Αν ο Τσίπρας καταφέρει να φέρει εις πέρας ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να υποκλιθούν στα πόδια του
Στα δέκα σημεία – κλειδιά των ελληνικών εκλογών, που θα κρίνουν το μέλλον της νέας κυβέρνησης, αναφέρεται δημοσίευμα της ισπανικής εφημερίδας «El Diario», η οποία υπογραμμίζει ότι τα μέτρα που πρέπει να εφαρμόσει και οι πιθανές κοινωνικές διαμαρτυρίες θα θέσουν σε δοκιμασία τόσο την εσωτερική ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη συμμαχία του με τον κυβερνητικό του εταίρο, τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
1. Τίποτα δεν άλλαξε, αλλά και τίποτε δεν είναι ίδιο
Η έκπληξη αυτών των εκλογών ήταν ότι, φαινομενικά, τίποτα δεν άλλαξε στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά στοιχεία για να σκεφθεί κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε χάσει τη στήριξη των πολιτών: η φθορά της κυβέρνησης ύστερα από επτά μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων, χωρίς τα υπεσχημένα αποτελέσματα, ένα δημοψήφισμα όπου ο λαός εξέφρασε την πλήρη απόρριψη των μέτρων λιτότητας που πρότειναν οι πιστωτές, για να ακολουθήσει η υπογραφή της συμφωνίας που περιλάμβανε τα εν λόγω μέτρα, η ρήξη στον ΣΥΡΙΖΑ, η απώλειες δημοτικότητας του Τσίπρα…
Πέραν όλων αυτών, τα ποσοστά που πέτυχαν τα κόμματα είναι παρόμοια με αυτά που είχαν στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Ωστόσο, τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Πέρα από τον αναπόφευκτο άμεσο πανηγυρισμό για τη νίκη, το κλίμα που κυριαρχεί είναι αυτό της απογοήτευσης, της απάθειας, της κούρασης και του φόβου.
Κυρίως, όμως, αυτό του φόβου για το τι θα προκύψει από εδώ και πέρα, με την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που έχουν συμφωνηθεί.
Αν υπάρχει ένας καλός δείκτης ότι τίποτα δεν είναι το ίδιο, αυτός είναι δίχως αμφιβολία η αυξημένη αποχή που χαρακτήρισε τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου.
2. Ιστορικό ρεκόρ αποχής
Το ότι η αποχή θα ήταν αυξημένη, είναι κάτι που όλος ο κόσμος περίμενε, με κάποιους μάλιστα να εκτιμούν ότι θα κινηθεί στο 50%.
Η τελική αποχή διαμορφώθηκε στο 43,5%, επτά μονάδες περισσότερο έναντι των εκλογών του Ιανουαρίου, ενώ είναι η υψηλότερη για γενικές εκλογές μέχρι τώρα.
Πώς εξηγείται αυτό; Οι Έλληνες δεν έχουν πλέον την ελπίδα εκείνη που τους ενέπνευσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο και πλέον έχουν στραφεί στον ρεαλισμό, για να μην πούμε στην απογοήτευση.
Η πεποίθηση ότι, όποιος και αν κερδίσει, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που κρύβονται πίσω από αυτή τη χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές.
Αυτό που εξέπληξε, ωστόσο, είναι ότι απείχαν όχι μόνον οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εκείνοι της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα στον ίδιο σχεδόν βαθμό.
3. Οι πιστοί και οι μη πιστοί ψηφοφόροι
Πέραν της αποχής, πρακτικά όλα τα κόμματα υπέστησαν απώλειες ψηφοφόρων προς άλλα κόμματα.
Το κόμμα, οι ψηφοφόροι του οποίου φάνηκαν να του είναι πιο πιστοί, ήταν η Νέα Δημοκρατία, ακολουθούμενη από τη Χρυσή Αυγή και το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Με τις μετακινήσεις των αναποφάσιστων την τελευταία στιγμή, η πίστη των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τόσο χαμηλή όσο αναμενόταν.
Σε παρόμοια επίπεδα κινήθηκαν ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Αντιθέτως, οι ψηφοφόροι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και του Ποταμιού αποδείχθηκαν μη πιστοί ψηφοφόροι έναντι των κομμάτων που ψήφισαν τον Ιανουάριο.
Μάλιστα, για το Ποτάμι ένας από τους πιθανούς λόγους είναι η εικόνα που έχει ενός ελιτίστικου κόμματος, καθώς είναι το μόνο κόμμα που λαμβάνει τη μεγαλύτερη στήριξη μεταξύ των αποφοίτων πανεπιστημίων έναντι ψηφοφόρων με χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο.
4. Το δημοψήφισμα και το μνημόνιο
Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που θα μπορούσε να εγερθεί σχετικά με τα αποτελέσματα είναι να ειδωθεί πώς θα αντιδρούσαν αυτοί που είχαν ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου (υπέρ ή κατά στην εφαρμογή των μέτρων λιτότητας) μετά την υπόσχεση του Τσίπρα να εφαρμόσει μια συμφωνία στην οποία, όπως ο ίδιος είπε, δεν πίστευε.
Πέραν των exit polls που έγιναν, γνωρίζουμε ότι το 80% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές είχαν ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα.
Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, το 73% είχαν ψηφίσει «ναι».
Υπό αυτή την έννοια, ο διχασμός σχετικά με το μνημόνιο εξακολουθεί να έχει ένα σαφές αντίκρισμα στην ψήφο.
Ωστόσο, στην περίπτωση των δύο κύριων κομμάτων θα ήταν πιο σωστό να ειπωθεί ότι η διαφορά τώρα συνίσταται στον διαφορετικό τρόπο εφαρμογής αυτής της συμφωνίας, με έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη για τον ΣΥΡΙΖΑ και στην αποτελεσματικότητα για τη Νέα Δημοκρατία.
5. Ούτε «παλιό σύστημα» ούτε «αριστερή παρένθεση»
«Θα απαλλαγούμε από το παλιό» ήταν το κύριο σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, στις οποίες μετά την υπογραφή της συμφωνίας, αυτή δεν μπορούσε να αποτελέσει το βασικό σημείο διαφοράς μεταξύ των δύο κύριων κομμάτων.
Το «παλιό σύστημα» αντιπροσωπεύεται κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και συνοψίζεται σε ένα σύστημα που ωφέλησε μια ολιγαρχία και που στηρίχθηκε στην διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις και τη φοροδιαφυγή.
Όσον αφορά την «αριστερή παρένθεση», είναι η πρόβλεψη που είχε κάνει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Η θέληση πολλών να διαψεύσουν αυτό το μήνυμα κίνησε πολλούς αριστερούς ψηφοφόρους, παρά την απογοήτευσή τους με τον ΣΥΡΙΖΑ.
6. Το… λυκόφως των δημοσκοπήσεων
Η μεγάλη διαφορά στα ποσοστά που έδιναν διαφορετικές δημοσκοπήσεις στα δύο μεγάλα κόμματα, όπως και το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι ενδεικτικά.
Η πλειονότητα των δημοσκοπήσεων, όχι όμως όλες, έδειχναν μια μάχη στήθος με στήθος μεταξύ των δύο κομμάτων, αποτυχία των Ανεξάρτητων Ελλήνων να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο, αλλά και μεγαλύτερη στήριξη των ψηφοφόρων προς τη Λαϊκή Ενότητα.
Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν υπόνοιες ότι οι δημοσκοπήσεις είναι χειραγωγούμενες.
Είτε αυτό αληθεύει είτε όχι, είναι βέβαιο ότι τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν είχαν σημαντικές συνέπειες για ορισμένα κόμματα.
7. Οι νικητές και οι ηττημένοι
Πέραν των δύο μεγάλων κομμάτων, υπάρχουν και άλλοι νικητές και ηττημένοι.
Μεταξύ των πρώτων είναι η συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων
Το «λευκό» είναι επίσης από τους νικητές των ελληνικών εκλογών, καθώς διπλασιάστηκε το ποσοστό.
Στους ηττημένους αυτών των εκλογών είναι σαφώς το Ποτάμι και η Λαϊκή Ενότητα, η οποία μετά τη ρήξη στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο.
8. Το νεοναζιστικό κόμμα διατηρείται και όχι μόνο…
Με την προσφυγική κρίση σε πλήρη εξέλιξη και μετά την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον επικεφαλής της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία πριν από δύο χρόνια του Παύλου Φύσσα, ενός τραγουδιστή της ραπ μουσικής, με αντιφασιστική ιδεολογία, το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή έχασε μερικές ψήφους, όμως σε λιγότερο ποσοστό απ' ό,τι άλλα κόμματα.
Επιπλέον, διπλασιάστηκε η στήριξη στο κόμμα στα νησιά που πλήττονται από τις αφίξεις προσφύγων, όπως η Κως, η Σάμος και η Λέσβος.
9. Η νέα-παλιά κυβέρνηση
Το αποτέλεσμα των εκλογών ερμηνεύθηκε ως μια δεύτερη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ, πρακτικά όμως θα είναι μια νέα ευκαιρία για τον κυβερνητικό συνασπισμό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛΛ.
10. Και τώρα τι;…
Μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρη νομιμοποίηση τόσο έναντι των πιστωτών της Ελλάδας όσο και έναντι των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Ο Τσίπρας έχει αποδειχθεί ότι είναι ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής και ότι, παρά τη φθορά του, έχει τη μεγαλύτερη στήριξη των ελλήνων πολιτών.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια ομοιογενής ομάδα και υπό αυτή την έννοια πιο προβλέψιμη.
Ωστόσο, πλέον έπονται δύσκολοι καιροί.
Μένει να δούμε μέχρι ποιου σημείου οι βάσεις αυτού του νέου ξεκινήματος είναι στέρεες.
Τα μέτρα που πρέπει να εφαρμόσει και οι πιθανές κοινωνικές διαμαρτυρίες μπορούν να θέσουν σε δοκιμασία τόσο την εσωτερική ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη συμμαχία του με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Αν ο Τσίπρας καταφέρει να φέρει εις πέρας ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν προταθεί από τους πιστωτές της χώρας και ανοίξει νέους δρόμους για την Αριστερά στην Ευρώπη, δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να υποκλιθούν στα πόδια του.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
1. Τίποτα δεν άλλαξε, αλλά και τίποτε δεν είναι ίδιο
Η έκπληξη αυτών των εκλογών ήταν ότι, φαινομενικά, τίποτα δεν άλλαξε στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν πολλά στοιχεία για να σκεφθεί κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε χάσει τη στήριξη των πολιτών: η φθορά της κυβέρνησης ύστερα από επτά μήνες σκληρών διαπραγματεύσεων, χωρίς τα υπεσχημένα αποτελέσματα, ένα δημοψήφισμα όπου ο λαός εξέφρασε την πλήρη απόρριψη των μέτρων λιτότητας που πρότειναν οι πιστωτές, για να ακολουθήσει η υπογραφή της συμφωνίας που περιλάμβανε τα εν λόγω μέτρα, η ρήξη στον ΣΥΡΙΖΑ, η απώλειες δημοτικότητας του Τσίπρα…
Πέραν όλων αυτών, τα ποσοστά που πέτυχαν τα κόμματα είναι παρόμοια με αυτά που είχαν στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Ωστόσο, τίποτα δεν είναι το ίδιο.
Πέρα από τον αναπόφευκτο άμεσο πανηγυρισμό για τη νίκη, το κλίμα που κυριαρχεί είναι αυτό της απογοήτευσης, της απάθειας, της κούρασης και του φόβου.
Κυρίως, όμως, αυτό του φόβου για το τι θα προκύψει από εδώ και πέρα, με την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που έχουν συμφωνηθεί.
Αν υπάρχει ένας καλός δείκτης ότι τίποτα δεν είναι το ίδιο, αυτός είναι δίχως αμφιβολία η αυξημένη αποχή που χαρακτήρισε τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου.
2. Ιστορικό ρεκόρ αποχής
Το ότι η αποχή θα ήταν αυξημένη, είναι κάτι που όλος ο κόσμος περίμενε, με κάποιους μάλιστα να εκτιμούν ότι θα κινηθεί στο 50%.
Η τελική αποχή διαμορφώθηκε στο 43,5%, επτά μονάδες περισσότερο έναντι των εκλογών του Ιανουαρίου, ενώ είναι η υψηλότερη για γενικές εκλογές μέχρι τώρα.
Πώς εξηγείται αυτό; Οι Έλληνες δεν έχουν πλέον την ελπίδα εκείνη που τους ενέπνευσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο και πλέον έχουν στραφεί στον ρεαλισμό, για να μην πούμε στην απογοήτευση.
Η πεποίθηση ότι, όποιος και αν κερδίσει, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που κρύβονται πίσω από αυτή τη χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές.
Αυτό που εξέπληξε, ωστόσο, είναι ότι απείχαν όχι μόνον οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εκείνοι της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα στον ίδιο σχεδόν βαθμό.
3. Οι πιστοί και οι μη πιστοί ψηφοφόροι
Πέραν της αποχής, πρακτικά όλα τα κόμματα υπέστησαν απώλειες ψηφοφόρων προς άλλα κόμματα.
Το κόμμα, οι ψηφοφόροι του οποίου φάνηκαν να του είναι πιο πιστοί, ήταν η Νέα Δημοκρατία, ακολουθούμενη από τη Χρυσή Αυγή και το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Με τις μετακινήσεις των αναποφάσιστων την τελευταία στιγμή, η πίστη των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τόσο χαμηλή όσο αναμενόταν.
Σε παρόμοια επίπεδα κινήθηκαν ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Αντιθέτως, οι ψηφοφόροι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και του Ποταμιού αποδείχθηκαν μη πιστοί ψηφοφόροι έναντι των κομμάτων που ψήφισαν τον Ιανουάριο.
Μάλιστα, για το Ποτάμι ένας από τους πιθανούς λόγους είναι η εικόνα που έχει ενός ελιτίστικου κόμματος, καθώς είναι το μόνο κόμμα που λαμβάνει τη μεγαλύτερη στήριξη μεταξύ των αποφοίτων πανεπιστημίων έναντι ψηφοφόρων με χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο.
4. Το δημοψήφισμα και το μνημόνιο
Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που θα μπορούσε να εγερθεί σχετικά με τα αποτελέσματα είναι να ειδωθεί πώς θα αντιδρούσαν αυτοί που είχαν ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου (υπέρ ή κατά στην εφαρμογή των μέτρων λιτότητας) μετά την υπόσχεση του Τσίπρα να εφαρμόσει μια συμφωνία στην οποία, όπως ο ίδιος είπε, δεν πίστευε.
Πέραν των exit polls που έγιναν, γνωρίζουμε ότι το 80% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές είχαν ψηφίσει «όχι» στο δημοψήφισμα.
Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας, το 73% είχαν ψηφίσει «ναι».
Υπό αυτή την έννοια, ο διχασμός σχετικά με το μνημόνιο εξακολουθεί να έχει ένα σαφές αντίκρισμα στην ψήφο.
Ωστόσο, στην περίπτωση των δύο κύριων κομμάτων θα ήταν πιο σωστό να ειπωθεί ότι η διαφορά τώρα συνίσταται στον διαφορετικό τρόπο εφαρμογής αυτής της συμφωνίας, με έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη για τον ΣΥΡΙΖΑ και στην αποτελεσματικότητα για τη Νέα Δημοκρατία.
5. Ούτε «παλιό σύστημα» ούτε «αριστερή παρένθεση»
«Θα απαλλαγούμε από το παλιό» ήταν το κύριο σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, στις οποίες μετά την υπογραφή της συμφωνίας, αυτή δεν μπορούσε να αποτελέσει το βασικό σημείο διαφοράς μεταξύ των δύο κύριων κομμάτων.
Το «παλιό σύστημα» αντιπροσωπεύεται κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και συνοψίζεται σε ένα σύστημα που ωφέλησε μια ολιγαρχία και που στηρίχθηκε στην διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις και τη φοροδιαφυγή.
Όσον αφορά την «αριστερή παρένθεση», είναι η πρόβλεψη που είχε κάνει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Η θέληση πολλών να διαψεύσουν αυτό το μήνυμα κίνησε πολλούς αριστερούς ψηφοφόρους, παρά την απογοήτευσή τους με τον ΣΥΡΙΖΑ.
6. Το… λυκόφως των δημοσκοπήσεων
Η μεγάλη διαφορά στα ποσοστά που έδιναν διαφορετικές δημοσκοπήσεις στα δύο μεγάλα κόμματα, όπως και το ποσοστό των αναποφάσιστων είναι ενδεικτικά.
Η πλειονότητα των δημοσκοπήσεων, όχι όμως όλες, έδειχναν μια μάχη στήθος με στήθος μεταξύ των δύο κομμάτων, αποτυχία των Ανεξάρτητων Ελλήνων να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο, αλλά και μεγαλύτερη στήριξη των ψηφοφόρων προς τη Λαϊκή Ενότητα.
Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν υπόνοιες ότι οι δημοσκοπήσεις είναι χειραγωγούμενες.
Είτε αυτό αληθεύει είτε όχι, είναι βέβαιο ότι τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν είχαν σημαντικές συνέπειες για ορισμένα κόμματα.
7. Οι νικητές και οι ηττημένοι
Πέραν των δύο μεγάλων κομμάτων, υπάρχουν και άλλοι νικητές και ηττημένοι.
Μεταξύ των πρώτων είναι η συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων
Το «λευκό» είναι επίσης από τους νικητές των ελληνικών εκλογών, καθώς διπλασιάστηκε το ποσοστό.
Στους ηττημένους αυτών των εκλογών είναι σαφώς το Ποτάμι και η Λαϊκή Ενότητα, η οποία μετά τη ρήξη στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο.
8. Το νεοναζιστικό κόμμα διατηρείται και όχι μόνο…
Με την προσφυγική κρίση σε πλήρη εξέλιξη και μετά την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον επικεφαλής της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία πριν από δύο χρόνια του Παύλου Φύσσα, ενός τραγουδιστή της ραπ μουσικής, με αντιφασιστική ιδεολογία, το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή έχασε μερικές ψήφους, όμως σε λιγότερο ποσοστό απ' ό,τι άλλα κόμματα.
Επιπλέον, διπλασιάστηκε η στήριξη στο κόμμα στα νησιά που πλήττονται από τις αφίξεις προσφύγων, όπως η Κως, η Σάμος και η Λέσβος.
9. Η νέα-παλιά κυβέρνηση
Το αποτέλεσμα των εκλογών ερμηνεύθηκε ως μια δεύτερη ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ, πρακτικά όμως θα είναι μια νέα ευκαιρία για τον κυβερνητικό συνασπισμό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛΛ.
10. Και τώρα τι;…
Μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρη νομιμοποίηση τόσο έναντι των πιστωτών της Ελλάδας όσο και έναντι των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Ο Τσίπρας έχει αποδειχθεί ότι είναι ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής και ότι, παρά τη φθορά του, έχει τη μεγαλύτερη στήριξη των ελλήνων πολιτών.
Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον μια ομοιογενής ομάδα και υπό αυτή την έννοια πιο προβλέψιμη.
Ωστόσο, πλέον έπονται δύσκολοι καιροί.
Μένει να δούμε μέχρι ποιου σημείου οι βάσεις αυτού του νέου ξεκινήματος είναι στέρεες.
Τα μέτρα που πρέπει να εφαρμόσει και οι πιθανές κοινωνικές διαμαρτυρίες μπορούν να θέσουν σε δοκιμασία τόσο την εσωτερική ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη συμμαχία του με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Αν ο Τσίπρας καταφέρει να φέρει εις πέρας ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν προταθεί από τους πιστωτές της χώρας και ανοίξει νέους δρόμους για την Αριστερά στην Ευρώπη, δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή από το να υποκλιθούν στα πόδια του.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών