Οριστικό τέλος στις ψευδαισθήσεις και στο λαϊκισμό
Η επομένη της κάλπης αναμένεται να φέρει μεγάλες εκπλήξεις.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν, μετά το οριστικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών στο εσωτερικό του κόμματος, την αυτοδυναμία.
Ο Μεϊμαράκης και η ΝΔ επιδιώκουν, μετά την επίτευξη της συσπείρωσης, να πάρουν την πρωτιά έστω και μια ψήφο διαφορά.
Αν και ο Τσίπρας είναι αναμφισβήτητα ο κυρίαρχος στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, η εικόνα που παρουσιάζει τις τελευταίες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν επιτρέπει την αισιοδοξία για αυτοδυναμία.
Αν και ο Μεϊμαράκης αποδείχθηκε πολύ καλύτερος στη θέση και στο ρόλο του από ότι αναμενόταν, θεωρείται σχεδόν αδύνατο η ΝΔ να κόψει το νήμα πρώτη.
Το πιθανότερο σενάριο θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο αλλά χωρίς αυτοδυναμία και τη ΝΔ δεύτερη, ενδεχομένως με οριακά βελτιωμένα τα ποσοστά της.
Η κατάταξη και τα ποσοστά των υπόλοιπων κομμάτων δεν αναμένεται να αλλάξουν δραστικά, συγκριτικά τουλάχιστον με τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Αν και ο Τσίπρας και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτουν κατηγορηματικά κάθε συνεργασία μετεκλογικά, γνωρίζουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Η επόμενη ημέρα της κάλπης αναμένεται να φέρει επιτακτικά την ανάγκη ευρύτερων συνεργασιών.
Όχι μόνο για να εφαρμοστούν και να υλοποιηθούν τα όσα έχουν συμφωνηθεί με τους εταίρους, αλλά και για επανεκκινήσει η οικονομία και κατ’επέκταση η κοινωνία.
Ως πιο πιθανό σενάριο προβάλλει η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ.
Αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε και το δεύτερο σενάριο, αυτό της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ ή ακόμα και με όλες τις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει την επομένη των εκλογών, θα πρέπει να εφαρμόσει ένα πολύ σκληρό μνημόνιο.
Εξίσου σαφές είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τη δημοκρατική νομιμοποίηση από το λαό για την πολιτική στροφή που ορθά έκανε και έφερε τη συμφωνία με τους δανειστές.
Αλλά είναι επίσης προφανές ότι για να εφαρμοστεί αυτή η συμφωνία όσο το δυνατόν πιο «αναίμακτα», απαιτείται η όσο το δυνατόν πιο ευρεία πολιτική συνεργασία.
Αρέσει ή δεν αρέσει στους επιτελείς των πολιτικών κομμάτων, αυτό εκτιμάται ότι θα είναι και το μήνυμα της κάλπης του Σεπτεμβρίου.
Η συνεννόηση και η συμπόρευση των πολιτικών κομμάτων είναι το μείζον ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία για να ξεπεραστεί το σημερινό αδιέξοδο.
Άλλωστε κοινό έδαφος υπάρχει: η υλοποίηση του μνημονίου.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που οι πολιτικοί πολέμιοι του μνημονίου είναι τόσο εκτεθειμένοι, μια και όλοι γνωρίζουν ότι η μη τήρηση του συνεπάγεται την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που είναι τόσο φανερό το τέλος του λαϊκισμού και των ψευδαισθήσεων.
Και αυτό είναι ένα ακόμα κίνητρο για ένα ευρύ κυβερνητικό σχήμα και για την επίτευξη – ανέφικτων έως σήμερα – πολιτικών συμμαχιών.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν, μετά το οριστικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών στο εσωτερικό του κόμματος, την αυτοδυναμία.
Ο Μεϊμαράκης και η ΝΔ επιδιώκουν, μετά την επίτευξη της συσπείρωσης, να πάρουν την πρωτιά έστω και μια ψήφο διαφορά.
Αν και ο Τσίπρας είναι αναμφισβήτητα ο κυρίαρχος στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, η εικόνα που παρουσιάζει τις τελευταίες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν επιτρέπει την αισιοδοξία για αυτοδυναμία.
Αν και ο Μεϊμαράκης αποδείχθηκε πολύ καλύτερος στη θέση και στο ρόλο του από ότι αναμενόταν, θεωρείται σχεδόν αδύνατο η ΝΔ να κόψει το νήμα πρώτη.
Το πιθανότερο σενάριο θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο αλλά χωρίς αυτοδυναμία και τη ΝΔ δεύτερη, ενδεχομένως με οριακά βελτιωμένα τα ποσοστά της.
Η κατάταξη και τα ποσοστά των υπόλοιπων κομμάτων δεν αναμένεται να αλλάξουν δραστικά, συγκριτικά τουλάχιστον με τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Αν και ο Τσίπρας και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτουν κατηγορηματικά κάθε συνεργασία μετεκλογικά, γνωρίζουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Η επόμενη ημέρα της κάλπης αναμένεται να φέρει επιτακτικά την ανάγκη ευρύτερων συνεργασιών.
Όχι μόνο για να εφαρμοστούν και να υλοποιηθούν τα όσα έχουν συμφωνηθεί με τους εταίρους, αλλά και για επανεκκινήσει η οικονομία και κατ’επέκταση η κοινωνία.
Ως πιο πιθανό σενάριο προβάλλει η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ.
Αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε και το δεύτερο σενάριο, αυτό της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ ή ακόμα και με όλες τις φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει την επομένη των εκλογών, θα πρέπει να εφαρμόσει ένα πολύ σκληρό μνημόνιο.
Εξίσου σαφές είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά τη δημοκρατική νομιμοποίηση από το λαό για την πολιτική στροφή που ορθά έκανε και έφερε τη συμφωνία με τους δανειστές.
Αλλά είναι επίσης προφανές ότι για να εφαρμοστεί αυτή η συμφωνία όσο το δυνατόν πιο «αναίμακτα», απαιτείται η όσο το δυνατόν πιο ευρεία πολιτική συνεργασία.
Αρέσει ή δεν αρέσει στους επιτελείς των πολιτικών κομμάτων, αυτό εκτιμάται ότι θα είναι και το μήνυμα της κάλπης του Σεπτεμβρίου.
Η συνεννόηση και η συμπόρευση των πολιτικών κομμάτων είναι το μείζον ζητούμενο για την ελληνική κοινωνία για να ξεπεραστεί το σημερινό αδιέξοδο.
Άλλωστε κοινό έδαφος υπάρχει: η υλοποίηση του μνημονίου.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που οι πολιτικοί πολέμιοι του μνημονίου είναι τόσο εκτεθειμένοι, μια και όλοι γνωρίζουν ότι η μη τήρηση του συνεπάγεται την έξοδο της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που είναι τόσο φανερό το τέλος του λαϊκισμού και των ψευδαισθήσεων.
Και αυτό είναι ένα ακόμα κίνητρο για ένα ευρύ κυβερνητικό σχήμα και για την επίτευξη – ανέφικτων έως σήμερα – πολιτικών συμμαχιών.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών