Τελευταία Νέα
Οικονομία

ΕΕ: Στη 2η... χειρότερη θέση η Ελλάδα, με βάση τις δαπάνες υγείας - Ο ρόλος των 8.000 εθελοντών στη μάχη κατά του κορωνοϊού και οι 305 νέες ΜΕΘ

tags :
ΕΕ: Στη 2η... χειρότερη θέση η Ελλάδα, με βάση τις δαπάνες υγείας - Ο ρόλος των 8.000 εθελοντών στη μάχη κατά του κορωνοϊού και οι 305 νέες ΜΕΘ
Από τις 23 Μαρτίου 8.000 εθελοντές έχουν δηλώσει συμμετοχή μέσω ψηφιακής πλατφόρμας ότι βρίσκονται στη διάθεση των αρχών για την αντιμετώπιση της πανδημίας
Στις τελευταίες θέσεις κάθε μορφής μέτρων κοινωνικής στήριξης απέναντι στην πανδημία, βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι οι επιπλέον κατά κεφαλήν δαπάνες να είναι πολύ χαμηλές, σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Image

Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία, από τις 4 Μαρτίου 2020, εγκρίθηκαν 4.200 νέες θέσεις εργασίας προσωπικού υγείας (ιατρικού, νοσηλευτικού και γραμματειακού), ενώ η τοποθέτηση 2.000 έχει ολοκληρωθεί.
Το επίσης ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι από τις 23 Μαρτίου 8.000 εθελοντές (ιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, φοιτητές και συνταξιούχοι) έχουν δηλώσει συμμετοχή μέσω ψηφιακής πλατφόρμας ότι βρίσκονται στη διάθεση των αρχών για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Image
Επίσης, ο συνολικός αριθμός κλινών ΜΕΘ αυξήθηκε κατά 305 (από τις 31 Μαρτίου).
Αυτό περιελάμβανε 85 νέα κρεβάτια ICU σε δημόσια νοσοκομεία, την παροχή 30 κρεβατιών ICU από στρατιωτικά νοσοκομεία και 137 κρεβάτια ICU από ιδιωτικές κλινικές.
Σε επιλεγμένα γενικά νοσοκομεία της περιφέρειας, μονάδες ICU αφιερώθηκαν επίσης σε COVID ‑ 19 ασθενείς.
Image

Τι αναφέρει η Κομισιόν για την πανδημία στην Ευρώπη

Η επιδημία COVID ‑ 19 εξαπλώθηκε το 2020 και έγινε η πιο σοβαρή πανδημία τα τελευταία εκατό χρόνια.
Η κρίση στη δημόσια υγεία οδήγησε σε μια μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία θα έχει σοβαρές συνέπειες στην ατομική και κοινωνική ευημερία τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.
O COVID ‑ 19 έχει εκθέσει τις ευπάθειες του συστήματος υγείας που υπήρχαν πριν από την εμφάνιση του.
Παρά το γεγονός ότι οι δαπάνες για την υγεία αποτελούν επένδυση και όχι κόστος, οι πολιτικές προσεγγίσεις δεν είχαν αλλάξει σημαντικά πριν από την κρίση.
Οι δαπάνες για την υγεία πηγαίνουν συντριπτικά στη θεραπευτική περίθαλψη και όχι στην πρόληψη.
Ο συγκλονιστικός αντίκτυπος του COVID ‑ 19 στην κοινωνία και την οικονομία μας έφερε απότομα τη δημόσια υγεία στην κορυφή της ατζέντας πολιτικής.
Η θνησιμότητα έχει μια ξεκάθαρη κοινωνική κλίση, η οποία θυμίζει τη σημασία των κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων για την υγεία.
Η πανδημία COVID ‑ 19 υπογράμμισε την ανάγκη να θεωρηθεί η ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας ως εξίσου σημαντική διάσταση της απόδοσης του συστήματος υγείας παράλληλα με την προσβασιμότητα, την ποιότητα της φροντίδας και την αποτελεσματικότητα.

Η ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας στο COVID ‑ 19

Μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου 2020, πάνω από 7 εκατομμύρια άνθρωποι μολύνθηκαν και 220.000 είχαν πεθάνει από COVID ‑ 19 σε χώρες της ΕΕ, την Ισλανδία, τη Νορβηγία, την Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, ο ιός επηρέασε ιδιαίτερα ορισμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ιδίως το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και τη Σουηδία.
Ωστόσο, από τον Αύγουστο του 2020, ο ιός άρχισε επίσης να εξαπλώνεται ευρύτερα σε όλη την Ευρώπη.
Μερικές χώρες κατάφεραν να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις στην υγεία και τις οικονομικές επιπτώσεις του COVID ‑ 19.
Η παροχή συνολικής αξιολόγησης των απαντήσεων ανά χώρα στο COVID ‑ 19 είναι δύσκολη αυτή τη στιγμή, δεδομένου ότι η πανδημία εξακολουθεί να είναι πολύ ενεργή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι ευρωπαϊκές χώρες αγωνίστηκαν σε διάφορους βαθμούς για να ανταποκριθούν στο πρώτο κύμα της πανδημίας την άνοιξη του 2020 και στο δεύτερο κύμα το φθινόπωρο του 2020.
Πολλές χώρες αγωνίστηκαν κατά τους αρχικούς μήνες της κρίσης για να αυξήσουν τη διαθεσιμότητα μασκών και άλλου εξοπλισμού ατομικής προστασίας.
Οι περισσότερες χώρες προσπάθησαν επίσης να αυξήσουν την ικανότητα για τεστ, γεγονός που περιόρισε την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών παρακολούθησης και εντοπισμού.
Αυτό τους άφησε λίγες επιλογές για να περιορίσουν την εξάπλωση του ιού κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος, απαιτώντας πιο αυστηρά μέτρα περιορισμού.
Η Νορβηγία και η Εσθονία μπόρεσαν να συγκρατήσουν καλύτερα την εξάπλωση του ιού και να μετριάσουν τις οικονομικές συνέπειες, εν μέρει λόγω γεωγραφικών παραγόντων (χαμηλότερη πυκνότητα πληθυσμού) αλλά και λόγω της έγκαιρης εφαρμογής στοχοθετημένων μέτρων περιορισμού και της ισχυρής εμπιστοσύνης και συμμόρφωσης από τους πληθυσμούς.

Οι ηλικιωμένοι έχουν πληγεί δυσανάλογα, με τους κατοίκους σε εγκαταστάσεις μακροχρόνιας περίθαλψης να κινδυνεύουν ιδιαίτερα

Ο ιός έπληξε δυσανάλογα τους ηλικιωμένους και τα άτομα με υποκείμενες καταστάσεις υγείας.
Σε όλες σχεδόν τις χώρες, τουλάχιστον το 90% των θανάτων COVID ‑ 19 ήταν μεταξύ ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω.
Σε πολλές χώρες, περίπου οι μισοί ή περισσότεροι από τους θανάτους COVID ‑ 19 ήταν μεταξύ κατοίκων σε εγκαταστάσεις μακροχρόνιας περίθαλψης (LTC).
Η αρχική απάντηση σε πολλές χώρες επικεντρώθηκε στην προστασία ασθενών και εργαζομένων σε νοσοκομεία.
Μόνο αργότερα ελήφθησαν παρόμοια μέτρα για την προστασία των κατοίκων και των εργαζομένων σε εγκαταστάσεις LTC.
Σε πολλές χώρες, υπήρχε τουλάχιστον καθυστέρηση δύο μηνών μεταξύ των πρώτων αναφερθέντων περιπτώσεων COVID ‑ 19 και της έκδοσης κατευθυντήριων γραμμών για την πρόληψη λοιμώξεων σε ιδρύματα LTC.
Σε ένα τέταρτο των χωρών για τις οποίες είναι διαθέσιμες πληροφορίες, χρειάστηκαν δύο εβδομάδες περισσότερο για τον περιορισμό των επισκέψεων σε γηροκομεία από τους περιορισμούς που επιβάλλονται στους δημόσιους χώρους.
Το πρώτο κύμα της πανδημίας υπογράμμισε τη ζωτική σημασία της προστασίας των ηλικιωμένων και άλλων ευάλωτων πληθυσμών από το COVID to 19 για τη μείωση των νοσηλείας και των θανάτων.

Η πανδημία COVID-19 υπογράμμισε τις ελλείψεις των εργαζομένων στον τομέα της υγείας σε πολλές χώρες και την ανάγκη για μηχανισμούς ταχείας κινητοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού σε περιόδους κρίσης

Αν και ο αριθμός των γιατρών και των νοσηλευτών έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ, εξακολουθούν να υπάρχουν ελλείψεις σε πολλές χώρες.
Αυτές οι ελλείψεις υποβλήθηκαν σε έντονη πίεση κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID ‑ 19, όταν οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας δυσκολεύτηκαν πολύ.
Πολλές χώρες προσπάθησαν να κινητοποιήσουν επιπλέον προσωπικό γρήγορα, ανακαλώντας συχνά ανενεργούς και συνταξιούχους επαγγελματίες υγείας και κινητοποιώντας φοιτητές σε ιατρικά, νοσηλευτικά και άλλα προγράμματα εκπαίδευσης στην υγεία που πλησιάζουν στο τέλος των σπουδών τους.
Ορισμένες χώρες μπόρεσαν επίσης να αναδιατάξουν μέρος του προσωπικού από τις λιγότερο πληγείσες περιοχές σε εκείνες που είχαν πληγεί περισσότερο.
Αυτή η κρίση επισημαίνει επίσης τις ανάγκες δημιουργίας πρόσθετης χωρητικότητας που μπορούν να κινητοποιηθούν γρήγορα.

Οι χρόνοι αναμονής για χειρουργικές επεμβάσεις είναι πιθανό να αυξηθούν περαιτέρω μετά την πανδημία COVID-19

Οι μακροχρόνιοι χρόνοι αναμονής για υπηρεσίες υγείας όπως η επιλεκτική χειρουργική επέμβαση ήταν ένα μακροχρόνιο ζήτημα σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Ακόμα και πριν από την πανδημία COVID ‑ 19, οι χρόνοι αναμονής αυξήθηκαν σε πολλές χώρες, καθώς η ζήτηση για χειρουργική επέμβαση αυξήθηκε ταχύτερα από την προσφορά.
Αυτοί οι χρόνοι αναμονής είναι πιθανό να αυξηθούν βραχυπρόθεσμα σε αρκετές χώρες καθώς πολλές εκλεκτικές χειρουργικές επεμβάσεις αναβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Χώρες όπως η Δανία και η Ουγγαρία που κατάφεραν να επιτύχουν μόνιμες μειώσεις του χρόνου αναμονής για πολλές υπηρεσίες υγείας συνδυάζουν συνήθως ορισμένες παρεμβάσεις από πλευράς προσφοράς και ζήτησης, καθώς και τακτική παρακολούθηση της προόδου.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης