Βελτίωση στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα διαπιστώνει ο επικεφαλής οικονομολόγος του ESM
Το ποσοστό του ελληνικού χρέος που διακρατεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) αναμένεται να αυξηθεί στο 60% έως το τέλος του τρίτου προγράμματος διάσωσης (Αύγουστος 2018), από 50% αυτή τη στιγμή, ανέφερε ο επικεφαλής οικονομολόγος του ESM, Rolf Strauch.
Μιλώντας σε εκδήλωση για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, στο Λουξεμβούργο, ο κ. Strauch υπογράμμισε ότι ο Μηχανισμός είναι μακράν ο κορυφαίος πιστωτής της Ελλάδας, έχοντας παράσχει μέχρι στιγμής συνολικά 188 δισεκ. ευρώ.
«Κανείς δεν πίστευε ότι είναι πιθανό μια χώρα να χάσει την πρόσβαση στην αγορά μόλις είχε ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα.
Αλλά αυτό ακριβώς συνέβη, πρώτα με την Ελλάδα, μετά την Ιρλανδία λοιπές χώρες.
Εκείνη τη στιγμή, υπήρχε πραγματικός κίνδυνος να διαλυθεί το ευρώ.
Έτσι, η Ευρώπη έπρεπε να αναλάβει άμεση δράση, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο.
Οι χώρες υλοποίησαν συχνά πολιτικά δύσκολες μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα τα πέντε κράτη που έλαβαν οικονομική βοήθεια: την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο.
Ως αποτέλεσμα αυτών των μεταρρυθμίσεων, οι μακροοικονομικές ισορροπίες έχουν εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό.
Η ανταγωνιστικότητα επέστρεψε στις χώρες αυτές λόγω των αποκαλούμενων “εσωτερικών υποτιμήσεων”, της μείωσης των μισθών και των μισθών που οδήγησε σε μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Αυτό έχει προκαλέσει σημαντική σύγκλιση των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ.
Οι δημοσιονομικές ανισορροπίες έχουν κάνει το ίδιο, καθώς οι κυβερνήσεις συνέβαλαν στη μείωση των δαπανών και στη βελτίωση της είσπραξης των φόρων», σημείωσε μεταξύ άλλων.
Σε ό,τι αφορά στον EFSF, υπογράμμισε ότι πλέον ο μηχανισμός δεν μπορεί να χορηγεί νέα δάνεια, ωστόσο θα επαναχρηματοδοτεί για αρκετές δεκαετίες τα υπάρχοντα δάνεια, σε χώρες όπως η Ελλάδα.
«Επειδή τα δάνεια των ESM και EFSF εξαρτώνται πάντοτε από σκληρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, επιλύουμε τα ζητήματα που προκάλεσαν κρίσεις στις χώρες αυτές, καλύπτοντας προσωρινά τις ανάγκες χρηματοδότησής τους».
Από το 2011, το EFSF και ο ESM έχουν χορηγήσει δάνεια σε πέντε χώρες: την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο.
Έχουμε εκταμιεύσει συνολικά δάνεια ύψους 279 δισεκ. ευρώ.
Συγκριτικά, το ΔΝΤ έχει καταβάλει μόνο 100 δισεκ. ευρώ παγκοσμίως κατά την ίδια χρονική περίοδο.
«Στην περίπτωση της Ελλάδας, εκτιμούμε ότι η χώρα σχεδόν 10 δισεκ. ευρώ, ή 5,6% του ΑΕΠ της κάθε χρόνο (σσ: λόγω των χαμηλότερων τόκων)».
Σε ό,τι αφορά στις ευρωπαϊκές τράπεζες, υπογράμμισε πως παρουσιάζουν πλέον τις καλύτερες επιδόσεις από το 2007, ωστόσο εξακολουθούν να μην καλύπτουν το υποτιθέμενο κόστος ιδίων κεφαλαίων.
«Η ευρωπαϊκή οικονομία επεκτείνει τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης και η ανεργία μειώνεται.
Τέσσερις από τις πέντε χώρες του προγράμματος είναι “ιστορίες επιτυχίας”, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ανεργία που “βυθίζεται”», κατέληξε, εξαιρώντας -χωρίς να κατονομάσει- τη χώρα μας.
Μιλώντας σε εκδήλωση για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, στο Λουξεμβούργο, ο κ. Strauch υπογράμμισε ότι ο Μηχανισμός είναι μακράν ο κορυφαίος πιστωτής της Ελλάδας, έχοντας παράσχει μέχρι στιγμής συνολικά 188 δισεκ. ευρώ.
«Κανείς δεν πίστευε ότι είναι πιθανό μια χώρα να χάσει την πρόσβαση στην αγορά μόλις είχε ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα.
Αλλά αυτό ακριβώς συνέβη, πρώτα με την Ελλάδα, μετά την Ιρλανδία λοιπές χώρες.
Εκείνη τη στιγμή, υπήρχε πραγματικός κίνδυνος να διαλυθεί το ευρώ.
Έτσι, η Ευρώπη έπρεπε να αναλάβει άμεση δράση, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο.
Οι χώρες υλοποίησαν συχνά πολιτικά δύσκολες μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα τα πέντε κράτη που έλαβαν οικονομική βοήθεια: την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο.
Ως αποτέλεσμα αυτών των μεταρρυθμίσεων, οι μακροοικονομικές ισορροπίες έχουν εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό.
Η ανταγωνιστικότητα επέστρεψε στις χώρες αυτές λόγω των αποκαλούμενων “εσωτερικών υποτιμήσεων”, της μείωσης των μισθών και των μισθών που οδήγησε σε μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Αυτό έχει προκαλέσει σημαντική σύγκλιση των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ.
Οι δημοσιονομικές ανισορροπίες έχουν κάνει το ίδιο, καθώς οι κυβερνήσεις συνέβαλαν στη μείωση των δαπανών και στη βελτίωση της είσπραξης των φόρων», σημείωσε μεταξύ άλλων.
Σε ό,τι αφορά στον EFSF, υπογράμμισε ότι πλέον ο μηχανισμός δεν μπορεί να χορηγεί νέα δάνεια, ωστόσο θα επαναχρηματοδοτεί για αρκετές δεκαετίες τα υπάρχοντα δάνεια, σε χώρες όπως η Ελλάδα.
«Επειδή τα δάνεια των ESM και EFSF εξαρτώνται πάντοτε από σκληρές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, επιλύουμε τα ζητήματα που προκάλεσαν κρίσεις στις χώρες αυτές, καλύπτοντας προσωρινά τις ανάγκες χρηματοδότησής τους».
Από το 2011, το EFSF και ο ESM έχουν χορηγήσει δάνεια σε πέντε χώρες: την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο.
Έχουμε εκταμιεύσει συνολικά δάνεια ύψους 279 δισεκ. ευρώ.
Συγκριτικά, το ΔΝΤ έχει καταβάλει μόνο 100 δισεκ. ευρώ παγκοσμίως κατά την ίδια χρονική περίοδο.
«Στην περίπτωση της Ελλάδας, εκτιμούμε ότι η χώρα σχεδόν 10 δισεκ. ευρώ, ή 5,6% του ΑΕΠ της κάθε χρόνο (σσ: λόγω των χαμηλότερων τόκων)».
Σε ό,τι αφορά στις ευρωπαϊκές τράπεζες, υπογράμμισε πως παρουσιάζουν πλέον τις καλύτερες επιδόσεις από το 2007, ωστόσο εξακολουθούν να μην καλύπτουν το υποτιθέμενο κόστος ιδίων κεφαλαίων.
«Η ευρωπαϊκή οικονομία επεκτείνει τον δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης και η ανεργία μειώνεται.
Τέσσερις από τις πέντε χώρες του προγράμματος είναι “ιστορίες επιτυχίας”, με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ανεργία που “βυθίζεται”», κατέληξε, εξαιρώντας -χωρίς να κατονομάσει- τη χώρα μας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών