Κριτική στο σκεπτικό της συνεχιζόμενης προφυλάκισής του, στην εφημερίδα "Χρυσή Αυγή" που κυκλοφορεί
Την περασμένη Παρασκευή έλαβα στις φυλακές Κορυδαλλού το απορριπτικό της προσφυγής που είχα καταθέσει για την άρση της παράνομης κρατήσής μου.
Ήταν μεσημέρι, η κατάλληλη ώρα για να διαβάσεις ένα ευθυμογράφημα και να διασκεδάσεις, ειδικά σε ένα χώρο που δεν παρέχει φοβερές δυνατότητες αναψυχής. Με τέτοια διάθεση ξεκίνησα την ανάγνωση, ομολογώ όμως πως όσα διάβασα στα αμέσως επόμενα λεπτά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου.
Ως γνωστόν η σε βάρος μου κατηγορία αφορά αποκλειστικά και μόνο δύο καραπίνες με νόμιμη άδεια, μία δική μου και μία του πατέρα μου.
Οι φερόμενοι ως δικαστές (τους έχω ήδη χαρακτηρίσει «πληρωμένους δολοφόνους» και εμμένω στον χαρακτηρισμό) αυτή την φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους.
Για να δικαιολογήσουν την παράνομη κράτησή μου επινόησαν μία ιστορία που ξεκινάει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, περνάει από το Βιετνάμ, κάνει στάση για δύο αψιμαχίες με την Πιπιλή και την Κανέλλη και καταλήγει σε ένα «άγριο θηρίο» που τα κάνει όλα λίμπα σε ένα αστυνομικό τμήμα, μοιράζοντας όχι μπουνιές και κλωτσιές, αλλά μηνύσεις.
Πρωταγωνιστής αυτού του ευφάνταστου σεναρίου είμαι φυσικά εγώ.
Μόλις διάβασα το όνομα του εμπνευστή του, δηλαδή του εισηγητή της απόφασης, μου λύθηκε κάθε απορία.
Το εν λόγω άτομο λέγεται Φώσκολος και σίγουρα ξεπερνά σε φαντασία και συγγραφικό ταλέντο τον συνωνόματό του δημιουργό της «Λάμψης», του «Καλημέρα ζωή» και δεκάδων αξέχαστων ταινιών δράσης της δεκαετίας του ’70 και του ’80.
Όπλα από το Στάλινγκραντ και τις ζούγκλες του Βιετνάμ
Η καραμπίνα Mossberg 12 cal είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα λειόκανα όπλα στην ελληνική αγορά λόγω κυρίως της χαμηλής τιμής της. Για όσους ασχολούνται με την σκοποβολή είναι γνωστό ότι πρόκειται για όπλο ελαφρού τύπου με τα περισσότερα μέρη του πλαστικά (δεν γράφω άλλες λεπτομέρειες για να μη θεωρηθεί ότι κάνω διαφήμιση).
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι πως ο συγκεκριμένος τύπος όπλου, παρά την πολύ πρόσφατη κατασκευή του έχει πολεμήσει μυστικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στο Βιετνάμ! Αυτό ακριβώς αναφέρει το σκεπτικό της φυλάκισής μου, ιδού και το επίμαχο απόσπασμα:
«... Λειόκανα όπλα όπως τα επίδικα – λόγω των πλεονεκτημάτων τους έχουν χαρακτηριστεί, ιστορικά, ως όπλα μάχης (Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Βιετνάμ), τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ως πολεμικά (στρατιωτικά) όπλα μικρών αποστάσεων λόγω του μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς. Συνεπώς τα συγκεκριμένα όπλα υπάγονται στις περιοριστικώς αναφερόμενες κατηγορίες όπλων του άρθρου 15 κ.ο.κ.».
Μιλάμε για δικαστές πολύ υψηλού κύρους που κατάφεραν να χωρέσουν τόσα ψέμματα, τόσες ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές θέσεις, τόσες βλακείες κοινώς, μέσα σε δύο σειρές.
Πότε και από ποιον χαρακτηρίστικαν «ιστορικά» τα επίμαχα όπλα ως όπλα μάχης; Ποια είναι τα φοβερά τους πλεονεκτήματα; Τελικά είναι μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς;
Γιατί το μικρό ή μεσαίο βεληνεκές είναι ο λόγος που τα όπλα αυτά χαρακτηρίζονται πολεμικά;
Ποιος άσχετος τους είπε να γράψουν όλες αυτές τις βλακείες;
Ποιους τους καλύπτει στην λήψη τέτοιων παρανόμων αποφάσεων; Ας πάμε όμως στα πιο ουσιώδη ζητήματα ιδεολογικής φύσεως, που δένουν πραγματικά την εγκληματική οργάνωση και με καταδικάζουν άνετα σε ισόβια (γιατί όχι και σε θάνατο;)
Ποια μονάδα χρησιμοποίησε τέτοιες καραμπίνες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; οι σύμμαχοι ή μήπως οι ναζί;
Γιατί αν τις χρησιμοποίησαν οι ναζί δένει αμέσως το κατηγορητήριο περί εγκληματικής, ναζιστικής οργάνωσης.
Αν όμως τις χρησιμοποίησαν οι σύμμαχοι τότε καταρρέει ο μύθος των σκληρών ναζιστών, από την στιγμή που μας συνέλαβαν να κατέχουμε όπλα του εχθρού. Το πράγμα δυσκολεύει εις ότι αφορά το Βιετνάμ.
Πράγματι υπάρχουν επαρκή ιστορικά στοιχεία για την χρήση καραμπίνας από τους βιετκόγκ.
Κάτι τέτοιο νομίζω πως είχα δει σε μία ταινία όταν ήμουν μικρός.
Νομίζω επίσης πως χρησιμοποιούσε αντίστοιχο όπλο και ο πρωταγωνιστής άλλης αντίστοιχης ταινίας.
Ένας αμερικανός, μυώδης, με μακρύ μαλλί-χαίτη, που για να το κρατά στη θέση του (επειδή στην ζούγκλα δεν υπήρχε ζελέ) φορούσε κόκκινη κορδέλα στο μέτωπο.
Με την συγκεκριμένη καραμπίνα μάλιστα κατέστρεψε ολόκληρη βάση ανεφοδιασμού των βιετκόγκ, ενώ στην επόμενη ταινία της σειράς ο ίδιος πρωταγωνιστής νίκησε ολόκληρο Σύνταγμα σοβιετικών στο Αφγανιστάν, αλλά εκεί νομίζω δεν είχε την καραμπίνα μου.
Πάντως μετά το Ράμπο 1,2,3 και 4 αναμένω νέο sequel με τον Σταλόνε σε βαθειά γεράματα, τσίτα από τις πλαστικές και τα αναβολικά να την πέφτει στους τζιχαντιστές του ISIS, μη ρωτήσετε με τι είδους όπλο...
Το άγριο θηρίο που ακούγεται σε όλο το κτίριο τελικά... κάνει μηνύσεις
Στη συνέχεια του σήριαλ ο Φώσκολος και οι σκηνοθέτες (συγγνώμη εφέτες...) Μπιτζούνη και Λιακοπούλου έρχονται στο σήμερα.
Έτσι αναφέρουν ως λόγω προφυλάκισής μου τον «βίαιο χαρακτήρα που συνδυάζεται αντικειμενικά με την κατοχή των όπλων».
Υπενθυμίζω ότι ο ποινικός κώδικας δεν προβλέπει προφυλάκιση πολίτη επειδή κάποιος δικαστής κρίνει ότι είναι «βίαιος, ατίθασος, παλιόπαιδο κλπ». Αιτιολογούν δε το σκεπτικό τους με βάση παλαιότερη κατάθεση της Πιπιλή.
Εδώ συμβαίνει το εξής οξύμωρο:
μία βουλευτίνα εμφανίζεται σε κρίσιμη συνεδρίαση της βουλής «κομμάτια». Παραπαίει και διακόπτει συνεχώς με προκλητικό τρόπο άλλο βουλευτή.
Εγώ διαμαρτύρομαι για αυτή την θλιβερή κατάσταση και επισημαίνω την μέθη της εν λόγω συναδέλφου.
Η πράξη μου αυτή με οδηγεί πάραυτα στην φυλακή!
Αναφέρονται επίσης στο χαστούκι στην Κανέλλη.
Δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο πέρα απ’ το ότι κάθε πολίτης πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός.
Αν τον προσβάλλουν δημόσια, τον χαρακτηρίσουν «πουστ...ριό», τον χτυπήσουν στο πρόσωπο με εφημερίδα και τον απειλήσουν με καφενειακές φράσεις του στυλ: «φύγε από ‘δω ρε» το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να πει ευχαριστώ και να φύγει, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση θα καταλήξει στην φυλακή.
Το πιο καυτό σημείο της ταινίας (συγγνώμη, του επισήμου εγγράφου της Δικαιοσύνης) έρχεται αμέσως μετά.
Εκεί η συγγραφική ομάδα περιγράφει επί λέξει ένα άγριο θηρίο (δηλαδή εμένα) που εισβάλλει ασυγκράτητο σε αστυνομικό τμήμα, κάνει τρομερή φασαρία, σηκώνει στο πόδι όλη την πολυκατοικία και είναι έτοιμο να τα κάνει όλα λίμπα.
Στο σημείο μηδέν και ενώ η αγωνία κορυφώνεται, οι σεναριογράφοι κάνουν την μεγάλη ανατροπή και ξενερώνουν τον προσηλωμένο αναγνώστη.
Αντί το θηρίο να κάνει το καθήκον του ως εγκληματίας και να τα διαλύσει όλα, ανατρέπει κάθε προγνωστικό και... κάνει μηνύσεις.
Διαβάστε το επίμαχο απόσπασμα για να αντιληφθείτε την αποτυχία του Φώσκολου και των συνεργατών του:
«Περαιτέρω και προκειμένου να κριθεί η δικονομική μεταχείριση τούτου πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσωπικότητα τούτου και η πολλάκις εκδηλωθείσα βίαιη συμπεριφορά του όπως ενδεικτικά: στις 19-2-2013 οπότε εφόρμησε εντός του Α.Τ. Αναβύσσου σαν άγριο θηρίο και οι φωνές του ακούγονταν σε όλο το κτίριο απειλώντας να υποβάλλει μηνύσεις σε βάρος των αστυνομικών».
Τραγική αποτυχία.
Την ώρα που κορυφώνεται η πλοκή και όλοι περιμένουν έξαρση της βίας το θηρίο κάνει μηνύσεις. Και όλα αυτά ενώ έχουν προϊδεάσει τον τηλεθεατή για τον βίαιο χαρακτήρα του και την ακραία συμπεριφορά του και όλοι περιμένουν καταστάσεις τύπου Τσακ Νόρις.
Πέρα από την πλάκα, κατάφερα μετά βίας να θυμηθώ το σχετικό συμβάν.
Πράγματι τον Φεβρουάριο του 2013 βρέθηκα στο τμήμα της Αναβύσσου λίγο μετά την εισβολή αστυνομικής δύναμης σε τοπικό μας γραφείο. Ούτε μηνύσεις έγιναν, ούτε βέβαια φωνές και θηρία υπήρξαν, αυτό άλλωστε το επιβεβαιώνουν και οι αστυνομικοί που υπηρετούν στο συγκεκριμένο τμήμα. Παρ’ όλα αυτά η συγκεκριμένη επίσκεψή μου αποτελεί έναν ακόμη λόγο που βρίσκομαι στην φυλακή.
Για το τέλος κράτησα το καλύτερο...
Θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα ακόμη σημεία του εγγράφου που αποδεικνύουν πόσο άθλια και παράνομα λειτούργησαν οι συγκεκριμένοι δικαστικοί λειτουργοί.
Όπως την ψευδή αναφορά του εισαγγελέα Δασκαλόπουλου που δέχθηκαν ως αληθή οι εφέτες και λέει ότι: «από ουδέν αποδεικτικό στοιχείο προκύπτει η συμμετοχή του σε σκοπευτικούς αγώνες ή έστω η απλή άθλησή του εντός σκοπευτικών χώρων, η μόνη νόμιμη δραστηριότητα η οποία του επιτρέπεται με βάση το προαναφερόμενο δελτίο σκοποβολής».
Η παραπάνω πρόταση αποδεικνύει πως οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι (σε διατεταγμένη υπηρεσία) δεν διάβασαν καν το υπόμνημά μου.
Αν το είχαν διαβάσει θα έβλεπαν και το έγγραφο της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος με τους αγώνες στους οποίους μετείχα τα τελευταία έτη και το επίσημο δελτίο του Γ.Ε.Σ. που μου παρέχει άδεια εισόδου στο Κ.Ε.Β.ΟΠ. για συμμετοχή σε σκοπευτικούς αγώνες (από το έτος 2000) και τις ένορκες καταθέσεις άλλων σκοπευτών και ενός εκπαιδευτή σκοποβολής που διαψεύδουν όσα ισχυρίζονται οι δικαστές στο κατάπτυστο σκεπτικό τους. Εδώ μιλάμε για ξεκάθαρα αδικήματα εκ μέρους τους όπως η ψευδής βεβαίωση και η παράβαση καθήκοντος.
Κάποια μέρα, όταν πλέον θα έχει καταρρεύεσει η αθλιότητα περί... «εγκληματικής οργάνωσης», οι όροι θα αναστραφούν και όσοι δικαστικοί εγκλημάτισαν εις βάρος μας θα βρεθούν φυσικά στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Το κορυφαίο όλων όμως είναι το σημείο όπου απαντούν στο λογικό επιχείρημά μου ότι τα όπλα ήταν δηλωμένα στο όνομά μου, η ταυτοποίησή τους μπορούσε να γίνει άμεσα και έτσι σε κάθε περίπτωση εγκλήματος από τρίτους αυτομάτως θα κατέληγα εγώ στην φυλακή:
«Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι δεν ήταν δυνατόν να διαθέσει τα όπλα που κατείχε, επειδή σε περίπτωση τελέσεως εγκληματικής πράξεως θα ήταν ευχερής ο εντοπισμός του, είναι άνευ νομικής σημασίας». Άνευ νομικής σημασίας... δηλαδή θα έδινα το όπλο μου σε έναν εγκληματία και μετά τον φόνο θα μοίραζα κάρτες με τίτλο «Ηλίας Κασιδιάρης – Διευθυντής Εγκληματικής Οργάνωσης».
Λίγο παρακάτω όμως, έχοντας κατανοήσει πόσο σαθρός είναι ο αντίλογός τους, εφευρίσκουν κάτι ανώτερο από τον Ράμπο και τις ζούγκλες του Βιετνάμ. Τα όπλα, λέει δεν θα τα διέθετα σε τρίτους για να κάνουν εγκλήματα, αλλά για να... πουλάνε μούρη στους εχθρούς της εγκληματικής οργάνωσης και να τους τσακίζουν το ηθικό! Διαβάστε και φρίξτε:
«Ο εφοδιασμός της εγκληματικής οργάνωσης ακόμα και με ένα όπλο μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους, όπως την επίδειξη δύναμης και ισχύος, την απόκτηση αυτοπεποίθησης έναντι των αντιπάλων, ώστε να καταπτοείται ο αντίπαλος και έτσι να διευκολύνεται η επίτευξη των εγκληματικών σκοπών της οργάνωσης».
Δεν αρκούν δηλαδή οι φωνές του θηρίου που ακούγονται σε όλη την πολυκατοικία.
Πρέπει το θηρίο να διαθέτει και όπλα για να φοβερίζει τους εχθρούς του και να τους σπάει τα νεύρα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά εγώ βρίσκομαι στη φυλακή και οι απατεώνες της μνημονιακής εξουσίας κάνουν πάρτι στην υγειά των κορόιδων.
Το είπαμε άλλωστε πως αντί να βάλουμε εμείς τους κλέφτες στην φυλακή, πρόλαβαν (στην παρούσα φάση) και μας έβαλαν αυτοί.
Δεν πειράζει όμως, δεν τρέχει τίποτα, στο τέλος πάντα νικάει η Ελλάδα.
Ηλίας Κασιδιάρης
Φυλακές Κορυδαλλού
www.bankingnews.gr
Ήταν μεσημέρι, η κατάλληλη ώρα για να διαβάσεις ένα ευθυμογράφημα και να διασκεδάσεις, ειδικά σε ένα χώρο που δεν παρέχει φοβερές δυνατότητες αναψυχής. Με τέτοια διάθεση ξεκίνησα την ανάγνωση, ομολογώ όμως πως όσα διάβασα στα αμέσως επόμενα λεπτά ξεπέρασαν κάθε προσδοκία μου.
Ως γνωστόν η σε βάρος μου κατηγορία αφορά αποκλειστικά και μόνο δύο καραπίνες με νόμιμη άδεια, μία δική μου και μία του πατέρα μου.
Οι φερόμενοι ως δικαστές (τους έχω ήδη χαρακτηρίσει «πληρωμένους δολοφόνους» και εμμένω στον χαρακτηρισμό) αυτή την φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους.
Για να δικαιολογήσουν την παράνομη κράτησή μου επινόησαν μία ιστορία που ξεκινάει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, περνάει από το Βιετνάμ, κάνει στάση για δύο αψιμαχίες με την Πιπιλή και την Κανέλλη και καταλήγει σε ένα «άγριο θηρίο» που τα κάνει όλα λίμπα σε ένα αστυνομικό τμήμα, μοιράζοντας όχι μπουνιές και κλωτσιές, αλλά μηνύσεις.
Πρωταγωνιστής αυτού του ευφάνταστου σεναρίου είμαι φυσικά εγώ.
Μόλις διάβασα το όνομα του εμπνευστή του, δηλαδή του εισηγητή της απόφασης, μου λύθηκε κάθε απορία.
Το εν λόγω άτομο λέγεται Φώσκολος και σίγουρα ξεπερνά σε φαντασία και συγγραφικό ταλέντο τον συνωνόματό του δημιουργό της «Λάμψης», του «Καλημέρα ζωή» και δεκάδων αξέχαστων ταινιών δράσης της δεκαετίας του ’70 και του ’80.
Όπλα από το Στάλινγκραντ και τις ζούγκλες του Βιετνάμ
Η καραμπίνα Mossberg 12 cal είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα λειόκανα όπλα στην ελληνική αγορά λόγω κυρίως της χαμηλής τιμής της. Για όσους ασχολούνται με την σκοποβολή είναι γνωστό ότι πρόκειται για όπλο ελαφρού τύπου με τα περισσότερα μέρη του πλαστικά (δεν γράφω άλλες λεπτομέρειες για να μη θεωρηθεί ότι κάνω διαφήμιση).
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι πως ο συγκεκριμένος τύπος όπλου, παρά την πολύ πρόσφατη κατασκευή του έχει πολεμήσει μυστικά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στο Βιετνάμ! Αυτό ακριβώς αναφέρει το σκεπτικό της φυλάκισής μου, ιδού και το επίμαχο απόσπασμα:
«... Λειόκανα όπλα όπως τα επίδικα – λόγω των πλεονεκτημάτων τους έχουν χαρακτηριστεί, ιστορικά, ως όπλα μάχης (Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Βιετνάμ), τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ως πολεμικά (στρατιωτικά) όπλα μικρών αποστάσεων λόγω του μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς. Συνεπώς τα συγκεκριμένα όπλα υπάγονται στις περιοριστικώς αναφερόμενες κατηγορίες όπλων του άρθρου 15 κ.ο.κ.».
Μιλάμε για δικαστές πολύ υψηλού κύρους που κατάφεραν να χωρέσουν τόσα ψέμματα, τόσες ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές θέσεις, τόσες βλακείες κοινώς, μέσα σε δύο σειρές.
Πότε και από ποιον χαρακτηρίστικαν «ιστορικά» τα επίμαχα όπλα ως όπλα μάχης; Ποια είναι τα φοβερά τους πλεονεκτήματα; Τελικά είναι μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς;
Γιατί το μικρό ή μεσαίο βεληνεκές είναι ο λόγος που τα όπλα αυτά χαρακτηρίζονται πολεμικά;
Ποιος άσχετος τους είπε να γράψουν όλες αυτές τις βλακείες;
Ποιους τους καλύπτει στην λήψη τέτοιων παρανόμων αποφάσεων; Ας πάμε όμως στα πιο ουσιώδη ζητήματα ιδεολογικής φύσεως, που δένουν πραγματικά την εγκληματική οργάνωση και με καταδικάζουν άνετα σε ισόβια (γιατί όχι και σε θάνατο;)
Ποια μονάδα χρησιμοποίησε τέτοιες καραμπίνες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; οι σύμμαχοι ή μήπως οι ναζί;
Γιατί αν τις χρησιμοποίησαν οι ναζί δένει αμέσως το κατηγορητήριο περί εγκληματικής, ναζιστικής οργάνωσης.
Αν όμως τις χρησιμοποίησαν οι σύμμαχοι τότε καταρρέει ο μύθος των σκληρών ναζιστών, από την στιγμή που μας συνέλαβαν να κατέχουμε όπλα του εχθρού. Το πράγμα δυσκολεύει εις ότι αφορά το Βιετνάμ.
Πράγματι υπάρχουν επαρκή ιστορικά στοιχεία για την χρήση καραμπίνας από τους βιετκόγκ.
Κάτι τέτοιο νομίζω πως είχα δει σε μία ταινία όταν ήμουν μικρός.
Νομίζω επίσης πως χρησιμοποιούσε αντίστοιχο όπλο και ο πρωταγωνιστής άλλης αντίστοιχης ταινίας.
Ένας αμερικανός, μυώδης, με μακρύ μαλλί-χαίτη, που για να το κρατά στη θέση του (επειδή στην ζούγκλα δεν υπήρχε ζελέ) φορούσε κόκκινη κορδέλα στο μέτωπο.
Με την συγκεκριμένη καραμπίνα μάλιστα κατέστρεψε ολόκληρη βάση ανεφοδιασμού των βιετκόγκ, ενώ στην επόμενη ταινία της σειράς ο ίδιος πρωταγωνιστής νίκησε ολόκληρο Σύνταγμα σοβιετικών στο Αφγανιστάν, αλλά εκεί νομίζω δεν είχε την καραμπίνα μου.
Πάντως μετά το Ράμπο 1,2,3 και 4 αναμένω νέο sequel με τον Σταλόνε σε βαθειά γεράματα, τσίτα από τις πλαστικές και τα αναβολικά να την πέφτει στους τζιχαντιστές του ISIS, μη ρωτήσετε με τι είδους όπλο...
Το άγριο θηρίο που ακούγεται σε όλο το κτίριο τελικά... κάνει μηνύσεις
Στη συνέχεια του σήριαλ ο Φώσκολος και οι σκηνοθέτες (συγγνώμη εφέτες...) Μπιτζούνη και Λιακοπούλου έρχονται στο σήμερα.
Έτσι αναφέρουν ως λόγω προφυλάκισής μου τον «βίαιο χαρακτήρα που συνδυάζεται αντικειμενικά με την κατοχή των όπλων».
Υπενθυμίζω ότι ο ποινικός κώδικας δεν προβλέπει προφυλάκιση πολίτη επειδή κάποιος δικαστής κρίνει ότι είναι «βίαιος, ατίθασος, παλιόπαιδο κλπ». Αιτιολογούν δε το σκεπτικό τους με βάση παλαιότερη κατάθεση της Πιπιλή.
Εδώ συμβαίνει το εξής οξύμωρο:
μία βουλευτίνα εμφανίζεται σε κρίσιμη συνεδρίαση της βουλής «κομμάτια». Παραπαίει και διακόπτει συνεχώς με προκλητικό τρόπο άλλο βουλευτή.
Εγώ διαμαρτύρομαι για αυτή την θλιβερή κατάσταση και επισημαίνω την μέθη της εν λόγω συναδέλφου.
Η πράξη μου αυτή με οδηγεί πάραυτα στην φυλακή!
Αναφέρονται επίσης στο χαστούκι στην Κανέλλη.
Δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο πέρα απ’ το ότι κάθε πολίτης πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός.
Αν τον προσβάλλουν δημόσια, τον χαρακτηρίσουν «πουστ...ριό», τον χτυπήσουν στο πρόσωπο με εφημερίδα και τον απειλήσουν με καφενειακές φράσεις του στυλ: «φύγε από ‘δω ρε» το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να πει ευχαριστώ και να φύγει, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση θα καταλήξει στην φυλακή.
Το πιο καυτό σημείο της ταινίας (συγγνώμη, του επισήμου εγγράφου της Δικαιοσύνης) έρχεται αμέσως μετά.
Εκεί η συγγραφική ομάδα περιγράφει επί λέξει ένα άγριο θηρίο (δηλαδή εμένα) που εισβάλλει ασυγκράτητο σε αστυνομικό τμήμα, κάνει τρομερή φασαρία, σηκώνει στο πόδι όλη την πολυκατοικία και είναι έτοιμο να τα κάνει όλα λίμπα.
Στο σημείο μηδέν και ενώ η αγωνία κορυφώνεται, οι σεναριογράφοι κάνουν την μεγάλη ανατροπή και ξενερώνουν τον προσηλωμένο αναγνώστη.
Αντί το θηρίο να κάνει το καθήκον του ως εγκληματίας και να τα διαλύσει όλα, ανατρέπει κάθε προγνωστικό και... κάνει μηνύσεις.
Διαβάστε το επίμαχο απόσπασμα για να αντιληφθείτε την αποτυχία του Φώσκολου και των συνεργατών του:
«Περαιτέρω και προκειμένου να κριθεί η δικονομική μεταχείριση τούτου πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσωπικότητα τούτου και η πολλάκις εκδηλωθείσα βίαιη συμπεριφορά του όπως ενδεικτικά: στις 19-2-2013 οπότε εφόρμησε εντός του Α.Τ. Αναβύσσου σαν άγριο θηρίο και οι φωνές του ακούγονταν σε όλο το κτίριο απειλώντας να υποβάλλει μηνύσεις σε βάρος των αστυνομικών».
Τραγική αποτυχία.
Την ώρα που κορυφώνεται η πλοκή και όλοι περιμένουν έξαρση της βίας το θηρίο κάνει μηνύσεις. Και όλα αυτά ενώ έχουν προϊδεάσει τον τηλεθεατή για τον βίαιο χαρακτήρα του και την ακραία συμπεριφορά του και όλοι περιμένουν καταστάσεις τύπου Τσακ Νόρις.
Πέρα από την πλάκα, κατάφερα μετά βίας να θυμηθώ το σχετικό συμβάν.
Πράγματι τον Φεβρουάριο του 2013 βρέθηκα στο τμήμα της Αναβύσσου λίγο μετά την εισβολή αστυνομικής δύναμης σε τοπικό μας γραφείο. Ούτε μηνύσεις έγιναν, ούτε βέβαια φωνές και θηρία υπήρξαν, αυτό άλλωστε το επιβεβαιώνουν και οι αστυνομικοί που υπηρετούν στο συγκεκριμένο τμήμα. Παρ’ όλα αυτά η συγκεκριμένη επίσκεψή μου αποτελεί έναν ακόμη λόγο που βρίσκομαι στην φυλακή.
Για το τέλος κράτησα το καλύτερο...
Θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα ακόμη σημεία του εγγράφου που αποδεικνύουν πόσο άθλια και παράνομα λειτούργησαν οι συγκεκριμένοι δικαστικοί λειτουργοί.
Όπως την ψευδή αναφορά του εισαγγελέα Δασκαλόπουλου που δέχθηκαν ως αληθή οι εφέτες και λέει ότι: «από ουδέν αποδεικτικό στοιχείο προκύπτει η συμμετοχή του σε σκοπευτικούς αγώνες ή έστω η απλή άθλησή του εντός σκοπευτικών χώρων, η μόνη νόμιμη δραστηριότητα η οποία του επιτρέπεται με βάση το προαναφερόμενο δελτίο σκοποβολής».
Η παραπάνω πρόταση αποδεικνύει πως οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι (σε διατεταγμένη υπηρεσία) δεν διάβασαν καν το υπόμνημά μου.
Αν το είχαν διαβάσει θα έβλεπαν και το έγγραφο της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος με τους αγώνες στους οποίους μετείχα τα τελευταία έτη και το επίσημο δελτίο του Γ.Ε.Σ. που μου παρέχει άδεια εισόδου στο Κ.Ε.Β.ΟΠ. για συμμετοχή σε σκοπευτικούς αγώνες (από το έτος 2000) και τις ένορκες καταθέσεις άλλων σκοπευτών και ενός εκπαιδευτή σκοποβολής που διαψεύδουν όσα ισχυρίζονται οι δικαστές στο κατάπτυστο σκεπτικό τους. Εδώ μιλάμε για ξεκάθαρα αδικήματα εκ μέρους τους όπως η ψευδής βεβαίωση και η παράβαση καθήκοντος.
Κάποια μέρα, όταν πλέον θα έχει καταρρεύεσει η αθλιότητα περί... «εγκληματικής οργάνωσης», οι όροι θα αναστραφούν και όσοι δικαστικοί εγκλημάτισαν εις βάρος μας θα βρεθούν φυσικά στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Το κορυφαίο όλων όμως είναι το σημείο όπου απαντούν στο λογικό επιχείρημά μου ότι τα όπλα ήταν δηλωμένα στο όνομά μου, η ταυτοποίησή τους μπορούσε να γίνει άμεσα και έτσι σε κάθε περίπτωση εγκλήματος από τρίτους αυτομάτως θα κατέληγα εγώ στην φυλακή:
«Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι δεν ήταν δυνατόν να διαθέσει τα όπλα που κατείχε, επειδή σε περίπτωση τελέσεως εγκληματικής πράξεως θα ήταν ευχερής ο εντοπισμός του, είναι άνευ νομικής σημασίας». Άνευ νομικής σημασίας... δηλαδή θα έδινα το όπλο μου σε έναν εγκληματία και μετά τον φόνο θα μοίραζα κάρτες με τίτλο «Ηλίας Κασιδιάρης – Διευθυντής Εγκληματικής Οργάνωσης».
Λίγο παρακάτω όμως, έχοντας κατανοήσει πόσο σαθρός είναι ο αντίλογός τους, εφευρίσκουν κάτι ανώτερο από τον Ράμπο και τις ζούγκλες του Βιετνάμ. Τα όπλα, λέει δεν θα τα διέθετα σε τρίτους για να κάνουν εγκλήματα, αλλά για να... πουλάνε μούρη στους εχθρούς της εγκληματικής οργάνωσης και να τους τσακίζουν το ηθικό! Διαβάστε και φρίξτε:
«Ο εφοδιασμός της εγκληματικής οργάνωσης ακόμα και με ένα όπλο μπορεί να γίνει για διάφορους λόγους, όπως την επίδειξη δύναμης και ισχύος, την απόκτηση αυτοπεποίθησης έναντι των αντιπάλων, ώστε να καταπτοείται ο αντίπαλος και έτσι να διευκολύνεται η επίτευξη των εγκληματικών σκοπών της οργάνωσης».
Δεν αρκούν δηλαδή οι φωνές του θηρίου που ακούγονται σε όλη την πολυκατοικία.
Πρέπει το θηρίο να διαθέτει και όπλα για να φοβερίζει τους εχθρούς του και να τους σπάει τα νεύρα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά εγώ βρίσκομαι στη φυλακή και οι απατεώνες της μνημονιακής εξουσίας κάνουν πάρτι στην υγειά των κορόιδων.
Το είπαμε άλλωστε πως αντί να βάλουμε εμείς τους κλέφτες στην φυλακή, πρόλαβαν (στην παρούσα φάση) και μας έβαλαν αυτοί.
Δεν πειράζει όμως, δεν τρέχει τίποτα, στο τέλος πάντα νικάει η Ελλάδα.
Ηλίας Κασιδιάρης
Φυλακές Κορυδαλλού
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών