«Κάναμε δύσκολες και δυσάρεστες επιλογές για να βγούμε από τα Μνημόνια», λέει ο κ. Τσακαλώτος
Ως ένα βήμα προς την οικονομική κανονικότητα αντιλαμβάνεται ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος την πρόσφατη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
«Το μήνυμα από την πρόσφατη έξοδο στις αγορές είναι ότι η Ελλάδα έχει μπει σταθερά σε έναν δρόμο αποκλιμάκωσης του κόστους δανεισμού», σημειώνει ο κ. Τσακαλώτος σε συνέντευξή του στην «Αυγή της Κυριακής».
Απαντώντας για το αν θα διαπραγματευτεί τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα τονίζει πως αυτό είναι ένας ακόμα λόγος που οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές, γιατί παίζεται και η πολιτική της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια, «το αν δηλαδή η λιτότητα θα συνεχίσει να είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις».
Αναφορικά δε με τη μείωση του αφορολόγητου, αναφέρει πως «έχουμε αποδείξει, όπως και με τις συντάξεις, ότι, όταν λέμε, κάθε πράγμα στην ώρα του αυτό δεν σημαίνει υπεκφυγή, αλλά σοβαρότητα και σχεδιασμό».
Ο κ. Τσακαλώτος αναφέρει πως υπάρχουν τρεις βασικές διαχωριστικές γραμμές με την αντιπολίτευση.
«Η σημαντικότερη είναι το κοινωνικό ζήτημα. Το κατά πόσον δηλαδή μετά την κρίση ο κόσμος της εργασίας και τα χαμηλά στρώματα θα δουν μία ανάπτυξη που τους περιλαμβάνει», λέει και σχολιάζει:
«Σε αντίθεση με τον κύριο Μητσοτάκη δεν πιστεύουμε ούτε ότι οι ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο ούτε ότι για να μεγαλώσει η πίτα πρέπει να μειωθεί το μερίδιο του κόσμου της εργασίας».
Παράλληλα αποκρούει αιτιάσεις αναφορικά με την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τη δεύτερη διαχωριστική γραμμή την εντοπίζει στο πεδίο της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων.
Τρίτη διαχωριστική γραμμή: η μάχη ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δυστυχώς ο κύριος Μητσοτάκης δεν δίνει αυτή τη μάχη με φανατισμό και αυταπάρνηση, αν και ευτυχώς φαίνεται να υπάρχουν και αντίθετες φωνές στο κόμμα του», αναφέρει.
Σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών παραπέμπει στη φράση του Γ. Δραγασάκη ότι «αριστερό "Όχι" στις Πρέσπες δεν υπάρχει», προσθέτοντας ότι είναι «ιδιαίτερα ανησυχητικό, ότι το ΚΚΕ έβαλε στην επιχειρηματολογία του τον αλυτρωτισμό της άλλης πλευράς και το ότι αυτός ενισχύεται μετά τη συμφωνία».
Στο ερώτημα, εάν ανησυχεί μήπως ενδεχόμενη συνεργασία με την κεντροαριστερά αποδυναμώσει την ταυτότητα του κόμματός του, επισημαίνει, πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει δύσκολες συνεργασίες χωρίς να εγκαταλείπει αρχές και φυσιογνωμία».
Αναφέρει ειδικότερα ότι «η συνεργασία της ριζοσπαστικής Αριστεράς με την Κεντροαριστερά, αλλά και με τους Πράσινους συνιστά ένα πολιτικό εγχείρημα το οποίο είναι ουσιαστικό όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για την Ευρώπη, ιδιαίτερα στις μέρες μας που η ακροδεξιά απειλή αναβιώνει σε όλη την Ευρώπη».
Απαντώντας για το αν αλλοιώθηκε η φυσιογνωμία, εξαιτίας της εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου, σημειώνει:
«Κάναμε βέβαια δύσκολες και δυσάρεστες επιλογές για να βγούμε από τα Μνημόνια.
Θεωρώ όμως ότι τις κάναμε χωρίς να χάσουμε την πυξίδα μας.
Έτσι σήμερα είμαστε σε θέση να υλοποιούμε το πρόγραμμά μας και αυτό μας κάνει όλες και όλους υπερήφανους».
Υπογραμμίζει πως οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι οι πιο κρίσιμες από όσες έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής, «γιατί σε αυτές θα παιχτεί το μέλλον τις Ευρώπης και το αν θα πάρει τον κακό δρόμο του εθνικισμού και του ρατσισμού ή αν θα ακολουθήσει μία προοδευτική πορεία».
Παρατηρεί ότι κίνδυνο δεν αποτελεί μόνο η Ακροδεξιά, αλλά και η μετατόπιση του ΕΛΚ προς τη ευρωσκεπτικιστική, ξενοφοβική και εθνικιστική Δεξιά «με την εμφανώς λανθασμένη εκτίμηση ότι μια τέτοια μετατόπιση θα εκτοπίσει την Ακροδεξιά».
Ερωτηθείς εάν αισθάνεται ότι έχει κάνει λάθη στα περίπου τριάμισι χρόνια υπουργίας του, απαντά:
«Προφανώς. Άλλωστε μόνο ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Πάπας διεκδικούν το αλάθητο, αν και απ' ό,τι διαβάζω, ο δεύτερος το ξανασκέφτεται.
Το πρόβλημα δεν είναι να κάνεις λάθος. Το πρόβλημα είναι να εμμένεις σε αυτό και να μην είσαι διατεθειμένος να το παραδεχτείς και να το διορθώσεις».
«Το μήνυμα από την πρόσφατη έξοδο στις αγορές είναι ότι η Ελλάδα έχει μπει σταθερά σε έναν δρόμο αποκλιμάκωσης του κόστους δανεισμού», σημειώνει ο κ. Τσακαλώτος σε συνέντευξή του στην «Αυγή της Κυριακής».
Απαντώντας για το αν θα διαπραγματευτεί τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα τονίζει πως αυτό είναι ένας ακόμα λόγος που οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές, γιατί παίζεται και η πολιτική της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια, «το αν δηλαδή η λιτότητα θα συνεχίσει να είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις».
Αναφορικά δε με τη μείωση του αφορολόγητου, αναφέρει πως «έχουμε αποδείξει, όπως και με τις συντάξεις, ότι, όταν λέμε, κάθε πράγμα στην ώρα του αυτό δεν σημαίνει υπεκφυγή, αλλά σοβαρότητα και σχεδιασμό».
Ο κ. Τσακαλώτος αναφέρει πως υπάρχουν τρεις βασικές διαχωριστικές γραμμές με την αντιπολίτευση.
«Η σημαντικότερη είναι το κοινωνικό ζήτημα. Το κατά πόσον δηλαδή μετά την κρίση ο κόσμος της εργασίας και τα χαμηλά στρώματα θα δουν μία ανάπτυξη που τους περιλαμβάνει», λέει και σχολιάζει:
«Σε αντίθεση με τον κύριο Μητσοτάκη δεν πιστεύουμε ούτε ότι οι ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο ούτε ότι για να μεγαλώσει η πίτα πρέπει να μειωθεί το μερίδιο του κόσμου της εργασίας».
Παράλληλα αποκρούει αιτιάσεις αναφορικά με την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Τη δεύτερη διαχωριστική γραμμή την εντοπίζει στο πεδίο της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων.
Τρίτη διαχωριστική γραμμή: η μάχη ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δυστυχώς ο κύριος Μητσοτάκης δεν δίνει αυτή τη μάχη με φανατισμό και αυταπάρνηση, αν και ευτυχώς φαίνεται να υπάρχουν και αντίθετες φωνές στο κόμμα του», αναφέρει.
Σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών παραπέμπει στη φράση του Γ. Δραγασάκη ότι «αριστερό "Όχι" στις Πρέσπες δεν υπάρχει», προσθέτοντας ότι είναι «ιδιαίτερα ανησυχητικό, ότι το ΚΚΕ έβαλε στην επιχειρηματολογία του τον αλυτρωτισμό της άλλης πλευράς και το ότι αυτός ενισχύεται μετά τη συμφωνία».
Στο ερώτημα, εάν ανησυχεί μήπως ενδεχόμενη συνεργασία με την κεντροαριστερά αποδυναμώσει την ταυτότητα του κόμματός του, επισημαίνει, πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει δύσκολες συνεργασίες χωρίς να εγκαταλείπει αρχές και φυσιογνωμία».
Αναφέρει ειδικότερα ότι «η συνεργασία της ριζοσπαστικής Αριστεράς με την Κεντροαριστερά, αλλά και με τους Πράσινους συνιστά ένα πολιτικό εγχείρημα το οποίο είναι ουσιαστικό όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά και για την Ευρώπη, ιδιαίτερα στις μέρες μας που η ακροδεξιά απειλή αναβιώνει σε όλη την Ευρώπη».
Απαντώντας για το αν αλλοιώθηκε η φυσιογνωμία, εξαιτίας της εφαρμογής του τρίτου Μνημονίου, σημειώνει:
«Κάναμε βέβαια δύσκολες και δυσάρεστες επιλογές για να βγούμε από τα Μνημόνια.
Θεωρώ όμως ότι τις κάναμε χωρίς να χάσουμε την πυξίδα μας.
Έτσι σήμερα είμαστε σε θέση να υλοποιούμε το πρόγραμμά μας και αυτό μας κάνει όλες και όλους υπερήφανους».
Υπογραμμίζει πως οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι οι πιο κρίσιμες από όσες έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής, «γιατί σε αυτές θα παιχτεί το μέλλον τις Ευρώπης και το αν θα πάρει τον κακό δρόμο του εθνικισμού και του ρατσισμού ή αν θα ακολουθήσει μία προοδευτική πορεία».
Παρατηρεί ότι κίνδυνο δεν αποτελεί μόνο η Ακροδεξιά, αλλά και η μετατόπιση του ΕΛΚ προς τη ευρωσκεπτικιστική, ξενοφοβική και εθνικιστική Δεξιά «με την εμφανώς λανθασμένη εκτίμηση ότι μια τέτοια μετατόπιση θα εκτοπίσει την Ακροδεξιά».
Ερωτηθείς εάν αισθάνεται ότι έχει κάνει λάθη στα περίπου τριάμισι χρόνια υπουργίας του, απαντά:
«Προφανώς. Άλλωστε μόνο ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Πάπας διεκδικούν το αλάθητο, αν και απ' ό,τι διαβάζω, ο δεύτερος το ξανασκέφτεται.
Το πρόβλημα δεν είναι να κάνεις λάθος. Το πρόβλημα είναι να εμμένεις σε αυτό και να μην είσαι διατεθειμένος να το παραδεχτείς και να το διορθώσεις».
Σχόλια αναγνωστών