Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επενδύσεων
Οι ελληνικές κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν κατά τα χρόνια των Μνημονίων δεν έχουν σταματήσει να εκπλήσσουν τους Ευρωπαίους εταίρους για την ευρηματικότητά τους.
Καθ’όλη τη διάρκεια των αξιολογήσεων, οι οποίες ήταν και πάρα πολλές από την πρώτη υπογραφή των δανείων της κρίσης, οι πιστωτές της χώρας ζητούν από τους Έλληνες να προτείνουν τρόπους ώστε η χώρα να βγει από το τέλμα της ύφεσης.
Και σε αυτές τις προτάσεις η ευρηματικότητα των Ελλήνων υπουργών δεν απουσιάζει, προκαλώντας πλέον πολλά ανέκδοτα στους ευρωπαϊκούς κύκλους.
Ακόμη άλλωστε θυμούνται οι Ευρωπαίοι τον πρώτο υπουργό Οικονομικών των Μνημονίων, Γ. Παπακωνσταντίνου, που ήθελε να μαζέψει 50 δισ. ευρώ(!) από τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ οι «καλωδιωμένοι» εφοριακοί του Γ. Βαρουφάκη θα αύξαναν σημαντικά τα έσοδα του κράτους και θα καταπολεμούσαν τη φοροδιαφυγή.
Βέβαια, δεν έλειψε και ο Δ. Μάρδας, ο οποίος ήθελε ένα «θερινό Νταβός» στο Αίγιο, ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ευελπιστεί να προσελκύσει περισσότερους επενδυτές μέσω της νομιμοποίηση της ιατρικής κάνναβης.
Σύμφωνα μάλιστα με τη γερμανική Wirtschaftswoche, η σχετική πρόταση θεωρήθηκε όμως «παράξενη» από την Κομισιόν.
Πιο συγκεκριμένα πιστεύουν ότι μέσω της νομιμοποίησης της κάνναβης για ιατρικούς λόγους θα γίνουν επενδύσεις της τάξης του 1,5, δις ευρώ.
Αυτό περιλαμβάνεται σε ένα κείμενο 75 σελίδων, το οποίο βρίσκεται στα χέρια κοινοτικών στις Βρυξέλλες και το οποίο δεν προκάλεσε ενθουσιασμό», όπως παρατηρεί η εφημερίδα.
Πάντως, είναι σαφές ότι το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επενδύσεων.
Το ποσοστό ανέρχεται στο 9%, όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη είναι το διπλάσιο ποσοστό.
Το μερίδιο επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει στην Ελλάδα σε μόλις 13% έναντι του 20% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την αποεπένδυση στα χρόνια της κρίσης να έχει φτάσει τα 100 δισ. ευρώ.
Σήμερα ο ετήσιος ρυθμός προσέλκυσης επενδύσεων βρίσκεται στα 22 δισ. ευρώ με τον ΣΕΒ να θεωρεί μονόδρομο ότι θα πρέπει να φτάσει τα 45 δισ.
Μελέτη της PwC δείχνει ότι η Ελλάδα στερήθηκε τα χρόνια της κρίσης επενδύσεις δεκάδων δισ. ευρώ. Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (ΑΣΠΚ) υποχώρησε από περίπου 21,3% του ΑΕΠ (κατά μέσον όρο) την περίοδο 1996-2007, στο 14,7% την περίοδο 2008-2016.
Μάλιστα το 2016 ο ΑΣΠΚ διαμορφώθηκε μόλις στο 11,7% του ΑΕΠ (20 δισ. ευρώ), που ήταν η χαμηλότερη επίδοση στην Ε.Ε. και με τον μέσο όρο στην Ενωση να διαμορφώνεται στο 19,8%. Αν είχε φτάσει το επίπεδο αυτό, τότε ο ΑΣΠΚ έπρεπε να διαμορφωθεί σε τουλάχιστον 35 δισ. ευρώ.
Για να ξεφύγει η χώρα από την κατάσταση της αποεπένδυσης, χρειάζεται ένα επενδυτικό σοκ. Ο ΑΣΠΚ πρέπει να υπερδιπλασιαστεί και να φτάσει τα 42 δισ. ευρώ ετησίως ή 208 δισ. ευρώ στην πενταετία (2018-22).
Με τους συνήθεις όμως ρυθμούς εισόδου ξένων άμεσων επενδύσεων (ΞΑΕ), υλοποίησης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ), ροών από την Ε.Ε. και τα ίδια κεφάλαια, η χώρα στην επόμενη πενταετία εξασφαλίζει τα 98 δισ. ευρώ.
Λείπουν δηλαδή 110 δισ. ευρώ.
www.bankingnews.gr
Καθ’όλη τη διάρκεια των αξιολογήσεων, οι οποίες ήταν και πάρα πολλές από την πρώτη υπογραφή των δανείων της κρίσης, οι πιστωτές της χώρας ζητούν από τους Έλληνες να προτείνουν τρόπους ώστε η χώρα να βγει από το τέλμα της ύφεσης.
Και σε αυτές τις προτάσεις η ευρηματικότητα των Ελλήνων υπουργών δεν απουσιάζει, προκαλώντας πλέον πολλά ανέκδοτα στους ευρωπαϊκούς κύκλους.
Ακόμη άλλωστε θυμούνται οι Ευρωπαίοι τον πρώτο υπουργό Οικονομικών των Μνημονίων, Γ. Παπακωνσταντίνου, που ήθελε να μαζέψει 50 δισ. ευρώ(!) από τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ οι «καλωδιωμένοι» εφοριακοί του Γ. Βαρουφάκη θα αύξαναν σημαντικά τα έσοδα του κράτους και θα καταπολεμούσαν τη φοροδιαφυγή.
Βέβαια, δεν έλειψε και ο Δ. Μάρδας, ο οποίος ήθελε ένα «θερινό Νταβός» στο Αίγιο, ενώ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ευελπιστεί να προσελκύσει περισσότερους επενδυτές μέσω της νομιμοποίηση της ιατρικής κάνναβης.
Σύμφωνα μάλιστα με τη γερμανική Wirtschaftswoche, η σχετική πρόταση θεωρήθηκε όμως «παράξενη» από την Κομισιόν.
Πιο συγκεκριμένα πιστεύουν ότι μέσω της νομιμοποίησης της κάνναβης για ιατρικούς λόγους θα γίνουν επενδύσεις της τάξης του 1,5, δις ευρώ.
Αυτό περιλαμβάνεται σε ένα κείμενο 75 σελίδων, το οποίο βρίσκεται στα χέρια κοινοτικών στις Βρυξέλλες και το οποίο δεν προκάλεσε ενθουσιασμό», όπως παρατηρεί η εφημερίδα.
Πάντως, είναι σαφές ότι το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επενδύσεων.
Το ποσοστό ανέρχεται στο 9%, όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη είναι το διπλάσιο ποσοστό.
Το μερίδιο επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει υποχωρήσει στην Ελλάδα σε μόλις 13% έναντι του 20% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την αποεπένδυση στα χρόνια της κρίσης να έχει φτάσει τα 100 δισ. ευρώ.
Σήμερα ο ετήσιος ρυθμός προσέλκυσης επενδύσεων βρίσκεται στα 22 δισ. ευρώ με τον ΣΕΒ να θεωρεί μονόδρομο ότι θα πρέπει να φτάσει τα 45 δισ.
Μελέτη της PwC δείχνει ότι η Ελλάδα στερήθηκε τα χρόνια της κρίσης επενδύσεις δεκάδων δισ. ευρώ. Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (ΑΣΠΚ) υποχώρησε από περίπου 21,3% του ΑΕΠ (κατά μέσον όρο) την περίοδο 1996-2007, στο 14,7% την περίοδο 2008-2016.
Μάλιστα το 2016 ο ΑΣΠΚ διαμορφώθηκε μόλις στο 11,7% του ΑΕΠ (20 δισ. ευρώ), που ήταν η χαμηλότερη επίδοση στην Ε.Ε. και με τον μέσο όρο στην Ενωση να διαμορφώνεται στο 19,8%. Αν είχε φτάσει το επίπεδο αυτό, τότε ο ΑΣΠΚ έπρεπε να διαμορφωθεί σε τουλάχιστον 35 δισ. ευρώ.
Για να ξεφύγει η χώρα από την κατάσταση της αποεπένδυσης, χρειάζεται ένα επενδυτικό σοκ. Ο ΑΣΠΚ πρέπει να υπερδιπλασιαστεί και να φτάσει τα 42 δισ. ευρώ ετησίως ή 208 δισ. ευρώ στην πενταετία (2018-22).
Με τους συνήθεις όμως ρυθμούς εισόδου ξένων άμεσων επενδύσεων (ΞΑΕ), υλοποίησης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ), ροών από την Ε.Ε. και τα ίδια κεφάλαια, η χώρα στην επόμενη πενταετία εξασφαλίζει τα 98 δισ. ευρώ.
Λείπουν δηλαδή 110 δισ. ευρώ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών