Προηγούμενα σχέδια πώλησης των εταιρειών ύδρευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ναυάγησαν υπό την πίεση κινητοποιήσεων εκ μέρους συνδικαλιστών
Σχεδόν 190.000 υπογραφές κατά της ιδιωτικοποίησης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ κατάφερε να συγκεντρώσει και να παραδώσει χθες στις Βρυξέλλες η αντιπροσωπεία του ευρωπαϊκού κινήματος πολιτών WeMove.EU και του γερμανικού Δικτύου Αλληλεγγύης για την Ελλάδα (Netzwerk Griechenland-Solidarität), επιχειρώντας να καταστήσει το επίμαχο θέμα και ζήτημα της ΕΕ.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle, προηγούμενα σχέδια πώλησης των εταιρειών ύδρευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ναυάγησαν υπό την πίεση κινητοποιήσεων εκ μέρους συνδικαλιστών, οι οποίες στηρίχθηκαν δυναμικά και από τους πολίτες.
Η Ίμκε Μάιερ από τη Φρανκφούρτη, εκπρόσωπος της ομάδας AG Privatisierung, που συμμετέχει στο γερμανικό Δίκτυο Αλληλεγγύης για την Ελλάδα, είχε πάρει τον Δεκέμβριο του 2016 την πρωτοβουλία για συλλογή υπογραφών, αρχικά στη Γερμανία, όπως είπε στην DW.
«Μετά σκεφτήκαμε ότι θα πρέπει να διευρύνουμε αυτή τη δράση και από τον Μάρτιο (2017) προσπαθήσαμε να τη διαδώσουμε και στους ανθρώπους στην Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία», διευκρίνισε η ίδια.
Οι αντιδράσεις της Ίμκε Μάιερ και των υπόλοιπων αλληλέγγυων δικαιώνονται αν λάβει κανείς υπόψη του τις επιπτώσεις προηγούμενων ιδιωτικοποιήσεων του νερού σε όλον τον πλανήτη, όπως λέει η ίδια.
«Έχουμε στο μεταξύ εμπειρίες από όλον τον κόσμο.
Σε Λατινική Αμερική, Ασία, αλλά και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, στη Γερμανία βεβαίως, για παράδειγμα στο Βερολίνο, οπουδήποτε είχε ιδιωτικοποιηθεί το νερό, ανέβηκαν οι τιμές, εργαζόμενοι απολύθηκαν και κυρίως η συντήρηση των υποδομών, των σωλήνων κτλ, δεν γινόταν σε καθόλου ικανοποιητικό βαθμό, με αποτέλεσμα η ποιότητα να χειροτερεύσει συνολικά και οι άνθρωποι να πρέπει να πληρώνουν πολύ περισσότερα χρήματα».
Παρών στην επίδοση των υπογραφών που δέχθηκε τελικά να παραλάβει ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Eurogroup Τόμας Βίζερ, αν και δηλώνει αναρμόδιος για το ζήτημα, ήταν και ο γερμανός βουλευτής της Αριστεράς (Die Linke) Αντρέι Χούνκο.
Μιλώντας στην DW υπογράμμισε ότι οι συλλογικότητες που συγκέντρωσαν τις υπογραφές προσπαθούσαν να βρουν επί μήνες κάποιον για να τις επιδώσουν.
Όπως διευκρίνισε ο Αντρέι Χούνκο, «υπήρξε μια συζήτηση, μας επιφύλαξε πολύ φιλική υποδοχή ο κύριος Βίζερ, αλλά είναι εντελώς ασαφές ποιος πραγματικά έλαβε την απόφαση να ενταχθούν οι εταιρείες ύδρευσης στην Ελλάδα στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων.
Ρωτήσαμε σχετικά, αλλά κανείς δεν φαίνεται να το γνωρίζει.
Και τέθηκαν και ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Κομισιόν, και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και όλοι δηλώνουν ότι δεν είναι αρμόδιοι ή και υπεύθυνοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ένα πινγκ πονγκ και θεωρώ ότι δεν είναι διαφανές».
Ο Τόμας Βίζερ δεσμεύθηκε να προωθήσει το ζήτημα στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Σύμφωνα με τον Αντρέι Χούνκο τον Σεπτέμβριο σχεδιάζεται η επίδοση όσων υπογραφών θα έχουν συγκεντρωθεί μέχρι τότε και στον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σημείο κριτικής τόσο για τις συλλογικότητες αλληλεγγύης όσο και για τον αριστερό βουλευτή Αντρέι Χούνκο είναι το γεγονός ότι το 2013, υπό την πίεση μιας ευρύτατης ευρωπαϊκής κίνησης πολιτών, η Κομισιόν είχε αναγκαστεί να αποσύρει από ένα σχέδιο κανονισμού μια αναφορά που ουσιαστικά φαινόταν να ανοίγει τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Σήμερα, όπως καταγγέλλει ο Αντρέι Χούνκο, η Κομισιόν δεν παίρνει θέση επί του ζητήματος.
Η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να στηρίζει με δηλώσεις στελεχών της τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού και τονίζει ότι διατηρώντας τουλάχιστον 51% του μεριδίου το δημόσιο θα έχει τον πρώτο λόγο.
Ωστόσο, η Ίμκε Μάιερ αμφισβητεί το μοντέλο των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε αυτό το πεδίο. Όπως εξηγεί, «σε όλες τις πόλεις όπου εφαρμόστηκαν τέτοια μοντέλα Public-Private Partnerships -και στο Βερολίνο αλλά και σε πόλεις της Πορτογαλίας- αυτοί που κατέχουν το 49% λαμβάνουν κατά κανόνα στο πλαίσιο των σχετικών συμβολαίων εγγύηση μεγιστοποίησης κέρδους, διαβεβαίωση κέρδους».
Ένας όρος που, όπως λέει η ίδια, αποβαίνει εις βάρος των πολιτών, οι οπ
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle, προηγούμενα σχέδια πώλησης των εταιρειών ύδρευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ναυάγησαν υπό την πίεση κινητοποιήσεων εκ μέρους συνδικαλιστών, οι οποίες στηρίχθηκαν δυναμικά και από τους πολίτες.
Η Ίμκε Μάιερ από τη Φρανκφούρτη, εκπρόσωπος της ομάδας AG Privatisierung, που συμμετέχει στο γερμανικό Δίκτυο Αλληλεγγύης για την Ελλάδα, είχε πάρει τον Δεκέμβριο του 2016 την πρωτοβουλία για συλλογή υπογραφών, αρχικά στη Γερμανία, όπως είπε στην DW.
«Μετά σκεφτήκαμε ότι θα πρέπει να διευρύνουμε αυτή τη δράση και από τον Μάρτιο (2017) προσπαθήσαμε να τη διαδώσουμε και στους ανθρώπους στην Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία», διευκρίνισε η ίδια.
Οι αντιδράσεις της Ίμκε Μάιερ και των υπόλοιπων αλληλέγγυων δικαιώνονται αν λάβει κανείς υπόψη του τις επιπτώσεις προηγούμενων ιδιωτικοποιήσεων του νερού σε όλον τον πλανήτη, όπως λέει η ίδια.
«Έχουμε στο μεταξύ εμπειρίες από όλον τον κόσμο.
Σε Λατινική Αμερική, Ασία, αλλά και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, στη Γερμανία βεβαίως, για παράδειγμα στο Βερολίνο, οπουδήποτε είχε ιδιωτικοποιηθεί το νερό, ανέβηκαν οι τιμές, εργαζόμενοι απολύθηκαν και κυρίως η συντήρηση των υποδομών, των σωλήνων κτλ, δεν γινόταν σε καθόλου ικανοποιητικό βαθμό, με αποτέλεσμα η ποιότητα να χειροτερεύσει συνολικά και οι άνθρωποι να πρέπει να πληρώνουν πολύ περισσότερα χρήματα».
Παρών στην επίδοση των υπογραφών που δέχθηκε τελικά να παραλάβει ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Eurogroup Τόμας Βίζερ, αν και δηλώνει αναρμόδιος για το ζήτημα, ήταν και ο γερμανός βουλευτής της Αριστεράς (Die Linke) Αντρέι Χούνκο.
Μιλώντας στην DW υπογράμμισε ότι οι συλλογικότητες που συγκέντρωσαν τις υπογραφές προσπαθούσαν να βρουν επί μήνες κάποιον για να τις επιδώσουν.
Όπως διευκρίνισε ο Αντρέι Χούνκο, «υπήρξε μια συζήτηση, μας επιφύλαξε πολύ φιλική υποδοχή ο κύριος Βίζερ, αλλά είναι εντελώς ασαφές ποιος πραγματικά έλαβε την απόφαση να ενταχθούν οι εταιρείες ύδρευσης στην Ελλάδα στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων.
Ρωτήσαμε σχετικά, αλλά κανείς δεν φαίνεται να το γνωρίζει.
Και τέθηκαν και ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Κομισιόν, και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και όλοι δηλώνουν ότι δεν είναι αρμόδιοι ή και υπεύθυνοι. Αυτό που συμβαίνει είναι ένα πινγκ πονγκ και θεωρώ ότι δεν είναι διαφανές».
Ο Τόμας Βίζερ δεσμεύθηκε να προωθήσει το ζήτημα στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Σύμφωνα με τον Αντρέι Χούνκο τον Σεπτέμβριο σχεδιάζεται η επίδοση όσων υπογραφών θα έχουν συγκεντρωθεί μέχρι τότε και στον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σημείο κριτικής τόσο για τις συλλογικότητες αλληλεγγύης όσο και για τον αριστερό βουλευτή Αντρέι Χούνκο είναι το γεγονός ότι το 2013, υπό την πίεση μιας ευρύτατης ευρωπαϊκής κίνησης πολιτών, η Κομισιόν είχε αναγκαστεί να αποσύρει από ένα σχέδιο κανονισμού μια αναφορά που ουσιαστικά φαινόταν να ανοίγει τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Σήμερα, όπως καταγγέλλει ο Αντρέι Χούνκο, η Κομισιόν δεν παίρνει θέση επί του ζητήματος.
Η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να στηρίζει με δηλώσεις στελεχών της τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού και τονίζει ότι διατηρώντας τουλάχιστον 51% του μεριδίου το δημόσιο θα έχει τον πρώτο λόγο.
Ωστόσο, η Ίμκε Μάιερ αμφισβητεί το μοντέλο των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε αυτό το πεδίο. Όπως εξηγεί, «σε όλες τις πόλεις όπου εφαρμόστηκαν τέτοια μοντέλα Public-Private Partnerships -και στο Βερολίνο αλλά και σε πόλεις της Πορτογαλίας- αυτοί που κατέχουν το 49% λαμβάνουν κατά κανόνα στο πλαίσιο των σχετικών συμβολαίων εγγύηση μεγιστοποίησης κέρδους, διαβεβαίωση κέρδους».
Ένας όρος που, όπως λέει η ίδια, αποβαίνει εις βάρος των πολιτών, οι οπ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών