Εκτός πραγματικότητας ο εκλογικός σχεδιασμός του πρωθυπουργικού επιτελείου
Η ομιλία του κ. Σαμαρά στο Ζάππειο Μέγαρο σηματοδότησε πέρα από την έναρξη της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε. και την απαρχή της προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα ενόψει των διπλών εκλογών του Μαΐου.
Ο πρωθυπουργός εξέφρασε επί της ουσίας την πεποίθηση ότι οι Έλληνες θα κληθούν στις προσεχείς ευρωεκλογές να επιλέξουν μεταξύ του «εάν επιθυμούν λιγότερη Ευρώπη ή όχι» και στο πλαίσιο αυτό (εκμεταλλευόμενος κυρίως την απουσία του κ.Τσίπρα από τις επίσημες εκδηλώσεις) έσπευσε να χαρακτηρίσει το ΣΥΡΙΖΑ αντιευρωπαϊκό, αντιδυτικό και αντινατοϊκό κόμμα για να ενισχύσει το επιχείρημα του ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν επιθυμεί την ευρωπαϊκή προοπτική.
Ο κ.Σαμαράς φέρεται να ποντάρει και να πιστεύει στην επιτυχία αυτού του διλήμματος, καθώς πάνω σε αυτό αναφέρεται ότι θα βασίσει τον εκλογικό σχεδιασμό του για την αναμέτρηση του Μαΐου.
Ωστόσο το δίλημμα αυτό όχι μόνο είναι πλασματικό (η ελληνική κοινωνία είναι πεπεισμένη για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αποδεικνύει και η υποψηφιότητα του κ.Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν) αλλά μπορεί να αποδειχθεί και «μπούμερανγκ», μια και το «ευρωπαϊκό χαρτί» δεν φαίνεται να πείθει την ελληνική κοινωνία στην παρούσα χρονική συγκυρία.
Άλλωστε στην ομιλία του ο ίδιος ο κ.Σαμαράς παραδέχθηκε ότι η υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων υποχώρησε τα τελευταία χρόνια σε τέτοια επίπεδα που δεν έχει δει άλλη χώρα από το τέλος του Β’Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατάρρευση όμως που επήλθε μέσω της «εντολής» και της πολιτικής που επέβαλλε στην χώρα η τρόικα, τα δύο τρίτα της οποίας αποτελούν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup ότι μόλις το 19% των Ελλήνων νέων ηλικίας έως 30 ετών (δηλαδή οι πιο δυναμικές ηλικίες) στηρίζει τις πολιτικές επιλογές της Ε.Ε, όταν το 2009 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 61%.
Σε μια κοινωνία που «μετρά» σχεδόν 1,4 εκατομμύρια ανέργους, που έχει δει τα εισοδήματα της και το βιοτικό της επίπεδο να έχουν καταρρεύσει, που είναι αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή, που βιώνει την παντελή έλλειψη κοινωνικής πολιτικής και που είναι γεμάτη με ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον, δεν είναι και ότι καλύτερο να την θέσεις ενώπιον νέων εκβιαστικών διλημμάτων.
Τέτοιου είδους διλήμματα αλλά και ενίσχυση της πόλωσης σε μια οριακή κοινωνία που δίνει καθημερινά μάχη επιβίωσης είναι λανθασμένα διότι το μόνο που υποδηλώνει, είναι πολιτική σκοπιμότητα.
Η ελληνική κοινωνία έχει αλλάξει, έχει ωριμάσει και τέτοιου είδους πλασματικά διλήμματα τα έχει ήδη αντιμετωπίσει από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση.
Το ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία είναι ρεαλιστικές, σαφείς και ξεκάθαρες πολιτικές προτάσεις που θα υποδεικνύουν την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να καταστεί και πάλι το μέλλον πιο αισιόδοξο και πιο ελπιδοφόρο.
Με λίγα λόγια η ελληνική κοινωνία αποζητά πολιτική γλώσσα ειλικρίνειας και φρέσκες ιδέες.
Εκεί πρέπει να στρέψει το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό του ο κ.Σαμαράς και όχι να επιστρατεύσει προτάσεις και λύσεις του παρελθόντος που πλέον πολύ μικρή επαφή έχουν με την ελληνική πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ο πρωθυπουργός εξέφρασε επί της ουσίας την πεποίθηση ότι οι Έλληνες θα κληθούν στις προσεχείς ευρωεκλογές να επιλέξουν μεταξύ του «εάν επιθυμούν λιγότερη Ευρώπη ή όχι» και στο πλαίσιο αυτό (εκμεταλλευόμενος κυρίως την απουσία του κ.Τσίπρα από τις επίσημες εκδηλώσεις) έσπευσε να χαρακτηρίσει το ΣΥΡΙΖΑ αντιευρωπαϊκό, αντιδυτικό και αντινατοϊκό κόμμα για να ενισχύσει το επιχείρημα του ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν επιθυμεί την ευρωπαϊκή προοπτική.
Ο κ.Σαμαράς φέρεται να ποντάρει και να πιστεύει στην επιτυχία αυτού του διλήμματος, καθώς πάνω σε αυτό αναφέρεται ότι θα βασίσει τον εκλογικό σχεδιασμό του για την αναμέτρηση του Μαΐου.
Ωστόσο το δίλημμα αυτό όχι μόνο είναι πλασματικό (η ελληνική κοινωνία είναι πεπεισμένη για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αποδεικνύει και η υποψηφιότητα του κ.Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν) αλλά μπορεί να αποδειχθεί και «μπούμερανγκ», μια και το «ευρωπαϊκό χαρτί» δεν φαίνεται να πείθει την ελληνική κοινωνία στην παρούσα χρονική συγκυρία.
Άλλωστε στην ομιλία του ο ίδιος ο κ.Σαμαράς παραδέχθηκε ότι η υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων υποχώρησε τα τελευταία χρόνια σε τέτοια επίπεδα που δεν έχει δει άλλη χώρα από το τέλος του Β’Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατάρρευση όμως που επήλθε μέσω της «εντολής» και της πολιτικής που επέβαλλε στην χώρα η τρόικα, τα δύο τρίτα της οποίας αποτελούν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup ότι μόλις το 19% των Ελλήνων νέων ηλικίας έως 30 ετών (δηλαδή οι πιο δυναμικές ηλικίες) στηρίζει τις πολιτικές επιλογές της Ε.Ε, όταν το 2009 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 61%.
Σε μια κοινωνία που «μετρά» σχεδόν 1,4 εκατομμύρια ανέργους, που έχει δει τα εισοδήματα της και το βιοτικό της επίπεδο να έχουν καταρρεύσει, που είναι αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή, που βιώνει την παντελή έλλειψη κοινωνικής πολιτικής και που είναι γεμάτη με ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το μέλλον, δεν είναι και ότι καλύτερο να την θέσεις ενώπιον νέων εκβιαστικών διλημμάτων.
Τέτοιου είδους διλήμματα αλλά και ενίσχυση της πόλωσης σε μια οριακή κοινωνία που δίνει καθημερινά μάχη επιβίωσης είναι λανθασμένα διότι το μόνο που υποδηλώνει, είναι πολιτική σκοπιμότητα.
Η ελληνική κοινωνία έχει αλλάξει, έχει ωριμάσει και τέτοιου είδους πλασματικά διλήμματα τα έχει ήδη αντιμετωπίσει από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση.
Το ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία είναι ρεαλιστικές, σαφείς και ξεκάθαρες πολιτικές προτάσεις που θα υποδεικνύουν την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί για να καταστεί και πάλι το μέλλον πιο αισιόδοξο και πιο ελπιδοφόρο.
Με λίγα λόγια η ελληνική κοινωνία αποζητά πολιτική γλώσσα ειλικρίνειας και φρέσκες ιδέες.
Εκεί πρέπει να στρέψει το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό του ο κ.Σαμαράς και όχι να επιστρατεύσει προτάσεις και λύσεις του παρελθόντος που πλέον πολύ μικρή επαφή έχουν με την ελληνική πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών