Να σημειωθεί ότι ο πήχης των αναγκών για το 2019 είχε τοποθετηθεί στα 11 δισ. ευρώ, ενώ το καθαρό ποσό των υποχρεώσεων για το 2020 είναι εξαιρετικά μικρό
Η συμφωνία για το ελληνικό χρέος στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018, η πρόωρη αποπληρωμή των ακριβών δανείων του ΔΝΤ και κυρίως τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα δίνουν τη δυνατότητα στην Ελλάδα να ανανεώσει για το 2024 το ραντεβού με τους επενδυτές στις διεθνείς αγορές.
Στην πράξη αυτό το σενάριο δεν θα ισχύσει ποτέ.
Παρά τα εξασφαλισμένα κεφάλαια των 33 δισ. ευρώ («μαξιλάρι» διαθεσίμων, ενδοκυβερνητικός δανεισμός μέσω repos), τα οποία επιτρέπουν στο ελληνικό Δημόσιο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αυτό στο οποίο θα δώσει έμφαση ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) είναι ο δανεισμός από τις χρηματαγορές να έχει μια περιοδικότητα.
Εξάλλου, αυτό το νόημα έχει η ομιλία του Χρήστου Σταϊκούρα σε εκπροσώπους μεγάλων επενδυτικών οίκων στη βρετανική πρωτεύουσα με αφορμή το road show του ελληνικού χρηματιστηρίου στις 18 και 19 Σεπτεμβρίου 2019 που συμμετέχουν 31 εταιρίες.
Στο Σίτι του Λονδίνου ο υπουργός θα αναπτύξει τις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής και ιδίως τον στόχο για επενδυτική βαθμίδα στην επόμενη διετία.
Με ένα τόσο μεγάλο αποθεματικό διαθεσίμων οι επιτελείς στο υπουργείο Οικονομικών έχουν κάθε λόγο να μη βιάζονται, από τη στιγμή μάλιστα που το φετινό πρόγραμμα δανεισμού έχει ήδη καλυφθεί με τις τρεις εκδόσεις που διενήργησε ο ΟΔΔΗΧ (5ετές, 10ετές, 7ετές) αντλώντας συνολικά το ποσό των 7,5 δισ. ευρώ.
Να σημειωθεί ότι ο πήχης των αναγκών για το 2019 είχε τοποθετηθεί στα 11 δισ. ευρώ, ενώ το καθαρό ποσό των υποχρεώσεων για το 2020 είναι εξαιρετικά μικρό.
Πιο συγκεκριμένα από τα 6,9 δισ. ευρώ που είναι το σύνολο του χρέους που ωριμάζει τον επόμενο χρόνο, η χώρα είναι υποχρεωμένη να δανειστεί από τις αγορές ή να χρησιμοποιήσει από το «μαξιλάρι» των διαθεσίμων (cash - buffer) μόλις 3 δισ. ευρώ.
Και αυτό γιατί τα 2 δισ. ευρώ από αυτό το χρέος είναι ανακυκλούμενος δανεισμός, δηλαδή μέσω εντόκων γραμματίων.
Επίσης 1,997 δισ. ευρώ είναι ακριβά δάνεια προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), για τα οποία έχει ξεκινήσει η διαδικασία της πρόωρης αποπληρωμής από την Αθήνα.
Σε επιστολές του προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και τον προκάτοχό του, EFSF, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας ζητεί να εγκριθεί το αίτημα για κατ’ εξαίρεση (waiver) πρόωρη εξόφληση του ακριβότερου τμήματος των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας προς το Ταμείο.
Πρόκειται συνολικά για 2,9 δισ. ευρώ, τα οποία λήγουν από τις 3 Δεκεμβρίου 2019 έως τις 18 Ιανουαρίου 2021 και βαρύνονται με υψηλό ετήσιο επιτόκιο 4,91%, την ώρα που η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου βρίσκεται κάτω από το 1,55%.
Από την εν λόγω διαφορά επιτοκίου προκύπτουν κέρδη 70 εκατ. ευρώ για το ελληνικό Δημόσιο.
Η αποπληρωμή θα γίνει με χρήματα που συγκέντρωσε η χώρα μας στο «μαξιλάρι» διαθεσίμων μέσω των φετινών εκδόσεων ομολόγων.
Συνεπώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες για το 2020 είναι μάλλον «πρωινός περίπατος» για την κυβέρνηση, ενώ το ίδιο είναι για το 2021 και το 2022 αφού τα δάνεια και τα ομόλογα που λήγουν ανέρχονται σε 4,938 δισ. ευρώ και 9,690 δισ. ευρώ.
Το 2023, οπότε η Ελλάδα θα έχει εξέλθει και από το μεταμνημονιακό πρόγραμμα ενισχυμένης εποπτείας, τα επίπεδα των υποχρεώσεων ανεβαίνουν στα 11,733 δισ. ευρώ για να υποχωρήσουν στα 9,434 δισ. ευρώ το 2024 και στα 9,247 δισ. ευρώ το 2025.
Είναι σαφές ότι τα κέρδη της συμφωνίας για το χρέος (10ετής επιμήκυνση των δανείων από 2ο Μνημόνιο, 10ετής περίοδος χάριτος, «μαξιλάρι» ασφαλείας) που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018 φαίνονται τώρα, στις ανάσες που κερδίζει η χώρα.
Οι αποπληρωμές είναι εξαιρετικά χαμηλές δίνοντας τη δυνατότητα στην Ελλάδα να δανειστεί από τις αγορές ανανεώνοντας δάνεια που λήγουν μετά το 2020 («ακούρευτα» ομόλογα που έχει η ΕΚΤ στο χαρτοφυλάκιό της κ.λπ.) με χαμηλότερα επιτόκια.
Έτος Χρεολύσια
2019 11 δισ. ευρώ
2020 6,901 δισ. ευρώ
2021 4,938 δισ. ευρώ
2022 9,690 δισ. ευρώ
2023 11,733 δισ. ευρώ
2024 9,434 δισ. ευρώ
2025 9, 247 δισ. ευρώ
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Στην πράξη αυτό το σενάριο δεν θα ισχύσει ποτέ.
Παρά τα εξασφαλισμένα κεφάλαια των 33 δισ. ευρώ («μαξιλάρι» διαθεσίμων, ενδοκυβερνητικός δανεισμός μέσω repos), τα οποία επιτρέπουν στο ελληνικό Δημόσιο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αυτό στο οποίο θα δώσει έμφαση ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) είναι ο δανεισμός από τις χρηματαγορές να έχει μια περιοδικότητα.
Εξάλλου, αυτό το νόημα έχει η ομιλία του Χρήστου Σταϊκούρα σε εκπροσώπους μεγάλων επενδυτικών οίκων στη βρετανική πρωτεύουσα με αφορμή το road show του ελληνικού χρηματιστηρίου στις 18 και 19 Σεπτεμβρίου 2019 που συμμετέχουν 31 εταιρίες.
Στο Σίτι του Λονδίνου ο υπουργός θα αναπτύξει τις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής και ιδίως τον στόχο για επενδυτική βαθμίδα στην επόμενη διετία.
Με ένα τόσο μεγάλο αποθεματικό διαθεσίμων οι επιτελείς στο υπουργείο Οικονομικών έχουν κάθε λόγο να μη βιάζονται, από τη στιγμή μάλιστα που το φετινό πρόγραμμα δανεισμού έχει ήδη καλυφθεί με τις τρεις εκδόσεις που διενήργησε ο ΟΔΔΗΧ (5ετές, 10ετές, 7ετές) αντλώντας συνολικά το ποσό των 7,5 δισ. ευρώ.
Να σημειωθεί ότι ο πήχης των αναγκών για το 2019 είχε τοποθετηθεί στα 11 δισ. ευρώ, ενώ το καθαρό ποσό των υποχρεώσεων για το 2020 είναι εξαιρετικά μικρό.
Πιο συγκεκριμένα από τα 6,9 δισ. ευρώ που είναι το σύνολο του χρέους που ωριμάζει τον επόμενο χρόνο, η χώρα είναι υποχρεωμένη να δανειστεί από τις αγορές ή να χρησιμοποιήσει από το «μαξιλάρι» των διαθεσίμων (cash - buffer) μόλις 3 δισ. ευρώ.
Και αυτό γιατί τα 2 δισ. ευρώ από αυτό το χρέος είναι ανακυκλούμενος δανεισμός, δηλαδή μέσω εντόκων γραμματίων.
Επίσης 1,997 δισ. ευρώ είναι ακριβά δάνεια προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), για τα οποία έχει ξεκινήσει η διαδικασία της πρόωρης αποπληρωμής από την Αθήνα.
Σε επιστολές του προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και τον προκάτοχό του, EFSF, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας ζητεί να εγκριθεί το αίτημα για κατ’ εξαίρεση (waiver) πρόωρη εξόφληση του ακριβότερου τμήματος των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας προς το Ταμείο.
Πρόκειται συνολικά για 2,9 δισ. ευρώ, τα οποία λήγουν από τις 3 Δεκεμβρίου 2019 έως τις 18 Ιανουαρίου 2021 και βαρύνονται με υψηλό ετήσιο επιτόκιο 4,91%, την ώρα που η απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου βρίσκεται κάτω από το 1,55%.
Από την εν λόγω διαφορά επιτοκίου προκύπτουν κέρδη 70 εκατ. ευρώ για το ελληνικό Δημόσιο.
Η αποπληρωμή θα γίνει με χρήματα που συγκέντρωσε η χώρα μας στο «μαξιλάρι» διαθεσίμων μέσω των φετινών εκδόσεων ομολόγων.
Συνεπώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες για το 2020 είναι μάλλον «πρωινός περίπατος» για την κυβέρνηση, ενώ το ίδιο είναι για το 2021 και το 2022 αφού τα δάνεια και τα ομόλογα που λήγουν ανέρχονται σε 4,938 δισ. ευρώ και 9,690 δισ. ευρώ.
Το 2023, οπότε η Ελλάδα θα έχει εξέλθει και από το μεταμνημονιακό πρόγραμμα ενισχυμένης εποπτείας, τα επίπεδα των υποχρεώσεων ανεβαίνουν στα 11,733 δισ. ευρώ για να υποχωρήσουν στα 9,434 δισ. ευρώ το 2024 και στα 9,247 δισ. ευρώ το 2025.
Είναι σαφές ότι τα κέρδη της συμφωνίας για το χρέος (10ετής επιμήκυνση των δανείων από 2ο Μνημόνιο, 10ετής περίοδος χάριτος, «μαξιλάρι» ασφαλείας) που πέτυχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου 2018 φαίνονται τώρα, στις ανάσες που κερδίζει η χώρα.
Οι αποπληρωμές είναι εξαιρετικά χαμηλές δίνοντας τη δυνατότητα στην Ελλάδα να δανειστεί από τις αγορές ανανεώνοντας δάνεια που λήγουν μετά το 2020 («ακούρευτα» ομόλογα που έχει η ΕΚΤ στο χαρτοφυλάκιό της κ.λπ.) με χαμηλότερα επιτόκια.
Έτος Χρεολύσια
2019 11 δισ. ευρώ
2020 6,901 δισ. ευρώ
2021 4,938 δισ. ευρώ
2022 9,690 δισ. ευρώ
2023 11,733 δισ. ευρώ
2024 9,434 δισ. ευρώ
2025 9, 247 δισ. ευρώ
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών