Αποστάσεις Κομισιόν από τις προβλέψεις του ΔΝΤ για τα πρωτογενή πλεονάσματα – Εκτός «κάδρου» η προληπτική πιστωτική γραμμή, εντός το υβριδικό Μνημόνιο
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν ασπάζονται τις προβλέψεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα που κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) με αποτέλεσμα οι σχέσεις ανάμεσα σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον να βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί.
Βέβαια οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ θεωρούν ότι η κόντρα είναι τεχνητή και εντάσσεται στο πλαίσιο του επικοινωνιακού παιγνιδιού που χρόνια τώρα παίζουν οι δύο μεγάλες οικονομικές σχολές του πλανήτη.
Αυτό θα φανεί στην πορεία όπου το Μάιο ή το αργότερο αρχές Ιουνίου θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το πλαίσιο των αποφάσεων για την μεταμνημονιακή εποπτεία και δεν τα περιθώρια για διαπραγματευτικές τακτικές θα είναι - αν όχι ανύπαρκτα- αυστηρά περιορισμένα. Επειδή ακριβώς ο χρόνος δεν θα επαρκεί διότι θα πρέπει να υπάρξει και το κατάλληλο χρονικό διάστημα για την αλλαγή της νομοθεσίας το Ταμείο ή θα πρέπει να εγκαταλείψει τις πιέσεις για εμπροσθοβαρή εφαρμογή των περικοπών της διετίας 2019-2020 (αφορολόγητο - συντάξεις) ή να τεκμηριώσει νωρίτερα τις παραδοχές του.
Για την ώρα θα αρκεστεί στον μεγάλο εκνευρισμό που έχει προκαλέσει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς με το παιχνίδι των καθυστερήσεων που σκοπίμως παίζει αναφορικά με την απόφαση παραμονής του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.
Στη βελγική πόλη προτιμούν πλέον να κρατήσουν αποστάσεις από τις «εμμονές» του ΔΝΤ, δείχνοντας έτσι ότι διαφωνούν με «θέσεις» του οι οποίες, σύμφωνα με πηγές της Κομισιόν, θα πρέπει να κινούνται επί πραγματικών οικονομικών μεγεθών. Διαφορετικά, κάθε άλλη παραδοχή ότι απειλούνται οι στόχοι (3,5%) για τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πρέπει να τεκμηριώνεται από τους τεχνοκράτες του διεθνούς οργανισμού.
Εάν το ΔΝΤ επιμείνει στην εσπευσμένη μείωση του αφορολογήτου από το 2019 και όχι από το 2020, τότε θα διαμορφωθεί ένα δύσκολο «μπρα ντε φερ» με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία φέρεται διατεθειμένη να ζητήσει στοιχεία από το ΔΝΤ για τον τρόπο που εξάγει τις προβλέψεις του. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν εκφράζεται επιθυμία αποχώρησης του ΔΝΤ από το κουαρτέτο των δανειστών. Κατόπιν τούτων τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται πλέον στις επαφές που θα λάβουν χώρα 20-23 Απριλίου στην Ουάσινγκτον στο πλαίσιο της εαρινής συνόδου του Ταμείου.
Θεωρητικά στις συζητήσεις που θα γίνουν εκείνο το διάστημα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού -με τη συμμετοχή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου- θα αποκρυσταλλωθούν οι αποφάσεις για πολλά εκκρεμή ζητήματα, μεταξύ των οποίων και για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους στη βάση της γαλλικής πρότασης (ελάφρυνση με την πορεία του ΑΕΠ).
Αναφορικά με τις τεχνικές εργασίες για το χρέος, σύμφωνα με πληροφορίες, χαράσσονται σε τέσσερις άξονες.
Περιλαμβάνουν:
-Χρήση μέρους του αδιάθετου ποσού του ESM από το 3ο δάνειο (27,4 δισ.) για την αλλαγή του «προφίλ» του χρέους μέσω εξαγοράς του δανείου που έχει η Ελλάδα προς το ΔΝΤ (9,8 δισ. ευρώ).
-Επιστροφή αδιάθετων κερδών ομολόγων (SNP- ANFAs) ύψους 4 – 5 δισ. ευρώ.
-Παράταση ωριμάνσεων δανείων του EFSF (2ο δάνειο).
-Μηχανισμό που θα συνδέει τις παρεμβάσεις στο χρέος με την ονομαστική ανάπτυξη («γαλλικό κλειδί»).
Πηγές από την Κομισιόν θεωρούν ότι δεν έχει αλλάξει κάτι από την τελευταία επίσκεψη των Θεσμών στην Αθήνα (27 Φεβρουαρίου - 3 Μαρτίου) και παραμένει ο στόχος για συνολική συμφωνία στο άτυπο Eurogroup της 21ης Ιουνίου που θα γίνει στο Λουξεμβούργο. Επίσης, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από τη χρήση κάποιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής -απλής ή ενισχυμένης- αφού μια τέτοια απόφαση θα ήταν σε βάρος της προσπάθειας που κάνει η Ελλάδα για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και των μέτρων αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Άλλωστε η προληπτική γραμμή συνεπάγεται ένα νέο πρόγραμμα που προϋποθέτει έγκριση των δανειακών κεφαλαίων από τα Κοινοβούλια των κρατών-μελών.
Με τις ευρωεκλογές να βρίσκονται προ των πυλών καμία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν θα έμπαινε σε τέτοιες συζητήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο το υβριδικό μνημόνιο όπου η Ελλάδα θα παραδίδει μεταρρυθμίσεις και θα παίρνει ως αντάλλαγμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είναι πιο συμφέρουσα λύση για την ευρωζώνη.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Βέβαια οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ θεωρούν ότι η κόντρα είναι τεχνητή και εντάσσεται στο πλαίσιο του επικοινωνιακού παιγνιδιού που χρόνια τώρα παίζουν οι δύο μεγάλες οικονομικές σχολές του πλανήτη.
Αυτό θα φανεί στην πορεία όπου το Μάιο ή το αργότερο αρχές Ιουνίου θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το πλαίσιο των αποφάσεων για την μεταμνημονιακή εποπτεία και δεν τα περιθώρια για διαπραγματευτικές τακτικές θα είναι - αν όχι ανύπαρκτα- αυστηρά περιορισμένα. Επειδή ακριβώς ο χρόνος δεν θα επαρκεί διότι θα πρέπει να υπάρξει και το κατάλληλο χρονικό διάστημα για την αλλαγή της νομοθεσίας το Ταμείο ή θα πρέπει να εγκαταλείψει τις πιέσεις για εμπροσθοβαρή εφαρμογή των περικοπών της διετίας 2019-2020 (αφορολόγητο - συντάξεις) ή να τεκμηριώσει νωρίτερα τις παραδοχές του.
Για την ώρα θα αρκεστεί στον μεγάλο εκνευρισμό που έχει προκαλέσει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς με το παιχνίδι των καθυστερήσεων που σκοπίμως παίζει αναφορικά με την απόφαση παραμονής του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα.
Στη βελγική πόλη προτιμούν πλέον να κρατήσουν αποστάσεις από τις «εμμονές» του ΔΝΤ, δείχνοντας έτσι ότι διαφωνούν με «θέσεις» του οι οποίες, σύμφωνα με πηγές της Κομισιόν, θα πρέπει να κινούνται επί πραγματικών οικονομικών μεγεθών. Διαφορετικά, κάθε άλλη παραδοχή ότι απειλούνται οι στόχοι (3,5%) για τα πρωτογενή πλεονάσματα θα πρέπει να τεκμηριώνεται από τους τεχνοκράτες του διεθνούς οργανισμού.
Εάν το ΔΝΤ επιμείνει στην εσπευσμένη μείωση του αφορολογήτου από το 2019 και όχι από το 2020, τότε θα διαμορφωθεί ένα δύσκολο «μπρα ντε φερ» με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία φέρεται διατεθειμένη να ζητήσει στοιχεία από το ΔΝΤ για τον τρόπο που εξάγει τις προβλέψεις του. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν εκφράζεται επιθυμία αποχώρησης του ΔΝΤ από το κουαρτέτο των δανειστών. Κατόπιν τούτων τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται πλέον στις επαφές που θα λάβουν χώρα 20-23 Απριλίου στην Ουάσινγκτον στο πλαίσιο της εαρινής συνόδου του Ταμείου.
Θεωρητικά στις συζητήσεις που θα γίνουν εκείνο το διάστημα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού -με τη συμμετοχή του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου- θα αποκρυσταλλωθούν οι αποφάσεις για πολλά εκκρεμή ζητήματα, μεταξύ των οποίων και για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους στη βάση της γαλλικής πρότασης (ελάφρυνση με την πορεία του ΑΕΠ).
Αναφορικά με τις τεχνικές εργασίες για το χρέος, σύμφωνα με πληροφορίες, χαράσσονται σε τέσσερις άξονες.
Περιλαμβάνουν:
-Χρήση μέρους του αδιάθετου ποσού του ESM από το 3ο δάνειο (27,4 δισ.) για την αλλαγή του «προφίλ» του χρέους μέσω εξαγοράς του δανείου που έχει η Ελλάδα προς το ΔΝΤ (9,8 δισ. ευρώ).
-Επιστροφή αδιάθετων κερδών ομολόγων (SNP- ANFAs) ύψους 4 – 5 δισ. ευρώ.
-Παράταση ωριμάνσεων δανείων του EFSF (2ο δάνειο).
-Μηχανισμό που θα συνδέει τις παρεμβάσεις στο χρέος με την ονομαστική ανάπτυξη («γαλλικό κλειδί»).
Πηγές από την Κομισιόν θεωρούν ότι δεν έχει αλλάξει κάτι από την τελευταία επίσκεψη των Θεσμών στην Αθήνα (27 Φεβρουαρίου - 3 Μαρτίου) και παραμένει ο στόχος για συνολική συμφωνία στο άτυπο Eurogroup της 21ης Ιουνίου που θα γίνει στο Λουξεμβούργο. Επίσης, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από τη χρήση κάποιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής -απλής ή ενισχυμένης- αφού μια τέτοια απόφαση θα ήταν σε βάρος της προσπάθειας που κάνει η Ελλάδα για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και των μέτρων αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Άλλωστε η προληπτική γραμμή συνεπάγεται ένα νέο πρόγραμμα που προϋποθέτει έγκριση των δανειακών κεφαλαίων από τα Κοινοβούλια των κρατών-μελών.
Με τις ευρωεκλογές να βρίσκονται προ των πυλών καμία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν θα έμπαινε σε τέτοιες συζητήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο το υβριδικό μνημόνιο όπου η Ελλάδα θα παραδίδει μεταρρυθμίσεις και θα παίρνει ως αντάλλαγμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους είναι πιο συμφέρουσα λύση για την ευρωζώνη.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών