Το διάστημα που ακολουθεί μετά το 2022 είναι προβληματικό καθώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας αυξάνονται κατακόρυφα
Στο συρτάρι βάζει η κυβέρνηση το σχέδιο για το 10ετές ομόλογο που είχε εκπονήσει και προέβλεπε έκδοση του ελληνικού τίτλου αμέσως μετά τη σύναψη της τεχνικής συμφωνίας (staff level agreement) με τους δανειστές στο πλαίσιο της 4ης αξιολόγησης.
Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών με άριστη γνώση των θεμάτων για τον εξωτερικό δανεισμό υποστηρίζουν ότι αν η Ελλάδα επιχειρήσει νέα έξοδο στις διεθνείς αγορές αυτή θα πρέπει να είναι με ομόλογα μικρότερης διάρκειας ώστε να αποφευχθεί ένα υψηλό επιτόκιο δανεισμού.
Άλλωστε το ελληνικό δημόσιο διαθέτει ήδη ένα δεκαετές με το πρόγραμμα ανταλλαγής (swap) των ομολόγων του PSI στο οποίο προχώρησε τον περασμένο Νοέμβριο εκδίδοντας νέους τίτλους που λήγουν σταδιακά από το 2023 μέχρι το 2042.
Επίσης, καλό θα ήταν σύμφωνα με τις ίδιες πηγές ο χρόνος ωρίμανσης του νέου ομολόγου να συμπέσει σε μια χρονιά μετά το 2022 -που εκπνέει η περίοδος χάριτος του δεύτερου δανείου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) - όπου η Ελλάδα θα έχει τις μικρότερες υποχρεώσεις σε πληρωμές (τοκοχρεολύσια).
Είναι γεγονός ότι το διάστημα που ακολουθεί μετά το 2022 είναι προβληματικό καθώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας αυξάνονται κατακόρυφα.
Αυτές σε συνδυασμό με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα που είναι «κλειδωμένοι» στο 2,2% του ΑΕΠ ώς το 2059, περιορίζουν σημαντικά το «οξυγόνο» της ανάπτυξης.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται να δώσει «ανάσες» το ευρωπαϊκό σχέδιο ρύθμισης του ελληνικού χρέους που θα εξεταστεί στο Euro Working Group της 12ης Απριλίου.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα θα επιδιώξει να αποκρυσταλλωθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος το συντομότερο δυνατόν, πριν από τη λήξη του 3ου μνημονίου, τα οποία μαζί με την έκθεση βιωσιμότητας είναι κρίσιμης σημασίας για την ομαλή έξοδο από το πρόγραμμα.
Σε ότι αφορά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους στο βασικό σενάριο του ESM περιλαμβάνονται: επιμήκυνση λήξεων των ελληνικών ομολόγων κατά 15 έτη, χαμηλότερα επιτόκια, αποπληρωμή με τα αδιάθετα κεφάλαια από το 3ο πρόγραμμα του ΕSM των δανείων ύψους 9,8 δισ. που χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ, επιστροφή κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που αποκόμισαν οι τράπεζες του ευρωσυστήματος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα.
Η ευρωπαϊκή «φόρμουλα» προβλέπει ακόμη «οροφή» στις δαπάνες για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων έτσι ώστε να μην ξεφύγουν πάνω από τα 6 δισ. που πληρώνει σε ετήσια βάση ο προϋπολογισμός.
Οι τόκοι αυτοί όπως και σήμερα θα καλύπτονται από το πρωτογενές πλεόνασμα ενώ τα ποσά που απαιτούνται για την ανανέωση των δανείων η χώρα θα τα βρίσκει από τις αγορές - αρκεί βέβαια αυτό να γίνεται με χαμηλά επιτόκια.
Σε γενικές γραμμές αυτή είναι η ευρωπαϊκή πρόταση για το χρέος η οποία θα πρέπει να «κουμπώσει» με αυτή των Γάλλων που συνδέει την εξόφληση τοκοχρεολυσίων με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (επιμήκυνση χρόνου ωρίμανσης των δανείων σε περιόδους ύφεσης).
Η γαλλική πρόταση που έχει επιλεγεί ως βάση συζήτησης για να μπορέσει να επιτευχθεί μία συμφωνία ανάμεσα σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον για το ελληνικό χρέος θα συζητηθεί στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στις 20 Απριλίου στην Ουάσιγκτον - μία εβδομάδα πριν από το Eurogroup στην Σόφια της Βουλγαρίας – από θα εξαρτηθούν πολλά: Από το αν το Ταμείο θα κρίνει βιώσιμη αυτή την λύση μέχρι την συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών με άριστη γνώση των θεμάτων για τον εξωτερικό δανεισμό υποστηρίζουν ότι αν η Ελλάδα επιχειρήσει νέα έξοδο στις διεθνείς αγορές αυτή θα πρέπει να είναι με ομόλογα μικρότερης διάρκειας ώστε να αποφευχθεί ένα υψηλό επιτόκιο δανεισμού.
Άλλωστε το ελληνικό δημόσιο διαθέτει ήδη ένα δεκαετές με το πρόγραμμα ανταλλαγής (swap) των ομολόγων του PSI στο οποίο προχώρησε τον περασμένο Νοέμβριο εκδίδοντας νέους τίτλους που λήγουν σταδιακά από το 2023 μέχρι το 2042.
Επίσης, καλό θα ήταν σύμφωνα με τις ίδιες πηγές ο χρόνος ωρίμανσης του νέου ομολόγου να συμπέσει σε μια χρονιά μετά το 2022 -που εκπνέει η περίοδος χάριτος του δεύτερου δανείου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) - όπου η Ελλάδα θα έχει τις μικρότερες υποχρεώσεις σε πληρωμές (τοκοχρεολύσια).
Είναι γεγονός ότι το διάστημα που ακολουθεί μετά το 2022 είναι προβληματικό καθώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας αυξάνονται κατακόρυφα.
Αυτές σε συνδυασμό με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα που είναι «κλειδωμένοι» στο 2,2% του ΑΕΠ ώς το 2059, περιορίζουν σημαντικά το «οξυγόνο» της ανάπτυξης.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο έρχεται να δώσει «ανάσες» το ευρωπαϊκό σχέδιο ρύθμισης του ελληνικού χρέους που θα εξεταστεί στο Euro Working Group της 12ης Απριλίου.
Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα θα επιδιώξει να αποκρυσταλλωθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος το συντομότερο δυνατόν, πριν από τη λήξη του 3ου μνημονίου, τα οποία μαζί με την έκθεση βιωσιμότητας είναι κρίσιμης σημασίας για την ομαλή έξοδο από το πρόγραμμα.
Σε ότι αφορά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους στο βασικό σενάριο του ESM περιλαμβάνονται: επιμήκυνση λήξεων των ελληνικών ομολόγων κατά 15 έτη, χαμηλότερα επιτόκια, αποπληρωμή με τα αδιάθετα κεφάλαια από το 3ο πρόγραμμα του ΕSM των δανείων ύψους 9,8 δισ. που χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ, επιστροφή κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που αποκόμισαν οι τράπεζες του ευρωσυστήματος και η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα.
Η ευρωπαϊκή «φόρμουλα» προβλέπει ακόμη «οροφή» στις δαπάνες για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων έτσι ώστε να μην ξεφύγουν πάνω από τα 6 δισ. που πληρώνει σε ετήσια βάση ο προϋπολογισμός.
Οι τόκοι αυτοί όπως και σήμερα θα καλύπτονται από το πρωτογενές πλεόνασμα ενώ τα ποσά που απαιτούνται για την ανανέωση των δανείων η χώρα θα τα βρίσκει από τις αγορές - αρκεί βέβαια αυτό να γίνεται με χαμηλά επιτόκια.
Σε γενικές γραμμές αυτή είναι η ευρωπαϊκή πρόταση για το χρέος η οποία θα πρέπει να «κουμπώσει» με αυτή των Γάλλων που συνδέει την εξόφληση τοκοχρεολυσίων με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (επιμήκυνση χρόνου ωρίμανσης των δανείων σε περιόδους ύφεσης).
Η γαλλική πρόταση που έχει επιλεγεί ως βάση συζήτησης για να μπορέσει να επιτευχθεί μία συμφωνία ανάμεσα σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον για το ελληνικό χρέος θα συζητηθεί στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στις 20 Απριλίου στην Ουάσιγκτον - μία εβδομάδα πριν από το Eurogroup στην Σόφια της Βουλγαρίας – από θα εξαρτηθούν πολλά: Από το αν το Ταμείο θα κρίνει βιώσιμη αυτή την λύση μέχρι την συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών