Το μόνο σίγουρο από την έκθεση (fiscal monitors) του ΔΝΤ είναι ότι οι εκτιμήσεις που κάνει για πλεόνασμα μόλις 2,2% του ΑΕΠ το 2018 δημιουργούν ισχυρό κλίμα πιέσεων για πιθανά πρόσθετα μέτρα το 2018
Τον «οδικό χάρτη» της τρίτης αξιολόγησης και των αποφάσεων για το ελληνικό χρέος, αναμένεται να διαμορφώσουν σε μεγάλο βαθμό, οι επαφές του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης με την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκαρντ, στην Ουάσιγκτον, στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου του Ταμείου 13 με 15 Οκτωβρίου 2017.
Επί τάπητος θα τεθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα ενόψει της επιστροφής των επικεφαλής των πιστωτών στην Αθήνα στις 23 Οκτωβρίου, κυρίως όμως θα αποσαφηνιστεί το μείζον ζήτημα της λήψης η μη, πρόσθετων μέτρων το 2018, ζήτημα το οποίο κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα στην επικαιρότητα.
Μπορεί διά στόματος Κριστίν Λαγκάρντ το Ταμείο να ξεκαθαρίζει ότι δεν ζητά νέα δημοσιονομικά μέτρα για τον επόμενο χρόνο, πλην όμως υποστηρίζει ότι ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% είναι μία συμφωνία την οποία έκλεισε η Αθήνα με τις Βρυξέλλες και όχι με την Ουάσιγκτον.
Με αυτό τον τρόπο είναι σαν να πετά το «μπαλάκι» στην ελληνική πλευρά για τον στόχο -«θηλιά» απέναντι στην οικονομία και τους φορολογούμενους τον οποίο έβαλε με την υπογραφή του 3ου ευρωπαϊκού μνημονίου όταν το ΔΝΤ θεωρούσε άπιαστο όνειρο ακόμη και την πρόβλεψη για πρωτογενές αποτέλεσμα 1,5%.
Το μόνο σίγουρο από την έκθεση (fiscal monitors) του ΔΝΤ είναι ότι οι εκτιμήσεις που κάνει για πλεόνασμα μόλις 2,2% του ΑΕΠ το 2018 δημιουργούν ισχυρό κλίμα πιέσεων για πιθανά πρόσθετα μέτρα το 2018, που θεωρητικά ξεπερνούν ακόμα και τα 2 δισ. ευρώ.
Εκτός και αν στις προφορικές συζητήσεις με τους Έλληνες αξιωματούχους διατυπώνει άλλες προβλέψεις, πιο κοντά στις ευρωπαϊκές.
Ας σημειωθεί ότι στην έκθεση που είχε δημοσιεύσει τον περασμένο Ιούλιο το ΔΝΤ υπάρχει παράγραφος που προβλέπει το εξής:
στην περίπτωση που η Ελλάδα εκπληρώσει πλήρως τις πολιτικές δεσμεύσεις της (δηλαδή τις μεταρρυθμίσεις) και επιτύχει τον δημοσιονομικό στόχο του Ταμείου (πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ), και την ίδια στιγμή αποτύχει στους στόχους του προγράμματος του ESM (που προβλέπει πλεόνασμα 3,5%), τότε οι Ευρωπαίοι έχουν συμφωνήσει ότι η πρόσβαση της Ελλάδας στις δόσεις του ESM θα συνεχιστεί και ότι οι στόχοι του προγράμματος του ESM θα επανεξεταστούν.
Τα μέτρα πάντως υπάρχουν.
Έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν στην περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολογήτου ορίου.
Μόνο που αφορούν τη διετία 2019 και 2020 και όχι το 2018, για το οποίο ο πήχης του πλεονάσματος είναι 3,5%.
Σε κάθε περίπτωση, το στίγμα των προθέσεων του ΔΝΤ αναμένεται να δοθεί και με την σημερινή συνέντευξη του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν, η οποία αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πέρυσι τέτοιο καιρό από την Ουάσιγκτον ο κ. Τόμσεν έδινε μάχη μέχρι τελευταίας ρανίδας να περάσουν τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας από την στιγμή που «Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι θέλουν να μείνουν προσκολλημένοι σε αυτόν τον στόχο».
«Τον αποδεχόμαστε, αλλά πρέπει να δούμε τα μέτρα» ήταν η ακριβής δήλωση του κ. Τόμσεν και σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τις προβολές τις οποίες έκαναν οι τεχνοκράτες του Οργανισμού για να βγει το 3,5% τα «νέα μέτρα δεν μπορούσαν να ήταν λιγότερα από 4,5% -5% του ΑΕΠ», όταν η εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν για 3% του ΑΕΠ, ή 5,4 δισ. ευρώ.
Τελικά επήλθε συμβιβασμός για λιτότητα κοντά στο 4% του ΑΕΠ.
Σε αυτό το πλαίσιο κόπηκαν συντάξεις, αφορολόγητα όρια, επιδόματα, καταργήθηκαν φοροαπαλλαγές και εξαιρέσεις στο φορολογικό σύστημά της προκειμένου να βγουν τα «ευρωπαϊκά νούμερα» αλλά και για να βελτιωθεί η αποδοτικότητα της φορολογικής διοίκησης.
Τώρα για το 2,2% που βλέπει για το 2018 το ΔΝΤ μένει να δούμε τι θα πει επ αυτού φέτος ο κ. Τόμσεν, και πολύ περισσότερο το σχόλιο το οποίο θα κάνει αναφορικά με το δημοσιονομικό χάσμα που υπάρχει στις προβλέψεις για το πλεόνασμα ανάμεσα στην ευρωπαϊκή και την αμερικάνικη σχολή…
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Επί τάπητος θα τεθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα ενόψει της επιστροφής των επικεφαλής των πιστωτών στην Αθήνα στις 23 Οκτωβρίου, κυρίως όμως θα αποσαφηνιστεί το μείζον ζήτημα της λήψης η μη, πρόσθετων μέτρων το 2018, ζήτημα το οποίο κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα στην επικαιρότητα.
Μπορεί διά στόματος Κριστίν Λαγκάρντ το Ταμείο να ξεκαθαρίζει ότι δεν ζητά νέα δημοσιονομικά μέτρα για τον επόμενο χρόνο, πλην όμως υποστηρίζει ότι ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% είναι μία συμφωνία την οποία έκλεισε η Αθήνα με τις Βρυξέλλες και όχι με την Ουάσιγκτον.
Με αυτό τον τρόπο είναι σαν να πετά το «μπαλάκι» στην ελληνική πλευρά για τον στόχο -«θηλιά» απέναντι στην οικονομία και τους φορολογούμενους τον οποίο έβαλε με την υπογραφή του 3ου ευρωπαϊκού μνημονίου όταν το ΔΝΤ θεωρούσε άπιαστο όνειρο ακόμη και την πρόβλεψη για πρωτογενές αποτέλεσμα 1,5%.
Το μόνο σίγουρο από την έκθεση (fiscal monitors) του ΔΝΤ είναι ότι οι εκτιμήσεις που κάνει για πλεόνασμα μόλις 2,2% του ΑΕΠ το 2018 δημιουργούν ισχυρό κλίμα πιέσεων για πιθανά πρόσθετα μέτρα το 2018, που θεωρητικά ξεπερνούν ακόμα και τα 2 δισ. ευρώ.
Εκτός και αν στις προφορικές συζητήσεις με τους Έλληνες αξιωματούχους διατυπώνει άλλες προβλέψεις, πιο κοντά στις ευρωπαϊκές.
Ας σημειωθεί ότι στην έκθεση που είχε δημοσιεύσει τον περασμένο Ιούλιο το ΔΝΤ υπάρχει παράγραφος που προβλέπει το εξής:
στην περίπτωση που η Ελλάδα εκπληρώσει πλήρως τις πολιτικές δεσμεύσεις της (δηλαδή τις μεταρρυθμίσεις) και επιτύχει τον δημοσιονομικό στόχο του Ταμείου (πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ), και την ίδια στιγμή αποτύχει στους στόχους του προγράμματος του ESM (που προβλέπει πλεόνασμα 3,5%), τότε οι Ευρωπαίοι έχουν συμφωνήσει ότι η πρόσβαση της Ελλάδας στις δόσεις του ESM θα συνεχιστεί και ότι οι στόχοι του προγράμματος του ESM θα επανεξεταστούν.
Τα μέτρα πάντως υπάρχουν.
Έχουν ήδη ψηφιστεί και αφορούν στην περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολογήτου ορίου.
Μόνο που αφορούν τη διετία 2019 και 2020 και όχι το 2018, για το οποίο ο πήχης του πλεονάσματος είναι 3,5%.
Σε κάθε περίπτωση, το στίγμα των προθέσεων του ΔΝΤ αναμένεται να δοθεί και με την σημερινή συνέντευξη του επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν, η οποία αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πέρυσι τέτοιο καιρό από την Ουάσιγκτον ο κ. Τόμσεν έδινε μάχη μέχρι τελευταίας ρανίδας να περάσουν τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας από την στιγμή που «Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι θέλουν να μείνουν προσκολλημένοι σε αυτόν τον στόχο».
«Τον αποδεχόμαστε, αλλά πρέπει να δούμε τα μέτρα» ήταν η ακριβής δήλωση του κ. Τόμσεν και σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τις προβολές τις οποίες έκαναν οι τεχνοκράτες του Οργανισμού για να βγει το 3,5% τα «νέα μέτρα δεν μπορούσαν να ήταν λιγότερα από 4,5% -5% του ΑΕΠ», όταν η εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν για 3% του ΑΕΠ, ή 5,4 δισ. ευρώ.
Τελικά επήλθε συμβιβασμός για λιτότητα κοντά στο 4% του ΑΕΠ.
Σε αυτό το πλαίσιο κόπηκαν συντάξεις, αφορολόγητα όρια, επιδόματα, καταργήθηκαν φοροαπαλλαγές και εξαιρέσεις στο φορολογικό σύστημά της προκειμένου να βγουν τα «ευρωπαϊκά νούμερα» αλλά και για να βελτιωθεί η αποδοτικότητα της φορολογικής διοίκησης.
Τώρα για το 2,2% που βλέπει για το 2018 το ΔΝΤ μένει να δούμε τι θα πει επ αυτού φέτος ο κ. Τόμσεν, και πολύ περισσότερο το σχόλιο το οποίο θα κάνει αναφορικά με το δημοσιονομικό χάσμα που υπάρχει στις προβλέψεις για το πλεόνασμα ανάμεσα στην ευρωπαϊκή και την αμερικάνικη σχολή…
Μ. Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών