Σταματήστε την σπατάλη.
Η συνταγή δίνω χρήμα για να πληρώνονται όσοι δεν εργάζονται είναι λάθος.
Η συνταγή με τις επιστρεπτέες προκαταβολές και άλλα μέτρα κρατικών δαπανών είναι λάθος.
Η συνταγή του συνεχούς δανεισμού εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος στο 224% του ΑΕΠ μαζί με τα repos είναι λάθος.
Η συνταγή της επιδότησης μιας αντιπαραγωγικής οικονομίας και αντιπαραγωγικών και βολεμένων πολιτών δεν δημιουργεί προστιθέμενη αξία.
Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα προσέγγιση τόσο η Unicredit όσο και η Bank of New York Mellon σκιαγραφούν το μέλλον της Ελλάδος.
Από την 8ετή λιτότητα στις αλόγιστες κρατικές δαπάνες
Επί 8 χρόνια η Ελλάδα βίωσε μια άνευ προηγουμένου λιτότητα μέσω των μνημονιακών επιλογών.
Αν και κάποιες μεταρρυθμίσεις είχαν θετικό πρόσημο, η μεσαία αστική τάξη δέχθηκε ισχυρό πλήγμα και με εξαίρεση λίγες κατηγορίες πολιτών, η πλειοψηφία υπέστη μείωση εισοδημάτων ή επιχειρηματικών κερδών.
Από την 8ετή περίοδο λιτότητας, περάσαμε στην αλόγιστη κρατική δαπάνη για την οποία κανείς έως σήμερα δεν έχει αναφέρει πως θα αντιμετωπίσουμε όταν σταματήσουν τα μέτρα απληστίας και προκλητικής σπατάλης.
Με βάση την Bank of New York Mellon και την Unicredit η Ελλάδα αποτελεί μια ειδική περίπτωση γιατί εισήλθε στην κρίση της πανδημίας τελείως απροετοίμαστη όχι με επιδημιολογικούς όρους αλλά οικονομικούς.
Η Ελλάδα μη έχοντας τα απαραίτητα κεφάλαια δανείζεται δημιουργώντας το εξής σκηνικό
- Το δημοσιονομικό έλλειμμα στην πράξη φθάνει τα 27 δισεκ. και όχι 23 δισεκ.
- Το δημόσιο χρέος φθάνει στα 340 δισεκ. ή 370 δισεκ. μαζί με τα repos δηλαδή σχέση χρέους προς ΑΕΠ 206% έως 224%
Η εικόνα της ελληνικής οικονομίας έχει επιδεινωθεί οριζόντια.
Θα απαιτηθεί τουλάχιστον μια 4ετή περίοδος λιτότητας και παρά τα κεφάλαια από το Ταμείο Ανάκαμψης και των ευρωπαϊκό προϋπολογισμό για να συμμαζευτεί αυτή η σαθρή κατάσταση.
Κανείς όμως μέχρι τώρα δεν έχει τολμήσει να μιλήσει για το πώς θα αντιμετωπιστούν τα ελλείμματα και το χρέος.
Για την Ελλάδα π.χ. ας ληφθεί υπόψη ότι θα πρέπει να φθάσουμε στο 2024 ή 2025 για να συμμαζευτεί το χάος στα δημόσια οικονομικά που προκάλεσε το 2020 και συνεχίζεται σε μικρότερο βαθμό και το 2021.
Η συνταγή του λάθους
Μέρος της ελληνικής κοινωνίας βολεύτηκε με τις κρατικές παροχές μετά από 8 χρόνια λιτότητας και μνημονιακών περιορισμών.
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά επιβραβεύονται όσοι έχουν συμμετοχή με την χαμηλότερη παραγωγή, όσοι έχουν το μικρότερο θετικό πρόσημο στην οικονομία.
Μέρος της κοινωνίας βολεύτηκε με την τηλεργασία ή με κρατικές δαπάνες που δεν έχουν καμία παραγωγική συνεισφορά.
Είναι απλά πεταμένα λεφτά.
Ορισμένοι κλάδοι που έχουν κλείσει, όπως η εστίαση κ.α. δεν έπρεπε να υποστηριχθούν;
Προφανώς όσοι κλάδοι έκλεισαν με κυβερνητική εντολή, πρέπει να υποστηριχθούν αλλά όχι μέσω της αλόγιστης κρατικής δαπάνης αλλά μελλοντικής φορολογικής ασυλίας.
Το ιδεολόγημα ότι χωρίς κρατική στήριξη θα είχε καταρρεύσει η οικονομία και ότι έπρεπε να υποστηριχθούν οι κλάδοι που επλήγησαν περισσότερο δημιουργεί μια τοξική και επικίνδυνη στρέβλωση.
Στην φάση της καταστροφής, υποστηρίζονται συγκεκριμένοι και στην φάση της ανάκαμψης θα κληθούν να υποστηρίξουν την αλόγιστη κρατική δαπάνη και όσοι δεν πήραν ούτε ένα ευρώ.
Υπολογίζεται από ορισμένους φορείς ότι το 60% των ελλήνων δεν έλαβε ούτε ένα ευρώ και το 40% είχε κάποια άμεση ή έμμεση κρατική στήριξη.
Ωστόσο το κράτος θα ζητήσει, να στηρίξει στην κάλυψη της μαύρης τρύπας και το 60% που δεν πήρε τίποτε το 2020.
Τι θα περιλαμβάνει η λιτότητα;
Επικρατεί μια αντίληψη ότι άπαξ και το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, άπαξ και δόθηκαν, μάλλον πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων 22 τρισεκ. δολάρια το 2020 μέσω δημοσιονομικών κινήτρων 14 τρισεκ. και νομισματικών κινήτρων 8 τρισεκ. υπάρχει άφθονο χρήμα για πέταμα.
Η προσέγγιση αυτή πέραν από επικίνδυνη συνταγή δεν απαντάει στο πως θα πληρώσει αυτή την μεγάλη μαύρη τρύπα.
Η εύκολη συνταγή θα διαγραφεί το χρέος κρατικό και ιδιωτικό είναι πέραν από ανεύθυνη και ακόμη πιο επικίνδυνη γιατί πριμοδοτεί αυτούς που ευνοήθηκαν σε σχέση με αυτούς που δεν έλαβαν καμία βοήθεια.
Η λιτότητα που έρχεται δεν χρησιμοποιείται από κανένα ως σενάριο προοπτικής.
Συγκαλύπτεται από ένοχη σιωπή, καθώς όλοι ξέρουν τι θα επακολουθήσει.
Για την ώρα κανείς δεν θέλει να ακούσει, κανείς δεν μιλάει, προέχει δήθεν η υγεία των πολιτών.
Οι συνέπειες αυτής της αλόγιστης κρατικής δαπάνης, αυτών των πεταμένων χρημάτων θα είναι πολύ επώδυνες τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα.
Πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για την επόμενη ημέρα όσο και εάν σχεδόν όλοι θέλουν να αποσιωπήσουν τι έρχεται.
Και να θέλουμε να κρύψουμε το πρόβλημα, αυτό θα εμφανιστεί και τότε θα πληρώσουν και όσοι δεν έλαβαν ούτε ένα εύρο από την τοξική κρατική αλόγιστη δαπάνη…
Εάν η Ελλάδα περιμένει να καλύψει την μαύρη τρύπα ποντάροντας σε υψηλό ρυθμό ανάπτυξης και κεφάλαια από την Ευρώπη μάλλον αποτελεί ονειροφαντασία, επικίνδυνη ψευδαίσθηση…
Η πραγματικότητα που έρχεται θα είναι πολύ σκληρή δυστυχώς για όλους και εμάς που δεν λάβαμε ούτε ένα ευρώ κρατικής βοήθειας γιατί προνοήσαμε για τις δύσκολες εποχές… πριν έρθουν οι δύσκολες εποχές.
Η νέα λιτότητα θα ξεπροβάλλει μαζί με την έξοδο από την πανδημική κρίση, φόροι, μισθοί, συντάξεις θα έρθουν ξανά στο προσκήνιο νομοτελειακά.
Να μην μετατραπεί ο παραλογισμός της κρατικής σπατάλης νέα κανονικότητα.
Η αλόγιστη κρατική δαπάνη ήταν στρατηγική σοσιαλιστών και αριστερών και μας οδήγησε στο χάος διεθνώς... απλώς τώρα όλα νομιμοποιούνται δήθεν λόγω της πανδημίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών