόρος χρησιμοποιείται για τη δημιουργία δρόμων, πάρκων και άλλων οικιστικών παρεμβάσεων, οι οποίες βελτιώνουν ουσιαστικά την ποιότητα της ζωής του πολίτη και αυξάνουν την αξία της ακίνητης περιουσίας του, οπότε αυτό είναι λογικό.
Όμως, η χρησιμοποίηση των εσόδων του ΕΝΦΙΑ για τη συντήρηση του αναποτελεσματικού Δημοσίου ή την αποπληρωμή των δανείων, με βρίσκει κάθετα αντίθετο – ιδιαίτερα μακροπρόθεσμα.
Η μεταφορά όλου ή τμήματος του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση για οικιστικές και άλλες παρεμβάσεις θα λειτουργήσει θετικά για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και στην περαιτέρω ανεξαρτησία του.
Εκτιμάτε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, μπορούν να επιστρέψουν τα σχεδόν 40 δισεκατομμύρια ευρώ που έφυγαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα το 2015;
Η έλλειψη εμπιστοσύνης, τόσο για την οικονομία όσο και για την ευρωστία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, δημιουργεί ανασφάλεια και προβληματισμό.
Για τον λόγο αυτό, έχουν επιβληθεί και παραμένουν οι κεφαλαιακοί έλεγχοι (capital controls).
Για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη χώρα μας, απαιτείται η άμεση υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν υλοποιήσει με επιτυχία εδώ και χρόνια.
Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όλοι θυμόμαστε, για παράδειγμα, τις δημόσιες και μπροστά στις κάμερες διαβεβαιώσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών ότι θα πληρώνουμε κανονικά τις δόσεις των δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τον επόμενο μήνα η κυβέρνηση δεν πλήρωσε!
Και, όπως ξέρετε, η μοναδική χώρα που δεν έχει πληρώσει δόση του ΔΝΤ είναι η Ζιμπάμπουε.
Η εμπιστοσύνη χάνεται πολύ εύκολα, αλλά αποκαθίσταται δύσκολα.
Τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων που τοποθετήθηκαν στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση είναι αναπόφευκτο να έχουν την ίδια τύχη με αυτή που είχαν στην προηγούμενη;
Ναι, δυστυχώς, ο ελληνικός λαός, οι φορολογούμενοι πλήρωσαν ακριβά τις πρακτικές και τα σφάλματα ορισμένων ανώτατων στελεχών του τραπεζικού τομέα, αφού οι τιμές των τραπεζικών μετοχών έφτασαν κυριολεκτικά στο μηδέν.
Στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση οι ζημίες ήταν λογιστικές και, αν ανέκαμπτε η οικονομία, οι τιμές των τραπεζικών μετοχών θα μπορούσαν να φτάσουν τις τιμές που το κράτος τις είχε αγοράσει, ενώ στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση οι ζημίες είναι οριστικές, αφού απαγορεύτηκε στο κράτος να συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών.
Σημειώστε ότι η τιμή της Εθνικής Τράπεζας σήμερα κάνει 0,3 ευρώ, με ιστορικά υψηλή προσαρμοσμένη τιμή στις διαχρονικές ανακεφαλαιοποιήσεις τα 2,350 ευρώ (πηγή: Bloomberg)! Το μέγεθος της καταστροφής είναι πραγματικά τεράστιο.
Σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνει δεκτή από τους επίσημους πιστωτές η μείωση των επιτοκίων που πληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο;
Είναι αρκετά δύσκολο οι εταίροι να δεχθούν σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες, αφού είναι αδύνατη η πρόβλεψη της μακροπρόθεσμης πορείας τους.
Μην ξεχνάτε ότι διεθνώς τα επιτόκια βρίσκονται σήμερα σε ιστορικά χαμηλά και στον επόμενο οικονομικό κύκλο αναμένεται να αυξηθούν, οπότε πολύ δύσκολα οι εταίροι θα δεχθούν σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες, αφού αυτό πρακτικά θα σημαίνει ότι οι εταίροι θα δεχτούν να πληρώνουν μελλοντικά την διαφορά των τόκων των δανείων μας!
Είναι βέβαιο ότι οι δανειστές/εταίροι χρησιμοποιούν το δημόσιο χρέος ως “όπλο” για τις μεταρρυθμίσεις.
Από την άλλη μεριά, είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος.
Ως εκ τούτου, καθίσταται αναγκαία η υλοποίηση επώδυνων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα συνοδεύονται από ρύθμιση του χρέους και παράλληλη μείωση των ετήσιων επιβαρύνσεων του.
Το θετικό αυτό σενάριο θα οδηγήσει σε μία καλύτερη ζωή για τις επόμενες γενεές.
Στέλιος Κοντέας
www.bankingnews.gr
«Κάθετα αντίθετος» είναι ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και με τη χρησιμοποίηση των εσόδων του ΕΝΦΙΑ «για τη συντήρηση του αναποτελεσματικού Δημοσίου ή την αποπληρωμή των δανείων», αντιπροτείνοντας τη μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση «για οικιστικές παρεμβάσεις».
Εκτιμά, επίσης, ως «οριστικές» τις ζημίες του Ελληνικού Δημοσίου από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, ενώ διαβλέπει ότι είναι «αρκετά δύσκολο» να δεχθούν οι επίσημοι πιστωτές μας σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες.
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο του ΚΕΠΕ, το «κλειδί» της οικονομίας είναι η «εμπιστοσύνη», υποστηρίζοντας ότι, για την αποκατάστασή της στη χώρα μας, απαιτείται η «άμεση υλοποίηση» διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων «που χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν υλοποιήσει με επιτυχία εδώ και χρόνια».
Ποια μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν στη χώρα μας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής;
Απάντηση Ν. Φίλιππα
Ο εκσυγχρονισμός και η χρήση νέων τεχνολογιών, η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος, ο έλεγχος και η παραδειγματική τιμωρία των παραβατών είναι μερικά αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικά μέτρα.
Η χρήση των πιστωτικών καρτών που προωθεί η κυβέρνηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως απαιτείται, τελικά, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των φορολογουμένων προς το κράτος για την αποτελεσματική χρήση των χρημάτων τους.
Η υπερβολική φορολόγηση δημιουργεί κίνητρο για φοροδιαφυγή και η παγκοσμιοποίηση καθιστά εύκολη τη μεταφορά χρημάτων, και ιδιαίτερα των επιχειρήσεων, σε άλλες χώρες με χαμηλό φορολογικό συντελεστή.
Το παράδειγμα των χαμηλών φορολογικών συντελεστών της Ιρλανδίας, της Κύπρου, της Μάλτας, της Βουλγαρίας πρέπει να μας προβληματίσει ότι η πολιτική που ασκείται είναι ατελέσφορη και λανθασμένη, αφού επιπρόσθετα δεν υπάρχει ανταποδοτικότητα του κράτους στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει.
Απαιτείται δραστική μείωση των φορολογικών συντελεστών των εταιρειών και των νοικοκυριών και ταυτόχρονη επέκταση της φορολογικής βάσης.
Θεωρείτε αναγκαίο κακό τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων πολιτών;
Η ακίνητη περιουσία, σε γενικές γραμμές, είναι πλούτος και, ως εκ τούτου, πρέπει να φορολογείται προοδευτικά.
Σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού ο συγκεκριμένος φόρος χρησιμοποιείται για τη δημιουργία δρόμων, πάρκων και άλλων οικιστικών παρεμβάσεων, οι οποίες βελτιώνουν ουσιαστικά την ποιότητα της ζωής του πολίτη και αυξάνουν την αξία της ακίνητης περιουσίας του, οπότε αυτό είναι λογικό.
Όμως, η χρησιμοποίηση των εσόδων του ΕΝΦΙΑ για τη συντήρηση του αναποτελεσματικού Δημοσίου ή την αποπληρωμή των δανείων, με βρίσκει κάθετα αντίθετο – ιδιαίτερα μακροπρόθεσμα.
Η μεταφορά όλου ή τμήματος του ΕΝΦΙΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση για οικιστικές και άλλες παρεμβάσεις θα λειτουργήσει θετικά για τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και στην περαιτέρω ανεξαρτησία του.
Εκτιμάτε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, μπορούν να επιστρέψουν τα σχεδόν 40 δισεκατομμύρια ευρώ που έφυγαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα το 2015;
Η έλλειψη εμπιστοσύνης, τόσο για την οικονομία όσο και για την ευρωστία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, δημιουργεί ανασφάλεια και προβληματισμό.
Για τον λόγο αυτό, έχουν επιβληθεί και παραμένουν οι κεφαλαιακοί έλεγχοι (capital controls).
Για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη χώρα μας, απαιτείται η άμεση υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ έχουν υλοποιήσει με επιτυχία εδώ και χρόνια.
Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Όλοι θυμόμαστε, για παράδειγμα, τις δημόσιες και μπροστά στις κάμερες διαβεβαιώσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών ότι θα πληρώνουμε κανονικά τις δόσεις των δανείων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τον επόμενο μήνα η κυβέρνηση δεν πλήρωσε!
Και, όπως ξέρετε, η μοναδική χώρα που δεν έχει πληρώσει δόση του ΔΝΤ είναι η Ζιμπάμπουε.
Η εμπιστοσύνη χάνεται πολύ εύκολα, αλλά αποκαθίσταται δύσκολα.
Τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων που τοποθετήθηκαν στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση είναι αναπόφευκτο να έχουν την ίδια τύχη με αυτή που είχαν στην προηγούμενη;
Ναι, δυστυχώς, ο ελληνικός λαός, οι φορολογούμενοι πλήρωσαν ακριβά τις πρακτικές και τα σφάλματα ορισμένων ανώτατων στελεχών του τραπεζικού τομέα, αφού οι τιμές των τραπεζικών μετοχών έφτασαν κυριολεκτικά στο μηδέν.
Στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση οι ζημίες ήταν λογιστικές και, αν ανέκαμπτε η οικονομία, οι τιμές των τραπεζικών μετοχών θα μπορούσαν να φτάσουν τις τιμές που το κράτος τις είχε αγοράσει, ενώ στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση οι ζημίες είναι οριστικές, αφού απαγορεύτηκε στο κράτος να συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών.
Σημειώστε ότι η τιμή της Εθνικής Τράπεζας σήμερα κάνει 0,3 ευρώ, με ιστορικά υψηλή προσαρμοσμένη τιμή στις διαχρονικές ανακεφαλαιοποιήσεις τα 2,350 ευρώ (πηγή: Bloomberg)! Το μέγεθος της καταστροφής είναι πραγματικά τεράστιο.
Σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνει δεκτή από τους επίσημους πιστωτές η μείωση των επιτοκίων που πληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο;
Είναι αρκετά δύσκολο οι εταίροι να δεχθούν σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες, αφού είναι αδύνατη η πρόβλεψη της μακροπρόθεσμης πορείας τους.
Μην ξεχνάτε ότι διεθνώς τα επιτόκια βρίσκονται σήμερα σε ιστορικά χαμηλά και στον επόμενο οικονομικό κύκλο αναμένεται να αυξηθούν, οπότε πολύ δύσκολα οι εταίροι θα δεχθούν σταθερά χαμηλά επιτόκια κλειδωμένα για δεκαετίες, αφού αυτό πρακτικά θα σημαίνει ότι οι εταίροι θα δεχτούν να πληρώνουν μελλοντικά την διαφορά των τόκων των δανείων μας!
Είναι βέβαιο ότι οι δανειστές/εταίροι χρησιμοποιούν το δημόσιο χρέος ως “όπλο” για τις μεταρρυθμίσεις.
Από την άλλη μεριά, είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος.
Ως εκ τούτου, καθίσταται αναγκαία η υλοποίηση επώδυνων μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα συνοδεύονται από ρύθμιση του χρέους και παράλληλη μείωση των ετήσιων επιβαρύνσεων του.
Το θετικό αυτό σενάριο θα οδηγήσει σε μία καλύτερη ζωή για τις επόμενες γενεές.
Στέλιος Κοντέας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών