Χωρίς μέτρα, το χρέος θα ανερχόταν με το σενάριο αυτό στο 136% του ΑΕΠ το 2060 και οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες της στο 31% του ΑΕΠ
Κορυφώνονται οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την διευθέτηση του ελληνικού χρέους εν όψει του κρίσιμου Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Στο πλαίσιο αυτό ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) έριξε στο τραπέζι ένα σενάριο βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους το οποίο όμως είχε ξανασυζητηθεί και στο παρελθόν πλην όμως είχε απορριφθεί από ΔΝΤ.
Πρόκειται για μία από τις τέσσερις εναλλακτικές προτάσεις που είχε κάνει o ESM στο Eurogroup της 22άς Μαΐου, αλλά δεν έτυχε της αποδοχής που θα ήθελε ο Κλάους Ρέγκλινγκ από την Κριστίν Λάγκαρντ.
Εν πάσει περιπτώσει το σενάριο αυτό ξαναείδε το φως της δημοσιότητας και η επανάληψη του φανερώνει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι συζητήσεις, ανάμεσα σε Βερολίνο και Ουάσιγκτον, πάνω στο θέμα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους.
Ειδικότερα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) εκτιμά ότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μπορεί να αποκατασταθεί με μία σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα περιορίσουν τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες στο 20,9% του ΑΕΠ το 2060.
Το σενάριο του ESM -έχει σταλεί σε Γερμανούς βουλευτές από το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών- είναι λιγότερο απαισιόδοξο (όσον αφορά την υπόθεση για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας) από αυτό του ΔΝΤ και λιγότερο αισιόδοξο από αυτό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Συγκεκριμένα, προβλέπει τη σταδιακή μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος σε 1,8% (του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) και μέσο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ κατά 1,3%.
Χωρίς μέτρα, το χρέος θα ανερχόταν με το σενάριο αυτό στο 136% του ΑΕΠ το 2060 και οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες της στο 31% του ΑΕΠ.
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας αναφέρει ότι η βιωσιμότητα του χρέους με βάση το σενάριο αυτό μπορεί να διασφαλισθεί με μία σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων που περιλαμβάνουν:
-Την κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου στα επιτόκια
-Την επιστροφή των κερδών από ANFA και SMP (σ.σ.: που έχουν η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης από τις αγορές ελληνικών ομολόγων)
Από τον ανασχεδιασμό (reprofiling) των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) ως εξής:
-Με επιμήκυνση της σταθμισμένης μέγιστης μέσης διάρκειας των δανείων του ΕΤΧΣ κατά 15 χρόνια
-Με πλαφόν στις αποπληρωμές των δανείων του ΕΤΧΣ στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050
-Με τη μερική αναστολή πληρωμών τόκων για δάνεια του ΕΤΧΣ έως το 2050.
Η Ελλάδα θα πλήρωνε 1% κατ' ανώτατο όριο, το επιπλέον ποσό θα μεταφερόταν στο μέλλον.
Το θέμα είναι αν το ΔΝΤ θα κάνει δεκτό αυτό το σενάριο βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που είχε απορρίψει στο παρελθόν ή θα κάνει πίσω εκτιμώντας ότι αποτελεί μία πολύ καλή βάση συζήτησης στο Eurogroup του Ιουνίου.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Στο πλαίσιο αυτό ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) έριξε στο τραπέζι ένα σενάριο βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους το οποίο όμως είχε ξανασυζητηθεί και στο παρελθόν πλην όμως είχε απορριφθεί από ΔΝΤ.
Πρόκειται για μία από τις τέσσερις εναλλακτικές προτάσεις που είχε κάνει o ESM στο Eurogroup της 22άς Μαΐου, αλλά δεν έτυχε της αποδοχής που θα ήθελε ο Κλάους Ρέγκλινγκ από την Κριστίν Λάγκαρντ.
Εν πάσει περιπτώσει το σενάριο αυτό ξαναείδε το φως της δημοσιότητας και η επανάληψη του φανερώνει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι συζητήσεις, ανάμεσα σε Βερολίνο και Ουάσιγκτον, πάνω στο θέμα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους.
Ειδικότερα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) εκτιμά ότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μπορεί να αποκατασταθεί με μία σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα περιορίσουν τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες στο 20,9% του ΑΕΠ το 2060.
Το σενάριο του ESM -έχει σταλεί σε Γερμανούς βουλευτές από το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών- είναι λιγότερο απαισιόδοξο (όσον αφορά την υπόθεση για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας) από αυτό του ΔΝΤ και λιγότερο αισιόδοξο από αυτό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Συγκεκριμένα, προβλέπει τη σταδιακή μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος σε 1,8% (του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) και μέσο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ κατά 1,3%.
Χωρίς μέτρα, το χρέος θα ανερχόταν με το σενάριο αυτό στο 136% του ΑΕΠ το 2060 και οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες της στο 31% του ΑΕΠ.
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας αναφέρει ότι η βιωσιμότητα του χρέους με βάση το σενάριο αυτό μπορεί να διασφαλισθεί με μία σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων που περιλαμβάνουν:
-Την κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου στα επιτόκια
-Την επιστροφή των κερδών από ANFA και SMP (σ.σ.: που έχουν η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης από τις αγορές ελληνικών ομολόγων)
Από τον ανασχεδιασμό (reprofiling) των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) ως εξής:
-Με επιμήκυνση της σταθμισμένης μέγιστης μέσης διάρκειας των δανείων του ΕΤΧΣ κατά 15 χρόνια
-Με πλαφόν στις αποπληρωμές των δανείων του ΕΤΧΣ στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050
-Με τη μερική αναστολή πληρωμών τόκων για δάνεια του ΕΤΧΣ έως το 2050.
Η Ελλάδα θα πλήρωνε 1% κατ' ανώτατο όριο, το επιπλέον ποσό θα μεταφερόταν στο μέλλον.
Το θέμα είναι αν το ΔΝΤ θα κάνει δεκτό αυτό το σενάριο βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που είχε απορρίψει στο παρελθόν ή θα κάνει πίσω εκτιμώντας ότι αποτελεί μία πολύ καλή βάση συζήτησης στο Eurogroup του Ιουνίου.
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών