Η επιλογή Κουβέλη για πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μια 100% αποτυχημένη επιλογή που προσβάλει την νοημοσύνη της κοινωνίας, επιβραβεύει την αποτυχία...
Ηττοπαθές και σίγουρα αποτυχημένο μπορεί να θεωρηθεί το σχέδιο της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να προτείνουν τον Φώτη Κουβέλη τον πρόεδρο της υπό κατάρρευση Δημοκρατικής Αριστεράς για πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Είναι ηττοπαθές καθώς – αν το σχέδιο ευσταθεί και δεν είναι απλά διερευνητικές σκέψεις για να αποτιμήσουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης – η κυβέρνηση για πρώτη φορά επιλέγει αριστερό πρόεδρο της δημοκρατίας όχι επειδή πιστεύει στον θεσμό αλλά κυρίως γιατί θέλει να διασφαλίσει με κάθε τρόπο εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από την παρούσα βουλή για να μην πέσει η κυβέρνηση.
Είναι αποτυχημένο το σχέδιο αυτό, γιατί δεν μπορεί οι πολιτικοί που όχι μόνο καταδικάστηκαν αλλά αποδοκιμάστηκαν πλήρως από την κοινωνία να προτείνονται για τον ανώτατο θεσμό της χώρας που είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη η Δημοκρατική Αριστερά έλαβε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 συνολικά 384.986 ψήφους ή το 6,25% του εκλογικού σώματος ενώ σχεδόν 2 χρόνια μετά στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014 η Δημοκρατική Αριστερά κατέρρευσε στο 1,20% και συνολικά 68,873 ψήφους.
Να θυμίσουμε ότι αμφισβητήθηκε πλήρως η ηγεσία Κουβέλη μετά την κατάρρευση του κόμματος στις ευρωεκλογές, ο ίδιος παραιτήθηκε, εν συνεχεία ανακάλεσε την απόφαση για παραίτηση και παραμένει υπό προθεσμία πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Είναι προσβλητικό και αδιανόητο όταν η κοινωνία μέσω της ψήφου της, έχει καταδικάσει πρόσωπα, κόμματα και στρατηγικές, να έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να προτείνουν τον Κουβέλη για πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Κουβέλης δεν είναι αντιπαθής υπό την έννοια ότι αυτό το χαμηλού προφίλ αριστερό πρόσωπο που παρουσίασε τον κατέστησαν λαοφιλή ακόμη και σε ψηφοφόρους που δεν είχαν επιλέξει την ΔΗΜΑΡ στις εκλογικές τους προτιμήσεις.
Όμως επειδή ο θεσμός του προέδρου της Δημοκρατίας έχει συμβολικότατα και σημειολογία είναι ο ανώτατος άρχοντας, - δυστυχώς χωρίς εξουσίες - πρέπει να αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση αρχών και αξιών.
Αν ο ανώτατος άρχοντας της Ελλάδος είναι π.χ. ο Κουβέλης που απέτυχε παταγωδώς πολιτικά ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουν οι εκπρόσωποι του πολιτεύματος, δηλαδή τα πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές.... στην κοινωνία;
Η αξιοκρατία, οι ικανότητες, οι δεξιότητες όλα αυτά που πρέπει να κρίνουν ένα άνθρωπο θα τα πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων;
Είναι προφανές, ότι αν επιλεγεί ο δρόμος του κατάπτωσης, της παρακμής και επιλέξουν την αποτυχία και όχι την επιτυχία για πρόεδρο της Δημοκρατίας τότε όλοι θα πρέπει να ντρέπονται για το κατάντημα της χώρας.
Ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας πρέπει από όλους τους πολίτες να είναι σεβαστός, το πρόσωπο που εκπροσωπεί τον θεσμό όμως αν δεν είναι εναρμονισμένο με την λαϊκή απαίτηση τότε μόνο κριτική μπορεί να δεχθεί...κριτική και αποδοκιμασία.
Ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας πρέπει να εμπνέει την κοινωνία και να προβάλλει τις αξίες και τα ιδανικά που θα πάνε την Ελλάδα μπροστά.
Η επιλογή Κουβέλη για πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μια 100% αποτυχημένη επιλογή που προσβάλει την νοημοσύνη της κοινωνίας, επιβραβεύει την αποτυχία και περνάει το μήνυμα ότι οι θυσίες του λαού πάνε χαμένες αφού….ούτως ή άλλως οι αποτυχημένοι θα κυβερνούν.
www.bankingnews.gr
Είναι ηττοπαθές καθώς – αν το σχέδιο ευσταθεί και δεν είναι απλά διερευνητικές σκέψεις για να αποτιμήσουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης – η κυβέρνηση για πρώτη φορά επιλέγει αριστερό πρόεδρο της δημοκρατίας όχι επειδή πιστεύει στον θεσμό αλλά κυρίως γιατί θέλει να διασφαλίσει με κάθε τρόπο εκλογή προέδρου της δημοκρατίας από την παρούσα βουλή για να μην πέσει η κυβέρνηση.
Είναι αποτυχημένο το σχέδιο αυτό, γιατί δεν μπορεί οι πολιτικοί που όχι μόνο καταδικάστηκαν αλλά αποδοκιμάστηκαν πλήρως από την κοινωνία να προτείνονται για τον ανώτατο θεσμό της χώρας που είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Για όσους έχουν επιλεκτική μνήμη η Δημοκρατική Αριστερά έλαβε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 συνολικά 384.986 ψήφους ή το 6,25% του εκλογικού σώματος ενώ σχεδόν 2 χρόνια μετά στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014 η Δημοκρατική Αριστερά κατέρρευσε στο 1,20% και συνολικά 68,873 ψήφους.
Να θυμίσουμε ότι αμφισβητήθηκε πλήρως η ηγεσία Κουβέλη μετά την κατάρρευση του κόμματος στις ευρωεκλογές, ο ίδιος παραιτήθηκε, εν συνεχεία ανακάλεσε την απόφαση για παραίτηση και παραμένει υπό προθεσμία πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Είναι προσβλητικό και αδιανόητο όταν η κοινωνία μέσω της ψήφου της, έχει καταδικάσει πρόσωπα, κόμματα και στρατηγικές, να έρχεται η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να προτείνουν τον Κουβέλη για πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Κουβέλης δεν είναι αντιπαθής υπό την έννοια ότι αυτό το χαμηλού προφίλ αριστερό πρόσωπο που παρουσίασε τον κατέστησαν λαοφιλή ακόμη και σε ψηφοφόρους που δεν είχαν επιλέξει την ΔΗΜΑΡ στις εκλογικές τους προτιμήσεις.
Όμως επειδή ο θεσμός του προέδρου της Δημοκρατίας έχει συμβολικότατα και σημειολογία είναι ο ανώτατος άρχοντας, - δυστυχώς χωρίς εξουσίες - πρέπει να αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση αρχών και αξιών.
Αν ο ανώτατος άρχοντας της Ελλάδος είναι π.χ. ο Κουβέλης που απέτυχε παταγωδώς πολιτικά ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουν οι εκπρόσωποι του πολιτεύματος, δηλαδή τα πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές.... στην κοινωνία;
Η αξιοκρατία, οι ικανότητες, οι δεξιότητες όλα αυτά που πρέπει να κρίνουν ένα άνθρωπο θα τα πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων;
Είναι προφανές, ότι αν επιλεγεί ο δρόμος του κατάπτωσης, της παρακμής και επιλέξουν την αποτυχία και όχι την επιτυχία για πρόεδρο της Δημοκρατίας τότε όλοι θα πρέπει να ντρέπονται για το κατάντημα της χώρας.
Ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας πρέπει από όλους τους πολίτες να είναι σεβαστός, το πρόσωπο που εκπροσωπεί τον θεσμό όμως αν δεν είναι εναρμονισμένο με την λαϊκή απαίτηση τότε μόνο κριτική μπορεί να δεχθεί...κριτική και αποδοκιμασία.
Ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας πρέπει να εμπνέει την κοινωνία και να προβάλλει τις αξίες και τα ιδανικά που θα πάνε την Ελλάδα μπροστά.
Η επιλογή Κουβέλη για πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μια 100% αποτυχημένη επιλογή που προσβάλει την νοημοσύνη της κοινωνίας, επιβραβεύει την αποτυχία και περνάει το μήνυμα ότι οι θυσίες του λαού πάνε χαμένες αφού….ούτως ή άλλως οι αποτυχημένοι θα κυβερνούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών