Οι συναντήσεις με το κουαρτέτο θα ξεκινήσουν πιθανότατα την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου
Επί ποδός βρίσκεται η κυβέρνηση, η οποία προετοιμάζεται για το μεγάλο «μπρά ντε φερ» που θα έχει την τρέχουσα εβδομάδα με τους δανειστές για τα ανοικτά μέτωπα της β’ αξιολόγησης, που δεν είναι άλλα από το εργασιακό και το δημοσιονομικό.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι συναντήσεις με το κουαρτέτο θα ξεκινήσουν πιθανότατα την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου και αφού ολοκληρωθούν πρώτα ο προπαρασκευαστικός κύκλος των διαβουλεύσεων με τα τεχνικά κλιμάκια.
Από τις εξ αποστάσεως συνομιλίες που διεξάγονται όλο αυτό το διάστημα προκύπτει ότι η τρύπα του 1 δισ. ευρώ που έχουν εντοπίσει οι πιστωτές στον προϋπολογισμό του 2017 μαζί με το θέμα των ομαδικών απολύσεων και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους για τον ασφαλιστικό νόμο, συνιστούν τα μεγαλύτερα «αγκάθια» του δεύτερου κύκλου αυτής της επισκόπησης.
Στο υπουργείο Οικονομικών παρά τις έντονες ανησυχίες που υπάρχουν παραμένουν αισιόδοξοι ότι το «χάσμα» που υπάρχει στα δύο αυτά μέτωπα και ιδιαίτερα στο δημοσιονομικό θα καταστεί εφικτό να «γεφυρωθεί» και ότι θα υπάρξει τουλάχιστον μία τεχνική συμφωνία έως την κρίσιμη - για την πορεία της διαπραγμάτευσης - συνεδρίαση του EuroWorking Group της 28ης Νοεμβρίου.
Η επίτευξη του χρονοδιαγράμματος θα φέρει πιο κοντά και τη συζήτηση για τη βραχυπρόθεσμη και όχι μόνο διευθέτηση του χρέους η οποία θα ανοίξει στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.
Και αυτό μετά την μεγάλη στροφή που έκανε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με τη δήλωση του εκπροσώπου του Ταμείου Τζέρι Ράις ότι «η μείωση του χρέους δεν χρειάζεται να γίνει εξ αρχής (up front).
Ουσιαστικά, το Ταμείο εμφανίστηκε να αποδέχεται την ευρωπαϊκή πρόταση για σταδιακή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετακινούμενο από την αρχική του άκαμπτη στάση.
Θέτει ωστόσο, ως νέο όρο, να γίνουν συγκεκριμένα τα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση αφού θα αποτελέσουν το διαβατήριο για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Πρόκειται για μία εξέλιξη η οποία ήρθε μετά από ένα γύρο παρασκηνιακών διαβουλεύσεων μεταξύ των δανειστών με στόχο να βρεθεί η χρυσή τομή στις απαιτήσεις των βασικών παραγόντων.
Η διελκυστίνδα μεταξύ Βερολίνου και Ταμείου σχετικά με τη μέσο-μακροπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους και του ύψους των πλεονασμάτων, όπως όλα δείχνουν οι εξελίξεις κατέληξε στο ευνοϊκότερο σενάριο για την κυβέρνηση.
Το ΔΝΤ αποδέχθηκε την ευρωπαική πρόταση για τη δέσμευση από την πλευρά του Eurogroup σχετικά με τα μελλοντικά μέτρα που θα ληφθούν για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.
Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους υποχώρησαν στις πιέσεις του Ταμείου για την αναπροσαρμογή των στόχων του πλεονάσματος προκειμένου να αποφευχθούν και νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΔΝΤ προτίθεται να διαθέσει περί τα 6 δισ. ευρώ, ίσα -ίσα για να αναχρηματοδοτήσει την εξόφληση του δεύτερου δανείου που χορήγησε στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 2ου Μνημονίου.
Η χώρα μας απομένει να καταβάλει στο Ταμείο περίπου 13 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή και, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το ενδεχόμενο να προεξοφληθεί τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του ποσού αυτού με χρήματα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Ετσι, η Ελλάδα θα οφείλει πλέον στον ESM και θα επωφεληθεί από το πολύ χαμηλότερο, έναντι του ΔΝΤ, επιτόκιο του Μηχανισμού, ενώ θα καμφθούν οι αντιστάσεις μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου για την ένταξή του στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Η ενεργός συμμετοχή του Ταμείου στο τρίτο πρόγραμμα δεν αποτελεί καλό μαντάτο για την Αθήνα.
Οι Έλληνες το γνωρίζουν ήδη καθώς, όπως έχει παρατηρηθεί, το μνημόνιο του ΔΝΤ είναι πολύ πιο αυστηρό σε μέτρα σε σχέση με το ευρωπαϊκό, που θεωρείται λίγο πιο… ελαφρύ.
Δεν χρειάζεται να πάμε αρκετά πίσω στο παρελθόν παρά μόνον έναν μήνα, όταν η Ρουμάνα εκπρόσωπος του Ταμείου Ντέλια Βελκουλέσκου πρότεινε αφορολόγητο μόλις 5.000 ευρώ, φτάνοντας στο σημείο μέχρι και οι υπόλοιποι από την παρέα του κουαρτέτου να απορούν με τη σκληρότητα της επιχειρηματολογίας της.
Εφόσον υπάρξει συμφωνία, το ΔΝΤ θα συντάξει το νέο, δικό του, λεπτομερές μνημόνιο, το οποίο θα ονομάζεται Memorandum of Economic and Financial Policies (MEFP), δηλαδή Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, και το οποίο θα πρέπει να «ταιριάξει» με το κείμενο της Ε.Ε. (MoU), όπως ακριβώς συνέβη με τις περιπτώσεις των Μνημονίων 1 και 2, όπου τα δύο κείμενα «έτρεχαν» παράλληλα.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, οι συναντήσεις με το κουαρτέτο θα ξεκινήσουν πιθανότατα την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου και αφού ολοκληρωθούν πρώτα ο προπαρασκευαστικός κύκλος των διαβουλεύσεων με τα τεχνικά κλιμάκια.
Από τις εξ αποστάσεως συνομιλίες που διεξάγονται όλο αυτό το διάστημα προκύπτει ότι η τρύπα του 1 δισ. ευρώ που έχουν εντοπίσει οι πιστωτές στον προϋπολογισμό του 2017 μαζί με το θέμα των ομαδικών απολύσεων και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους για τον ασφαλιστικό νόμο, συνιστούν τα μεγαλύτερα «αγκάθια» του δεύτερου κύκλου αυτής της επισκόπησης.
Στο υπουργείο Οικονομικών παρά τις έντονες ανησυχίες που υπάρχουν παραμένουν αισιόδοξοι ότι το «χάσμα» που υπάρχει στα δύο αυτά μέτωπα και ιδιαίτερα στο δημοσιονομικό θα καταστεί εφικτό να «γεφυρωθεί» και ότι θα υπάρξει τουλάχιστον μία τεχνική συμφωνία έως την κρίσιμη - για την πορεία της διαπραγμάτευσης - συνεδρίαση του EuroWorking Group της 28ης Νοεμβρίου.
Η επίτευξη του χρονοδιαγράμματος θα φέρει πιο κοντά και τη συζήτηση για τη βραχυπρόθεσμη και όχι μόνο διευθέτηση του χρέους η οποία θα ανοίξει στο Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.
Και αυτό μετά την μεγάλη στροφή που έκανε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με τη δήλωση του εκπροσώπου του Ταμείου Τζέρι Ράις ότι «η μείωση του χρέους δεν χρειάζεται να γίνει εξ αρχής (up front).
Ουσιαστικά, το Ταμείο εμφανίστηκε να αποδέχεται την ευρωπαϊκή πρόταση για σταδιακή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μετακινούμενο από την αρχική του άκαμπτη στάση.
Θέτει ωστόσο, ως νέο όρο, να γίνουν συγκεκριμένα τα μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση αφού θα αποτελέσουν το διαβατήριο για τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Πρόκειται για μία εξέλιξη η οποία ήρθε μετά από ένα γύρο παρασκηνιακών διαβουλεύσεων μεταξύ των δανειστών με στόχο να βρεθεί η χρυσή τομή στις απαιτήσεις των βασικών παραγόντων.
Η διελκυστίνδα μεταξύ Βερολίνου και Ταμείου σχετικά με τη μέσο-μακροπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους και του ύψους των πλεονασμάτων, όπως όλα δείχνουν οι εξελίξεις κατέληξε στο ευνοϊκότερο σενάριο για την κυβέρνηση.
Το ΔΝΤ αποδέχθηκε την ευρωπαική πρόταση για τη δέσμευση από την πλευρά του Eurogroup σχετικά με τα μελλοντικά μέτρα που θα ληφθούν για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.
Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους υποχώρησαν στις πιέσεις του Ταμείου για την αναπροσαρμογή των στόχων του πλεονάσματος προκειμένου να αποφευχθούν και νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΔΝΤ προτίθεται να διαθέσει περί τα 6 δισ. ευρώ, ίσα -ίσα για να αναχρηματοδοτήσει την εξόφληση του δεύτερου δανείου που χορήγησε στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 2ου Μνημονίου.
Η χώρα μας απομένει να καταβάλει στο Ταμείο περίπου 13 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή και, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται το ενδεχόμενο να προεξοφληθεί τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του ποσού αυτού με χρήματα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Ετσι, η Ελλάδα θα οφείλει πλέον στον ESM και θα επωφεληθεί από το πολύ χαμηλότερο, έναντι του ΔΝΤ, επιτόκιο του Μηχανισμού, ενώ θα καμφθούν οι αντιστάσεις μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου για την ένταξή του στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.
Η ενεργός συμμετοχή του Ταμείου στο τρίτο πρόγραμμα δεν αποτελεί καλό μαντάτο για την Αθήνα.
Οι Έλληνες το γνωρίζουν ήδη καθώς, όπως έχει παρατηρηθεί, το μνημόνιο του ΔΝΤ είναι πολύ πιο αυστηρό σε μέτρα σε σχέση με το ευρωπαϊκό, που θεωρείται λίγο πιο… ελαφρύ.
Δεν χρειάζεται να πάμε αρκετά πίσω στο παρελθόν παρά μόνον έναν μήνα, όταν η Ρουμάνα εκπρόσωπος του Ταμείου Ντέλια Βελκουλέσκου πρότεινε αφορολόγητο μόλις 5.000 ευρώ, φτάνοντας στο σημείο μέχρι και οι υπόλοιποι από την παρέα του κουαρτέτου να απορούν με τη σκληρότητα της επιχειρηματολογίας της.
Εφόσον υπάρξει συμφωνία, το ΔΝΤ θα συντάξει το νέο, δικό του, λεπτομερές μνημόνιο, το οποίο θα ονομάζεται Memorandum of Economic and Financial Policies (MEFP), δηλαδή Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής, και το οποίο θα πρέπει να «ταιριάξει» με το κείμενο της Ε.Ε. (MoU), όπως ακριβώς συνέβη με τις περιπτώσεις των Μνημονίων 1 και 2, όπου τα δύο κείμενα «έτρεχαν» παράλληλα.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών