Τα αγκάθια είναι πολλά και όσο πιο πολλά είναι τα εμπόδια τόσο περισσότερα είναι τα στρατόπεδα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Ταμείο Ανάκαμψης
(upd) Με τον κορωνοιό να σαρώνει την παγκόσμια οικονομία ξεκινά σήμερα στις Βρυξέλλες μία από τις πιο κρίσιμες Συνόδους Κορυφής των τελευταίων ετών με βασικό ζητούμενο την επίτευξη συμφωνίας για το «μπαζούκας» των 750 δισ. ευρώ (500 δισ. ευρώ επιχορηγήσεις και 250 δισ. ευρώ σε δάνεια) που έχει προτείνει η Κομισιόν για την αναχαίτιση των κραδασμών της πανδημικής κρίσης.
Οι πιθανότητες για σύγκλιση είναι εξαιρετικά μικρές, αφού οι ηγέτες των 27 χωρών μελών εκτός από το μέγεθος των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης, καλούνται παράλληλα να γεφυρώσουν τις μεταξύ τους διαφορές για την αναλογία μεταξύ επιδοτήσεων και δανείων, τα πρόσωπα διοίκησης του Ταμείου και φυσικά τους όρους (οικονομικές μεταρρυθμίσεις) που θα συνοδεύουν τις παροχές στήριξης από την Κομισιόν.
Τα αγκάθια είναι πολλά και όσο πιο πολλά είναι τα εμπόδια τόσο περισσότερα είναι τα στρατόπεδα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπάρχουν οι χώρες του Βορρά που αντιτίθενται στον συλλογικό δανεισμό, εκτός και αν τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης συνδεθούν με ένα είδος «εποπτείας» προς τις χώρες που θα τα λάβουν.
Τούτο όμως μπορεί να σημαίνει εκταμίευση των χρημάτων σε δόσεις και εφόσον εκπληρώνονται συγκεκριμένα ορόσημα μεταρρυθμίσεων, πράγμα που παραπέμπει σε μνημόνια. Απέναντι τους βρίσκονται οι χώρες του Νότου οι οποίες επλήγησαν περισσότερο από την υγειονομική κρίση, καίγονται για κεφάλαια και βλέπουν την Ευρώπη να τους εξωθεί στην λιτότητα.
Η Ελλάδα από την πλευρά της κρατά χαμηλούς τόνους σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για το Ταμείο αφού τα μέτωπα που έχει μπροστά της είναι πολλά και στην φάση στην οποία βρίσκεται το μόνο το οποίο δεν θα ήθελε είναι να δημιουργήσει δυσαρέσκειες με τους ευρωπαίους εταίρους.
Το μόνο στο οποίο δίνει σημασία είναι στην έγκαιρη εκταμίευση των χρημάτων των 32 δις. ευρώ που της αναλογούν (22,5 δισ. ευρώ αφορούν επιχορηγήσεις και τα υπόλοιπα 9,5 δισ. ευρώ δάνεια) για να μπορέσει να εκτρέψει την βαθειά ύφεση στην οποία οδηγείται φέτος η ελληνική οικονομία.
Όμως υπάρχει πολύ δρόμος ακόμη μέχρι τα λεφτά αυτά να έρθουν στην Ελλάδα...
Σε σχέση με το Ταμείο και τα σημεία τα οποία στέκονται εμπόδιο για συμφωνία αυτά είναι:
1) Το μέγεθος του Ταμείου: αν δηλαδή θα έχει στον «κουμπαρά» του τα 750 δισ ευρώ που προβλέπει η πρόταση της Κομισιόν.
2) Η αναλογία επιχορηγήσεων – δανείων:
Στο σημείο αυτό κράτη μέλη όπως η Σουηδία, Ολλανδία, Δανία, Αυστρία αλλά και κράτη «δορυφόροι» των βόρειων χωρών στην Αν. Ευρώπη επιμένουν στην παροχή περισσότερων δανείων κι όχι επιδοτήσεων που μάλιστα θα δοθούν πριν τις όποιες επιχορηγήσεις, ώστε να μην αφεθούν τα κράτη μέλη σε «ράθυμες» πολιτικές διαχείρισης.
3) Ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων:
Οι πιο «προχωρημένοι» και δη οι χώρες του Νότου ζητούν να αρχίσουν οι πληρωμές των δανείων μετά το 2028, και σε όσο γίνεται μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Ωστόσο η Γερμανία σε μια προσπάθεια να ισορροπήσει την κατάσταση έχει ρίξει στο τραπέζι την ιδέα για εξόφληση των δανείων εντός της περιόδου 2021- 2027, κάτι που όμως οδηγεί χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία μαθηματικά στη χρεοκοπία λόγω της ήδη μεγάλης επιβάρυνσης που έχουν.
Επίσης τις οδηγεί μαθηματικά σε νέα μνημόνια για τη διασφάλιση πόρων για αποπληρωμές δόσεων.
4)Οι πόροι από όπου θα προέλθουν οι χρηματοδοτήσεις των κρατών μελών:
Στο τραπέζι είναι ήδη κάποιοι «πράσινοι φόροι» ή κάποιοι «ψηφιακοί» φόροι, όπως και η έκδοση ομολόγων από την Κομισιόν με εγγύηση τον κοινοτικό προϋπολογισμό.
5) Ο τρόπος κατανομής των ποσών που τελικά θα συμφωνηθούν:
Αν θα ληφθεί υπόψη το κριτήριο της ανεργίας, η μείωση του ΑΕΠ, η επίδραση της πανδημίας στην υγεία του πληθυσμού, κ.ά.
6)Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει συνοδεύουν τις εκταμιεύσεις:
Αν θα περάσει η πρόταση των σκληρών της Ευρώπης για εκταμίευση των χρημάτων με ένα είδος εποπτείας από την Κομισιόν
7) Οι πολλαπλές ταχύτητες στις «ωριμότητες» έργων και δυνατότητες απορροφήσεων πόρων από τις επιδοτήσεις:
Είναι προφανές ότι χώρες, όπως η Ελλάδα, στα πεδία αυτά έχουν μεγάλη υστέρηση.
Μ. Χ.
www.bankingnews.gr
Οι πιθανότητες για σύγκλιση είναι εξαιρετικά μικρές, αφού οι ηγέτες των 27 χωρών μελών εκτός από το μέγεθος των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης, καλούνται παράλληλα να γεφυρώσουν τις μεταξύ τους διαφορές για την αναλογία μεταξύ επιδοτήσεων και δανείων, τα πρόσωπα διοίκησης του Ταμείου και φυσικά τους όρους (οικονομικές μεταρρυθμίσεις) που θα συνοδεύουν τις παροχές στήριξης από την Κομισιόν.
Τα αγκάθια είναι πολλά και όσο πιο πολλά είναι τα εμπόδια τόσο περισσότερα είναι τα στρατόπεδα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπάρχουν οι χώρες του Βορρά που αντιτίθενται στον συλλογικό δανεισμό, εκτός και αν τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης συνδεθούν με ένα είδος «εποπτείας» προς τις χώρες που θα τα λάβουν.
Τούτο όμως μπορεί να σημαίνει εκταμίευση των χρημάτων σε δόσεις και εφόσον εκπληρώνονται συγκεκριμένα ορόσημα μεταρρυθμίσεων, πράγμα που παραπέμπει σε μνημόνια. Απέναντι τους βρίσκονται οι χώρες του Νότου οι οποίες επλήγησαν περισσότερο από την υγειονομική κρίση, καίγονται για κεφάλαια και βλέπουν την Ευρώπη να τους εξωθεί στην λιτότητα.
Η Ελλάδα από την πλευρά της κρατά χαμηλούς τόνους σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για το Ταμείο αφού τα μέτωπα που έχει μπροστά της είναι πολλά και στην φάση στην οποία βρίσκεται το μόνο το οποίο δεν θα ήθελε είναι να δημιουργήσει δυσαρέσκειες με τους ευρωπαίους εταίρους.
Το μόνο στο οποίο δίνει σημασία είναι στην έγκαιρη εκταμίευση των χρημάτων των 32 δις. ευρώ που της αναλογούν (22,5 δισ. ευρώ αφορούν επιχορηγήσεις και τα υπόλοιπα 9,5 δισ. ευρώ δάνεια) για να μπορέσει να εκτρέψει την βαθειά ύφεση στην οποία οδηγείται φέτος η ελληνική οικονομία.
Όμως υπάρχει πολύ δρόμος ακόμη μέχρι τα λεφτά αυτά να έρθουν στην Ελλάδα...
Σε σχέση με το Ταμείο και τα σημεία τα οποία στέκονται εμπόδιο για συμφωνία αυτά είναι:
1) Το μέγεθος του Ταμείου: αν δηλαδή θα έχει στον «κουμπαρά» του τα 750 δισ ευρώ που προβλέπει η πρόταση της Κομισιόν.
2) Η αναλογία επιχορηγήσεων – δανείων:
Στο σημείο αυτό κράτη μέλη όπως η Σουηδία, Ολλανδία, Δανία, Αυστρία αλλά και κράτη «δορυφόροι» των βόρειων χωρών στην Αν. Ευρώπη επιμένουν στην παροχή περισσότερων δανείων κι όχι επιδοτήσεων που μάλιστα θα δοθούν πριν τις όποιες επιχορηγήσεις, ώστε να μην αφεθούν τα κράτη μέλη σε «ράθυμες» πολιτικές διαχείρισης.
3) Ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων:
Οι πιο «προχωρημένοι» και δη οι χώρες του Νότου ζητούν να αρχίσουν οι πληρωμές των δανείων μετά το 2028, και σε όσο γίνεται μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Ωστόσο η Γερμανία σε μια προσπάθεια να ισορροπήσει την κατάσταση έχει ρίξει στο τραπέζι την ιδέα για εξόφληση των δανείων εντός της περιόδου 2021- 2027, κάτι που όμως οδηγεί χώρες όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία μαθηματικά στη χρεοκοπία λόγω της ήδη μεγάλης επιβάρυνσης που έχουν.
Επίσης τις οδηγεί μαθηματικά σε νέα μνημόνια για τη διασφάλιση πόρων για αποπληρωμές δόσεων.
4)Οι πόροι από όπου θα προέλθουν οι χρηματοδοτήσεις των κρατών μελών:
Στο τραπέζι είναι ήδη κάποιοι «πράσινοι φόροι» ή κάποιοι «ψηφιακοί» φόροι, όπως και η έκδοση ομολόγων από την Κομισιόν με εγγύηση τον κοινοτικό προϋπολογισμό.
5) Ο τρόπος κατανομής των ποσών που τελικά θα συμφωνηθούν:
Αν θα ληφθεί υπόψη το κριτήριο της ανεργίας, η μείωση του ΑΕΠ, η επίδραση της πανδημίας στην υγεία του πληθυσμού, κ.ά.
6)Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει συνοδεύουν τις εκταμιεύσεις:
Αν θα περάσει η πρόταση των σκληρών της Ευρώπης για εκταμίευση των χρημάτων με ένα είδος εποπτείας από την Κομισιόν
7) Οι πολλαπλές ταχύτητες στις «ωριμότητες» έργων και δυνατότητες απορροφήσεων πόρων από τις επιδοτήσεις:
Είναι προφανές ότι χώρες, όπως η Ελλάδα, στα πεδία αυτά έχουν μεγάλη υστέρηση.
Μ. Χ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών