Την ίδια στιγμή οι επιτελείς στο υπουργείο Οικονομικών κινούνται στη λογική ότι οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπισης της κρίσης πρέπει να καλυφθούν με όσο το δυνατόν λιγότερα νέα δανεικά
Είκοσι μέρες έχει στην διάθεση της η κυβέρνηση μέχρι την 1η Ιουνίου, όπου θα ανοίξει η πιστωτική γραμμή των 240 δισ. ευρώ από τον ESM και θα είναι διαθέσιμη για τα κράτη μέλη, για να επανεξετάσει το ενδεχόμενο λήψης ενός άτοκου δανείου 4 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό.
Όλα θα εξαρτηθούν από την υγειονομική κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, από την πορεία της οικονομίας το επόμενο διάστημα μετά το σταδιακό άνοιγμα των επιχειρήσεων, και φυσικά από πόσο «φουσκωμένος» θα είναι ο δημοσιονομικός λογαριασμός των μέτρων για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων από τον κορωνοιό.
Πάντως στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κοντεύουν να… τρελαθούν με τα αιτήματα για μειώσεις φόρων, τελών και εισφορών αλλά και για νέα επιδόματα που φτάνουν σωρηδόν από φορείς της αγοράς που έχουν καταρρεύσει από την πανδημία.
Τουλάχιστον 40 με 50 προτάσεις βρίσκονται πάνω στο γραφείο του υφυπουργού Οικονομικών, Θεόδωρου Σκυλακάκη.
Το δημοσιονομικό κόστος των προτάσεων είναι τόσο αυξημένο που είναι πρακτικά αδύνατο να καλυφθεί από τον προϋπολογισμό και μάλιστα σε μια στιγμή που και ο ίδιος βρίσκεται με ανοιχτές τρύπες από τη μεγάλη υστέρηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κρίσης και της αναστολής των πληρωμών.
Οι εισπράξεις τον Απρίλιο έπιασαν πάτο σημειώνοντας βουτιά κοντά στο 30% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, εκπέμποντας σήμα κινδύνου για τα ταμειακά διαθέσιμα, ότι έχουν αρχίσει σταδιακά να υποχωρούν και από τον Ιούνιο μπαίνουν σε φάση δραστικής συρρίκνωσης.
Την ίδια στιγμή οι επιτελείς στο υπουργείο Οικονομικών κινούνται στη λογική ότι οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπισης της κρίσης πρέπει να καλυφθούν με όσο το δυνατόν λιγότερα νέα δανεικά, και με όσο το δυνατόν μικρότερη χρήση του «μαξιλαριού» των ταμειακών διαθεσίμων του Δημοσίου.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο «στοίχημα» διότι ήδη η συνολική αξία των μέτρων, όπως αυτά έχουν αποτυπωθεί στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, ανέρχεται σε 17,35 δισ. ευρώ ή στο 10% του ΑΕΠ και το συνολικό ταμειακό τους κόστος σε 11,5 δισ. ευρώ (6,5% του ΑΕΠ) σε επίπεδο έτους, και 12,35 δισ. ευρώ για τους μήνες έως τον Ιούνιο εάν ληφθεί υπόψη ότι επιστροφές φορολογικών και ασφαλιστικών αναστολών θα πραγματοποιηθούν από τον Αύγουστο και έπειτα.
Συνεπώς η γραμμή του ESM είναι για την κυβέρνηση μία λύση ανεξάρτητα εάν για την ώρα την αποφεύγει φοβούμενη ότι εάν βγει πρώτη να δηλώσει συμμετοχή στο πρόγραμμα της πανδημίας θα δώσει ένα λάθος μήνυμα στις αγορές που θα την θεωρήσουν ως την πλέον οικονομικά αδύναμη χώρα της ευρωζώνης.
Αυτή η κίνηση θα έχει επιπτώσεις στο κόστος δανεισμού αφού οι αποδόσεις στα ελληνικά ομόλογα θα κινηθούν ανοδικά και μάλιστα τη στιγμή που στον ΟΔΔΗΧ κάνουν σχέδια για νέα έξοδο στις αγορές.
Επομένως για την Ελλάδα θα ήταν προτιμότερο να προηγηθεί κάποια άλλη χώρα, όπως η Ιταλία, πριν φθάσει η ίδια να υποβάλει αίτηση χρηματοδότησης, ώστε να γίνει ξεκάθαρο ποιες δαπάνες χρηματοδοτούνται.
«Παγίδες» πίσω από τον γενικό ορισμό των αποδεκτών προς χρηματοδότηση δαπανών (άμεσες και έμμεσες υγειονομικές δαπάνες) που έδωσε το Eurogroup σίγουρα μπορεί να κρύβονται, και μέχρι να αποσαφηνιστούν οι «γκρίζες ζώνες» από την Κομισιόν στο υπουργείο Οικονομικών θα προχωρήσουν σε μία αναλυτική καταγραφή με τα «θετικά» και τα «αρνητικά» σημεία αυτού του σεναρίου…
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Όλα θα εξαρτηθούν από την υγειονομική κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, από την πορεία της οικονομίας το επόμενο διάστημα μετά το σταδιακό άνοιγμα των επιχειρήσεων, και φυσικά από πόσο «φουσκωμένος» θα είναι ο δημοσιονομικός λογαριασμός των μέτρων για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων από τον κορωνοιό.
Πάντως στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κοντεύουν να… τρελαθούν με τα αιτήματα για μειώσεις φόρων, τελών και εισφορών αλλά και για νέα επιδόματα που φτάνουν σωρηδόν από φορείς της αγοράς που έχουν καταρρεύσει από την πανδημία.
Τουλάχιστον 40 με 50 προτάσεις βρίσκονται πάνω στο γραφείο του υφυπουργού Οικονομικών, Θεόδωρου Σκυλακάκη.
Το δημοσιονομικό κόστος των προτάσεων είναι τόσο αυξημένο που είναι πρακτικά αδύνατο να καλυφθεί από τον προϋπολογισμό και μάλιστα σε μια στιγμή που και ο ίδιος βρίσκεται με ανοιχτές τρύπες από τη μεγάλη υστέρηση των φορολογικών εσόδων λόγω της κρίσης και της αναστολής των πληρωμών.
Οι εισπράξεις τον Απρίλιο έπιασαν πάτο σημειώνοντας βουτιά κοντά στο 30% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, εκπέμποντας σήμα κινδύνου για τα ταμειακά διαθέσιμα, ότι έχουν αρχίσει σταδιακά να υποχωρούν και από τον Ιούνιο μπαίνουν σε φάση δραστικής συρρίκνωσης.
Την ίδια στιγμή οι επιτελείς στο υπουργείο Οικονομικών κινούνται στη λογική ότι οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπισης της κρίσης πρέπει να καλυφθούν με όσο το δυνατόν λιγότερα νέα δανεικά, και με όσο το δυνατόν μικρότερη χρήση του «μαξιλαριού» των ταμειακών διαθεσίμων του Δημοσίου.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο «στοίχημα» διότι ήδη η συνολική αξία των μέτρων, όπως αυτά έχουν αποτυπωθεί στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, ανέρχεται σε 17,35 δισ. ευρώ ή στο 10% του ΑΕΠ και το συνολικό ταμειακό τους κόστος σε 11,5 δισ. ευρώ (6,5% του ΑΕΠ) σε επίπεδο έτους, και 12,35 δισ. ευρώ για τους μήνες έως τον Ιούνιο εάν ληφθεί υπόψη ότι επιστροφές φορολογικών και ασφαλιστικών αναστολών θα πραγματοποιηθούν από τον Αύγουστο και έπειτα.
Συνεπώς η γραμμή του ESM είναι για την κυβέρνηση μία λύση ανεξάρτητα εάν για την ώρα την αποφεύγει φοβούμενη ότι εάν βγει πρώτη να δηλώσει συμμετοχή στο πρόγραμμα της πανδημίας θα δώσει ένα λάθος μήνυμα στις αγορές που θα την θεωρήσουν ως την πλέον οικονομικά αδύναμη χώρα της ευρωζώνης.
Αυτή η κίνηση θα έχει επιπτώσεις στο κόστος δανεισμού αφού οι αποδόσεις στα ελληνικά ομόλογα θα κινηθούν ανοδικά και μάλιστα τη στιγμή που στον ΟΔΔΗΧ κάνουν σχέδια για νέα έξοδο στις αγορές.
Επομένως για την Ελλάδα θα ήταν προτιμότερο να προηγηθεί κάποια άλλη χώρα, όπως η Ιταλία, πριν φθάσει η ίδια να υποβάλει αίτηση χρηματοδότησης, ώστε να γίνει ξεκάθαρο ποιες δαπάνες χρηματοδοτούνται.
«Παγίδες» πίσω από τον γενικό ορισμό των αποδεκτών προς χρηματοδότηση δαπανών (άμεσες και έμμεσες υγειονομικές δαπάνες) που έδωσε το Eurogroup σίγουρα μπορεί να κρύβονται, και μέχρι να αποσαφηνιστούν οι «γκρίζες ζώνες» από την Κομισιόν στο υπουργείο Οικονομικών θα προχωρήσουν σε μία αναλυτική καταγραφή με τα «θετικά» και τα «αρνητικά» σημεία αυτού του σεναρίου…
Μάριος Χριστοδούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών