Συνεχείς οι δοκιμασίες τόσο για την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία όσο και για ΝΔ, ΠΑΣΟΚ
Το 2014 εκτιμάται πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα για το πρώτο εξάμηνο του 2014 μπορεί να «βάζει πάγο» στη σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών, αλλά η διπλή κάλπη του Μαΐου προκαλεί έντονη ανησυχία στα επιτελεία τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.
Εάν η κυβέρνηση καταφέρει να διανύσει την «ανηφορική πορεία» έως το Μάιο χωρίς να υποστεί περαιτέρω απώλειες βουλευτών μια και η τρόικα επανέρχεται και τα ανοιχτά ζητήματα είναι αρκετά, τότε η «χαλαρή ψήφος» των τοπικών εκλογών και των Ευρωεκλογών θα είναι ένα ακόμα «στοίχημα» που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί η συγκυβέρνηση.
Η ανησυχία δεν εδράζεται τόσο στο εκλογικό αποτέλεσμα καθώς μάλλον θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Το βασικό ερώτημα είναι το πώς θα διαμορφωθούν οι πολιτικές ισορροπίες την επομένη των εκλογών και κυρίως ποια θα είναι τα ποσοστά που θα λάβουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καθώς από αυτό θα κριθεί και το ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα είναι εξόχως ανησυχητικά για το ΠΑΣΟΚ.
Τα ποσοστά του κυμαίνονται μεταξύ 5% με 6%, τη στιγμή που αυτά βυθίζονται ακόμα και στο 2% στους νέους – ηλικιακά – ψηφοφόρους, επιβεβαιώνοντας την «αγεφύρωτη» απόσταση που χωρίζει την Χαριλάου Τρικούπη από το πλέον δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας.
Η ΝΔ εμφανίζεται να λαμβάνει το 18% με 20% στην πρόθεση ψήφου, υπολειπόμενη κατά μια με δύο ποσοστιαίες μονάδες από το ΣΥΡΙΖΑ.
Εφόσον η κάλπη επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις και η «ψαλίδα» μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανοίξει άλλο και το ΠΑΣΟΚ «σωθεί» στα επίπεδα του 6%, η κυβέρνηση θα καταφέρει να διαχειριστεί το εκλογικό αποτέλεσμα, αναπτύσσοντας όλη εκείνη την επιχειρηματολογία για «το ότι η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα που έστειλε η κοινωνία», για το ότι «μέλημα της πλέον είναι να διορθώσει τις αδικίες», κοκ.
Εάν όμως η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αυξηθεί σημαντικά, είτε λόγω αύξησης της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ είτε λόγω μείωσης των ποσοστών της ΝΔ και παράλληλα το ΠΑΣΟΚ δει περαιτέρω μείωση της δυναμικής του, τότε θα προκληθεί μείζον πολιτικό ζήτημα καθώς οι φωνές που θα κάνουν λόγο για μη πολιτική νομιμοποίηση της κυβέρνησης θα ισχυροποιηθούν και θα πολλαπλασιαστούν
Στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής ισορροπίας σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσουν και μια σειρά από άλλοι παράγοντες, με κυριότερο το πού θα διοχετευθεί ο «θυμός» που κουβαλά μέσα της η κοινωνία.
Τη στιγμή που η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίζεται να κινδυνεύει να μην εκλέξει ούτε έναν ευρωβουλευτή και οι αντιμνημονιακοί Ανεξάρτητοι Έλληνες φαίνεται να μην πείθουν, η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ φαντάζουν ως οι κύριοι «υποδοχείς» αυτής της αγανάκτησης.
Αγανάκτηση όμως που δεν πρόκειται εν τέλει να βρει περαιτέρω πολιτική έκφραση (πέραν αυτής της διαμαρτυρίας) μια και τα δύο αυτά κόμματα για διαφορετικούς λόγους είναι εκτός συνεργειών και συμμαχιών.
Αυτήν την αγανάκτηση και θυμό θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα και έως το Μάιο να καταπραΰνει η κυβέρνηση μέσω παρεμβάσεων και «παροχών», όπως για παράδειγμα έχει δεσμευτεί ότι θα κάνει με το «μοίρασμα» του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Το εάν η κυβέρνηση θα καταφέρει να πείσει και την κοινωνία, της οποίας η ανοχή και η αντοχή απέναντι σε κάθε είδους πολιτικά τερτίπια είναι εξαιρετικά περιορισμένες, μένει να αποδειχθεί εντός των επόμενων, λίγων μηνών.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα για το πρώτο εξάμηνο του 2014 μπορεί να «βάζει πάγο» στη σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών, αλλά η διπλή κάλπη του Μαΐου προκαλεί έντονη ανησυχία στα επιτελεία τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.
Εάν η κυβέρνηση καταφέρει να διανύσει την «ανηφορική πορεία» έως το Μάιο χωρίς να υποστεί περαιτέρω απώλειες βουλευτών μια και η τρόικα επανέρχεται και τα ανοιχτά ζητήματα είναι αρκετά, τότε η «χαλαρή ψήφος» των τοπικών εκλογών και των Ευρωεκλογών θα είναι ένα ακόμα «στοίχημα» που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί η συγκυβέρνηση.
Η ανησυχία δεν εδράζεται τόσο στο εκλογικό αποτέλεσμα καθώς μάλλον θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Το βασικό ερώτημα είναι το πώς θα διαμορφωθούν οι πολιτικές ισορροπίες την επομένη των εκλογών και κυρίως ποια θα είναι τα ποσοστά που θα λάβουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καθώς από αυτό θα κριθεί και το ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα είναι εξόχως ανησυχητικά για το ΠΑΣΟΚ.
Τα ποσοστά του κυμαίνονται μεταξύ 5% με 6%, τη στιγμή που αυτά βυθίζονται ακόμα και στο 2% στους νέους – ηλικιακά – ψηφοφόρους, επιβεβαιώνοντας την «αγεφύρωτη» απόσταση που χωρίζει την Χαριλάου Τρικούπη από το πλέον δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας.
Η ΝΔ εμφανίζεται να λαμβάνει το 18% με 20% στην πρόθεση ψήφου, υπολειπόμενη κατά μια με δύο ποσοστιαίες μονάδες από το ΣΥΡΙΖΑ.
Εφόσον η κάλπη επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις και η «ψαλίδα» μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανοίξει άλλο και το ΠΑΣΟΚ «σωθεί» στα επίπεδα του 6%, η κυβέρνηση θα καταφέρει να διαχειριστεί το εκλογικό αποτέλεσμα, αναπτύσσοντας όλη εκείνη την επιχειρηματολογία για «το ότι η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα που έστειλε η κοινωνία», για το ότι «μέλημα της πλέον είναι να διορθώσει τις αδικίες», κοκ.
Εάν όμως η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αυξηθεί σημαντικά, είτε λόγω αύξησης της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ είτε λόγω μείωσης των ποσοστών της ΝΔ και παράλληλα το ΠΑΣΟΚ δει περαιτέρω μείωση της δυναμικής του, τότε θα προκληθεί μείζον πολιτικό ζήτημα καθώς οι φωνές που θα κάνουν λόγο για μη πολιτική νομιμοποίηση της κυβέρνησης θα ισχυροποιηθούν και θα πολλαπλασιαστούν
Στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής ισορροπίας σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσουν και μια σειρά από άλλοι παράγοντες, με κυριότερο το πού θα διοχετευθεί ο «θυμός» που κουβαλά μέσα της η κοινωνία.
Τη στιγμή που η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίζεται να κινδυνεύει να μην εκλέξει ούτε έναν ευρωβουλευτή και οι αντιμνημονιακοί Ανεξάρτητοι Έλληνες φαίνεται να μην πείθουν, η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ φαντάζουν ως οι κύριοι «υποδοχείς» αυτής της αγανάκτησης.
Αγανάκτηση όμως που δεν πρόκειται εν τέλει να βρει περαιτέρω πολιτική έκφραση (πέραν αυτής της διαμαρτυρίας) μια και τα δύο αυτά κόμματα για διαφορετικούς λόγους είναι εκτός συνεργειών και συμμαχιών.
Αυτήν την αγανάκτηση και θυμό θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα και έως το Μάιο να καταπραΰνει η κυβέρνηση μέσω παρεμβάσεων και «παροχών», όπως για παράδειγμα έχει δεσμευτεί ότι θα κάνει με το «μοίρασμα» του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Το εάν η κυβέρνηση θα καταφέρει να πείσει και την κοινωνία, της οποίας η ανοχή και η αντοχή απέναντι σε κάθε είδους πολιτικά τερτίπια είναι εξαιρετικά περιορισμένες, μένει να αποδειχθεί εντός των επόμενων, λίγων μηνών.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών