Η σημασία της Νοτιανατολικής Ασίας είναι μεγάλη παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια, τόσο εξαιτίας της οικονομικής ευρωστίας
Η διαμόρφωση των συνεργασιών και των συμμαχιών των χωρών του ΝΑΤΟ με τα κράτη του Ινδοειρηνικού και την Κίνα με φόντο τις τρέχουσες γεωπολιτικές προκλήσεις ήταν το θέμα που απασχόλησε τους παριστάμενους σε ενότητα υπό τον συντονισμό της κυρίας Ινώς Αφεντούλη, Executive Director IDIS, στο πλαίσιο του 9oυ Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, το οποίο πραγματοποιείται στους Δελφούς από τις 10-13 Απριλίου και τελεί υπό την Αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας, κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Σύμφωνα με τον κ. Karl Eikenberry, Professor, Stimson Center, United States, η σημασία της Νοτιανατολικής Ασίας είναι μεγάλη παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια, τόσο εξαιτίας της οικονομικής ευρωστίας, καθώς μέχρι το 2038 το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ θα προέρχεται από χώρες της περιοχής, σε αντίθεση με το 14% που θα προέρχεται από την Ευρώπη, αλλά και από θέμα ασφάλειας, στον απόηχο της συνεχιζόμενης γεωπολιτικής κρίσης ανάμεσα σε Ρωσία, Ουκρανία και Ισραήλ, και της προόδου της βιομηχανίας.
Όπως ανέφερε ο κ. Eikenberry, ειδικά η περίπτωση της Κίνας είναι ιδιαίτερη, καθώς η παραγωγική της βάση είναι ισχυρή, κάτι το οποίο οφείλουν να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, και σε αυτό το πλαίσιο, πλέον, εγείρει τείχη γύρω από τον εαυτό της.
Κατά τον ίδιο, η άνοδος της Κίνας υπήρξε και συνεχίζει να είναι στρατηγική πρόκληση για τις ΗΠΑ, ωστόσο η ύπαρξη του πολέμου στην Ουκρανία έχει αλλάξει τις ισορροπίες, καθώς οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την Ουκρανία. Σε σχέση με αυτό η Κίνα είναι σε στάση αναμονής, παρότι έχει διαχωρίσει τη θέση της από τη Ρωσία.
Με φόντο τις επερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ, εξάλλου, ο καθηγητής επισήμανε ότι η υφιστάμενη κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διαχειριστεί τα πράγματα με την Κίνα αρκετά καλά, παρότι επί της ουσίας η σχέση εξακολουθεί να είναι ανταγωνιστική. Πάνω σε αυτό συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να υπάρξει από πλευράς ΗΠΑ ευελιξία, στοχοπροσήλωση και αποφυγή βημάτων που να οδηγήσουν σε έναν πιθανό πόλεμο, την ώρα που και οι δύο χώρες έχουν πολλά δικά τους ανοιχτά μέτωπα να αντιμετωπίσουν όπως η κλιματική κρίση και η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης.
Στη δική της εισήγηση, η κυρία Gorana Grgić, Senior Researcher in Euro-Atlantic Security, ETH Zürich - Center for Security Studies, Switzerland σημείωσε ότι υπάρχει διαφωνία ανάμεσα στις χώρες για την αντιμετώπιση απέναντι την Κίνα, παρότι στην Ευρώπη η χώρα αυτή παραμένει σαν μακροπρόθεσμη απειλή και πλέον το κάθε κράτος τείνει να αναζητά τρόπους να πορευθεί μόνο του σε ό,τι αφορά τη σχέση του μαζί της.
Την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να δώσουν ώθηση στις σχέσεις με την Κίνα, όμως πλέον παρατηρείται από πλευράς και των δύο χωρών αποσύνδεση με σταδιακή απόπειρα απομείωσης κινδύνων. Εξάλλου, η κυρία Grgić έθιξε και το γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία αυξάνεται και η πίεση από τις στρατηγικές που ακολουθούν χώρες του Ινδοειρηνικού, κάτι το οποίο επιτάθηκε και από την κατάσταση που υπάρχει στην Ουκρανία.
Ωστόσο, όπως δήλωσε από το βήμα του συνεδρίου, θα πρέπει πλέον να εξεταστούν και άλλες γεωστρατηγικές εναλλακτικές, οι οποίες θα συνδέονται και με οικονομικά ζητήματα. Ως εκ τούτου, βλέπουμε συνεργασίες ανάμεσα σε κράτη όπως η Ρουμανία με την Ταϊβάν, σε τεχνολογικούς τομείς ή αυτή της Ολλανδίας με τη Νότια Κορέα.
Ως μια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη μέσω από συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων περιέγραψε η κυρία Barbora Maronkova, Global Partners Officer, NATO, Belgium, την σχέση του ΝΑΤΟ με την Κίνα και τις χώρες του Ινδοειρηνικού. Όπως εξήγησε το στέλεχος, υπάρχει στενή συνεργασία με τους εταίρους του ΝΑΤΟ στον Ειρηνικό για διευκόλυνση γραφειοκρατικών ζητημάτων, ενώ είναι σε εξέλιξη σύμπραξη για ανταλλαγές καλών πρακτικών με χώρες όπως η Σιγκαπούρη, η Αυστραλία και η Ιαπωνία.
Σε συνεργασία με αυτά τα κράτη μάλιστα, πριν από τρία χρόνια δημιουργήθηκε ατζέντα για τις κοινές προκλήσεις ασφάλειας, την επικοινωνία τεχνολογιών και το περιβάλλον.
Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η συνεργασία αφορά στις εργασίες του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Ειρηνικού και δεν βγαίνει εκτός ορίων, καθώς ο χώρος του είναι η Ευρωατλαντική περιοχή, εκεί είναι ενεργό και εκεί παραμένει.
Πρόσθεσε, δε, ότι υπάρχουν συζητήσεις από πλευράς ΝΑΤΟ με την Κίνα σε ένα αρχικό επίπεδο, στην οποία εκφράζονται ανησυχίες για τη μεταξύ τους συνεργασία και συνύπαρξη και είναι σε διαρκή εξέλιξη μια ευρύτερη συνομιλία για την κατάσταση στην περιοχή.
Στην εικόνα ο κ. Karl Eikenberry, Καθηγητής, Stimson Center, ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον κ. Karl Eikenberry, Professor, Stimson Center, United States, η σημασία της Νοτιανατολικής Ασίας είναι μεγάλη παγκοσμίως, τα τελευταία χρόνια, τόσο εξαιτίας της οικονομικής ευρωστίας, καθώς μέχρι το 2038 το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ θα προέρχεται από χώρες της περιοχής, σε αντίθεση με το 14% που θα προέρχεται από την Ευρώπη, αλλά και από θέμα ασφάλειας, στον απόηχο της συνεχιζόμενης γεωπολιτικής κρίσης ανάμεσα σε Ρωσία, Ουκρανία και Ισραήλ, και της προόδου της βιομηχανίας.
Όπως ανέφερε ο κ. Eikenberry, ειδικά η περίπτωση της Κίνας είναι ιδιαίτερη, καθώς η παραγωγική της βάση είναι ισχυρή, κάτι το οποίο οφείλουν να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, και σε αυτό το πλαίσιο, πλέον, εγείρει τείχη γύρω από τον εαυτό της.
Κατά τον ίδιο, η άνοδος της Κίνας υπήρξε και συνεχίζει να είναι στρατηγική πρόκληση για τις ΗΠΑ, ωστόσο η ύπαρξη του πολέμου στην Ουκρανία έχει αλλάξει τις ισορροπίες, καθώς οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την Ουκρανία. Σε σχέση με αυτό η Κίνα είναι σε στάση αναμονής, παρότι έχει διαχωρίσει τη θέση της από τη Ρωσία.
Με φόντο τις επερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ, εξάλλου, ο καθηγητής επισήμανε ότι η υφιστάμενη κυβέρνηση Μπάιντεν έχει διαχειριστεί τα πράγματα με την Κίνα αρκετά καλά, παρότι επί της ουσίας η σχέση εξακολουθεί να είναι ανταγωνιστική. Πάνω σε αυτό συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να υπάρξει από πλευράς ΗΠΑ ευελιξία, στοχοπροσήλωση και αποφυγή βημάτων που να οδηγήσουν σε έναν πιθανό πόλεμο, την ώρα που και οι δύο χώρες έχουν πολλά δικά τους ανοιχτά μέτωπα να αντιμετωπίσουν όπως η κλιματική κρίση και η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης.
Στη δική της εισήγηση, η κυρία Gorana Grgić, Senior Researcher in Euro-Atlantic Security, ETH Zürich - Center for Security Studies, Switzerland σημείωσε ότι υπάρχει διαφωνία ανάμεσα στις χώρες για την αντιμετώπιση απέναντι την Κίνα, παρότι στην Ευρώπη η χώρα αυτή παραμένει σαν μακροπρόθεσμη απειλή και πλέον το κάθε κράτος τείνει να αναζητά τρόπους να πορευθεί μόνο του σε ό,τι αφορά τη σχέση του μαζί της.
Την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να δώσουν ώθηση στις σχέσεις με την Κίνα, όμως πλέον παρατηρείται από πλευράς και των δύο χωρών αποσύνδεση με σταδιακή απόπειρα απομείωσης κινδύνων. Εξάλλου, η κυρία Grgić έθιξε και το γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία αυξάνεται και η πίεση από τις στρατηγικές που ακολουθούν χώρες του Ινδοειρηνικού, κάτι το οποίο επιτάθηκε και από την κατάσταση που υπάρχει στην Ουκρανία.
Ωστόσο, όπως δήλωσε από το βήμα του συνεδρίου, θα πρέπει πλέον να εξεταστούν και άλλες γεωστρατηγικές εναλλακτικές, οι οποίες θα συνδέονται και με οικονομικά ζητήματα. Ως εκ τούτου, βλέπουμε συνεργασίες ανάμεσα σε κράτη όπως η Ρουμανία με την Ταϊβάν, σε τεχνολογικούς τομείς ή αυτή της Ολλανδίας με τη Νότια Κορέα.
Ως μια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη μέσω από συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων περιέγραψε η κυρία Barbora Maronkova, Global Partners Officer, NATO, Belgium, την σχέση του ΝΑΤΟ με την Κίνα και τις χώρες του Ινδοειρηνικού. Όπως εξήγησε το στέλεχος, υπάρχει στενή συνεργασία με τους εταίρους του ΝΑΤΟ στον Ειρηνικό για διευκόλυνση γραφειοκρατικών ζητημάτων, ενώ είναι σε εξέλιξη σύμπραξη για ανταλλαγές καλών πρακτικών με χώρες όπως η Σιγκαπούρη, η Αυστραλία και η Ιαπωνία.
Σε συνεργασία με αυτά τα κράτη μάλιστα, πριν από τρία χρόνια δημιουργήθηκε ατζέντα για τις κοινές προκλήσεις ασφάλειας, την επικοινωνία τεχνολογιών και το περιβάλλον.
Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η συνεργασία αφορά στις εργασίες του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Ειρηνικού και δεν βγαίνει εκτός ορίων, καθώς ο χώρος του είναι η Ευρωατλαντική περιοχή, εκεί είναι ενεργό και εκεί παραμένει.
Πρόσθεσε, δε, ότι υπάρχουν συζητήσεις από πλευράς ΝΑΤΟ με την Κίνα σε ένα αρχικό επίπεδο, στην οποία εκφράζονται ανησυχίες για τη μεταξύ τους συνεργασία και συνύπαρξη και είναι σε διαρκή εξέλιξη μια ευρύτερη συνομιλία για την κατάσταση στην περιοχή.
Στην εικόνα ο κ. Karl Eikenberry, Καθηγητής, Stimson Center, ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών