H 4η αξιολόγηση δεν θα είναι περίπατος όπως η 3η αφού και οι εκκρεμότητες είναι πολλές και η έξοδος από τα μνημόνια δεν είναι τόσο εύκολη για να μπορέσει η Ελλάδα να έχει μόνιμη πρόσβαση, με χαμηλά επιτόκια, στις διεθνείς αγορές.
Ενόσω το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης τρέχει και δεν φτάνει με τα 105 προαπαιτούμενα που απορρέουν από την 3η αξιολόγηση ώστε να έχουν ολοκληρωθεί ως το Eurogroup της 22ας Ιανουαρίου του 2018, στις Βρυξέλλες επικρατεί η εκτίμηση ότι «η μητέρα των μαχών» θα λάβει χώρα στην επόμενη 4η και τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος στήριξης προς την Ελλάδα.
Αυτή σίγουρα δεν θα είναι περίπατος όπως η 3η αφού και οι εκκρεμότητες είναι πολλές και η έξοδος από τα μνημόνια δεν είναι τόσο εύκολη για να μπορέσει η Ελλάδα να έχει μόνιμη πρόσβαση, με χαμηλά επιτόκια, στις διεθνείς αγορές.
Κάτι που προϋποθέτει δημοσιονομική συνέπεια και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και αυτό θα φροντίσουν να το κάνουν κατανοητό οι θεσμοί στις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο.
Μάλιστα, όπως έχει ήδη μεταδώσει το «bankingnews» κεντρικό ρόλο στη λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να υλοποιήσει στην επόμενη μέρα του Μνημονίου η Αθήνα θα έχει το ΔΝΤ, ανεξάρτητα εάν θα μείνει ως παρατηρητής μέχρι το τέλος του ελληνικού προγράμματος.
Εάν μάλιστα αποκτήσει πιο ενεργό ρόλο τότε οι διαπραγματεύσεις για όλες αυτές τις εκκρεμότητες θα είναι ακόμη δύσκολες και πιο επίπονες την προσεχή άνοιξη.
Ο κίνδυνος για νέα δημοσιονομικά μέτρα ή για ταχύτερη εφαρμογή αυτών που έχουν ήδη ψηφιστεί (περικοπές σε συντάξεις το 2019 και στο αφορολόγητο το 2020) δεν έχει εξαλειφθεί και παραμένει πάνω στο τραπέζι.
Σύμφωνα με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο το Ταμείο διατηρεί το προνόμιο να κρίνει ως το Μάιο του 2018 ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019 δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη μείωση των συντάξεων και για το λόγο αυτό θα πρέπει να έρθει νωρίτερα και το μέτρο με το μειωμένο αφορολόγητο.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο θα δοθεί επίσης σκληρή μάχη είναι οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.
Οι δανειστές δεν θα σταματήσουν να πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις θεωρώντας ότι η κυβέρνηση έχει ήδη καθυστερήσει με την πώληση των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ, του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών αλλά και της ΔΕΗ φυσικά.
Η 4η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί με τις συζητήσεις για τον μηχανισμό εποπτείας που θα ισχύσει μετά τον Αύγουστο του 2018. Με δεδομένο ότι η αποπληρωμή του 3ου δανείου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ξεκινάει το 2034 και ολοκληρώνεται το 2060, για τα επόμενα σαράντα χρόνια και μέχρι να επιστραφεί το 75% των δανείων διάσωσης η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών.
Έτσι δύο φορές τον χρόνο η Αθήνα θα υφίσταται επισκέψεις από τους θεσμούς όπου θα ελέγχεται για τις μεταρρυθμίσεις και τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτό το «μοντέλο» εποπτείας εφαρμόζεται ήδη σε Πορτογαλία και Κύπρο, ενώ σε αυτό θέλει να οδηγηθεί και η ελληνική κυβέρνηση για να αποφύγει τις δύο γραμμές προληπτικής πιστωτικής βοήθειας του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Πρόκειται για την πιστωτική γραμμή προληπτικών προϋποθέσεων (Precautionary Conditional Credit Line – PCCL) και την πιστωτική γραμμή ενισχυμένων προϋποθέσεων (Enhanced Conditions Credit Line – ECCL), οι οποίες είναι διαθέσιμες για διάστημα ενός έτους ενώ μπορούν να ανανεωθούν το πολύ δύο φορές.
Όσο και αν οι θεσμοί τάσσονται υπέρ της καθαρής εξόδου θεωρούν ότι η Αθήνα δεν είναι ακόμη έτοιμη για ένα τέτοιο μεγάλο βήμα.
Οι εαρινές συζητήσεις για όλα αυτά τα ανοικτά θέματα αναμένονται πάντως με μεγάλο ενδιαφέρον και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Αυτή σίγουρα δεν θα είναι περίπατος όπως η 3η αφού και οι εκκρεμότητες είναι πολλές και η έξοδος από τα μνημόνια δεν είναι τόσο εύκολη για να μπορέσει η Ελλάδα να έχει μόνιμη πρόσβαση, με χαμηλά επιτόκια, στις διεθνείς αγορές.
Κάτι που προϋποθέτει δημοσιονομική συνέπεια και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και αυτό θα φροντίσουν να το κάνουν κατανοητό οι θεσμοί στις διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν τον Φεβρουάριο.
Μάλιστα, όπως έχει ήδη μεταδώσει το «bankingnews» κεντρικό ρόλο στη λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να υλοποιήσει στην επόμενη μέρα του Μνημονίου η Αθήνα θα έχει το ΔΝΤ, ανεξάρτητα εάν θα μείνει ως παρατηρητής μέχρι το τέλος του ελληνικού προγράμματος.
Εάν μάλιστα αποκτήσει πιο ενεργό ρόλο τότε οι διαπραγματεύσεις για όλες αυτές τις εκκρεμότητες θα είναι ακόμη δύσκολες και πιο επίπονες την προσεχή άνοιξη.
Ο κίνδυνος για νέα δημοσιονομικά μέτρα ή για ταχύτερη εφαρμογή αυτών που έχουν ήδη ψηφιστεί (περικοπές σε συντάξεις το 2019 και στο αφορολόγητο το 2020) δεν έχει εξαλειφθεί και παραμένει πάνω στο τραπέζι.
Σύμφωνα με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο το Ταμείο διατηρεί το προνόμιο να κρίνει ως το Μάιο του 2018 ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019 δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη μείωση των συντάξεων και για το λόγο αυτό θα πρέπει να έρθει νωρίτερα και το μέτρο με το μειωμένο αφορολόγητο.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο θα δοθεί επίσης σκληρή μάχη είναι οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.
Οι δανειστές δεν θα σταματήσουν να πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις θεωρώντας ότι η κυβέρνηση έχει ήδη καθυστερήσει με την πώληση των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ, του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών αλλά και της ΔΕΗ φυσικά.
Η 4η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί με τις συζητήσεις για τον μηχανισμό εποπτείας που θα ισχύσει μετά τον Αύγουστο του 2018. Με δεδομένο ότι η αποπληρωμή του 3ου δανείου από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ξεκινάει το 2034 και ολοκληρώνεται το 2060, για τα επόμενα σαράντα χρόνια και μέχρι να επιστραφεί το 75% των δανείων διάσωσης η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών.
Έτσι δύο φορές τον χρόνο η Αθήνα θα υφίσταται επισκέψεις από τους θεσμούς όπου θα ελέγχεται για τις μεταρρυθμίσεις και τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτό το «μοντέλο» εποπτείας εφαρμόζεται ήδη σε Πορτογαλία και Κύπρο, ενώ σε αυτό θέλει να οδηγηθεί και η ελληνική κυβέρνηση για να αποφύγει τις δύο γραμμές προληπτικής πιστωτικής βοήθειας του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Πρόκειται για την πιστωτική γραμμή προληπτικών προϋποθέσεων (Precautionary Conditional Credit Line – PCCL) και την πιστωτική γραμμή ενισχυμένων προϋποθέσεων (Enhanced Conditions Credit Line – ECCL), οι οποίες είναι διαθέσιμες για διάστημα ενός έτους ενώ μπορούν να ανανεωθούν το πολύ δύο φορές.
Όσο και αν οι θεσμοί τάσσονται υπέρ της καθαρής εξόδου θεωρούν ότι η Αθήνα δεν είναι ακόμη έτοιμη για ένα τέτοιο μεγάλο βήμα.
Οι εαρινές συζητήσεις για όλα αυτά τα ανοικτά θέματα αναμένονται πάντως με μεγάλο ενδιαφέρον και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαρκέσουν τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών