γράφει : Νίκος Θεοδωρόπουλος
Δεν είναι φιλελεύθερη πολιτική η υπέρ φορολόγηση όπως και τα «πέτσινα» πλεονάσματα - Τονίζει ότι η χαρά του κομμουνιστή είναι να σου πάρει το σπίτι
Ο Θεόδωρος Πελαγίδης, καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, και σύμβουλος επί οικονομικών θεμάτων του πρόεδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη με συνέντευξη στο Bankingnews δεν τα …βάζει με τους ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά με την κατάσταση που έχει περιέλθει η οικονομία εξαιτίας των εγκληματικών χειρισμών τους.
Ο κ. Πελαγίδης λέει καθαρά και ξάστερα ότι δεν είναι φιλελεύθερη πολιτική να βάζεις ένα «βουνό» φόρους και κλεπτοκρατικές εισφορές, ενώ θεωρεί αναγκαία τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας που θα προσελκύει επενδύσεις.
Θεωρεί ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια και η επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να ρίξει όλα τα βάρη της τραγικής διαχείρισης της τελευταίας τριετίας, στην πλάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς βοήθεια, χωρίς χρήματα χωρίς πιστωτικές γραμμές.
Και επισημαίνει ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι αποφασισμένος και ριζοσπάστης.
Ο καθηγητής κ. Πελαγίδης μας εκπλήσσει όταν λέει ότι η δήμευση των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών είναι η χαρά του κομμουνιστή.
Δίνει τη δική του απάντηση αν είναι και πόσο αριστερός είναι ο κ. Αλέξης Τσίπρας
Ακολουθεί η συνέντευξη του Θεόδωρου Πελαγίδη στο δημοσιογράφο Νίκο Θεοδωρόπουλο
Κύριε Πελαγίδη με την τελευταία ανάλυσή στο Brookings τα βάζετε με όλους αναφερόμενος στην καθαρή έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια.
Τι πάει λάθος;
Το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» εξυπηρετεί πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας όπως και τους δανειστές μας;
Η έξοδος από τα Μνημόνια δεν είναι το πρώτο βήμα για να κάνουμε όσα πρέπει χωρίς να μας το υποβάλλουν οι δανειστές μας;
Δεν υπάρχει κανένα αφήγημα, η καθαρή έξοδος είναι μια μέθοδος, μια επιδίωξη να πέσουν όλα τα μέτρα και τα βάρη της τραγικής διαχείρισης 2015-18 στην πλάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς βοήθεια, χωρίς χρήματα, χωρίς πιστωτικές γραμμές.
Έχει κανείς την αφέλεια να πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα αφήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιο buffer για να βγει στις αγορές;
Ο αγώνας σήμερα είναι το πώς θα υπονομευτεί περισσότερο η επόμενη κυβέρνηση.
Οι δε δανειστές του τρίτου προγράμματος ενδιαφέρονται μόνο για την εικόνα τους στους ευρωπαίους ψηφοφόρους.
Όσο για το ΔΝΤ, πετροβολά χωρίς να βάζει τα χέρια του στη φωτιά.
Θα κοιτάξει να πάρει πίσω τα χρήματά του με την επικείμενη διευθέτηση και μετά θα κοιτά από την κερκίδα.
Απορίας άξιο ότι όλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν με την αδίστακτη και κυνική ευνοιοκρατία της κυβέρνησης αυτής, τις χιλιάδες προσλήψεις, τη διάλυση των σχολείων και των Πανεπιστημίων, τη θεαματική αύξηση δημοσίων δαπανών για μισθοδοσία, τον πολιτικό εξανδραποδισμό δημοσιογράφων κτλ.
Όσο για το πρώτο βήμα που λέτε, αυτά είναι στη σφαίρα της φαντασίας.
Η χώρα είναι χρεωμένη και ζει με δανεικά.
Μόνο μια ισχυρή και διατηρήσιμη οικονομική μεγέθυνση μπορεί να μας δώσει ανάσες αυτονομίας στο μέλλον.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, όχι βέβαια τη σημερινή φάρσα που κάποιοι αστοιχείωτοι αποκαλούν φιλελεύθερη πολιτική.
Από πότε η επιδίωξη ενός κρατικά διευθυνόμενου αυταρχικού καπιταλισμού χωρίς μεσαία αστική τάξη, και με ένα βουνό φόρων και κλεπτοκρατικών εισφορών που δημεύουν τις ιδιωτικές περιουσίες αποκαλείται φιλελεύθερη πολιτική;
Να σοβαρευτούμε.
Τα υψηλά πλεονάσματα είναι προφανές ότι δεν βοηθούν την ανάπτυξη και την απασχόληση;
Υπάρχει προοπτική για ανάπτυξη όταν το ύψος των πλεονασμάτων θα αυξάνεται τα επόμενα χρόνια;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Μα εδώ μιλάμε για 4,2% και παραπάνω για μια σειρά ετών.
Αφήστε που είναι ‘πέτσινα’ πλεονάσματα με τα δήθεν πλεονάσματα του ΕΦΚΑ και τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους ιδιώτες.
Και οι πιστωτές παριστάνουν τους ανήξερους.
Πρόκειται για μια ιστορικών διαστάσεων εγκληματική προ-κυκλική πολιτική για την οποία δεν μιλά σχεδόν κανείς και ο κ. Τσακαλώτος νιώθει επιτυχημένος και περήφανος.
Η προοπτική της ελληνικής οικονομίας είναι μια μόνιμη, στην ουσία, στασιμότητα, με την αναιμική ζήτηση να γίνεται το μόνιμο χαρακτηριστικό της.
Επισημαίνω ότι τα υπερπλεονάσματα χρεοκοπούν την παραγωγική οικονομία και οι δανειστές σφυρίζουν αδιάφορα.
Πρόκειται για την χειρότερη, την ταξικότερη (το ομολογούν άλλωστε) οικονομική πολιτική που έχει εφαρμοστεί ποτέ στη χώρα. Η ελάχιστη οικονομική μεγέθυνση που παρατηρείται είναι γλίσχρο αποτέλεσμα των εισερχομένων δανειστικών κεφαλαίων.
Η ελληνική οικονομία τι χρειάζεται;
Έχει μέλλον ή κάποια μέρα μετά από δύο ή και τρία χρόνια θα αναζητήσει την προστασία κάποιου προγράμματος;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Η οικονομία χρειάζεται να επιστρέψουν τα κεφάλαια.
Από τα εξωτερικό, από τα στρώματα, από παντού.
Και μια απονομοθέτηση εμποδίων που αφορούν τις επενδύσεις.
Κι αυτά απαιτούν με τη σειρά τους προσδοκία κερδών για το μέλλον, σταθερότητα και κυρίως εμπιστοσύνη.
Θετική ψυχολογία.
Απλές αλήθειες, όπως τις γράφει ο Κέυνς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αποφασισμένος γι αυτά, έχει επίγνωση, είναι ριζοσπάστης.
Τους περιμένει όλους μια έκπληξη, γι αυτό ανησυχούν.
Υπάρχουν πολιτικές προτάσεις που θα οδηγήσουν την ελληνική οικονομία στην κανονικότητα ;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Η κανονικότητα αποκαθίσταται όταν η οικονομία είναι ανταγωνιστική.
Τότε λειτουργεί ομαλά και η δημοκρατία.
Χωρίς ευημερία δεν υπάρχει τίποτα.
Η κοινωνία επιστρέφει στο αλληλοσπαραγμό, το κυνήγι μαγισσών, την εσωστρέφεια.
Η οικονομική μεγέθυνση, οι νέες δουλειές, είναι όρος επιβίωσης της χώρας στο δύσκολο αύριο.
Όλα τα άλλα έπονται.
Η οικονομία όμως δεν υπακούει σε πολιτικές που δεν τις ταιριάζουν.
Τα χρέη προς την εφορία αυξάνονται χρόνο με το χρόνο με αποτέλεσμα οι πολίτες να κινδυνεύουν να χάσουν περιουσιακά τους στοιχεία.
Τι πρέπει να γίνει;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Όπως σας είπα, αυτή είναι η επιτυχία του κ. Τσακαλώτου με τα «σοσιαλιστρικά» υπερπλεονάσματα, το φλιπσάϊντ της ιδιωτικής χρεοκοπίας.
Η δήμευση των περιουσιακών στοιχείων είναι η χαρά του κομμουνιστή.
Καταλάβετέ το.
Κύριε Πελαγίδη είναι γνωστό ότι είσθε σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά η Αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί φιλελεύθερες πολιτικές που δεν τολμούσαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τελικά τι θέλει η οικονομία ένα φιλελεύθερο πολιτικό που να μη φοβάται να κυβερνήσει ή έναν αριστερό που βγάζει τη χώρα από τα Μνημόνια;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Μην αναπαράγετε στερεότυπα που είναι εντελώς λανθασμένα.
Κανένας δεν βγαίνει από τα μνημόνια, τα μνημόνια στο διηνεκές είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο κ. Τσίπρας δεν εφαρμόζει τίποτα, ή εφαρμόζει –δήθεν- τα απολύτως αναγκαία για να κάνουν οι δανειστές τα στραβά μάτια. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου εφήρμοσε τα πολλά, τα περισσότερα, τα σωστά, παρά το σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ, των λαϊκών δεξιών (δηλαδή της πελατείας) και του κυρίου Μοσκοβισί.
Ο οποίος έχει τεράστιες ευθύνες.
Και κάτι ακόμη.
Είναι αριστερός ο κ. Τσίπρας;
Έλεος, πραγματικά.
www.bankingnews.gr
Ο κ. Πελαγίδης λέει καθαρά και ξάστερα ότι δεν είναι φιλελεύθερη πολιτική να βάζεις ένα «βουνό» φόρους και κλεπτοκρατικές εισφορές, ενώ θεωρεί αναγκαία τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας που θα προσελκύει επενδύσεις.
Θεωρεί ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια και η επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να ρίξει όλα τα βάρη της τραγικής διαχείρισης της τελευταίας τριετίας, στην πλάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς βοήθεια, χωρίς χρήματα χωρίς πιστωτικές γραμμές.
Και επισημαίνει ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι αποφασισμένος και ριζοσπάστης.
Ο καθηγητής κ. Πελαγίδης μας εκπλήσσει όταν λέει ότι η δήμευση των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών είναι η χαρά του κομμουνιστή.
Δίνει τη δική του απάντηση αν είναι και πόσο αριστερός είναι ο κ. Αλέξης Τσίπρας
Ακολουθεί η συνέντευξη του Θεόδωρου Πελαγίδη στο δημοσιογράφο Νίκο Θεοδωρόπουλο
Κύριε Πελαγίδη με την τελευταία ανάλυσή στο Brookings τα βάζετε με όλους αναφερόμενος στην καθαρή έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια.
Τι πάει λάθος;
Το αφήγημα της «καθαρής εξόδου» εξυπηρετεί πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της χώρας όπως και τους δανειστές μας;
Η έξοδος από τα Μνημόνια δεν είναι το πρώτο βήμα για να κάνουμε όσα πρέπει χωρίς να μας το υποβάλλουν οι δανειστές μας;
Δεν υπάρχει κανένα αφήγημα, η καθαρή έξοδος είναι μια μέθοδος, μια επιδίωξη να πέσουν όλα τα μέτρα και τα βάρη της τραγικής διαχείρισης 2015-18 στην πλάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη, χωρίς βοήθεια, χωρίς χρήματα, χωρίς πιστωτικές γραμμές.
Έχει κανείς την αφέλεια να πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα αφήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιο buffer για να βγει στις αγορές;
Ο αγώνας σήμερα είναι το πώς θα υπονομευτεί περισσότερο η επόμενη κυβέρνηση.
Οι δε δανειστές του τρίτου προγράμματος ενδιαφέρονται μόνο για την εικόνα τους στους ευρωπαίους ψηφοφόρους.
Όσο για το ΔΝΤ, πετροβολά χωρίς να βάζει τα χέρια του στη φωτιά.
Θα κοιτάξει να πάρει πίσω τα χρήματά του με την επικείμενη διευθέτηση και μετά θα κοιτά από την κερκίδα.
Απορίας άξιο ότι όλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν με την αδίστακτη και κυνική ευνοιοκρατία της κυβέρνησης αυτής, τις χιλιάδες προσλήψεις, τη διάλυση των σχολείων και των Πανεπιστημίων, τη θεαματική αύξηση δημοσίων δαπανών για μισθοδοσία, τον πολιτικό εξανδραποδισμό δημοσιογράφων κτλ.
Όσο για το πρώτο βήμα που λέτε, αυτά είναι στη σφαίρα της φαντασίας.
Η χώρα είναι χρεωμένη και ζει με δανεικά.
Μόνο μια ισχυρή και διατηρήσιμη οικονομική μεγέθυνση μπορεί να μας δώσει ανάσες αυτονομίας στο μέλλον.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, όχι βέβαια τη σημερινή φάρσα που κάποιοι αστοιχείωτοι αποκαλούν φιλελεύθερη πολιτική.
Από πότε η επιδίωξη ενός κρατικά διευθυνόμενου αυταρχικού καπιταλισμού χωρίς μεσαία αστική τάξη, και με ένα βουνό φόρων και κλεπτοκρατικών εισφορών που δημεύουν τις ιδιωτικές περιουσίες αποκαλείται φιλελεύθερη πολιτική;
Να σοβαρευτούμε.
Τα υψηλά πλεονάσματα είναι προφανές ότι δεν βοηθούν την ανάπτυξη και την απασχόληση;
Υπάρχει προοπτική για ανάπτυξη όταν το ύψος των πλεονασμάτων θα αυξάνεται τα επόμενα χρόνια;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Μα εδώ μιλάμε για 4,2% και παραπάνω για μια σειρά ετών.
Αφήστε που είναι ‘πέτσινα’ πλεονάσματα με τα δήθεν πλεονάσματα του ΕΦΚΑ και τα δισεκατομμύρια που οφείλονται στους ιδιώτες.
Και οι πιστωτές παριστάνουν τους ανήξερους.
Πρόκειται για μια ιστορικών διαστάσεων εγκληματική προ-κυκλική πολιτική για την οποία δεν μιλά σχεδόν κανείς και ο κ. Τσακαλώτος νιώθει επιτυχημένος και περήφανος.
Η προοπτική της ελληνικής οικονομίας είναι μια μόνιμη, στην ουσία, στασιμότητα, με την αναιμική ζήτηση να γίνεται το μόνιμο χαρακτηριστικό της.
Επισημαίνω ότι τα υπερπλεονάσματα χρεοκοπούν την παραγωγική οικονομία και οι δανειστές σφυρίζουν αδιάφορα.
Πρόκειται για την χειρότερη, την ταξικότερη (το ομολογούν άλλωστε) οικονομική πολιτική που έχει εφαρμοστεί ποτέ στη χώρα. Η ελάχιστη οικονομική μεγέθυνση που παρατηρείται είναι γλίσχρο αποτέλεσμα των εισερχομένων δανειστικών κεφαλαίων.
Η ελληνική οικονομία τι χρειάζεται;
Έχει μέλλον ή κάποια μέρα μετά από δύο ή και τρία χρόνια θα αναζητήσει την προστασία κάποιου προγράμματος;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Η οικονομία χρειάζεται να επιστρέψουν τα κεφάλαια.
Από τα εξωτερικό, από τα στρώματα, από παντού.
Και μια απονομοθέτηση εμποδίων που αφορούν τις επενδύσεις.
Κι αυτά απαιτούν με τη σειρά τους προσδοκία κερδών για το μέλλον, σταθερότητα και κυρίως εμπιστοσύνη.
Θετική ψυχολογία.
Απλές αλήθειες, όπως τις γράφει ο Κέυνς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι αποφασισμένος γι αυτά, έχει επίγνωση, είναι ριζοσπάστης.
Τους περιμένει όλους μια έκπληξη, γι αυτό ανησυχούν.
Υπάρχουν πολιτικές προτάσεις που θα οδηγήσουν την ελληνική οικονομία στην κανονικότητα ;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Η κανονικότητα αποκαθίσταται όταν η οικονομία είναι ανταγωνιστική.
Τότε λειτουργεί ομαλά και η δημοκρατία.
Χωρίς ευημερία δεν υπάρχει τίποτα.
Η κοινωνία επιστρέφει στο αλληλοσπαραγμό, το κυνήγι μαγισσών, την εσωστρέφεια.
Η οικονομική μεγέθυνση, οι νέες δουλειές, είναι όρος επιβίωσης της χώρας στο δύσκολο αύριο.
Όλα τα άλλα έπονται.
Η οικονομία όμως δεν υπακούει σε πολιτικές που δεν τις ταιριάζουν.
Τα χρέη προς την εφορία αυξάνονται χρόνο με το χρόνο με αποτέλεσμα οι πολίτες να κινδυνεύουν να χάσουν περιουσιακά τους στοιχεία.
Τι πρέπει να γίνει;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Όπως σας είπα, αυτή είναι η επιτυχία του κ. Τσακαλώτου με τα «σοσιαλιστρικά» υπερπλεονάσματα, το φλιπσάϊντ της ιδιωτικής χρεοκοπίας.
Η δήμευση των περιουσιακών στοιχείων είναι η χαρά του κομμουνιστή.
Καταλάβετέ το.
Κύριε Πελαγίδη είναι γνωστό ότι είσθε σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά η Αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί φιλελεύθερες πολιτικές που δεν τολμούσαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τελικά τι θέλει η οικονομία ένα φιλελεύθερο πολιτικό που να μη φοβάται να κυβερνήσει ή έναν αριστερό που βγάζει τη χώρα από τα Μνημόνια;
Θεόδωρος Πελαγίδης: Μην αναπαράγετε στερεότυπα που είναι εντελώς λανθασμένα.
Κανένας δεν βγαίνει από τα μνημόνια, τα μνημόνια στο διηνεκές είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ο κ. Τσίπρας δεν εφαρμόζει τίποτα, ή εφαρμόζει –δήθεν- τα απολύτως αναγκαία για να κάνουν οι δανειστές τα στραβά μάτια. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου εφήρμοσε τα πολλά, τα περισσότερα, τα σωστά, παρά το σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ, των λαϊκών δεξιών (δηλαδή της πελατείας) και του κυρίου Μοσκοβισί.
Ο οποίος έχει τεράστιες ευθύνες.
Και κάτι ακόμη.
Είναι αριστερός ο κ. Τσίπρας;
Έλεος, πραγματικά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών