Πιο πιθανό σενάριο η είσοδος στη Βουλή, αλλά με ποσοστά χαμηλότερα του ΚΚΕ
Η Λαϊκή Ενότητα του Π. Λαφαζάνη θα είναι ο άγνωστος Χ των πρόωρων εκλογών του Σεπτεμβρίου, μια και είναι ο νέος παίκτης στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό.
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι ποσοστά πρόκειται να λάβει ο νέος αυτός πολιτικός σχηματισμός.
Ήδη η Λαϊκή Ενότητα ανακοίνωσε τη συμπόρευση της με το κόμμα του Αλέκου Αλαβάνου (έλαβε το 0,2% των ψήφων στις Ευρωεκλογές του 2014), ενώ ανοιχτή είναι η συμπόρευση με την ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, πρώην συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) και με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 έλαβε το 0,64% των ψήφων).
Περιθώριο συνεργασίας με το ΚΚΕ δεν υπάρχει (ο Περισσός κατηγορεί τη Λαϊκή Ενότητα ως όψιμους αντιμνημονιακούς), ενώ τα «ανοίγματα» σε άλλες εμβληματικές προσωπικότητες της Αριστεράς (Θεοδωράκης, Γλέζος) δεν φαίνεται να αποδίδουν.
Την ίδια στιγμή, ο «σταρ» Βαρουφάκης έκανε γνωστό ότι δεν θα συμπορευτεί με το κόμμα Λαφαζάνη, ενώ ερωτηματικό παραμένει η στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Συνεπώς, είναι προφανές ότι με εξαίρεση πέντε με έξι προβεβλημένα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Λαπαβίτσας, Ήσυχος, Λεουτσάκος, Ραχήλ Μακρή), όλα τα υπόλοιπα στελέχη του κόμματος είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Επιπλέον, οι συμμαχίες που ανακοινώθηκαν και που πρόκειται να ανακοινωθούν – από τη στιγμή μάλιστα που το ΚΚΕ είναι απέναντι – δεν πρόκειται να προσδώσουν κάποια ιδιαίτερη δυναμική στο κόμμα Λαφαζάνη.
Την όποια δυναμική της η Λαϊκή Ενότητα φαίνεται να την αντλεί από το ότι προβάλλει ως ο «καθαρός» και «τίμιος» πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ που δεν «πρόδωσε» τα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά.
Επιπλέον, δεν φέρει τη «ρετσινιά» ότι «λέρωσε» τα χέρια της με μνημόνια, επιμένοντας στη ρήξη και στη σύγκρουση με τους δανειστές.
Παράλληλα διαμηνύει με κατηγορηματικό τρόπο πως τα μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας πρέπει να τελειώσουν μια και καλή, ακόμα και αν αυτό σημαίνει – που βέβαια μόνο αυτό σημαίνει – ότι η χώρα πρέπει να βγει από το ευρώ και να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα.
Όλα αυτά ενδεχομένως να ακούγονται θετικά σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που έχει κουραστεί πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά από τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτό που διαπιστώθηκε τους τελευταίους μήνες με τον πλέον σαφή τρόπο είναι πως η χώρα δεν έχει άλλη εναλλακτική από το ευρώ και από την εφαρμογή μνημονιακών μέτρων.
Εκτός και αν φύγει από την Ευρωζώνη και την Ευρώπη, σενάριο καταστροφικό για την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Προοπτική στην οποία αντιτίθεται το 80% και πλέον του ελληνικού λαού.
Επιπλέον, οι Έλληνες πολίτες διαπίστωσαν ότι εύκολες λύσεις και υποσχέσεις δεν υπάρχουν.
Ότι οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν.
Ότι η έξοδος από την κρίση μπορεί να προέλθει μόνο σε συνεργασία με την Ευρώπη.
Με λίγα λόγια, ο διαχωρισμός «μνημονιακοί» - «αντιμνημονιακοί» ανήκει πλέον ξεκάθαρα στο παρελθόν.
Επίσης, η ελληνική κοινωνία κάθε άλλο παρά ριζοσπαστικά αριστερά αντανακλαστικά διαθέτει.
Το αποδεικνύουν άλλωστε τα ποσοστά του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή του Σχεδίου Β’ του κ.Αλαβάνου.
Και μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δίνουν 8% ή διψήφια ποσοστά στη Λαϊκή Ενότητα αλλά το πιο πιθανό σενάριο είναι αυτό που θέλει το κόμμα Λαφαζάνη να μπαίνει μεν στη Βουλή, αλλά με ποσοστά χαμηλότερα του ΚΚΕ, το οποίο άλλωστε πρεσβεύει αυτά που λέει τώρα η Λαϊκή Ενότητα, εδώ και μερικές δεκαετίες.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι ποσοστά πρόκειται να λάβει ο νέος αυτός πολιτικός σχηματισμός.
Ήδη η Λαϊκή Ενότητα ανακοίνωσε τη συμπόρευση της με το κόμμα του Αλέκου Αλαβάνου (έλαβε το 0,2% των ψήφων στις Ευρωεκλογές του 2014), ενώ ανοιχτή είναι η συμπόρευση με την ΚΟΕ (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, πρώην συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) και με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 έλαβε το 0,64% των ψήφων).
Περιθώριο συνεργασίας με το ΚΚΕ δεν υπάρχει (ο Περισσός κατηγορεί τη Λαϊκή Ενότητα ως όψιμους αντιμνημονιακούς), ενώ τα «ανοίγματα» σε άλλες εμβληματικές προσωπικότητες της Αριστεράς (Θεοδωράκης, Γλέζος) δεν φαίνεται να αποδίδουν.
Την ίδια στιγμή, ο «σταρ» Βαρουφάκης έκανε γνωστό ότι δεν θα συμπορευτεί με το κόμμα Λαφαζάνη, ενώ ερωτηματικό παραμένει η στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Συνεπώς, είναι προφανές ότι με εξαίρεση πέντε με έξι προβεβλημένα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Λαπαβίτσας, Ήσυχος, Λεουτσάκος, Ραχήλ Μακρή), όλα τα υπόλοιπα στελέχη του κόμματος είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Επιπλέον, οι συμμαχίες που ανακοινώθηκαν και που πρόκειται να ανακοινωθούν – από τη στιγμή μάλιστα που το ΚΚΕ είναι απέναντι – δεν πρόκειται να προσδώσουν κάποια ιδιαίτερη δυναμική στο κόμμα Λαφαζάνη.
Την όποια δυναμική της η Λαϊκή Ενότητα φαίνεται να την αντλεί από το ότι προβάλλει ως ο «καθαρός» και «τίμιος» πολιτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ που δεν «πρόδωσε» τα όσα είχε εξαγγείλει προεκλογικά.
Επιπλέον, δεν φέρει τη «ρετσινιά» ότι «λέρωσε» τα χέρια της με μνημόνια, επιμένοντας στη ρήξη και στη σύγκρουση με τους δανειστές.
Παράλληλα διαμηνύει με κατηγορηματικό τρόπο πως τα μνημόνια και τα μέτρα λιτότητας πρέπει να τελειώσουν μια και καλή, ακόμα και αν αυτό σημαίνει – που βέβαια μόνο αυτό σημαίνει – ότι η χώρα πρέπει να βγει από το ευρώ και να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα.
Όλα αυτά ενδεχομένως να ακούγονται θετικά σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που έχει κουραστεί πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά από τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτό που διαπιστώθηκε τους τελευταίους μήνες με τον πλέον σαφή τρόπο είναι πως η χώρα δεν έχει άλλη εναλλακτική από το ευρώ και από την εφαρμογή μνημονιακών μέτρων.
Εκτός και αν φύγει από την Ευρωζώνη και την Ευρώπη, σενάριο καταστροφικό για την πλειοψηφία των Ελλήνων.
Προοπτική στην οποία αντιτίθεται το 80% και πλέον του ελληνικού λαού.
Επιπλέον, οι Έλληνες πολίτες διαπίστωσαν ότι εύκολες λύσεις και υποσχέσεις δεν υπάρχουν.
Ότι οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν.
Ότι η έξοδος από την κρίση μπορεί να προέλθει μόνο σε συνεργασία με την Ευρώπη.
Με λίγα λόγια, ο διαχωρισμός «μνημονιακοί» - «αντιμνημονιακοί» ανήκει πλέον ξεκάθαρα στο παρελθόν.
Επίσης, η ελληνική κοινωνία κάθε άλλο παρά ριζοσπαστικά αριστερά αντανακλαστικά διαθέτει.
Το αποδεικνύουν άλλωστε τα ποσοστά του ΚΚΕ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή του Σχεδίου Β’ του κ.Αλαβάνου.
Και μπορεί οι δημοσκοπήσεις να δίνουν 8% ή διψήφια ποσοστά στη Λαϊκή Ενότητα αλλά το πιο πιθανό σενάριο είναι αυτό που θέλει το κόμμα Λαφαζάνη να μπαίνει μεν στη Βουλή, αλλά με ποσοστά χαμηλότερα του ΚΚΕ, το οποίο άλλωστε πρεσβεύει αυτά που λέει τώρα η Λαϊκή Ενότητα, εδώ και μερικές δεκαετίες.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών