Η κυβέρνηση χαρακτήρισε «καλοδεχούμενη» τη συνέχιση του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ
Μόνο επιτάχυνση των διαδικασιών της δεύτερης αξιολόγησης δεν προοιωνίζουν οι νέες ιδέες που έβαλε στο τραπέζι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Β. Σόιμπλε.
Οι δηλώσεις του Γερμανού αξιωματούχου για την …μετά ΔΝΤ εποχή στις διαπραγματεύσεις και την τύχη του τρίτου χρηματοδοτικού προγράμματος, περιπλέκουν με … μαεστρία το «κουβάρι» της διαπραγμάτευσης έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί απόλυτα ο πρωταρχικός του στόχος για καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων και εξάντληση της ρευστότητας του Δημοσίου, προκειμένου να φορεθεί ευκολότερα το «κοστούμι» των σκληρών μέτρων που ήδη έχουν ετοιμάσει οι δανειστές για την Ελλάδα.
Μπορεί η κυβέρνηση να ερμηνεύει όπως τη βολεύει τις δηλώσεις Σόιμπλε στο γερμανικό τύπο, προφανώς όμως χάνει το …δάσος, αφού είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει μέσω της στάσης του απέναντι στην Ελλάδα, να στείλει τα δικά του μηνύματα σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης που ορέγονται χαλάρωση της δημοσιονομικής τους πολιτικής.
Η κυβέρνηση χαρακτήρισε «καλοδεχούμενη» τη συνέχιση του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ, «αρκεί οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις να παρθούν γρήγορα».
Ωστόσο, μάλλον δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στο γεγονός ότι ο απόλυτος κυρίαρχος του Eurogroup, δεν άφησε κανένα περιθώριο για λύση-εξπρές, εάν τελικά το ΔΝΤ αποχωρήσει από την Ελλάδα, καθώς ξεκαθάρισε ότι «θα απαιτηθούν νέες διαπραγματεύσεις», αποτελεσματικότερη επιβολή όσων συμφωνήθηκαν και έγκριση της νέας συμφωνίας από το Γερμανικό Κοινοβούλιο.
Οι νέες διαπραγματεύσεις θα είναι εξ ορισμού χρονοβόρες, η έγκριση του Γερμανικού Κοινοβουλίου κάθε άλλο παρά δεδομένη θεωρείται, ενώ επιπλέον θα απαιτηθεί η συγκατάθεση και των υπολοίπων κοινοβουλίων της ευρωζώνης, την ώρα που το ολλανδικό και το γαλλικό θα διαλυθούν σύντομα λόγω εκλογών.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο Β. Σόιμπλε δεν μιλάει για μια απλή αντικατάσταση του ΔΝΤ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), του οποίου ο ρόλος θα ενισχυθεί, αλλά για μια νέα συμφωνία, που θα διασφαλίζει ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, όπως η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και για μια πενταετία τουλάχιστον.
Συνεπώς, η επιβολή σκληρών νέων μέτρων, όπως η δραστική μείωση του αφορολογήτου ορίου, η περαιτέρω μείωση των συντάξεων μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς και η αύξηση του μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ από το 13% στο 14%, επικρέμεται ως «Δαμόκλειος σπάθη» είτε αποχωρήσει είτε παραμείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα.
Επιπλέον, η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να υιοθετήσει έναν ενισχυμένο αυτόματο «κόφτη» και μετά το 2018.
Σε κάθε περίπτωση, τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να ξεκαθαρίσει περισσότερο το τοπίο γύρω από τις δηλώσεις Σόιμπλε και τότε θα διαφανούν οι πραγματικές του προθέσεις.
Για την ώρα το υπουργείο Οικονομικών μένει στις επισημάνσεις κύκλων του, σύμφωνα με τις οποίες: «η πιθανότητα συνέχισης του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ ή με παρουσία του χωρίς χρηματοδότηση, και άρα χωρίς κεντρικό ρόλο, είναι μία εξέλιξη που μπορεί να αποτελέσει διέξοδο στο δομικό πρόβλημα ασυμφωνίας μεταξύ των θεσμών που αποτελεί διαρκή τροχοπέδη για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης χωρίς νέα μέτρα και την επιτυχή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος.
Η άποψη ότι η Ευρώπη έχει θεσμικό πλαίσιο υποστήριξης από μόνη της, δεν είναι καινούρια. Κερδίζει διαρκώς έδαφος σε ευρωπαϊκούς θεσμούς και από την ελληνική πλευρά είναι εν τέλει καλοδεχούμενη, αρκεί οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις να παρθούν γρήγορα».
Το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί γύρω από τη δεύτερη αξιολόγηση, επιβεβαιώθηκε και από το Euro Working Group (EWG), το οποίο αποφάσισε ότι για να επιστρέψουν στην Αθήνα οι επικεφαλής των δανειστών, θα πρέπει να υπάρξει πρόοδος στα επίμαχα ανοιχτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης (δημοσιονομικό κενό, συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενέργεια κλπ).
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Οι δηλώσεις του Γερμανού αξιωματούχου για την …μετά ΔΝΤ εποχή στις διαπραγματεύσεις και την τύχη του τρίτου χρηματοδοτικού προγράμματος, περιπλέκουν με … μαεστρία το «κουβάρι» της διαπραγμάτευσης έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί απόλυτα ο πρωταρχικός του στόχος για καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων και εξάντληση της ρευστότητας του Δημοσίου, προκειμένου να φορεθεί ευκολότερα το «κοστούμι» των σκληρών μέτρων που ήδη έχουν ετοιμάσει οι δανειστές για την Ελλάδα.
Μπορεί η κυβέρνηση να ερμηνεύει όπως τη βολεύει τις δηλώσεις Σόιμπλε στο γερμανικό τύπο, προφανώς όμως χάνει το …δάσος, αφού είναι παγκοίνως γνωστό ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει μέσω της στάσης του απέναντι στην Ελλάδα, να στείλει τα δικά του μηνύματα σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης που ορέγονται χαλάρωση της δημοσιονομικής τους πολιτικής.
Η κυβέρνηση χαρακτήρισε «καλοδεχούμενη» τη συνέχιση του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ, «αρκεί οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις να παρθούν γρήγορα».
Ωστόσο, μάλλον δεν έδωσε τη δέουσα προσοχή στο γεγονός ότι ο απόλυτος κυρίαρχος του Eurogroup, δεν άφησε κανένα περιθώριο για λύση-εξπρές, εάν τελικά το ΔΝΤ αποχωρήσει από την Ελλάδα, καθώς ξεκαθάρισε ότι «θα απαιτηθούν νέες διαπραγματεύσεις», αποτελεσματικότερη επιβολή όσων συμφωνήθηκαν και έγκριση της νέας συμφωνίας από το Γερμανικό Κοινοβούλιο.
Οι νέες διαπραγματεύσεις θα είναι εξ ορισμού χρονοβόρες, η έγκριση του Γερμανικού Κοινοβουλίου κάθε άλλο παρά δεδομένη θεωρείται, ενώ επιπλέον θα απαιτηθεί η συγκατάθεση και των υπολοίπων κοινοβουλίων της ευρωζώνης, την ώρα που το ολλανδικό και το γαλλικό θα διαλυθούν σύντομα λόγω εκλογών.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο Β. Σόιμπλε δεν μιλάει για μια απλή αντικατάσταση του ΔΝΤ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), του οποίου ο ρόλος θα ενισχυθεί, αλλά για μια νέα συμφωνία, που θα διασφαλίζει ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, όπως η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και για μια πενταετία τουλάχιστον.
Συνεπώς, η επιβολή σκληρών νέων μέτρων, όπως η δραστική μείωση του αφορολογήτου ορίου, η περαιτέρω μείωση των συντάξεων μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς και η αύξηση του μεσαίου συντελεστή ΦΠΑ από το 13% στο 14%, επικρέμεται ως «Δαμόκλειος σπάθη» είτε αποχωρήσει είτε παραμείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα.
Επιπλέον, η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να υιοθετήσει έναν ενισχυμένο αυτόματο «κόφτη» και μετά το 2018.
Σε κάθε περίπτωση, τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να ξεκαθαρίσει περισσότερο το τοπίο γύρω από τις δηλώσεις Σόιμπλε και τότε θα διαφανούν οι πραγματικές του προθέσεις.
Για την ώρα το υπουργείο Οικονομικών μένει στις επισημάνσεις κύκλων του, σύμφωνα με τις οποίες: «η πιθανότητα συνέχισης του προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ ή με παρουσία του χωρίς χρηματοδότηση, και άρα χωρίς κεντρικό ρόλο, είναι μία εξέλιξη που μπορεί να αποτελέσει διέξοδο στο δομικό πρόβλημα ασυμφωνίας μεταξύ των θεσμών που αποτελεί διαρκή τροχοπέδη για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης χωρίς νέα μέτρα και την επιτυχή ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος.
Η άποψη ότι η Ευρώπη έχει θεσμικό πλαίσιο υποστήριξης από μόνη της, δεν είναι καινούρια. Κερδίζει διαρκώς έδαφος σε ευρωπαϊκούς θεσμούς και από την ελληνική πλευρά είναι εν τέλει καλοδεχούμενη, αρκεί οι πρωτοβουλίες και οι αποφάσεις να παρθούν γρήγορα».
Το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί γύρω από τη δεύτερη αξιολόγηση, επιβεβαιώθηκε και από το Euro Working Group (EWG), το οποίο αποφάσισε ότι για να επιστρέψουν στην Αθήνα οι επικεφαλής των δανειστών, θα πρέπει να υπάρξει πρόοδος στα επίμαχα ανοιχτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης (δημοσιονομικό κενό, συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενέργεια κλπ).
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών