Τι απαντά η υποψήφια βουλευτής στη Β' Αθηνών με το Ποτάμι, Αντιγόνη Λυμπεράκη
Η οικονομολόγος Αντιγόνη Λυμπεράκη υποψήφια βουλευτής στη Β' Αθηνών με Το Ποτάμι, με τη συνέντευξη της στο bankingnews βάζει σε τάξη κυρίως τους οικονομολόγους και τις οικονομικές τους θεωρίες που έχουν αποτύχει.
«Ξυπνά» όσους ονειρεύονται το εθνικό νόμισμα.
Τι λέει για τα οικονομικά μοντέλα που σερβίρει η Λαϊκή Ενότητα.
Τι λέει για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η Αντιγόνη Λυμπεράκη εξηγεί πως η χώρα έφθασε στη χρεοκοπία.
Ποιες είναι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων και πόσο συνέβαλε το ίδιο ευρώ.
Τι πρέπει να γίνει, τι μπορεί να κάνει το Ποτάμι γιατί πρέπει σε αυτές τις εκλογές να είναι πι ισχυρό.
Το παγοθραυστικό «Ελλάδα» άνοιγε τον δρόμο για τους άλλους, χωρίς να επωφελείται η ίδια όσο θα έπρεπε.
Ακολουθεί η συνέντευξη της κυρίας Αντιγόνη Λυμπεράκη, καθηγήτριας οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
-Ως καθηγήτρια και οικονομολόγος να ξεκινήσουμε με μία ερώτηση για την Λαϊκή Ενότητα.
Το οικονομικό μοντέλο που υπερασπίζεται μπορεί να έχει εφαρμογή και αποτελέσματα στην οικονομία;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Κατ’ αρχάς είναι τουλάχιστον τρία μοντέλα:
Ο κ. Λαφαζάνης υπερασπίζεται ένα μοντέλο κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας – σαν αυτά της Ανατολικής Ευρώπης πολύ πριν να αρχίσουν τα όποια ανοίγματα στην Ουγγαρία ή την Τσεχία.
Αυτά απέτυχαν παταγωδώς το 1989, καταρρέοντας από τα μέσα.
Ο κ. Λαπαβίτσας αντιθέτως υπερασπίζεται το μοντέλο των αναπτυσσόμενων χωρών της δεκαετίας του 50 και 60 – ανάπτυξη πίσω από προστατευτικά τείχη.
Αυτό εγκαταλείφθηκε ακόμη κα από την χώρα που τα στήριζε πιο ενθουσιωδώς – την Ινδία – προκειμένου να ασπαστεί την παγκοσμιοποίηση.
Τέλος είναι το μοντέλο της κ. Κωνσταντοπούλου που είναι τελείως νομικίστικο.
Αν αποδείξει ότι κάποιος μας αδίκησε, κάποιος θα μας λυπηθεί και κάποιο Μεγάλο Δικαστήριο θα μας επιδικάσει και αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Ως μη νομικός προτιμώ να μην το σχολιάσω καθόλου.
-Η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα μπορεί να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Άποψη μου είναι ότι θα το εντείνει.
Θα καταστήσει τις διαφωνίες γύρω από τους κανόνες του παιχνιδιού και τον χωρισμό της πίτας πολύ πιο έντονες: αφού δεν θα υπάρχει η σταθερά της ΕΕ και θα φτιάχνουμε δικούς μας κανόνες θα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη διαμάχη.
Φανταστείτε τι θα μπορούσε να πει ο Διοικητής μιας δραχμικής Τράπεζας της Ελλάδος αν η κ. Μακρή επέμενε να βάλει μπρος το πιεστήριο…
-Η χώρα χρεοκόπησε εξαιτίας του ευρώ ή από λάθη που έγιναν από πολιτικές επιλογές ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το ευρώ έκανε την κατάρρευση πιο σίγουρη.
Από το 2001 το ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις μπορούσαν να δανειστούν πιο εύκολα έκανε τις υποχωρήσεις απέναντι σε αυτούς που αντιδρούσαν στις μεταρρυθμίσεις πολύ φθηνότερες.
Έτσι, για να χρησιμοποιήσω παραδείγματα από την κεντροδεξιά, ο κ. Σιούφας δεν έκανε πίσω στο ασφαλιστικό του 1992, παρά το ότι η χώρα παρέλυσε επί τρείς εβδομάδες.
Η κ. Πετραλιά, το 2008 με πολύ ηπιότερες αντιδράσεις έκανε πίσω σχεδόν αμέσως – προφανώς με την προτροπή του κ. Καραμανλή.
Η χρεοκοπία τελικά οφείλεται στις μεταρρυθμίσεις που αναβλήθηκαν – ενώ όλοι ήξεραν ότι ήταν αναγκαίες.
Και στο πεδίο αυτό το ευρώ έπαιξε ένα ρόλο.
-Η πλειοψηφία των Ελλήνων λέει με το ευρώ πήγε ο μαϊντανός 50 λεπτά ενώ είχε 50 δραχμές;
Δεν ευθύνεστε εσείς.
Τελικά τι πρέπει να ξέρει η τι πρέπει να μάθει ο Έλληνας για το ευρώ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Έχετε δίκιο για τις τιμές – στην αρχή αυξήθηκαν γιατί μπήκαμε με ψηλή ισοτιμία (που μας έκανε να αισθανόμαστε πλουσιότεροι) αλλά και οι ολιγοπωλιακές δομές επέτρεψαν μια αισχροκέρδεια που άλλες χώρες απέφυγαν.
Τώρα βέβαια λόγω του ευρώ οι τιμές πέφτουν εδώ και τρία χρόνια, ενώ (επί τέλους) γίνονται και κάποια βήματα ανοίγματος αγορών.
-Το Ποτάμι υπερασπίζεται το ευρώ και την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Ποια είναι όμως τα βασικά σημεία της πολιτικής του κόμματος σας έτσι ώστε να αναδείξει αρχικά τις πολιτικές ευθύνες και στη συνέχεια να υπερασπιστεί το ευρώ πρακτικά;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το ευρώ είναι το σύμβολο της ευρωπαϊκής πορείας – τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ΕΕ συνολικότερα.
Ως τέτοιο η επιτυχία του εξαρτάται από την πορεία εμβάθυνσης της Ευρώπης.
Ο Ντελόρ είχε πει ότι η Ευρώπη είναι σαν ποδήλατο.
Αν δεν προχωρά, πέφτει.
Το ενιαίο νόμισμα απαιτεί και μια σειρά από κοινές πολιτικές για να σταθεί: ο δημοσιονομικό συντονισμό, η τραπεζική ένωση είναι μόνο δύο πράγματα που πρόκειται να αρχίσουν να λειτουργούν σύντομα.
Το τραγικό της Ελλάδας είναι ότι η κρίση μας ήταν ο λόγος που έκανε τους εταίρους μας να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη θεσμικού εμπλουτισμού.
Το παγοθραυστικό «Ελλάδα» άνοιγε τον δρόμο για τους άλλους, χωρίς να επωφελείται η ίδια όσο θα έπρεπε.
-Το Ποτάμι ψήφισε το Μνημόνιο ως απάντηση στο δίλλημα μη βγει η χώρα από το Ευρώ ή πράγματι το 3ο Μνημόνιο μπορεί να λύσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Από μόνο του δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας.
Αν το συγκρίνουμε όμως με την πλήρη αδράνεια που επέδειξαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ 2004-2009 ή την κωλυσιεργίας και αναβλητικότητα των μνημονιακών κυβερνήσεων και των τριών κομμάτων που έφεραν μνημόνια – ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ – πρέπει να ομολογήσουμε ότι το κάτι είναι αποδοτικότερο από το τίποτε.
Τα προβλήματα θα λυθούν αν τα λύσουμε εμείς.
Στο ενδεχόμενο το Ποτάμι να συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση.
Αυτό θα σας βοηθήσει ως κόμμα να μειώσετε τις αρνητικές επιδράσεις του Μνημονίου.
-Ποιο πολιτικό επιχείρημα σας βάζει σε ένα κυβερνητικό σχηματισμό και όχι απλά ο αριθμητικός συσχετισμός δυνάμεων;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το Ποτάμι προτείνει μια δέσμη δράσεων και λύσεις για την επόμενη μέρα.
Όχι ποιος θα αναλάβει την κυβέρνηση αλλά τι θα κάνει αφού κάτσει στην καρέκλα. Όσο πιο δυνατό εκλογικά είναι το Ποτάμι τόσο περισσότερο μπορεί να επιμένει για τέτοιου είδους λύσεις.
-Μετά την έλευση και του 3ου Μνημονίου μπορεί οι ψηφοφόροι να επαναπατρισθούν στα παλαιά κόμματα.
Μπορεί να συμβεί αυτό;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Ο εφιάλτης μου είναι να επαναπατριστούν πριν η χώρα είναι ασφαλής.
Ψηφίζοντας με γνώμονα τις παλιές αγάπες νοσταλγείς τις καλές μέρες και αναπαράγεις τα προβλήματα.
Δυστυχώς η κατάσταση που είναι τώρα η χώρα δεν νομίζω ότι θα αντέξει για πολύ αυτά τα φλερτ με τις παλιές αγάπες – ιδίως αν αυτές θυμίζουν παλιές εποχές.
-Ποιος είναι εκλογικά ο πολιτικός αντίπαλος του Ποταμιού;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Ο πολιτικός αντίπαλος του Ποταμιού είναι το παλιό πολιτικό σύστημα των κομμάτων νομής εξουσίας.
Σε αυτό βάζω τους παλιούς μονομάχους ΝΔ ΠΑΣΟΚ αλλά και τη τελευταία μετάλλαξη του – τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν προτρέπουν τον ψηφοφόρο να ψηφίσει κάτι που δεν θέλει για να αποτρέψει κάτι που θέλει ακόμη λιγότερο, τότε η μεγάλη μάχη παίζεται στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ψηφοφόρου.
Θα ψηφίσει αυτό που η λογική και η καρδιά του λέει ότι είναι το σωστό ή αυτό που του σερβίρουν σαν ‘ρεαλισμό’;
-Το μεταναστατευτικό πως θα αντιμετωπισθεί ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: H Eλλάδα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη ροή πληθυσμού από το τέλος του β’ Παγκόσμιου πολέμου.
Μπορεί να το μετριάσει και να απαλύνει τον πόνο αυτών των ανθρώπων που είναι και γείτονες μας.
Μπορεί να θέτει τους Ευρωπαίους και την διεθνή κοινότητα προ των δικών τους ευθυνών.
Μπορεί να αναβαθμίσει την δική της επιρροή με την ανάδειξη σε όλους του πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του.
Όλα αυτά απαιτούν συντονισμό, αποτελεσματικότητα, ευθύνη, διάλογο, πειθώ.
Αυτό που κατέστησε μια δύσκολη κατάσταση αφόρητη ήταν η παντελής έλλειψη αυτών των αξιών, καθώς η υπέρτατη αξία φαινόταν να είναι η απόσειση ευθύνης.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
«Ξυπνά» όσους ονειρεύονται το εθνικό νόμισμα.
Τι λέει για τα οικονομικά μοντέλα που σερβίρει η Λαϊκή Ενότητα.
Τι λέει για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η Αντιγόνη Λυμπεράκη εξηγεί πως η χώρα έφθασε στη χρεοκοπία.
Ποιες είναι ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων και πόσο συνέβαλε το ίδιο ευρώ.
Τι πρέπει να γίνει, τι μπορεί να κάνει το Ποτάμι γιατί πρέπει σε αυτές τις εκλογές να είναι πι ισχυρό.
Το παγοθραυστικό «Ελλάδα» άνοιγε τον δρόμο για τους άλλους, χωρίς να επωφελείται η ίδια όσο θα έπρεπε.
Ακολουθεί η συνέντευξη της κυρίας Αντιγόνη Λυμπεράκη, καθηγήτριας οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
-Ως καθηγήτρια και οικονομολόγος να ξεκινήσουμε με μία ερώτηση για την Λαϊκή Ενότητα.
Το οικονομικό μοντέλο που υπερασπίζεται μπορεί να έχει εφαρμογή και αποτελέσματα στην οικονομία;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Κατ’ αρχάς είναι τουλάχιστον τρία μοντέλα:
Ο κ. Λαφαζάνης υπερασπίζεται ένα μοντέλο κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας – σαν αυτά της Ανατολικής Ευρώπης πολύ πριν να αρχίσουν τα όποια ανοίγματα στην Ουγγαρία ή την Τσεχία.
Αυτά απέτυχαν παταγωδώς το 1989, καταρρέοντας από τα μέσα.
Ο κ. Λαπαβίτσας αντιθέτως υπερασπίζεται το μοντέλο των αναπτυσσόμενων χωρών της δεκαετίας του 50 και 60 – ανάπτυξη πίσω από προστατευτικά τείχη.
Αυτό εγκαταλείφθηκε ακόμη κα από την χώρα που τα στήριζε πιο ενθουσιωδώς – την Ινδία – προκειμένου να ασπαστεί την παγκοσμιοποίηση.
Τέλος είναι το μοντέλο της κ. Κωνσταντοπούλου που είναι τελείως νομικίστικο.
Αν αποδείξει ότι κάποιος μας αδίκησε, κάποιος θα μας λυπηθεί και κάποιο Μεγάλο Δικαστήριο θα μας επιδικάσει και αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Ως μη νομικός προτιμώ να μην το σχολιάσω καθόλου.
-Η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα μπορεί να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Άποψη μου είναι ότι θα το εντείνει.
Θα καταστήσει τις διαφωνίες γύρω από τους κανόνες του παιχνιδιού και τον χωρισμό της πίτας πολύ πιο έντονες: αφού δεν θα υπάρχει η σταθερά της ΕΕ και θα φτιάχνουμε δικούς μας κανόνες θα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη διαμάχη.
Φανταστείτε τι θα μπορούσε να πει ο Διοικητής μιας δραχμικής Τράπεζας της Ελλάδος αν η κ. Μακρή επέμενε να βάλει μπρος το πιεστήριο…
-Η χώρα χρεοκόπησε εξαιτίας του ευρώ ή από λάθη που έγιναν από πολιτικές επιλογές ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το ευρώ έκανε την κατάρρευση πιο σίγουρη.
Από το 2001 το ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις μπορούσαν να δανειστούν πιο εύκολα έκανε τις υποχωρήσεις απέναντι σε αυτούς που αντιδρούσαν στις μεταρρυθμίσεις πολύ φθηνότερες.
Έτσι, για να χρησιμοποιήσω παραδείγματα από την κεντροδεξιά, ο κ. Σιούφας δεν έκανε πίσω στο ασφαλιστικό του 1992, παρά το ότι η χώρα παρέλυσε επί τρείς εβδομάδες.
Η κ. Πετραλιά, το 2008 με πολύ ηπιότερες αντιδράσεις έκανε πίσω σχεδόν αμέσως – προφανώς με την προτροπή του κ. Καραμανλή.
Η χρεοκοπία τελικά οφείλεται στις μεταρρυθμίσεις που αναβλήθηκαν – ενώ όλοι ήξεραν ότι ήταν αναγκαίες.
Και στο πεδίο αυτό το ευρώ έπαιξε ένα ρόλο.
-Η πλειοψηφία των Ελλήνων λέει με το ευρώ πήγε ο μαϊντανός 50 λεπτά ενώ είχε 50 δραχμές;
Δεν ευθύνεστε εσείς.
Τελικά τι πρέπει να ξέρει η τι πρέπει να μάθει ο Έλληνας για το ευρώ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Έχετε δίκιο για τις τιμές – στην αρχή αυξήθηκαν γιατί μπήκαμε με ψηλή ισοτιμία (που μας έκανε να αισθανόμαστε πλουσιότεροι) αλλά και οι ολιγοπωλιακές δομές επέτρεψαν μια αισχροκέρδεια που άλλες χώρες απέφυγαν.
Τώρα βέβαια λόγω του ευρώ οι τιμές πέφτουν εδώ και τρία χρόνια, ενώ (επί τέλους) γίνονται και κάποια βήματα ανοίγματος αγορών.
-Το Ποτάμι υπερασπίζεται το ευρώ και την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.
Ποια είναι όμως τα βασικά σημεία της πολιτικής του κόμματος σας έτσι ώστε να αναδείξει αρχικά τις πολιτικές ευθύνες και στη συνέχεια να υπερασπιστεί το ευρώ πρακτικά;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το ευρώ είναι το σύμβολο της ευρωπαϊκής πορείας – τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ΕΕ συνολικότερα.
Ως τέτοιο η επιτυχία του εξαρτάται από την πορεία εμβάθυνσης της Ευρώπης.
Ο Ντελόρ είχε πει ότι η Ευρώπη είναι σαν ποδήλατο.
Αν δεν προχωρά, πέφτει.
Το ενιαίο νόμισμα απαιτεί και μια σειρά από κοινές πολιτικές για να σταθεί: ο δημοσιονομικό συντονισμό, η τραπεζική ένωση είναι μόνο δύο πράγματα που πρόκειται να αρχίσουν να λειτουργούν σύντομα.
Το τραγικό της Ελλάδας είναι ότι η κρίση μας ήταν ο λόγος που έκανε τους εταίρους μας να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη θεσμικού εμπλουτισμού.
Το παγοθραυστικό «Ελλάδα» άνοιγε τον δρόμο για τους άλλους, χωρίς να επωφελείται η ίδια όσο θα έπρεπε.
-Το Ποτάμι ψήφισε το Μνημόνιο ως απάντηση στο δίλλημα μη βγει η χώρα από το Ευρώ ή πράγματι το 3ο Μνημόνιο μπορεί να λύσει τα οικονομικά προβλήματα της χώρας ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Από μόνο του δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας.
Αν το συγκρίνουμε όμως με την πλήρη αδράνεια που επέδειξαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ 2004-2009 ή την κωλυσιεργίας και αναβλητικότητα των μνημονιακών κυβερνήσεων και των τριών κομμάτων που έφεραν μνημόνια – ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ – πρέπει να ομολογήσουμε ότι το κάτι είναι αποδοτικότερο από το τίποτε.
Τα προβλήματα θα λυθούν αν τα λύσουμε εμείς.
Στο ενδεχόμενο το Ποτάμι να συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση.
Αυτό θα σας βοηθήσει ως κόμμα να μειώσετε τις αρνητικές επιδράσεις του Μνημονίου.
-Ποιο πολιτικό επιχείρημα σας βάζει σε ένα κυβερνητικό σχηματισμό και όχι απλά ο αριθμητικός συσχετισμός δυνάμεων;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Το Ποτάμι προτείνει μια δέσμη δράσεων και λύσεις για την επόμενη μέρα.
Όχι ποιος θα αναλάβει την κυβέρνηση αλλά τι θα κάνει αφού κάτσει στην καρέκλα. Όσο πιο δυνατό εκλογικά είναι το Ποτάμι τόσο περισσότερο μπορεί να επιμένει για τέτοιου είδους λύσεις.
-Μετά την έλευση και του 3ου Μνημονίου μπορεί οι ψηφοφόροι να επαναπατρισθούν στα παλαιά κόμματα.
Μπορεί να συμβεί αυτό;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Ο εφιάλτης μου είναι να επαναπατριστούν πριν η χώρα είναι ασφαλής.
Ψηφίζοντας με γνώμονα τις παλιές αγάπες νοσταλγείς τις καλές μέρες και αναπαράγεις τα προβλήματα.
Δυστυχώς η κατάσταση που είναι τώρα η χώρα δεν νομίζω ότι θα αντέξει για πολύ αυτά τα φλερτ με τις παλιές αγάπες – ιδίως αν αυτές θυμίζουν παλιές εποχές.
-Ποιος είναι εκλογικά ο πολιτικός αντίπαλος του Ποταμιού;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: Ο πολιτικός αντίπαλος του Ποταμιού είναι το παλιό πολιτικό σύστημα των κομμάτων νομής εξουσίας.
Σε αυτό βάζω τους παλιούς μονομάχους ΝΔ ΠΑΣΟΚ αλλά και τη τελευταία μετάλλαξη του – τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν προτρέπουν τον ψηφοφόρο να ψηφίσει κάτι που δεν θέλει για να αποτρέψει κάτι που θέλει ακόμη λιγότερο, τότε η μεγάλη μάχη παίζεται στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ψηφοφόρου.
Θα ψηφίσει αυτό που η λογική και η καρδιά του λέει ότι είναι το σωστό ή αυτό που του σερβίρουν σαν ‘ρεαλισμό’;
-Το μεταναστατευτικό πως θα αντιμετωπισθεί ;
Αντιγόνη Λυμπεράκη: H Eλλάδα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη ροή πληθυσμού από το τέλος του β’ Παγκόσμιου πολέμου.
Μπορεί να το μετριάσει και να απαλύνει τον πόνο αυτών των ανθρώπων που είναι και γείτονες μας.
Μπορεί να θέτει τους Ευρωπαίους και την διεθνή κοινότητα προ των δικών τους ευθυνών.
Μπορεί να αναβαθμίσει την δική της επιρροή με την ανάδειξη σε όλους του πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο άνθρωπος στον συνάνθρωπό του.
Όλα αυτά απαιτούν συντονισμό, αποτελεσματικότητα, ευθύνη, διάλογο, πειθώ.
Αυτό που κατέστησε μια δύσκολη κατάσταση αφόρητη ήταν η παντελής έλλειψη αυτών των αξιών, καθώς η υπέρτατη αξία φαινόταν να είναι η απόσειση ευθύνης.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών