Ανοίγματα Σαμαρά σε Καραμανλή και Βενιζέλου σε Γ.Παπανδρέου
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έρχονται να ενισχύσουν τα σενάρια εκείνων που υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό το φθινόπωρο η χώρα να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.
Δεν είναι τόσο η παραίνεση του Αλέξη Τσίπρα προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπάρχει χρόνος για μπάνια το φετινό καλοκαίρι ή η εκτίμηση του πρώην προέδρου του ΣΕΒ, Δ.Δασκαλόπουλου ότι αν κυριαρχήσουν τα συμπτώματα πολιτικής παράλυσης οι εκλογές μπορούν να καταστούν αναπόφευκτες το φθινόπωρο.
Είναι κυρίως η λειτουργία της κυβέρνησης αλλά και οι σχέσεις που «καλλιεργούνται» μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Η πρόσφατα ανασχηματισμένη κυβέρνηση δεν έχει πείσει για τη δυναμική της και για την αποφασιστικότητα της να προχωρήσει τις απαιτούμενες - και από την τρόικα - μεταρρυθμίσεις.
Το μαρτυρά όχι μόνο η σύνθεση της αλλά και η διχογνωμία για μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων, όπως φάνηκε στο θέμα των διαθεσιμοτήτων και απολύσεων στο Δημόσιο.
Και εάν μέχρι τώρα οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έσπευδαν για να «σβήσουν» τις όποιες εστίες διαφωνίας και διχογνωμίας στο εσωτερικό της κυβέρνησης, το πολιτικό πρόβλημα είναι υπαρκτό.
Μια και θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως το προσεχές διάστημα θα υπάρξουν νέες εντάσεις, όταν και τα θερινά τμήματα της Βουλής θα κληθούν να εγκρίνουν τα προαπαιτούμενα που ζητά η τρόικα για να αποδεσμεύσει τις επόμενες δόσεις.
Προαπαιτούμενα που αγγίζουν εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα, όπως είναι το ασφαλιστικό, οι εργασιακές σχέσεις, οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, κοκ.
Αλλά η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και του κυβερνητικού έργου καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής και από τις σχέσεις που αρχίζουν να διαφαίνονται μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ ήταν ενδεικτική.
Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό και ύστερα από έντονες εσωκομματικές «συγκρούσεις» Βενιζέλος και Γ. Παπανδρέου τήρησαν ενιαία στάση για να υποστηρίξουν τις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτό που «ένωσε» τον νυν και τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ήταν η συντονισμένη επίθεση κατά της ΝΔ για τη διακυβέρνηση της από το 2004 έως το 2009, κάνοντας λόγο για «εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή».
Η επίθεση δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντηση από το γαλάζιο στρατόπεδο, το οποίο έσπευσε να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή, αφήνοντας αιχμές για τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πριν από το 2004, τονίζοντας ότι «η τότε κυβέρνηση της ΝΔ πλήρωσε υποχρεώσεις παρελθόντων ετών του Δημοσίου πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ».
Το ΠΑΣΟΚ ανταπάντησε ότι η ΝΔ ψηφίζοντας τους προϋπολογισμούς του 2012 και του 2013 αναγνώρισε ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν στο 15,8% του ΑΕΠ, καταλογίζοντας με αυτό το επιχείρημα στη ΝΔ κινήσεις «εσωτερικής κατανάλωσης».
Το ενδιαφέρον είναι ότι και η ΝΔ αποδίδει την επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου να στηρίξει τον Γ. Παπανδρέου στα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Είναι προφανές πως τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος με τη στάση τους αυτή επιχειρούν να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με τον Κ.Καραμανλή και με τον Γ.Παπανδρέου αντίστοιχα.
Κινήσεις που αν μη τι άλλο αποσκοπούν κυρίως στην ενδυνάμωση των κομμάτων τους είτε με το κλείσιμο «μετώπων» είτε με τη διεύρυνση συμμαχιών.
Και αν κανείς στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι έτοιμος ή πρόθυμος να προκαλέσει ρήξη στον κυβερνητικό συνασπισμό, δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι δρομολογούνται κινήσεις και διαμορφώνονται στρατηγικές που μάλλον παραπέμπουν σε πρόωρες εκλογές.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Δεν είναι τόσο η παραίνεση του Αλέξη Τσίπρα προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπάρχει χρόνος για μπάνια το φετινό καλοκαίρι ή η εκτίμηση του πρώην προέδρου του ΣΕΒ, Δ.Δασκαλόπουλου ότι αν κυριαρχήσουν τα συμπτώματα πολιτικής παράλυσης οι εκλογές μπορούν να καταστούν αναπόφευκτες το φθινόπωρο.
Είναι κυρίως η λειτουργία της κυβέρνησης αλλά και οι σχέσεις που «καλλιεργούνται» μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Η πρόσφατα ανασχηματισμένη κυβέρνηση δεν έχει πείσει για τη δυναμική της και για την αποφασιστικότητα της να προχωρήσει τις απαιτούμενες - και από την τρόικα - μεταρρυθμίσεις.
Το μαρτυρά όχι μόνο η σύνθεση της αλλά και η διχογνωμία για μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων, όπως φάνηκε στο θέμα των διαθεσιμοτήτων και απολύσεων στο Δημόσιο.
Και εάν μέχρι τώρα οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έσπευδαν για να «σβήσουν» τις όποιες εστίες διαφωνίας και διχογνωμίας στο εσωτερικό της κυβέρνησης, το πολιτικό πρόβλημα είναι υπαρκτό.
Μια και θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως το προσεχές διάστημα θα υπάρξουν νέες εντάσεις, όταν και τα θερινά τμήματα της Βουλής θα κληθούν να εγκρίνουν τα προαπαιτούμενα που ζητά η τρόικα για να αποδεσμεύσει τις επόμενες δόσεις.
Προαπαιτούμενα που αγγίζουν εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα, όπως είναι το ασφαλιστικό, οι εργασιακές σχέσεις, οι μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό, κοκ.
Αλλά η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και του κυβερνητικού έργου καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής και από τις σχέσεις που αρχίζουν να διαφαίνονται μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ ήταν ενδεικτική.
Για πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό και ύστερα από έντονες εσωκομματικές «συγκρούσεις» Βενιζέλος και Γ. Παπανδρέου τήρησαν ενιαία στάση για να υποστηρίξουν τις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτό που «ένωσε» τον νυν και τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ήταν η συντονισμένη επίθεση κατά της ΝΔ για τη διακυβέρνηση της από το 2004 έως το 2009, κάνοντας λόγο για «εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή».
Η επίθεση δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντηση από το γαλάζιο στρατόπεδο, το οποίο έσπευσε να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή, αφήνοντας αιχμές για τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πριν από το 2004, τονίζοντας ότι «η τότε κυβέρνηση της ΝΔ πλήρωσε υποχρεώσεις παρελθόντων ετών του Δημοσίου πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ».
Το ΠΑΣΟΚ ανταπάντησε ότι η ΝΔ ψηφίζοντας τους προϋπολογισμούς του 2012 και του 2013 αναγνώρισε ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν στο 15,8% του ΑΕΠ, καταλογίζοντας με αυτό το επιχείρημα στη ΝΔ κινήσεις «εσωτερικής κατανάλωσης».
Το ενδιαφέρον είναι ότι και η ΝΔ αποδίδει την επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου να στηρίξει τον Γ. Παπανδρέου στα εσωκομματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Είναι προφανές πως τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος με τη στάση τους αυτή επιχειρούν να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με τον Κ.Καραμανλή και με τον Γ.Παπανδρέου αντίστοιχα.
Κινήσεις που αν μη τι άλλο αποσκοπούν κυρίως στην ενδυνάμωση των κομμάτων τους είτε με το κλείσιμο «μετώπων» είτε με τη διεύρυνση συμμαχιών.
Και αν κανείς στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι έτοιμος ή πρόθυμος να προκαλέσει ρήξη στον κυβερνητικό συνασπισμό, δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι δρομολογούνται κινήσεις και διαμορφώνονται στρατηγικές που μάλλον παραπέμπουν σε πρόωρες εκλογές.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών