Σχετικά Άρθρα
Σταϊκούρας (ΥΠΟΙΚ): Σε δύο χρόνια δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις να μπει η Ελλάδα σε τροχιά ισχυρής, βιώσιμης ανάπτυξης
Lemer (ΥΠΟΙΚ Γαλλίας) στο Ecofin: Όλοι γνωρίζουν ότι πρέπει να μειώσουν το χρέος τους
ΤτΕ: Στα 15,88 το ταμειακό έλλειμμα της Ελλάδας το 2021
Ψήφος αποδοκιμασίας το νέο ελληνικό 10ετές ομόλογο με επιτόκιο 1,82% από 0,81% - Αντλήθηκαν 3 δισ., οι προσφορές στα 15,5 δισ.
Δριμύ κατηγορώ κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απευθύνουν με άρθρο τους στο Project Syndicate τρεις εξέχοντες οικονομολόγοι της γερμανικής ακαδημαϊκής κοινότητας με θητεία στην ΕΚΤ.
Ο λόγος για τους Jürgen Stark, Thomas Mayer και Gunther Schnabl, που μεταξύ άλλων θεωρούν πως η πρόεδρος Lagarde δεν κάνει καλά τη δουλειά της, ενώ σε αποστροφές του λόγου τους εκτιμούν ότι υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα δεν έχουν μέλλον στην ΟΝΕ.
«Το χρήμα απαιτεί μια θεσμική βάση που διασφαλίζει αξιόπιστα και αποφασιστικά σταθερό επίπεδο τιμών, αλλά και εμπιστοσύνη στο ευρώ σε μακροπρόθεσμη βάση.
Η αξιοπιστία είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μιας κεντρικής τράπεζας, επειδή εγγυάται την εμπιστοσύνη στην αγοραστική δύναμη του χρήματος.
Και η αξιοπιστία, με τη σειρά της, βασίζεται στην ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας από την πολιτική επιρροή και στη δέσμευσή της για νομισματική σταθερότητα», αναφέρουν οι Γερμανοί οικονομολόγοι και συνεχίζουν:
«Υπό αυτό το πρίσμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται σε επικίνδυνα νερά εδώ και αρκετά χρόνια.
Έχει θέσει σε κίνδυνο την πολιτική της ανεξαρτησία όπως και τον πρωταρχικό της στόχο.
Ενέργειες που αποσκοπούν σαφώς στην πρόβλεψη των πολιτικών πιέσεων δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι έχει υπερβεί την εντολή της.
Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της κρίσης δημόσιου χρέους του ευρώ που ξεκίνησε στα τέλη του 2009, η ΕΚΤ συμμετείχε ενεργά στην αναδιάρθρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης της Ευρώπης (ΟΝΕ)».
Σύμφωνα με τους πρώην αξιωματούχους της ΕΚΤ, η κεντρική τράπεζα εγκατέλειψε σημαντικές αρχές νομισματικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης νομισματοποίησης του δημόσιου χρέους και της απαίτησης για μια ενιαία νομισματική πολιτική εντός της ευρωζώνης.
Ανέλαβε επίσης ηγετικό ρόλο στη διάσωση των κρατών μελών της ΕΕ που επλήγησαν σκληρά από την κρίση, παρόλο που αυτό ήταν ευθύνη των αντίστοιχων εθνικών κυβερνήσεων – κάτι που αποτελεί σαφή αιχμή για τη χώρα μας.
Ωστόσο, σε πολλά μάλλον έχουν δίκιο.
Όπως αναφέρουν, με τη μονομερή δέσμευση του τότε προέδρου της ΕΚΤ Mario Draghi να «κάνει ό,τι χρειάζεται για να διασώσει το ευρώ», η ΕΚΤ ορίστηκε ως δανειστής έσχατης ανάγκης.
Ωστόσο, η προσπάθεια να επιβληθούν όροι σε αυτόν τον ρόλο στο πρόγραμμα «οριστικών νομισματικών συναλλαγών» της ΕΚΤ απέτυχε.
Πράγματι, το πρόγραμμα δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ και έκτοτε έχει αντικατασταθεί από το Πρόγραμμα Αγοράς Περιουσιακών Στοιχείων (ΑPP) και το Πανδημικό Πρόγραμμα (PEPP), βάσει του οποίου η ΕΚΤ αγοράζει ελληνικά ομόλογα τα οποία όμως δεν έχουν επενδυτική βαθμίδα.
Με την αγορά του δημόσιου χρέους, η ΕΚΤ έχει στρεβλώσει ριζικά τις αγορές ομολόγων, με το επιχείρημα ότι προσπαθεί να αποτρέψει τον κατακερματισμό της αγοράς.
Aλλά τώρα που τα ασφάλιστρα κινδύνου έχουν ισοπεδωθεί και η πρόσβαση στην αγορά με ευνοϊκές συνθήκες έχει εξασφαλιστεί για όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης, οι κυβερνήσεις έχουν ένα κίνητρο να αυξήσουν τα ήδη υπερβολικά υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους τους.
Τα υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα προφανώς θα βασίζονται σε αυτή τη διασφάλιση επ' αόριστον.
Δριμύ κατηγορώ στη Lagarde
Ακόμη χειρότερα, οι λειτουργίες της ΕΚΤ που υπερβαίνουν τα όρια των συνθηκών και των καταστατικών της ΕΕ έχουν ενταθεί κατά τη διάρκεια της προεδρίας της Christine Lagarde, που, επικαλούμενη «δευτερεύοντες στόχους», η ΕΚΤ έχει δεσμευτεί να προωθήσει έναν «πράσινο μετασχηματισμό».
Η ΕΚΤ θέλει να βοηθήσει στη βελτίωση των συνθηκών χρηματοδότησης για «πράσινα» έργα», με πράσινα ομόλογα.
Όμως, καθώς ο υψηλότερος πληθωρισμός γίνεται πιο εμφανής, η κατάσταση αλλάζει.
Σίγουρα, κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΚΤ εξακολουθούν να απορρίπτουν τον σημερινό πληθωρισμό ως προσωρινό.
Κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι ορισμένοι παράγοντες που τον επηρεάζουν είναι προσωρινοί.
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να επιμείνουν περισσότερο από τον προβλεπόμενο.
Ως εκ τούτου, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι ο πληθωρισμός θα αποκτήσει δυναμική χωρίς αντίμετρα της νομισματικής πολιτικής.
Αυτό φέρνει την ΕΚΤ σε δύσκολη θέση, διότι θα βρεθεί ταυτόχρονα αντιμέτωπη με πολλά οξέα προβλήματα που θα δημιουργήσει η ίδια.
Επειδή η βασική της εντολή είναι να διασφαλίσει τη σταθερότητα των τιμών, θα αναγκαστεί να αυστηροποιήσει την πολιτική της, με άρση της ποσοτικής χαλάρωσης και αύξηση των επιτοκίων.
Όμως, μια τέτοια αυστηροποίηση θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στα υπερχρεωμένα μέλη της ευρωζώνης - όχι μόνο στη χρηματοδότηση νέου χρέους αλλά και στην αναχρηματοδότηση του χρέους που λήγει.
Η μείωση των φορολογικών εσόδων και η αύξηση της ανεργίας καθώς η οικονομία θα ψύχεται θα επιδεινώσουν το πρόβλημα.
Το μέλλον της ένταξης ορισμένων χωρών στην ΟΝΕ θα τεθεί γρήγορα ξανά υπό αμφισβήτηση…
Ωστόσο, εάν η ΕΚΤ ανεχθεί τον αυξανόμενο πληθωρισμό, θα χάσει την αξιοπιστία της, λόγω των αυξανόμενων αμφιβολιών σχετικά με την προθυμία ή την ικανότητά της να διατηρήσει σταθερή την αξία του χρήματος.
Όπως ο Άμλετ του Σαίξπηρ, η ΕΚΤ βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα δίλημμα…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών