Το ερώτημα για το ποιοι θα πορευτούν με ποιους παραμένει στο προσκήνιο
Το ασαφές πολιτικό στίγμα που χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό και τις διεργασίες για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς και καθιστά σχεδόν ανέφικτο το στόχο της να εξελιχθεί στον τρίτο πόλο που θα μπει «σφήνα» στο δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ.
Το επιβεβαιώνουν οι τελευταίες εξελίξεις.
Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το περασμένο Σάββατο αποφασίστηκε μεν να πραγματοποιηθεί το ερχόμενο φθινόπωρο το ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης αλλά παράλληλα επιβεβαιώθηκε ο διχασμός για τον πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος.
Κάποιοι χαρακτήρισαν την Ελιά «διαβατήριο» για το ευρύτερο «άνοιγμα» του ΠΑΣΟΚ, άλλοι τόνισαν ότι πρέπει να τελειώσει η ιστορία του μικρού ΠΑΣΟΚ, άλλοι έκαναν λόγο για την ανάγκη ενός ανοιχτού Συνεδρίου με ευρύ προσκλητήριο προς όλους για συζήτηση ακόμα και για αλλαγή ηγεσίας, άλλοι επέμειναν ότι πρέπει να γίνει και συνέδριο του ΠΑΣΟΚ παρά την άποψη Βενιζέλου ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε σύγχυση στον κόσμο του χώρου.
Μέσα σε αυτό το «πολύγλωσσο» πολιτικό σκηνικό ο Κώστας Σκανδαλίδης έσπευσε να τονίσει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύεται», παρέμβαση όμως που αποτυπώνει ξεκάθαρα τον κίνδυνο διάσπασης.
Και ενώ η ηγεσία και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις εντός του κόμματος έχουν εντελώς διαφορετικές απόψεις για τα επόμενα πολιτικά βήματα και την πολιτική πορεία που πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, όλοι στρέφουν το βλέμμα τους στις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ.
Όπου εκεί πραγματικά συναντά κανείς τον ορισμό της πολιτικής Βαβέλ.
Ύστερα από την ανεξαρτητοποίηση της Κατερίνας Μάρκου, τη διαγραφή του Γρηγόρη Ψαριανού και τις αποχωρήσεις από την Κεντρική Επιτροπή των Ανδρέου Παπαδόπουλου και Γεράσιμου Γεωργάτου από την Κεντρική Επιτροπή, η μεταρρυθμιστική τάση του Σπύρου Λυκούδη, αφού καταλόγισε στην ηγεσία του κόμματος «εικόνα αποσύνθεσης και πανικού», εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία επί της ουσίας ανέπτυσσε απόψεις πλήρους διαφοροποίησης από αυτές της επίσημης γραμμής του κόμματος.
Η ΔΗΜΑΡ, η οποία έχει απομείνει με 11 βουλευτές, αντιμετωπίζει εδώ και μήνες το ίδιο πρόβλημα. Δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει ποια πολιτική θέλει να ακολουθήσει.
Μόνο που πλέον το πολιτικό της μέλλον καθίσταται εξαιρετικά αβέβαιο με τα περισσότερα στελέχη της να κοιτούν είτε προς τη Δημοκρατική Παράταξη και Το Ποτάμι είτε προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Και ενώ η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε Δημοκρατική Παράταξη μπορεί να επιτρέπει την ανάπτυξη συμμαχικών σεναρίων, ακόμα και συνένωσης της ΔΗΜΑΡ στο πολιτικό αυτό σχήμα, το γεγονός ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα είναι επικεφαλής του, καθιστά το εγχείρημα σχεδόν ανέφικτο για τη σημερινή ηγεσία της ΔΗΜΑΡ.
Την ίδια στιγμή που ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ βαδίζουν ασταθώς, ο έτερος πιθανός εταίρος ,Το Ποτάμι σπεύδει να διαφοροποιήσει το βηματισμό του, διαμηνύοντας με κατηγορηματικό τρόπο πως αποκλείει κάθε συνεργασία στο πλαίσιο μιας ευρύτερης Κεντροαριστεράς με ένα πολιτικό προσωπικό που έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει.
Συνεπώς το ερώτημα παραμένει το ποιοι εν τέλει θα συνεργαστούν με ποιους για τη μεγάλη Κεντροαριστερά.
Αλλά παραμένει και η διαπίστωση ότι για να υλοποιηθεί το σενάριο αυτό, έχει ακόμα να διανυθεί αρκετός δρόμος.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Το επιβεβαιώνουν οι τελευταίες εξελίξεις.
Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ το περασμένο Σάββατο αποφασίστηκε μεν να πραγματοποιηθεί το ερχόμενο φθινόπωρο το ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης αλλά παράλληλα επιβεβαιώθηκε ο διχασμός για τον πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος.
Κάποιοι χαρακτήρισαν την Ελιά «διαβατήριο» για το ευρύτερο «άνοιγμα» του ΠΑΣΟΚ, άλλοι τόνισαν ότι πρέπει να τελειώσει η ιστορία του μικρού ΠΑΣΟΚ, άλλοι έκαναν λόγο για την ανάγκη ενός ανοιχτού Συνεδρίου με ευρύ προσκλητήριο προς όλους για συζήτηση ακόμα και για αλλαγή ηγεσίας, άλλοι επέμειναν ότι πρέπει να γίνει και συνέδριο του ΠΑΣΟΚ παρά την άποψη Βενιζέλου ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε σύγχυση στον κόσμο του χώρου.
Μέσα σε αυτό το «πολύγλωσσο» πολιτικό σκηνικό ο Κώστας Σκανδαλίδης έσπευσε να τονίσει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύεται», παρέμβαση όμως που αποτυπώνει ξεκάθαρα τον κίνδυνο διάσπασης.
Και ενώ η ηγεσία και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις εντός του κόμματος έχουν εντελώς διαφορετικές απόψεις για τα επόμενα πολιτικά βήματα και την πολιτική πορεία που πρέπει να ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ, όλοι στρέφουν το βλέμμα τους στις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ.
Όπου εκεί πραγματικά συναντά κανείς τον ορισμό της πολιτικής Βαβέλ.
Ύστερα από την ανεξαρτητοποίηση της Κατερίνας Μάρκου, τη διαγραφή του Γρηγόρη Ψαριανού και τις αποχωρήσεις από την Κεντρική Επιτροπή των Ανδρέου Παπαδόπουλου και Γεράσιμου Γεωργάτου από την Κεντρική Επιτροπή, η μεταρρυθμιστική τάση του Σπύρου Λυκούδη, αφού καταλόγισε στην ηγεσία του κόμματος «εικόνα αποσύνθεσης και πανικού», εξέδωσε μια ανακοίνωση με την οποία επί της ουσίας ανέπτυσσε απόψεις πλήρους διαφοροποίησης από αυτές της επίσημης γραμμής του κόμματος.
Η ΔΗΜΑΡ, η οποία έχει απομείνει με 11 βουλευτές, αντιμετωπίζει εδώ και μήνες το ίδιο πρόβλημα. Δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει ποια πολιτική θέλει να ακολουθήσει.
Μόνο που πλέον το πολιτικό της μέλλον καθίσταται εξαιρετικά αβέβαιο με τα περισσότερα στελέχη της να κοιτούν είτε προς τη Δημοκρατική Παράταξη και Το Ποτάμι είτε προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Και ενώ η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε Δημοκρατική Παράταξη μπορεί να επιτρέπει την ανάπτυξη συμμαχικών σεναρίων, ακόμα και συνένωσης της ΔΗΜΑΡ στο πολιτικό αυτό σχήμα, το γεγονός ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα είναι επικεφαλής του, καθιστά το εγχείρημα σχεδόν ανέφικτο για τη σημερινή ηγεσία της ΔΗΜΑΡ.
Την ίδια στιγμή που ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ βαδίζουν ασταθώς, ο έτερος πιθανός εταίρος ,Το Ποτάμι σπεύδει να διαφοροποιήσει το βηματισμό του, διαμηνύοντας με κατηγορηματικό τρόπο πως αποκλείει κάθε συνεργασία στο πλαίσιο μιας ευρύτερης Κεντροαριστεράς με ένα πολιτικό προσωπικό που έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει.
Συνεπώς το ερώτημα παραμένει το ποιοι εν τέλει θα συνεργαστούν με ποιους για τη μεγάλη Κεντροαριστερά.
Αλλά παραμένει και η διαπίστωση ότι για να υλοποιηθεί το σενάριο αυτό, έχει ακόμα να διανυθεί αρκετός δρόμος.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών