Οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα προχωρήσουν σε επιθετικές αλλά λελογισμένες αναβαθμίσεις π.χ. 1 βαθμίδα στην κλίμακα Β+ από Β την τρέχουσα περίοδο και όχι ΒΒ- όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί.
Σοβαρός είναι ο κίνδυνος τόσο το cash buffer – κεφαλαιακό απόθεμα – το οποίο θα συμφωνηθεί στο Eurogroup στις 21 Ιουνίου όσο και τα ημίμετρα για το ελληνικό χρέος να διαψεύσουν τις προσδοκίες της αγοράς και να μην διασφαλίσουν….την αναγκαία σταθερότητα που θα αποτελέσει το πρόκριμα για να μπορεί η Ελλάδα να βγαίνει στις αγορές να δανείζεται.
Είναι ξεκάθαρο ότι η υπόθεση χρέος εκτυλίσσεται σε φιάσκο καθώς ήδη σχεδιάζεται το πλαίσιο της ήπιας αναδιάρθρωσης που δεν θα ικανοποιήσει τις αγορές ενώ το ΔΝΤ θα συνεχίσει να το θεωρεί μη βιώσιμο το χρέος.
Επίσης το μεγάλο κεφαλαιακό μαξιλάρι που θα μπορούσε να φθάσει στα 35 δισεκ. ευρώ δεν διασφαλίζει ότι θα υποχωρήσουν οι αποδόσεις στα ομόλογα.
Το κεφαλαιακό μαξιλάρι έχει σκοπό να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος για έως 4 χρόνια.
Οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες είναι 8 με 10 δισεκ. χωρίς τους τόκους που αποπληρώνονται από τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Όμως αυτό που θα ληφθεί και θα αξιολογηθεί με μεγάλη προσοχή από την αγορά είναι ότι πέραν από την μερική αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα ώστε τα 10 δισεκ. να μειωθούν στα 4 δισεκ. – αποπληρωμή 6 δισεκ. – το κεφαλαιακό μαξιλάρι ή capital buffer δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα.
Χρήση του κεφαλαιακού μαξιλαριού θα σημάνει αδυναμία.
Επίσης η περίπτωση της Αργεντινής έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η ύπαρξη κεφαλαίων δεν διασφαλίζει ότι οι αποδόσεις στα ομόλογα θα υποχωρήσουν.
Μετά την συμφωνία Αργεντινής με ΔΝΤ για την χορήγηση δανείου 50 δισεκ. συνέβη το εξής, οι αποδόσεις των βραχυπρόθεσμων ομολόγων εκτοξεύτηκαν και το pesos το εθνικό νόμισμα της Αργεντινής κατέρρευσε.
Η Ελλάδα θα διαθέτει ένα κεφαλαιακό απόθεμα έως 35 δισεκ. ευρώ αλλά παρ΄ όλα αυτά οι αποδόσεις των ομολόγων δεν υποχωρούν.
Η βασική αιτία δεν είναι μόνο η πρόσφατη κλιμάκωση στην Ιταλία όπου οι αποδόσεις π.χ. στο 10ετές έφθασαν έως το 3,38% για να υποχωρήσει στο 2,60%.
Σίγουρα η Ιταλία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο.
Η βασική αιτία έχει να κάνει με την έλλειψη σαφούς εικόνας της αγοράς για το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θα πάρει ουσιαστική λύση στο χρέος, το ΔΝΤ δεν θα συμμετέχει πλην από την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου.
Επίσης η αγορά ανησυχεί μήπως η Ελλάδα με αυτά τα εφόδια αρχίσει να χρησιμοποιεί το κεφαλαιακό μαξιλάρι αντί να δανείζεται από τις αγορές περνώντας ένα λάθος μήνυμα ότι αγγίζει τα έτοιμα κεφάλαια.
Με ρεαλιστικά κριτήρια οποιαδήποτε επιτόκιο πάνω από 3,55% σε έκδοση ελληνικού ομολόγου είναι λάθος μήνυμα.
Δεν μπορεί το ακριβό ΔΝΤ να δανείζει την Ελλάδα στο 3,55% και η Ελλάδα να δανειστεί σε μακροπρόθεσμη έκδοση στο 4,5% ή 4,7%.
Η Ελλάδα θα πρέπει να περάσει ένα μήνυμα ότι μπορεί να δανειστεί σε ομόλογο αναφοράς στο 10ετές στο 3,5% ενώ ήδη εμφανίζει επιτόκια στα 5 και 6 χρόνια στο 3,50% με 3,70%.
Όσο υπάρχουν αυτές οι αβεβαιότητες και κυρίως αποδειχθεί αυτό που όλοι υποστηρίζουν ότι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι μια λύση ημίμετρο… δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα βελτιωθούν ουσιαστικά.
Να σημειωθεί ότι η επιδιωκόμενη βελτίωση προσκρούει και σε ένα άλλο εμπόδιο που ονομάζεται απόφαση της ΕΚΤ να καταργήσει την ποσοτική χαλάρωση ως μέσο νομισματικής πολιτικής στο τέλος του 2018.
Νομοτελειακά οι αποδόσεις των ομολόγων στην Ευρώπη θα ανέβουν.
Οπότε συγκρίνοντας spreads δηλαδή διαφορές ομοειδών ομολόγων διαφόρων χωρών δεν μπορεί η Πορτογαλία να είναι στο 2% και η Ελλάδα στο 2,5%, δεν μπορεί η Ιταλία να βρίσκεται στο 2,75% και η Ελλάδα στο 3,5%.
Οπότε η άνοδος των ομολόγων στην Ευρώπη θα κρατήσει τα spreads ανοικτά οπότε δεν θα δούμε χαμηλές αποδόσεις στα ελληνικά ομόλογα.
Σε αυτό το σκηνικό θα πρέπει να εντάξουμε και την παράμετρο ότι δεν θα υπάρξουν επιθετικές αναβαθμίσεις της Ελλάδος.
Οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα προχωρήσουν σε επιθετικές αλλά λελογισμένες αναβαθμίσεις π.χ. 1 βαθμίδα στην κλίμακα Β+ από Β την τρέχουσα περίοδο και όχι ΒΒ- όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί.
www.bankingnews.gr
Είναι ξεκάθαρο ότι η υπόθεση χρέος εκτυλίσσεται σε φιάσκο καθώς ήδη σχεδιάζεται το πλαίσιο της ήπιας αναδιάρθρωσης που δεν θα ικανοποιήσει τις αγορές ενώ το ΔΝΤ θα συνεχίσει να το θεωρεί μη βιώσιμο το χρέος.
Επίσης το μεγάλο κεφαλαιακό μαξιλάρι που θα μπορούσε να φθάσει στα 35 δισεκ. ευρώ δεν διασφαλίζει ότι θα υποχωρήσουν οι αποδόσεις στα ομόλογα.
Το κεφαλαιακό μαξιλάρι έχει σκοπό να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος για έως 4 χρόνια.
Οι ετήσιες χρηματοδοτικές ανάγκες είναι 8 με 10 δισεκ. χωρίς τους τόκους που αποπληρώνονται από τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Όμως αυτό που θα ληφθεί και θα αξιολογηθεί με μεγάλη προσοχή από την αγορά είναι ότι πέραν από την μερική αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα ώστε τα 10 δισεκ. να μειωθούν στα 4 δισεκ. – αποπληρωμή 6 δισεκ. – το κεφαλαιακό μαξιλάρι ή capital buffer δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα.
Χρήση του κεφαλαιακού μαξιλαριού θα σημάνει αδυναμία.
Επίσης η περίπτωση της Αργεντινής έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η ύπαρξη κεφαλαίων δεν διασφαλίζει ότι οι αποδόσεις στα ομόλογα θα υποχωρήσουν.
Μετά την συμφωνία Αργεντινής με ΔΝΤ για την χορήγηση δανείου 50 δισεκ. συνέβη το εξής, οι αποδόσεις των βραχυπρόθεσμων ομολόγων εκτοξεύτηκαν και το pesos το εθνικό νόμισμα της Αργεντινής κατέρρευσε.
Η Ελλάδα θα διαθέτει ένα κεφαλαιακό απόθεμα έως 35 δισεκ. ευρώ αλλά παρ΄ όλα αυτά οι αποδόσεις των ομολόγων δεν υποχωρούν.
Η βασική αιτία δεν είναι μόνο η πρόσφατη κλιμάκωση στην Ιταλία όπου οι αποδόσεις π.χ. στο 10ετές έφθασαν έως το 3,38% για να υποχωρήσει στο 2,60%.
Σίγουρα η Ιταλία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο.
Η βασική αιτία έχει να κάνει με την έλλειψη σαφούς εικόνας της αγοράς για το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θα πάρει ουσιαστική λύση στο χρέος, το ΔΝΤ δεν θα συμμετέχει πλην από την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου.
Επίσης η αγορά ανησυχεί μήπως η Ελλάδα με αυτά τα εφόδια αρχίσει να χρησιμοποιεί το κεφαλαιακό μαξιλάρι αντί να δανείζεται από τις αγορές περνώντας ένα λάθος μήνυμα ότι αγγίζει τα έτοιμα κεφάλαια.
Με ρεαλιστικά κριτήρια οποιαδήποτε επιτόκιο πάνω από 3,55% σε έκδοση ελληνικού ομολόγου είναι λάθος μήνυμα.
Δεν μπορεί το ακριβό ΔΝΤ να δανείζει την Ελλάδα στο 3,55% και η Ελλάδα να δανειστεί σε μακροπρόθεσμη έκδοση στο 4,5% ή 4,7%.
Η Ελλάδα θα πρέπει να περάσει ένα μήνυμα ότι μπορεί να δανειστεί σε ομόλογο αναφοράς στο 10ετές στο 3,5% ενώ ήδη εμφανίζει επιτόκια στα 5 και 6 χρόνια στο 3,50% με 3,70%.
Όσο υπάρχουν αυτές οι αβεβαιότητες και κυρίως αποδειχθεί αυτό που όλοι υποστηρίζουν ότι η διευθέτηση του ελληνικού χρέους θα είναι μια λύση ημίμετρο… δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα βελτιωθούν ουσιαστικά.
Να σημειωθεί ότι η επιδιωκόμενη βελτίωση προσκρούει και σε ένα άλλο εμπόδιο που ονομάζεται απόφαση της ΕΚΤ να καταργήσει την ποσοτική χαλάρωση ως μέσο νομισματικής πολιτικής στο τέλος του 2018.
Νομοτελειακά οι αποδόσεις των ομολόγων στην Ευρώπη θα ανέβουν.
Οπότε συγκρίνοντας spreads δηλαδή διαφορές ομοειδών ομολόγων διαφόρων χωρών δεν μπορεί η Πορτογαλία να είναι στο 2% και η Ελλάδα στο 2,5%, δεν μπορεί η Ιταλία να βρίσκεται στο 2,75% και η Ελλάδα στο 3,5%.
Οπότε η άνοδος των ομολόγων στην Ευρώπη θα κρατήσει τα spreads ανοικτά οπότε δεν θα δούμε χαμηλές αποδόσεις στα ελληνικά ομόλογα.
Σε αυτό το σκηνικό θα πρέπει να εντάξουμε και την παράμετρο ότι δεν θα υπάρξουν επιθετικές αναβαθμίσεις της Ελλάδος.
Οι οίκοι αξιολόγησης δεν θα προχωρήσουν σε επιθετικές αλλά λελογισμένες αναβαθμίσεις π.χ. 1 βαθμίδα στην κλίμακα Β+ από Β την τρέχουσα περίοδο και όχι ΒΒ- όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών