Η τροπολογία αυτή έχει σκοπό την πλήρη και όχι προσχηματική αποκατάσταση των μικροομολογιούχων
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή κατέθεσε σήμερα, Πέμπτη τροπολογία για το θέμα της αποκατάστασης των μικρο-ομολογιούχων, που υπέστησαν ζημιά από το κούρεμα των ομολόγων με την εφαρμογή του PSI.
Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση της η Χρυσή Αυγή είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή την άδικη αντιμετώπιση των συμπολιτών μας που εμπιστεύθηκαν το ελληνικό κράτος, επενδύοντας τους κόπους μιας ζωής σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Η τροπολογία αυτή έχει σκοπό την πλήρη και όχι προσχηματική αποκατάσταση των συμπολιτών μας, όπως υπόσχεται η συγκυβέρνηση, η οποία προωθεί την "αποκατάσταση" των ομολογιούχων, επί της ουσίας μετά θάνατον!
Αναλυτικά η τροπολογία:
Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
«Ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο α) της Απόφασης - Πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008, όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση-Πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις, οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για τον σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΜΕΡΟΣ Α΄), β) της Απόφασης-Πλαίσιο 2008/947/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008, όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση-Πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις που προβλέπουν την αναστολή εκτέλεσης της ποινής ή απόλυση υπό όρους, με σκοπό την επιτήρηση των μέτρων αναστολής και των εναλλακτικών κυρώσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΜΕΡΟΣ Β΄), γ) της Απόφασης-Πλαίσιο 2009/829/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή, μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις αποφάσεις περί μέτρων επιτήρησης εναλλακτικά προς την προσωρινή κράτηση (ΜΕΡΟΣ Γ΄)»
Θέμα: Αποκατάσταση ομολογιούχων του Ελληνικού Δημοσίου
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Η πρωτοφανής και απαράδεκτη υποτελής πολιτική ενέργεια του τότε Υπουργού Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλου για επιλεκτικό «κούρεμα» των ομολόγων των μικροκαταθετών στα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, δημιούργησε ένα άνευ προηγουμένου πολιτικό και οικονομικό «δεδικασμένο». Από την μια πλευρά τα ομόλογα των ξένων τραπεζών, μεγαλοεπενδυτών και funds τα οποία αποδόθηκαν στο ακέραιο στους κατόχους τους και από την άλλη, η συντονισμένη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών, που στήριξαν τις ελπίδες τους στην Ελληνική οικονομία και τις προοπτικές της, που έντεχνα καλλιεργήθηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο και την τότε Κυβέρνηση.
Η συνολική υποκρισία του πολιτικού συστήματος αποδεικνύεται περίτρανα και από τη στάση που τήρησε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση και ο Αντώνης Σαμαράς προσωπικά, όταν διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους πως αν έρθει στην Κυβέρνηση, θα αποκαταστήσει με τρόπο πλήρη και απόλυτο τους Έλληνες ομολογιούχους. Οι γνωστές αυτές υποσχέσεις, που δόθηκαν σε οιονεί «κατοχικό» οικονομικό περιβάλλον που επιβλήθηκε από τους ξένους δανειστές, λίγη αξία θα μπορούσαν να έχουν για όσους επένδυσαν το βιος τους όχι στις τράπεζες (οι οποίες ως δια μαγείας εμφανίστηκαν… πλεονασματικές) αλλά στο ίδιο το Δημόσιο. Έτσι η φράση «με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου», κατέληξε πικρό ανέκδοτο για χιλιάδες οικογενειάρχες.
Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου (PSI plus ), ύστερα από την δια νόμου θέσπιση και ενεργοποίηση με αναδρομική ισχύ των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC’s), είχε ως συνέπεια να ενταχθούν στη διαδικασία αυτή φυσικά πρόσωπα, τα οποία μάλιστα, ως πραγματικοί δικαιούχοι των ομολόγων, στερήθηκαν του δικαιώματος συμμετοχής και ψήφου στη σχετική διαδικασία με δεδομένο ότι σύμφωνα με το άρθρο πρώτο παρ.1εδ.στ, ν.4050/2012 στη σχετική διαδικασία συμμετείχαν μόνον οι Φορείς του Συστήματος.
Είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες ομολογιούχοι, πέρα από τη χρηματική ζημία που υπέστησαν λόγω της απομείωσης της αξίας των ομολόγων που κατείχαν, συνεπεία της συμμετοχής τους στο PSIplus, έχουν επιπρόσθετα υποστεί εξ αιτίας της συστημικής οικονομικής κρίσης και των εξαιρετικά δυσμενών οικονομικών συνθηκών της χώρας και περαιτέρω τεράστια οικονομικά βάρη, όπως ενδεικτικά: δραματική μείωση των μισθών και συντάξεων και των εισοδημάτων τους γενικότερα, βαριά αύξηση της φορολογίας τους κλπ, τα οποία σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας και την αναπτυξιακή και οικονομική ύφεση της χώρας αποτελούν δεδομένα εξαιρετικής βαρύτητας, που, ως εξαιρετικές περιστάσεις, συνιστούν «ανωτέρα βία» και τους διαφοροποιούν από τους μη Έλληνες ομολογιούχους, οι οποίοι δεν ευρίσκονται σε αντίστοιχες και συγκρίσιμες καταστάσεις.
Με βάση τα ανωτέρω το Ελληνικό Δημόσιο, για λόγους υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος αποτροπής απρόβλεπτης και εξόχως υπέρμετρης οικονομικής κατάρρευσης των Ελλήνων, τόσο κατά το εθνικό όσο και κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο, έχει νόμιμη αλλά και ηθική υποχρέωση, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, την έκταση αλλά και τη βαρύτητα της οδυνηρής κρίσης που δοκιμάζει η χώρα, να προστατεύσει και εξασφαλίσει τους Έλληνες πολίτες/αποταμιευτές του που συμμετείχαν στο PSIplus και οι οποίοι, εκτός των συνεπειών του, έχουν υποστεί επιπρόσθετες και εξαιρετικής βαρύτητας συνέπειες, λόγω της οικονομικής κρίσης, χωρίς αυτή η «διαφορετική μεταχείριση», λόγω των εξαιρετικών συνθηκών ανωτέρας βίας, να αποτελεί «αδικαιολόγητη διακριτική/μεροληπτική» υπέρ των Ελλήνων μεταχείριση, όπως έκανε αποδεκτό και για την Ισλανδία το ευρωπαϊκό δικαστήριο ΕFTA.
Άλλωστε, αντίστοιχα, το Ελληνικό Δημόσιο με το άρθρο 3 παρ.5 και 6 του ν.4046/2012 έλαβε σχετική πρόνοια για τις ελληνικές τράπεζες, τις ελληνικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και τα λοιπά ελληνικά νομικά πρόσωπα και εξασφάλισε για αυτά φορολογικές αποσβέσεις και φορολογικούς συμψηφισμούς, προκειμένου να απομειώσουν μέχρι πλήρους εξαλείψεως τη ζημιά που υπέστησαν από το PSI plus, δεδομένων και των λοιπών επιπρόσθετων δυσμενών οικονομικών συνθηκών που αντιμετώπιζαν λόγω της οικονομικής κρίσης της χώρας.
Αυτή τη διαφορετική μεταχείριση ομοίων καταστάσεων καθιστά αποδεκτή την ουσία της τροπολογίας λόγω και του ασήμαντου ποσοτικού μεγέθους των ομολόγων των οποίων δικαιούχοι ήταν Έλληνες φυσικά πρόσωπα σε σχέση προς το δημόσιο χρέος/επιλέξιμους τίτλους υπό ελληνικό δίκαιο που συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση του χρέους , μέγεθος το οποίο δεν θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του και το στόχο της μείωσης του λόγου χρέους - ΑΕΠ για το 2020 σε 120,5%, στόχος ο οποίος είναι πρακτικά ανέφικτος, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί (πλην της Ελληνικής Κυβέρνηση) γνωρίζουν, για άλλους όμως λόγους.
Για την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω θεμάτων και όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα που απέκτησαν ομόλογα από την πρωτογενή ή τη δευτερογενή αγορά έως την 26η Οκτωβρίου 2011 προτείνονται με την τροπολογία που κατατίθεται, τα εξής:
α) Αποκατάσταση της ζημιάς 53,5%
Η ζημία που υπέστησαν τα φυσικά πρόσωπα από την αναγκαστική συμμετοχή τους στην ανταλλαγή των ομολόγων τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4050/2012 και η οποία υπολογίζεται σε ποσοστό 53,5% της αρχικής ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν, συνυπολογιζομένης της τιμής κτήσης, αναγνωρίζεται ως πιστωτικός φόρος (tax credit). Το ποσό του πιστωτικού φόρου δύναται να χρησιμοποιείται για την εξόφληση βεβαιωμένων οφειλών που έχουν τα φυσικά πρόσωπα προς το Δημόσιο. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων οφειλών το ποσό του πιστωτικού φόρου θα επιστρέφεται στους φορολογούμενους με δόσεις κατά περίπτωση.
β) Προτεινόμενη λύση για τα νέα ομόλογα λήξεως 2023-2042
Με βάση τα στοιχεία που έχει ο σύλλογος φυσικών προσώπων ομολογιούχων ελληνικού δημοσίου ο μέσος όρος ηλικίας των ομολογιούχων είναι στα 61 έτη, γεγονός που ουσιαστικά στοιχειοθετεί την αναγκαιότητα ανταλλαγής των τίτλων, γιατί διαφορετικά αυτοί καθίστανται δώρο- άδωρο. Για το 31,5% του κεφαλαίου που αντιστοιχεί στα νέα ομόλογα διάρκειας από 10 έως 30 έτη (από το 2023 έως το 2042) δίνεται η δυνατότητα ανταλλαγής τους με τριετή ή πενταετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κατά περίπτωση. Από την ανταλλαγή δε μεταβάλλεται η συνολική ονομαστική αξία του χρέους.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Άρθρο 1
Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αποκλειστικά για φυσικά πρόσωπα, κατόχους ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία αποκτήθηκαν από την πρωτογενή ή τη δευτερογενή αγορά έως την 26η Οκτωβρίου του 2011 και αντικαταστάθηκαν με νέους τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου διάρκειας 10 έως 30 ετών σύμφωνα με τον Ν. 4050/2012, τις υπ’ αρ. 5/2012 και 10/2012 Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου και την υπ’ αρ. 2/20964/0023Α/9.3.2012 Απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών.
Άρθρο 2
Η ζημία που υπέστησαν τα φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 κατά τη διαδικασία αναδιάταξης του ελληνικού χρέους, η οποία υπολογίζεται σε ποσοστό 53,5% της αρχικής ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν, αναγνωρίζεται ως πιστωτικός φόρος (tax credit) ως εξής:
α. Για ζημία έως € 100.000 ανά δικαιούχο εγγράφεται στους οικείους λογαριασμούς που τηρούν οι δικαιούχοι στο σύστημα taxis πιστωτικός φόρος (“tax credit”) ισόποσος με τη ζημία που υπέστησαν με την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους στις 12.03.2012. Το ποσό του εν λόγω φόρου δύναται να χρησιμοποιείται για την εξόφληση βεβαιωμένων, ληξιπρόθεσμων ή μη οφειλών των δικαιούχων προς το Ελληνικό Δημόσιο, με ανώτατο ύψος καταβολής το 1/3 του συνολικού ποσού ανά έτος. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων οφειλών το ποσό του πιστωτικού φόρου καταβάλλεται στους δικαιούχους σε τρεις ετήσιες δόσεις.
β. Για ζημία μεγαλύτερη των € 100.000 ακολουθείται η διαδικασία της περ. α με ανώτατο ύψος καταβολής το 1/10 του συνολικού ποσού ανά έτος.
Άρθρο 3
Τα φυσικά πρόσωπα που δε συναίνεσαν στο PSI+ δύνανται να ανταλλάξουν τους τίτλους που έλαβαν στις 12.03.2012 με νέους τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου, ως ακολούθως:
α) Τίτλοι συνολικής ονομαστικής αξίας έως 31.500 ευρώ ανά δικαιούχο δύνανται να ανταλλαγούν με τριετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ίσης ονομαστικής αξίας.
β) Τίτλοι συνολικής ονομαστικής αξίας άνω των 31.500 ευρώ ανά δικαιούχο δύνανται να ανταλλαγούν με πενταετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ίσης ονομαστικής αξίας.
Οι όροι της ανταλλαγής και έκδοσης των νέων τίτλων καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών κατόπιν εισήγησης του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Από την υλοποίηση της ανταλλαγής δε μεταβάλλεται η ονομαστική αξία του χρέους κεντρικής διοίκησης.
Άρθρο 4
Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ως ζημία θεωρείται η απομείωση κατά 53,5% της ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν οι δικαιούχοι στις 09.03.2012, συνυπολογιζομένης της τιμής κτήσης των τίτλων.
Άρθρο 5
Ο επιμερισμός της ζημίας, του πιστωτικού φόρου και της ανταλλαγής της περίπτωσης 3, γίνεται σύμφωνα με τον αριθμό των συνδικαιούχων του τραπεζικού λογαριασμού μέσω του οποίου πραγματοποιήθηκε η απόκτηση των τίτλων.
Αθήνα, 05/11/2014
Οι προτείνοντες βουλευτές
Νικόλαος Μιχαλολιάκος
Μιχαήλ Αρβανίτης
Γεώργιος Γερμενής
Αντώνιος Γρέγος
Ελένη Ζαρούλια
Πολύβιος Ζησιμόπουλος
Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Ηλίας Κασιδιάρης
Νικόλαος Κούζηλος
Δημήτριος Κουκούτσης
Ιωάννης Λαγός
Αρτέμιος Ματθαιόπουλος
Νικόλαος Μίχος
Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης
Ηλίας Παναγιώταρος
Χρήστος Παππάς
www.bankingnews.gr
Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση της η Χρυσή Αυγή είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή την άδικη αντιμετώπιση των συμπολιτών μας που εμπιστεύθηκαν το ελληνικό κράτος, επενδύοντας τους κόπους μιας ζωής σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Η τροπολογία αυτή έχει σκοπό την πλήρη και όχι προσχηματική αποκατάσταση των συμπολιτών μας, όπως υπόσχεται η συγκυβέρνηση, η οποία προωθεί την "αποκατάσταση" των ομολογιούχων, επί της ουσίας μετά θάνατον!
Αναλυτικά η τροπολογία:
Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
«Ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο α) της Απόφασης - Πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008, όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση-Πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις, οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για τον σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΜΕΡΟΣ Α΄), β) της Απόφασης-Πλαίσιο 2008/947/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2008, όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση-Πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις που προβλέπουν την αναστολή εκτέλεσης της ποινής ή απόλυση υπό όρους, με σκοπό την επιτήρηση των μέτρων αναστολής και των εναλλακτικών κυρώσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΜΕΡΟΣ Β΄), γ) της Απόφασης-Πλαίσιο 2009/829/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την εφαρμογή, μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις αποφάσεις περί μέτρων επιτήρησης εναλλακτικά προς την προσωρινή κράτηση (ΜΕΡΟΣ Γ΄)»
Θέμα: Αποκατάσταση ομολογιούχων του Ελληνικού Δημοσίου
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Η πρωτοφανής και απαράδεκτη υποτελής πολιτική ενέργεια του τότε Υπουργού Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλου για επιλεκτικό «κούρεμα» των ομολόγων των μικροκαταθετών στα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, δημιούργησε ένα άνευ προηγουμένου πολιτικό και οικονομικό «δεδικασμένο». Από την μια πλευρά τα ομόλογα των ξένων τραπεζών, μεγαλοεπενδυτών και funds τα οποία αποδόθηκαν στο ακέραιο στους κατόχους τους και από την άλλη, η συντονισμένη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών, που στήριξαν τις ελπίδες τους στην Ελληνική οικονομία και τις προοπτικές της, που έντεχνα καλλιεργήθηκε από τον ίδιο τον Βενιζέλο και την τότε Κυβέρνηση.
Η συνολική υποκρισία του πολιτικού συστήματος αποδεικνύεται περίτρανα και από τη στάση που τήρησε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση και ο Αντώνης Σαμαράς προσωπικά, όταν διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους πως αν έρθει στην Κυβέρνηση, θα αποκαταστήσει με τρόπο πλήρη και απόλυτο τους Έλληνες ομολογιούχους. Οι γνωστές αυτές υποσχέσεις, που δόθηκαν σε οιονεί «κατοχικό» οικονομικό περιβάλλον που επιβλήθηκε από τους ξένους δανειστές, λίγη αξία θα μπορούσαν να έχουν για όσους επένδυσαν το βιος τους όχι στις τράπεζες (οι οποίες ως δια μαγείας εμφανίστηκαν… πλεονασματικές) αλλά στο ίδιο το Δημόσιο. Έτσι η φράση «με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου», κατέληξε πικρό ανέκδοτο για χιλιάδες οικογενειάρχες.
Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου (PSI plus ), ύστερα από την δια νόμου θέσπιση και ενεργοποίηση με αναδρομική ισχύ των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC’s), είχε ως συνέπεια να ενταχθούν στη διαδικασία αυτή φυσικά πρόσωπα, τα οποία μάλιστα, ως πραγματικοί δικαιούχοι των ομολόγων, στερήθηκαν του δικαιώματος συμμετοχής και ψήφου στη σχετική διαδικασία με δεδομένο ότι σύμφωνα με το άρθρο πρώτο παρ.1εδ.στ, ν.4050/2012 στη σχετική διαδικασία συμμετείχαν μόνον οι Φορείς του Συστήματος.
Είναι δεδομένο ότι οι Έλληνες ομολογιούχοι, πέρα από τη χρηματική ζημία που υπέστησαν λόγω της απομείωσης της αξίας των ομολόγων που κατείχαν, συνεπεία της συμμετοχής τους στο PSIplus, έχουν επιπρόσθετα υποστεί εξ αιτίας της συστημικής οικονομικής κρίσης και των εξαιρετικά δυσμενών οικονομικών συνθηκών της χώρας και περαιτέρω τεράστια οικονομικά βάρη, όπως ενδεικτικά: δραματική μείωση των μισθών και συντάξεων και των εισοδημάτων τους γενικότερα, βαριά αύξηση της φορολογίας τους κλπ, τα οποία σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας και την αναπτυξιακή και οικονομική ύφεση της χώρας αποτελούν δεδομένα εξαιρετικής βαρύτητας, που, ως εξαιρετικές περιστάσεις, συνιστούν «ανωτέρα βία» και τους διαφοροποιούν από τους μη Έλληνες ομολογιούχους, οι οποίοι δεν ευρίσκονται σε αντίστοιχες και συγκρίσιμες καταστάσεις.
Με βάση τα ανωτέρω το Ελληνικό Δημόσιο, για λόγους υπέρτατου δημοσίου συμφέροντος αποτροπής απρόβλεπτης και εξόχως υπέρμετρης οικονομικής κατάρρευσης των Ελλήνων, τόσο κατά το εθνικό όσο και κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο, έχει νόμιμη αλλά και ηθική υποχρέωση, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος, την έκταση αλλά και τη βαρύτητα της οδυνηρής κρίσης που δοκιμάζει η χώρα, να προστατεύσει και εξασφαλίσει τους Έλληνες πολίτες/αποταμιευτές του που συμμετείχαν στο PSIplus και οι οποίοι, εκτός των συνεπειών του, έχουν υποστεί επιπρόσθετες και εξαιρετικής βαρύτητας συνέπειες, λόγω της οικονομικής κρίσης, χωρίς αυτή η «διαφορετική μεταχείριση», λόγω των εξαιρετικών συνθηκών ανωτέρας βίας, να αποτελεί «αδικαιολόγητη διακριτική/μεροληπτική» υπέρ των Ελλήνων μεταχείριση, όπως έκανε αποδεκτό και για την Ισλανδία το ευρωπαϊκό δικαστήριο ΕFTA.
Άλλωστε, αντίστοιχα, το Ελληνικό Δημόσιο με το άρθρο 3 παρ.5 και 6 του ν.4046/2012 έλαβε σχετική πρόνοια για τις ελληνικές τράπεζες, τις ελληνικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και τα λοιπά ελληνικά νομικά πρόσωπα και εξασφάλισε για αυτά φορολογικές αποσβέσεις και φορολογικούς συμψηφισμούς, προκειμένου να απομειώσουν μέχρι πλήρους εξαλείψεως τη ζημιά που υπέστησαν από το PSI plus, δεδομένων και των λοιπών επιπρόσθετων δυσμενών οικονομικών συνθηκών που αντιμετώπιζαν λόγω της οικονομικής κρίσης της χώρας.
Αυτή τη διαφορετική μεταχείριση ομοίων καταστάσεων καθιστά αποδεκτή την ουσία της τροπολογίας λόγω και του ασήμαντου ποσοτικού μεγέθους των ομολόγων των οποίων δικαιούχοι ήταν Έλληνες φυσικά πρόσωπα σε σχέση προς το δημόσιο χρέος/επιλέξιμους τίτλους υπό ελληνικό δίκαιο που συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση του χρέους , μέγεθος το οποίο δεν θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του και το στόχο της μείωσης του λόγου χρέους - ΑΕΠ για το 2020 σε 120,5%, στόχος ο οποίος είναι πρακτικά ανέφικτος, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί (πλην της Ελληνικής Κυβέρνηση) γνωρίζουν, για άλλους όμως λόγους.
Για την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω θεμάτων και όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα που απέκτησαν ομόλογα από την πρωτογενή ή τη δευτερογενή αγορά έως την 26η Οκτωβρίου 2011 προτείνονται με την τροπολογία που κατατίθεται, τα εξής:
α) Αποκατάσταση της ζημιάς 53,5%
Η ζημία που υπέστησαν τα φυσικά πρόσωπα από την αναγκαστική συμμετοχή τους στην ανταλλαγή των ομολόγων τους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4050/2012 και η οποία υπολογίζεται σε ποσοστό 53,5% της αρχικής ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν, συνυπολογιζομένης της τιμής κτήσης, αναγνωρίζεται ως πιστωτικός φόρος (tax credit). Το ποσό του πιστωτικού φόρου δύναται να χρησιμοποιείται για την εξόφληση βεβαιωμένων οφειλών που έχουν τα φυσικά πρόσωπα προς το Δημόσιο. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων οφειλών το ποσό του πιστωτικού φόρου θα επιστρέφεται στους φορολογούμενους με δόσεις κατά περίπτωση.
β) Προτεινόμενη λύση για τα νέα ομόλογα λήξεως 2023-2042
Με βάση τα στοιχεία που έχει ο σύλλογος φυσικών προσώπων ομολογιούχων ελληνικού δημοσίου ο μέσος όρος ηλικίας των ομολογιούχων είναι στα 61 έτη, γεγονός που ουσιαστικά στοιχειοθετεί την αναγκαιότητα ανταλλαγής των τίτλων, γιατί διαφορετικά αυτοί καθίστανται δώρο- άδωρο. Για το 31,5% του κεφαλαίου που αντιστοιχεί στα νέα ομόλογα διάρκειας από 10 έως 30 έτη (από το 2023 έως το 2042) δίνεται η δυνατότητα ανταλλαγής τους με τριετή ή πενταετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου κατά περίπτωση. Από την ανταλλαγή δε μεταβάλλεται η συνολική ονομαστική αξία του χρέους.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Άρθρο 1
Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αποκλειστικά για φυσικά πρόσωπα, κατόχους ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία αποκτήθηκαν από την πρωτογενή ή τη δευτερογενή αγορά έως την 26η Οκτωβρίου του 2011 και αντικαταστάθηκαν με νέους τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου διάρκειας 10 έως 30 ετών σύμφωνα με τον Ν. 4050/2012, τις υπ’ αρ. 5/2012 και 10/2012 Πράξεις Υπουργικού Συμβουλίου και την υπ’ αρ. 2/20964/0023Α/9.3.2012 Απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών.
Άρθρο 2
Η ζημία που υπέστησαν τα φυσικά πρόσωπα της παρ. 1 κατά τη διαδικασία αναδιάταξης του ελληνικού χρέους, η οποία υπολογίζεται σε ποσοστό 53,5% της αρχικής ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν, αναγνωρίζεται ως πιστωτικός φόρος (tax credit) ως εξής:
α. Για ζημία έως € 100.000 ανά δικαιούχο εγγράφεται στους οικείους λογαριασμούς που τηρούν οι δικαιούχοι στο σύστημα taxis πιστωτικός φόρος (“tax credit”) ισόποσος με τη ζημία που υπέστησαν με την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους στις 12.03.2012. Το ποσό του εν λόγω φόρου δύναται να χρησιμοποιείται για την εξόφληση βεβαιωμένων, ληξιπρόθεσμων ή μη οφειλών των δικαιούχων προς το Ελληνικό Δημόσιο, με ανώτατο ύψος καταβολής το 1/3 του συνολικού ποσού ανά έτος. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων οφειλών το ποσό του πιστωτικού φόρου καταβάλλεται στους δικαιούχους σε τρεις ετήσιες δόσεις.
β. Για ζημία μεγαλύτερη των € 100.000 ακολουθείται η διαδικασία της περ. α με ανώτατο ύψος καταβολής το 1/10 του συνολικού ποσού ανά έτος.
Άρθρο 3
Τα φυσικά πρόσωπα που δε συναίνεσαν στο PSI+ δύνανται να ανταλλάξουν τους τίτλους που έλαβαν στις 12.03.2012 με νέους τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου, ως ακολούθως:
α) Τίτλοι συνολικής ονομαστικής αξίας έως 31.500 ευρώ ανά δικαιούχο δύνανται να ανταλλαγούν με τριετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ίσης ονομαστικής αξίας.
β) Τίτλοι συνολικής ονομαστικής αξίας άνω των 31.500 ευρώ ανά δικαιούχο δύνανται να ανταλλαγούν με πενταετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ίσης ονομαστικής αξίας.
Οι όροι της ανταλλαγής και έκδοσης των νέων τίτλων καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών κατόπιν εισήγησης του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Από την υλοποίηση της ανταλλαγής δε μεταβάλλεται η ονομαστική αξία του χρέους κεντρικής διοίκησης.
Άρθρο 4
Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ως ζημία θεωρείται η απομείωση κατά 53,5% της ονομαστικής αξίας των τίτλων που κατείχαν οι δικαιούχοι στις 09.03.2012, συνυπολογιζομένης της τιμής κτήσης των τίτλων.
Άρθρο 5
Ο επιμερισμός της ζημίας, του πιστωτικού φόρου και της ανταλλαγής της περίπτωσης 3, γίνεται σύμφωνα με τον αριθμό των συνδικαιούχων του τραπεζικού λογαριασμού μέσω του οποίου πραγματοποιήθηκε η απόκτηση των τίτλων.
Αθήνα, 05/11/2014
Οι προτείνοντες βουλευτές
Νικόλαος Μιχαλολιάκος
Μιχαήλ Αρβανίτης
Γεώργιος Γερμενής
Αντώνιος Γρέγος
Ελένη Ζαρούλια
Πολύβιος Ζησιμόπουλος
Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Ηλίας Κασιδιάρης
Νικόλαος Κούζηλος
Δημήτριος Κουκούτσης
Ιωάννης Λαγός
Αρτέμιος Ματθαιόπουλος
Νικόλαος Μίχος
Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης
Ηλίας Παναγιώταρος
Χρήστος Παππάς
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών